Yussef Nabil (Αίγυπτος)
.
Merhaba
Δύσκολοι έρωτες
Μια οργάνωση για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων γκέι στην καρδιά των Βρυξελλών δίνει μάχη για ζωή και ισότητα έξω από τα πολιτικώς ορθά σεξουαλικά πρέπει του Κορανίου.
Κείμενο: Λένα Χουρμούζη ( περιοδικό Soul, Οκτώβριος 2008)
Μετανάστης; Δύσκολα. Μετανάστης και μουσουλμάνος; Ακόμα πιο δύσκολα. Μετανάστης, μουσουλμάνος και γκέι; Χρειάζεται βοήθεια; Καλώς ήρθατε στο «Μέρχαμπα» (http://www.merhaba.be/ )! «Πάντα η ίδια ερώτηση: Γιατί συμπεριφέρομαι τόσο υποκριτικά, γιατί δεν λέω απλά την αλήθεια σε γονείς, συγγενείς και φίλους; Τίποτα όμως δεν είναι τόσος απλό, όταν αισθάνεσαι και είσαι μειονότητα μέσα στη μειονότητα».Η Κατρίν Γκουφό, βέρα Βρυξελιώτισσα, ακούει τέτοιες ιστορίες κάθε μέρα. Είναι από τους ιδρυτές της οργάνωσης «Μέρχαμπα», η οποία σήμερα ξεπερνά τα 200 μέλη. (…)
«Οι μόνες παράγραφοι στο Κοράνι, οι οποίες περιγράφουν κάτι που σήμερα θα λέγαμε ότι μπορεί να συνδέεται με την ομοφυλοφιλία, είναι η ιστορία του Λωτ με τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Αυτό που σήμερα θεωρούμε ομοφυλοφιλία δεν υπάρχει στο Κοράνι¨. Η σύγκρουση του μουσουλμάνου ομοφυλόφιλου με τη σεξουαλικότητά του είναι αυτή που τον καθορίζει για το υπόλοιπο της ζωής του, λέει η Κατρίν. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης, αλλά οι βασικοί είναι τρεις. Οι πιο θρήσκοι σκέφτονται: «Καταλαβαίνω ότι ο Θεός μού έδωσε κάτι πολύ δύσκολο να χειριστώ, ξέρω ότι ο Θεός με έφερε στον κόσμο για να αντισταθώ στο διάβολο. Άρα γίνομαι ακόμα πιο θρήσκος. Θα πολεμήσω τη σεξουαλικότητά μου και αποφασίζω να καταπνίξω όσα αισθάνομαι». Σε 20 χρόνια έρχεται η κρίση. Μια άλλη ομάδα είναι οι άνθρωποι που συνειδητοποιούν ότι είναι αδύνατο να συνεχίσουν στην κοινότητά τους και τη θρησκεία τους και κόβουν κάθε δεσμό. Συνήθως τους βγαίνει σε καλό. Δυτικοποιούνται με μόνη διαφορά το χρώμα των μαλλιών και του δέρματος. «Γνωρίζω όμως και ανθρώπους που έτσι έχασαν κάθε εσωτερική ισορροπία. Αισθάνονται ότι ζουν στο κενό, διότι αυτά που άφησαν πίσω είναι περισσότερα από όσα κέρδισαν». Τέλος, είναι και αυτοί που πέρασαν από το στάδιο του να μισούν τον εαυτό τους, τον Θεό, τα πάντα. Και ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι ειδικά στο Ισλάμ αυτό που έχει σημασία δεν είναι η εκκλησία, αλλά η άμεση επικοινωνία με τον Θεό. Αρχίζουν να αισθάνονται πιο κοντά στον Θεό και είναι πνευματικά περισσότερο πλήρεις.
Η πρώτη αντίδραση μιας μέσης μουσουλμανικής οικογένειας είναι ο καταλογισμός ευθυνών στη δυτική κοινωνία. «Μια δυτική αρρώστια και, με τη βοήθεια του ιμάμη και του εξορκισμού, το παιδί θα ξαναμπεί στο σωστό δρόμο. Μια άλλη προσέγγιση είναι «το ξέρουμε, αλλά δε μιλάμε γι’ αυτό». Έτσι ξεκινούν οι διπλές ζωές. Εδώ υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι άνδρες παντρεύονται, κάνουν παιδιά και παράλληλα μπορούν, αν θέλουν, να έχουν κι έναν φίλο. Ποιος νοιάζεται, εφόσον δεν απειλείται το σύστημα; Φανταστείτε όμως μια γυναίκα με παιδιά. Ούτε έξω δεν μπορεί να βγει χωρίς να πει πού πάει και με ποιον». Βλέπουν τη ζωή τους κάπως έτσι: «Η οικογένεια είναι σαν ένα καλάθι με μήλα. Εάν σε αυτό υπάρχει ένα σάπιο μήλο, τότε ολόκληρο το καλάθι απειλείται».
Το να είσαι γκέι και να ζητάς από το Βέλγιο πολιτικό άσυλο είναι απολύτως θεμιτό, αλλά καθόλου εύκολο: «Έρχονται εδώ γιατί η ζωή τους απειλείται. Έρχονται σχεδόν κυνηγημένοι, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα ή την κουλτούρα. Τους ρωτούν οι βελγικές αρχές γιατί έφυγαν από την πατρίδα τους. Φαντάσου να είσαι λεσβία, να έχεις αφήσει τη χώρα σου γιατί κινδυνεύεις λόγω των σεξουαλικών σου επιλογών και, όταν έρθει η στιγμή να μιλήσεις, να μην μπορείς παρά μόνο μέσω ενός συμπατριώτη σου που τυχαίνει να μιλάει γαλλικά! Κολλάς, ντρέπεσαι, φτιάχνεις μια άλλη ιστορία, η οποία φυσικά δε γίνεται πιστευτή και πίσω πάλι, απέλαση» Γι’ αυτό και το «Μερχάμπα» είναι απαραίτητο. Προτεραιότητά του: «Βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται και αλλαγή νοοτροπίας. Χωρίς την αλλαγή νοοτροπίας, είναι σαν να σφουγγαρίζεις το πάτωμα με τη βρύση ανοικτή».
Merhaba
Δύσκολοι έρωτες
Μια οργάνωση για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων γκέι στην καρδιά των Βρυξελλών δίνει μάχη για ζωή και ισότητα έξω από τα πολιτικώς ορθά σεξουαλικά πρέπει του Κορανίου.
Κείμενο: Λένα Χουρμούζη ( περιοδικό Soul, Οκτώβριος 2008)
Μετανάστης; Δύσκολα. Μετανάστης και μουσουλμάνος; Ακόμα πιο δύσκολα. Μετανάστης, μουσουλμάνος και γκέι; Χρειάζεται βοήθεια; Καλώς ήρθατε στο «Μέρχαμπα» (http://www.merhaba.be/ )! «Πάντα η ίδια ερώτηση: Γιατί συμπεριφέρομαι τόσο υποκριτικά, γιατί δεν λέω απλά την αλήθεια σε γονείς, συγγενείς και φίλους; Τίποτα όμως δεν είναι τόσος απλό, όταν αισθάνεσαι και είσαι μειονότητα μέσα στη μειονότητα».Η Κατρίν Γκουφό, βέρα Βρυξελιώτισσα, ακούει τέτοιες ιστορίες κάθε μέρα. Είναι από τους ιδρυτές της οργάνωσης «Μέρχαμπα», η οποία σήμερα ξεπερνά τα 200 μέλη. (…)
«Οι μόνες παράγραφοι στο Κοράνι, οι οποίες περιγράφουν κάτι που σήμερα θα λέγαμε ότι μπορεί να συνδέεται με την ομοφυλοφιλία, είναι η ιστορία του Λωτ με τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Αυτό που σήμερα θεωρούμε ομοφυλοφιλία δεν υπάρχει στο Κοράνι¨. Η σύγκρουση του μουσουλμάνου ομοφυλόφιλου με τη σεξουαλικότητά του είναι αυτή που τον καθορίζει για το υπόλοιπο της ζωής του, λέει η Κατρίν. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης, αλλά οι βασικοί είναι τρεις. Οι πιο θρήσκοι σκέφτονται: «Καταλαβαίνω ότι ο Θεός μού έδωσε κάτι πολύ δύσκολο να χειριστώ, ξέρω ότι ο Θεός με έφερε στον κόσμο για να αντισταθώ στο διάβολο. Άρα γίνομαι ακόμα πιο θρήσκος. Θα πολεμήσω τη σεξουαλικότητά μου και αποφασίζω να καταπνίξω όσα αισθάνομαι». Σε 20 χρόνια έρχεται η κρίση. Μια άλλη ομάδα είναι οι άνθρωποι που συνειδητοποιούν ότι είναι αδύνατο να συνεχίσουν στην κοινότητά τους και τη θρησκεία τους και κόβουν κάθε δεσμό. Συνήθως τους βγαίνει σε καλό. Δυτικοποιούνται με μόνη διαφορά το χρώμα των μαλλιών και του δέρματος. «Γνωρίζω όμως και ανθρώπους που έτσι έχασαν κάθε εσωτερική ισορροπία. Αισθάνονται ότι ζουν στο κενό, διότι αυτά που άφησαν πίσω είναι περισσότερα από όσα κέρδισαν». Τέλος, είναι και αυτοί που πέρασαν από το στάδιο του να μισούν τον εαυτό τους, τον Θεό, τα πάντα. Και ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι ειδικά στο Ισλάμ αυτό που έχει σημασία δεν είναι η εκκλησία, αλλά η άμεση επικοινωνία με τον Θεό. Αρχίζουν να αισθάνονται πιο κοντά στον Θεό και είναι πνευματικά περισσότερο πλήρεις.
Η πρώτη αντίδραση μιας μέσης μουσουλμανικής οικογένειας είναι ο καταλογισμός ευθυνών στη δυτική κοινωνία. «Μια δυτική αρρώστια και, με τη βοήθεια του ιμάμη και του εξορκισμού, το παιδί θα ξαναμπεί στο σωστό δρόμο. Μια άλλη προσέγγιση είναι «το ξέρουμε, αλλά δε μιλάμε γι’ αυτό». Έτσι ξεκινούν οι διπλές ζωές. Εδώ υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι άνδρες παντρεύονται, κάνουν παιδιά και παράλληλα μπορούν, αν θέλουν, να έχουν κι έναν φίλο. Ποιος νοιάζεται, εφόσον δεν απειλείται το σύστημα; Φανταστείτε όμως μια γυναίκα με παιδιά. Ούτε έξω δεν μπορεί να βγει χωρίς να πει πού πάει και με ποιον». Βλέπουν τη ζωή τους κάπως έτσι: «Η οικογένεια είναι σαν ένα καλάθι με μήλα. Εάν σε αυτό υπάρχει ένα σάπιο μήλο, τότε ολόκληρο το καλάθι απειλείται».
Το να είσαι γκέι και να ζητάς από το Βέλγιο πολιτικό άσυλο είναι απολύτως θεμιτό, αλλά καθόλου εύκολο: «Έρχονται εδώ γιατί η ζωή τους απειλείται. Έρχονται σχεδόν κυνηγημένοι, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα ή την κουλτούρα. Τους ρωτούν οι βελγικές αρχές γιατί έφυγαν από την πατρίδα τους. Φαντάσου να είσαι λεσβία, να έχεις αφήσει τη χώρα σου γιατί κινδυνεύεις λόγω των σεξουαλικών σου επιλογών και, όταν έρθει η στιγμή να μιλήσεις, να μην μπορείς παρά μόνο μέσω ενός συμπατριώτη σου που τυχαίνει να μιλάει γαλλικά! Κολλάς, ντρέπεσαι, φτιάχνεις μια άλλη ιστορία, η οποία φυσικά δε γίνεται πιστευτή και πίσω πάλι, απέλαση» Γι’ αυτό και το «Μερχάμπα» είναι απαραίτητο. Προτεραιότητά του: «Βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται και αλλαγή νοοτροπίας. Χωρίς την αλλαγή νοοτροπίας, είναι σαν να σφουγγαρίζεις το πάτωμα με τη βρύση ανοικτή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου