31.10.16

ΗΝ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ. ΕΧΕΙ ΤΟ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ" ΕΝΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΚΕΪ;


Έχει το «δικαίωμα» ένας ποδοσφαιριστής να είναι γκέι;
tvxs.gr, 26/10/2016
Μια βρετανική δημοσκόπηση φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας στο ποδόσφαιρο. Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να είναι ομοφυλόφιλος;
Οι περισσότεροι φίλαθλοι σε Αγγλία, Ουαλία και Σκοτία, συμμετέχοντας σε δημοσκόπηση του BBC Radio 5, υποστηρίζουν πως θα αισθάνονταν άνετα με την ομάδα τους εάν σε αυτήν αγωνιζόταν ένας γκέι παίκτης. Συγκεκριμένα το 82% των φιλάθλων δήλωσε πως δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα το 8% είπε πως αν αυτό συνέβαινε θα σταματούσαν να βλέπουν την ομάδα τους.
Όμως η αλήθεια μπορεί να είναι κάπως διαφορετική, όπως εκτίμησε και ο πρόεδρος της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας Γκρεγκ Κλαρκ. Ο Κλαρκ δήλωσε «επιφυλακτικός» στο να ενθαρρύνει έναν παίκτη να δηλώσει δημόσια πως είναι ομοφυλόφιλος και ο λόγος, όπως είπε, είναι πως φοβάται ότι «θα υποφέρει από τους οπαδούς». «Αισθάνομαι προσωπικά ντροπή», είπε, που υπάρχουν παίκτες, οι οποίοι δεν αισθάνονται «ασφαλείς» για να μιλήσουν ανοικτά και υποσχέθηκε να «αντιμετωπίσει σκληρά» την ομοφοβική συμπεριφορά στο παιχνίδι.
Από την πλευρά του, ο Κρις Σάτον, πρώην επιθετικός στην Premier League, είπε ότι ο Κλαρκ επέλεξε «τον εύκολο δρόμο, με το να υπαγορεύεται από το 8% των ανθρώπων των σπηλαίων». Ο Σάτον, που έπαιξε με Νόριτς, Μπλάκμπερν, Τσέλσι και Σέλτικ, τόνισε: «Βγαίνοντας και κάνοντας αυτό γνωστό, δεν θα είναι ένα πρόβλημα στο χώρο εργασίας. Η εργασία σε μια ποδοσφαιρική ομάδα είναι ακριβώς όπως και οπουδήποτε αλλού. Αυτό το 8% δεν θα πρέπει να πηγαίνει στα γήπεδα ποδοσφαίρου. Όμως χωρίς μέτρα, αυτό το 8% είναι οι νικητές σε όλα αυτά».
Ο Τζάστιν Φάσανου υπήρξε ο πρώτος παίκτης στην Αγγλία, που παραδέχθηκε ότι είναι γκέι το 1990, αλλά αυτοκτόνησε το 1998, σε ηλικία 37 ετών. Κανένας άλλος επαγγελματίας παίκτης, έκτοτε δεν το παραδέχθηκε δημόσια.
Ο πρώην παίκτης της Αστον Βίλα, ο Γερμανός, Τόμας Χίτζλσπεργκερ, έγινε ο πρώτος παίκτης στην «Premier League» που αποκάλυψε δημοσίως την ομοφυλοφιλία του, τον Ιανουάριο του 2014, αφού όμως είχε σταματήσει να παίζει στην Αγγλία. Ο Αμερικανός, πρώην επιθετικός της Λιντς, Ρόμπι Ρότζερς, ανακοίνωσε την αποχώρησή του την ίδια στιγμή, που αποκάλυψε ότι ήταν ομοφυλόφιλος, λέγοντας ότι ήταν «αδύνατο» να παραμείνει στα γήπεδα, αν και στη συνέχεια επέστρεψε στο ποδόσφαιρο με την αμερικανική ομάδα Λος Αντζελες Γκάλαξι.
Ο Ερικ Ντένισον, διευθυντής διετής έρευνας για την ομοφοβία στον αθλητισμό είπε ότι «τα ποσοστά της ομοφοβίας στον αθλητισμό παραμένουν ανεξέλεγκτα σε όλο τον κόσμο», ενώ τόνισε μιλώντας στο BBC Radio 5, ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει «πολύ περισσότερους» νέους που είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τους συμπαίκτες τους από ό, τι σε άλλες χώρες.
Ειδικότερα σε online έρευνα, όπου συμμετείχαν περισσότερα από 4.000 άτομα, το 71% των φιλάθλων του ποδοσφαίρου, δήλωσε ότι οι σύλλογοι πρέπει να κάνουν περισσότερα για να εκπαιδεύσουν τους οπαδούς για την ομοφοβία. Και το 47% όλων των φιλάθλων γενικά, εκ των οποίων το 50% των οπαδών του ποδοσφαίρου, παραδέχθηκαν ότι έχουν παρατηρήσει ομοφοβική κακοποίηση στους αγώνες.
Σύμφωνα με την έρευνα:
Περισσότεροι φίλαθλοι (12%) θα αισθάνονται άβολα με έναν αντίπαλο παίκτη που φτάνει στην ομαδα τους, παρά εάν ένας γκέι ανήκει σε αυτήν(8%).
Το 7% των φιλάθλων θα σταματήσει να βλέπει την ομάδα τους, αν υπογράψει γκέι παίκτης.
Το 57% των φιλάθλων πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι παίκτες πρέπει να βγουν να μιλήσουν για να βοηθήσουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Το 18% των φιλάθλων πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι παίκτες πρέπει «να το κρατήσουν για τον εαυτό τους».
Το 15% των φιλάθλων σκέφτεται ότι εάν υπάρχει ένας γκέι παίκτης στην ομάδα, θα κάνει τους άλλους συμπαίκτες να αισθάνονται άβολα.
Το 50% των φιλάθλων του ποδοσφαίρου λένε ότι έχουν παρατηρήσει ομοφοβική κακοποίηση στους αγώνες, το 51% έχει παρατηρήσει σεξιστική κακοποίηση και το 59% έχει ακούσει ρατσιστικές ύβρεις.

ΣΚΩΤΙΑ, 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ


Ποιο είναι το πιο gay κοινοβούλιο του κόσμου;
Χριστιάνα Πούργαλη (mononews.gr, 25/10/2016)
ΓΛΑΣΚΩΒΗ: Όταν ο αρχηγός του Πράσινου Κόμματος της Σκωτίας, Patrick Harvie, έθεσε υποψηφιότητα για το Κοινοβούλιο το 2003, τα μέσα τον χαρακτήρισαν ως “Πράσινη Απειλή για την Οικογένεια”. Αυτό δεν έγινε λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων αλλά εξαιτίας της αμφιφυλικής σεξουαλικότητάς του. Στο ίδιο μοτίβο, όταν η αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος, Ruth Davidson, ανακοίνωσε δημόσια το 2011 πως είναι gay, ο Τύπος τής χάρισε την ταμπέλα της “λεσβίας μποξέρ”!!
Τον Απρίλιο του 2016 όμως, όταν η αρχηγός του Εργατικού Κόμματος της Σκωτίας δήλωσε δημόσια πως είναι ομοφυλόφιλη, το νέο δεν προκάλεσε κάποια εντύπωση. Στο διάστημα μίας ολόκληρης γενιάς, η Σκωτία κατόρθωσε να αποβάλλει μεγάλο μέρος του συντηρητισμού της κοινωνίας της και να αγκαλιάσει με ενθουσιασμό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στη σεξουαλικότητα, μία διαδικασία που οδήγησε στην αξιοσημείωτη μεταμόρφωση και αναδιαμόρφωση της πολιτικής της κουλτούρας της χώρας.
Μέχρι το 1980 η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη στη Σκωτία ενώ στην Αγγλία αποποινικοποιήθηκε το 1967. Σήμερα, εκτός από τους ηγέτες των τριών εκ των πέντε μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων της χώρας, τέσσερις υπουργοί της κυβέρνησης της Σκωτίας έχουν παραδεχτεί δημόσια πως είναι gay, όπως και ο εκλεγμένος εκπρόσωπος του δεξιού Ανεξάρτητου Κόμματος του Η.Β. στη Σκωτία.
Όσον αφορά στην περίπτωση της Davidson, είναι πράγματι πολύ δύσκολο για έναν πολιτικό του Συντηρητικού Κόμματος να λάβει τα “εύσημα” γι’ αυτήν τη δημόσια δήλωση, πολύ περισσότερο όταν βρίσκεται στη θέση της Margaret Thatcher, η κυβέρνηση της οποίας είχε πραγματοποιήσει κινήσεις προκειμένου να απαγορευτεί η “προώθηση” της ομοφυλοφιλίας στα σχολεία. Όμως ακόμη και το Συντηρητικό Κόμμα της χώρας έχει κάνει αλματώδη πρόοδο στην αποδοχή των δικαιωμάτων και καθόλου δεν θυμίζει τη στάση που είχε εκείνες τις μέρες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο David Mundell, γραμματέας του κράτους και το μοναδικό μέλος των συντηρητικών στη βόρεια πλευρά της Σκωτίας, ο οποίος ήταν ο πρώτος υπουργός που εκλέχθηκε αφού είχε ανακοινώσει δημόσια τη σεξουαλική του ταυτότητα.
Το Νοέμβριο του 1978, όταν γεννήθηκε η Davidson, η ομοφυλοφιλία δεν είχε ακόμη αποποινικοποιηθεί στη Σκωτία, πράγμα το οποίο επισήμανε πρόσφατα και η ίδια σε ομιλία της για την L.G.B.T. κοινότητα στο Κοινοβούλιο. Δεν ξέχασε να αναφερθεί στον εκλιπόντα πολιτικό του Εργατικού Κόμματος Robin Cook, χάρη στον οποίο η Σκωτία κατάφερε να ξεπεράσει τις συντηρητικές απόψεις της και να αλλάξει τη στάση της μέσω της τροποποίησης του νομοσχεδίου για την ποινική δικαιοσύνη που κατατέθηκε το 1980.
Υπενθυμίζεται πως ο νόμος που προβλέπει τους gay γάμους στη Σκωτία έχει τεθεί σε ισχύ από τον Δεκέμβριο του 2014.

ΣΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΤΙΝΓΚΕΡ

Η προβολή μιας ομιλίας που εκφώνησε ο Επίτροπος της Κομισιόν Γκίντερ Έτινγκερ, στην οποία έκανε λόγο για εκείνους με τα «σχιστά μάτια» και μίλησε για τον γάμο ομοφυλοφίλων που έχει «επιβληθεί», προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων σήμερα στη Γερμανία, την χώρα καταγωγής του.
Ο Γκίντερ Έτινγκερ «πρέπει επειγόντως να ξανασκεφθεί την θεώρησή του για τον κόσμο» είπε η γενική γραμματέας το Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Καταρίνα Μπάρλευ, σε δηλώσεις της στο περιοδικό Der Spiegel.
«Κάποιος που διαδίδει ανοιχτά τις ρατσιστικές και ομοφοβικές απόψεις δεν διαθέτει τα προσόντα για τα ανώτερα δημοσία αξιώματα» πρόσθεσε η ίδια.
Καλεσμένος μιας ομοσπονδίας επικεφαλής επιχειρήσεων στο Αμβούργο (βόρεια) την Τετάρτη το βράδυ, ο Έτινγκερ εκφώνησε μια ομιλία που κατέγραψε ένας συμμετέχων, ενώ το βίντεο ανήρτησε σήμερα στον ιστότοπό του το περιοδικό Spiegel.
Ο ίδιος αφηγείται ότι συναντήθηκε με Κινέζους υπουργούς, όλοι τους «χτενισμένοι από τα αριστερά στα δεξιά με μαύρο βερνίκι παπουτσιών».
Το πρόσωπο που κατέγραψε την ομιλία επιβεβαίωνει ότι άρχισε να τη βιντεοσκοπεί αφού ο Γερμανός Επίτροπος προειδοποίησε για τον κίνδυνο να δούμε τους «απατεώνες» και τους «σχιστομάτηδες» να επωφελούνται από την ανικανότητα της Ευρώπης να συνάψει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.
Ο ίδιος ανέφερε επιπλέον ότι «ο γάμος ομοφυλοφίλων επιβλήθηκε» μιλώντας για μια σειρά θεμάτων που βρίσκονται υπό διαβούλευση στη Γερμανία, όπου ο γάμος μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου δεν έχει νομιμοποιηθεί. (thetoc.gr, 29/10/2016)

Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ...


Και, ναι, οι επιχορηγούμενοι (και) από τον Σόρος "ακτιβιστές" πανηγυρίζουν.

28.10.16

1940

«Η δασκάλα μας », θυμάται ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, «η δεσποινίς Τζανή,
 μας υποδέχτηκε ένα πρωί (29 Οκτωβρίου 1940) κλαμμένη 
και μας είπε ότι από την προηγούμενη μέρα είχαμε πόλεμο με την Ιταλία! 
Πόλεμος! Μια νέα λέξη έμπαινε στη ζωή μας απειλητική, 
χωρίς ωστόσο να μπορούμε να πιάσουμε το νόημά της».


Το θαύμα της Παναγίας στα τζάμια (Θεσσαλονίκη 1940)
Αλλά το εκπληκτικότερο είναι ότι μαζί με το σπίτι μας βομβαρδίστηκε και η ίδια η Αγία Σοφία. Ίσως οι Ιταλοί είχαν ένα σατανικό σχέδιο: να βομβαρδίσουν τα μνημεία μας. Και άρχισαν από την Αγια-Σοφιά και την Παναγία Χαλκέων. Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ τι άλλο ήθελαν να βομβαρδίσουν σε κείνη την περιοχή. Και φαίνεται ότι τα κατάφεραν αρκετά καλά γιατί δύο ή τρεις βόμβες έπεσαν πάνω στον τρούλο της Αγίας Σοφίας.
Το πράγμα ήταν τρομερό. Γιατί, όπως ξέρετε, ο τρούλος έχει ένα από τα ωραιότερα ψηφιδωτά όλου του κόσμου. Είναι η Ανάληψη του Χριστού. Ο Χριστός ανεβαίνει στους ουρανούς, από κάτω τον βλέπουν όρθιοι οι Δώδεκα Απόστολοι και μαζί τους η Παναγία. Είναι και δύο άγγελοι. Ένα τεράστιο ψηφιδωτό ανεκτίμητης τέχνης, που καλύπτει όλο τον τρούλο και που έγινε πιθανώς περί το 885 μ.Χ. Λοιπόν καταλαβαίνετε τι τρομερό πράγμα ήταν να βομβαρδιστεί ο τρούλος μ’ αυτό το αριστούργημα. Αλλά όσο και τρομερό να ήταν, όσο και σατανικά να σκέφτηκαν οι Ιταλοί, η Παναγία φαίνεται πως έβαλε το χέρι της.
Και, ω του θαύματος, οι τρεις βομβίτσες γλίστρησαν κι έπεσαν στη βόρεια αυλή της εκκλησίας, δηλαδή στο τμήμα της αυλής που ήταν πολύ κοντά προς το σπίτι μας. Και πέφτοντας στο χώμα δεν έκαναν κανένα κακό. Παρ’ όλα αυτά, πρόλαβε μία βόμβα και γκρέμισε ένα μικρό τοιχάκι του τρούλου. Ο τρούλος στηρίζεται σε τέσσερα μικρά τοιχία, από τα οποία το ένα, το βορειοδυτικό, η βόμβα το κατέστρεψε και ταυτόχρονα έπεσαν μερικές ψηφίδες, ευτυχώς όχι ολόκληρο το τμήμα του ψηφιδωτού. Αυτή ήταν η μοναδική καταστροφή. Υπάρχουν ακόμα φωτογραφίες με το κατεστραμμένο αυτό τοιχίο και είναι συγκινητικό ότι ο έφορος αρχαιοτήτων Χαράλαμπος Μακαρόνας, εφτά μήνες μετά τον βομβαρδισμό, με πενιχρά μέσα και άγριες κατοχικές πείνες, κατάφερε να χτίσει το τοιχίο και να αποκαταστήσει εντελώς τη βλάβη στον τρούλο. Ο λαός, πάντως, ήξερε ένα πράγμα: η Παναγία είχε κάνει το θαύμα της. Και πήγαιναν όλοι στο μέρος που έπεσαν οι βόμβες και προσκυνούσαν.
Ωστόσο, το γεγονός αυτό πολύ γρήγορα επισκιάστηκε από έναν άλλο κύκλο θαυμάτων, που ήταν απείρως πιο εντυπωσιακός. Ξαφνικά, εμφανίστηκαν σε καμιά δεκαριά σημεία, στο κέντρο της πόλης (Θεσσαλονίκης), εικόνες της Παναγίας στα τζάμια διαφόρων μαγαζιών. Στην αρχή μας το λέγαν και δεν το πιστεύαμε. Οι Παναγίες που εμφανίστηκαν στα τζάμια δεν ήταν ζωγραφισμένες, αλλά αχειροποίητες. Η εικόνα σχηματιζόταν στο εσωτερικό του τζαμιού, μέσα δηλαδή στην ύλη του γυαλιού, δεν ήταν ούτε από την έξω μεριά ούτε από την μέσα. Και ήταν και χρωματισμένη, αλλά με άυλα και ανεξίτηλα χρώματα.
Στην αρχή μερικοί δύσπιστοι έλεγαν ότι ήταν η ιδέα μας, ότι αυτά ήταν υστερίες του πλήθους. Άλλοι πάλι έλεγαν ότι διάφοροι έξυπνοι το σοφίστηκαν αυτό, κυρίως καντηλανάφτες, για να πηγαίνει ο λαός να προσκυνάει και να αγοράζει κεριά. Πάντως κάποιοι είχαν φέρει μανουάλια και μπορούσες να ανάψεις εκεί μπροστά στη βιτρίνα του μαγαζιού, όπου είχε εμφανιστεί η Παναγία, ένα κερί. Αυτό διαδίδονταν για διάφορα σημεία της πόλεως. Και μια μέρα, Αγίας Σοφίας και Εγνατία σχεδόν στη γωνία, λίγο παρακάτω από το ξενοδοχείο «Κασσάνδρα», σ’ ένα κουρείο, όπου πολλά χρόνια αργότερα πήγαινα και κουρευόμουνα κι εγώ, εμφανίστηκε στην τζαμαρία του μια ζωγραφιά της Παναγίας. Ήταν τόσο καθαρή, τόσο βυζαντινή και τόσο ανεξίτηλη, που δεν σου επέτρεπε την παραμικρή αμφιβολία. Μπορεί οι διάφοροι να είχαν τις απιστίες τους, αλλά ο κόσμος στεκόταν με τις ώρες στην ουρά (που έφτανε από το κουρείο μέχρι την Αγια-Σοφιά) για να προσκυνήσει.
Κάποτε πήγα κι εγώ και έτσι αξιώθηκα να δω την Παναγία από κοντά. Έπιανες το τζάμι και δεν έπιανες τίποτα. Αλλά η εικόνα υπήρχε. Δεν κάλυπτε όλη την επιφάνεια του τζαμιού, αλλά μόνο το κέντρο του. Θα έλεγες πως ήταν σαν βιτρώ, αλλά δεν ήταν ούτε βιτρώ. Τα χρώματα ήταν πολύ άυλα και αχνά. Ο κόσμος προσκυνούσε και ασπάζονταν την αχειροποίητη εικόνα στο τζάμι, μερικοί άναβαν και κάνα κερί που έφερναν μαζί τους αλλά κανείς δεν έδινε λεφτά. Και άλλωστε πού να τα δώσει και γιατί; Ήταν πραγματικά μια από τις συγκινητικότερες στιγμές του ελληνοϊταλικού πολέμου. Γιατί διαβάζαμε στις εφημερίδες ότι και οι πολεμιστές στο μέτωπο έβλεπαν την Παναγία να διαγράφεται στον ορίζοντα και να τους κατευθύνει.
Ακόμη και το θαύμα του τρούλου της Αγίας Σοφίας ήταν λιγότερο εντυπωσιακό, αλλά το θαύμα της Παναγίας πάνω στα τζάμια ήταν κάτι απερίγραπτο. Και επειδή καθόμασταν πολύ κοντά στο κουρείο (δυο τετράγωνα μας χώριζαν όλο κι όλο), το μικρό εκκλησάκι με τον βυζαντινό τοίχο γέμιζε κάθε απόγευμα από γυναίκες, ακόμη και νέες, που έλεγαν τον Ακάθιστο Ύμνο.
Αν θυμούμαι καλά, οι αχειροποίητες αυτές εικόνες της Παναγίας έμειναν ένα μήνα και μετά χάθηκαν ακριβώς όπως ήρθαν. Τότε πολλοί διέδωσαν ότι η εξαφάνιση των εικόνων ήταν κακό σημάδι και πως θα χάναμε όπου να ’ταν τον πόλεμο στην Αλβανία.


Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Θεσσαλονίκην ου μ’ εθέσπισεν, Αυτοβιογραφικά κείμενα» (Ιανός, 2008) 
[pemptousia.gr]

27.10.16

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2017 - 2


Μοντέλο: Konstantin Kamynin
φωτογραφία: Serge Lee


ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ ΣΕΞ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑ

Ολοένα περισσότερα κρούσματα καρκίνων κεφαλής και τραχήλου εκδηλώνονται σε άτομα που δεν έχουν τους κλασικούς παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξή τους, αφού ούτε καπνιστές είναι ούτε πίνουν αλκοόλ.

Σε πολλές περιπτώσεις το κοινό γνώρισμα είναι η μόλυνση με τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων, ιδίως με το στέλεχος 16 του ιού (HPV16) το οποίο τις τελευταίες δεκαετίες εντοπίζεται με αυξανόμενη συχνότητα σε πάσχοντες κυρίως από καρκίνο του στοματοφάρυγγα (σ.σ. είναι ο καρκίνος στο πίσω μέρος του λαιμού, στη βάση της γλώσσας και στις αμυγδαλές).

Ο HPV είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος και οι πιθανότητες μόλυνσης αυξάνονται κατ’ αναλογίαν με τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων που έχει κάποιος στη διάρκεια της ζωής του. Υπολογίζεται ότι ο ιός αυτός σχετίζεται πλέον με το 30% των καρκίνων του στοματοφάρυγγα στην Ευρώπη και με το 60% στις ΗΠΑ. Ανάλογα με τα ευρωπαϊκά είναι και τα έως τώρα στοιχεία στη χώρα μας.
«Ο καρκίνος του στοματοφάρυγγα, όπως και όλοι οι καρκίνοι κεφαλής και τραχήλου, είναι συχνότερος στους άνδρες ηλικίας άνω των 55 ετών και σχετίζεται κατ’ εξοχήν με το κάπνισμα, την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και κυρίως με το συνδυασμό αυτών των δύο. (tanea.gr, 27/10/2016)

26.10.16

1993. Ο ΝΕΑΡΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΛΕΤΣΟΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΕΣΩΡΟΥΧΑ ΤΟΥ

Πριν από 23 χρόνια το 1993 ο Απόστολος Γκλέτσος είχε φωτογραφηθεί φορώντας μόνο το εσώρουχό του. Η φωτογραφία αυτή που δημοσιεύει σήμερα για πρώτη φορά το mediafree.gr, είχε τραβηχτεί για τις ανάγκες της στήλης του αστρολόγου Κώστα Λεφάκη, σε περιοδικό της εποχής. 
Αποτέλεσε την «πρώτη ύλη» για το σκίτσο που συνόδευσε το άρθρο του αστρολόγου, για το ερωτικό καλοκαίρι που ερχόταν, με τον ευφάνταστο μάλιστα τίτλο «φαλλική συμπεριφορά»!
Στο εν λόγω φωτογραφικό καρέ ο άγνωστος τότε ηθοποιός και σημερινός δήμαρχος της Στυλίδας φορά μόνο ένα μπλε σλιπάκι και ένα αθλητικό φανελάκι, αλλά τελικά η φωτογραφία – για άγνωστους λόγους – δεν είχε δημοσιευτεί ποτέ. (protothema.gr, 26/10.2016)

2016

21.10.16

MY BROTHER THE DEVIL


First released in 2012, the egyptian film My Brother The Devil tells the story of a young man named Rashid, who deals drugs to help put younger brother Mo through education. Mo idolises him, until Rashid’s sexuality – and the realities of the life he leads – threatens their relationship.



ΤΟ ΗΝ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΘΑ ΑΠΟΝΕΙΜΕΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ

Η Βρετανία πρόκειται να απονείμει χάρη σε χιλιάδες γκέι και αμφιφυλόφιλους άνδρες που είχαν καταδικαστεί ως εγκληματίες βάσει νόμων περί σεξουαλικών αδικημάτων που έχουν τώρα καταργηθεί, μετά την μετά θάνατον απαλλαγή, το 2013, του διάσημου μαθηματικού και κρυπτογράφου του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου Άλαν Τιούρινγκ. 
Οι ομοφυλοφιλικές πράξεις δεν αποποινικοποιήθηκαν στην Αγγλία παρά μόλις το 1967 ενώ μόλις το 2001 η ηλικία συναίνεσης για τους ομοφυλόφιλους μειώθηκε στα 16, ώστε να συμβαδίζει με τον νόμο που ισχύει για τους ετεροφυλόφιλους. 
Ο λόρδος Τζον Σάρκεϊ, ο οποίος ασκούσε πιέσεις στην κυβέρνηση για να απονείμει χάρη στους καταδικασθέντες, δήλωσε ότι περίπου 65.000 άνδρες είχαν καταδικαστεί βάσει των νόμων που έχουν πλέον καταργηθεί, από τους οποίους οι 15.000 βρίσκονται ακόμη στη ζωή.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα «καθαρίσει» τα ονόματα όλων όσοι είχαν κριθεί ένοχοι για συναινετικό ομοφυλοφιλικό σεξ ενώ, όσον αφορά αυτούς που ζουν ακόμη, τα αδικήματα θα αφαιρεθούν από το ποινικό μητρώο τους. 
«Έχει τεράστια σημασία να δώσουμε χάρη σε ανθρώπους που είχαν καταδικαστεί για ιστορικά σεξουαλικά αδικήματα και οι οποίοι θα ήταν σήμερα αθώοι οποιουδήποτε εγκλήματος», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Σαμ Γκάιμα.
Το σχέδιο για την απονομή χάριτος επονομάσθηκε «Νόμος του Τιούρινγκ», σε μια αναφορά στον ιδιοφυή μαθηματικό που στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου «έσπασε» τον κώδικα Enigma των ναζί. 
Απολύθηκε από τη δουλειά του και ευνουχίσθηκε χημικά, αφού καταδικάσθηκε το 1952 για διακεκριμένη προσβολή της δημοσίας αιδούς επειδ;h έκανε σεξ με έναν άνδρα, ενώ αυτοκτόνησε δυο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 41 ετών. 
Έπειτα από χρόνια προσπαθειών από υποστηρικτές, μεταξύ των οποίων ο φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, το 2013 χορηγήθηκε στον Τιούρινγκ χάρη από την βασίλισσα Ελισάβετ.
«Ο Άλαν Τιούρινγκ το άξιζε τόσο πολύ αυτό», είπε η ανιψιά του, η Ρέιτσελ Μπαρνς, στο ραδιόφωνο του BBC.
«Το να σκέφτεται κανείς ότι αυτός είναι ο άνθρωπος που έσπασε τον κώδικα Enigma και έσωσε αμέτρητες, εκατομμύρια ζωές στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, και να σκέφτεται μετά τη μεταχείριση την οποία υπέστη στα χέρια της κυβέρνησης το 1952, εξακολουθεί να είναι απίστευτο για μας».
Ένας άλλος απ' αυτούς που διώχθηκαν βάσει της νομοθεσίας που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του Τιούρινγκ, ήταν ο ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλντ το 1895, στη διάρκεια μιας βικτωριανής καταστολής της ομοφυλοφιλίας. Είχε καταδικαστεί σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα. 
Ωστόσο η εφημερίδα Guardian αναφέρει πως δεν είναι σαφές αν ο Ουάιλντ θα περιληφθεί σ' αυτούς στους οποίους θα χορηγηθεί χάρη, καθώς το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει δηλώσει πως δεν θα αναφερθούν ξεχωριστά άλλα άτομα. Μέχρι στιγμης δεν έχει υπάρξει σχόλιο από το υπουργείο.
Ένας άνδρας που είχε καταδικαστεί το 1974 για διακεκριμένη προσβολή της δημοσίας αιδούς είπε ότι δεν δέχεται τη χάρη και θέλει οι αρχές να του ζητήσουν συγγνώμη. 
«Το να αποδεχθείς μια χάρη σημαίνει ότι δέχεσαι πως ήσουν ένοχος. Δεν ήμουν ένοχος για το παραμικρό. Ήμουν μόνο ένοχος επειδή βρέθηκα στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή», είπε ο Τζορτζ Μόνταγκιου στην τηλεόραση του BBC.
Ο λόρδος Σάρκεϊ υποστήριξε πως η απονομή χάριτος είναι "πιθανόν ο καλύτερος τρόπος για να αναγνωριστεί το πραγματικό κακό που έγινε από τους άδικους και βάναυσους ομοφοβικούς νόμους».
«Ελπίζω πως πολλοί άνθρωποι θα αισθανθούν ακριβώς το ίδιο», δήλωσε στο ραδιόφωνο του BBC. (tanea.gr, 20/10/2016)

20.10.16

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΕΓΕΘΟΥΣ - 1

Some men are concerned about their penis size, and those who are preoccupied and severely distressed with the size of their penis may even be diagnosed with Body Dysmorphic Disorder. There have been no formal systematic reviews of penile size measurements and no attempts to create a graphical diagram, or nomogram, that depicts the distribution of the size of a flaccid or erect penis.
Dr. David Veale, of King’s College London and the South London and Maudsley NHS Foundation Trust, and his colleague from King’s College Hospital NHS Foundation Trust, set out to create such a nomogram of male penis size measurements across all ages and races. A search of the medical literature revealed 17 studies with up to 15,521 males who underwent penis size measurements by health professionals using a standard procedure. The nomograms revealed that the average length of a flaccid penis was 9.16 cm, the average length of a flaccid stretched penis was 13.24 cm, and the average length of an erect penis was 13.12 cm. The average flaccid circumference was 9.31 cm, and the average erect circumference was 11.66 cm. There was a small correlation between erect length and height.
“We believe these graphs will help doctors reassure the large majority of men that the size of their penis is in the normal range. We will also use the graphs to examine the discrepancy between what a man believes to be their position on the graph and their actual position or what they think they should be” said Dr. Veale. (bjuinternational.com)


18.10.16

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ - 2

Ιδού οι δημοφιλέστερες χειρουργικές τεχνικές που λύνουν λειτουργικά και μορφολογικά προβλήματα του πέους: Η ενδοπεϊκή πρόθεση δίνει λύση στο πρόβλημα της πλήρους ανικανότητας. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική που διαρκεί μόλις είκοσι λεπτά. Ενα συνθετικό μόσχευμα, μια αντλία σιλικόνης που περιέχει νερό, τοποθετείται με μια ειδική τεχνική στη θέση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους, που στους ασθενείς με στυτική διαταραχή δεν λειτουργούν φυσιολογικά. Το μόσχευμα τοποθετείται εξ ολοκλήρου μέσα στο σώμα από μια μικρή τομή λίγων εκατοστών στο όσχεο. Η αντλία αυτή λειτουργεί μέσω της πίεσης και όταν ο άνδρας επιθυμεί να έχει στύση, πιέζει ένα καλά κρυμμένο πίσω από τους όρχεις εντός του σώματος «κουμπί». Το νερό της αντλίας που φεύγει με πίεση μιμείται την αιμάτωση του πέους και χαρίζει έτσι σκληρότητα στο όργανο. Ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου μετά από μερικές ώρες νοσηλείας και είναι λειτουργικός σεξουαλικώς μετά από περίπου έναν μήνα.
Χειρουργικώς αντιμετωπίζεται και η νόσος Peyroni, μια κατά κύριο λόγο ιδιοπαθής νόσος (κάποιες φορές και τραυματικής αιτιολογίας), η οποία εκτιμάται ότι «χτυπά» το 7%-10% των ανδρών μέσης ηλικίας. Στη νόσο αυτή το πέος εμφανίζει μια στροφή (κάμψη) που σε κάποιες περιπτώσεις είναι τόσο μεγάλη ώστε καθιστά αδύνατη τη σεξουαλική επαφή. Ουσιαστικώς δημιουργείται μια σκληρία (πλάκα) στον ινώδη χιτώνα που περιβάλλει τα σηραγγώδη σώματα του πέους. Στο σκληρό αυτό σημείο δημιουργείται και η κάμψη. Οι ειδικοί μπορούν να παρέμβουν χειρουργικά κάνοντας μια τομή στο σημείο της κάμψης, αφαιρώντας την πλάκα και τοποθετώντας ένα ελαστικό μόσχευμα - με τον τρόπο αυτόν γίνεται ευθειασμός του οργάνου. Η επέμβαση ευθειασμού του πέους διαρκεί περί τη μισή ώρα, ενώ δύο ώρες μετά το χειρουργείο ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα η ομάδα του κ. Κωνσταντινίδη εφαρμόζει μια εξελιγμένη μορφή της τεχνικής η οποία δεν απαιτεί καθόλου ράμματα. «Χρησιμοποιούμε και εξωτερικά στο σημείο των ραμμάτων ένα ειδικό τεχνητό μόσχευμα και η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει ακόμη πιο σύντομη, να ολοκληρωθεί σε 15 λεπτά της ώρας. Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χρησιμοποιηθούν επίσης μοσχεύματα από βόειο περικάρδιο ή και ανθρώπινο περικάρδιο, καθώς διαθέτουν την απαιτούμενη ελαστικότητα».  Υπάρχουν όμως και οι αισθητικές χειρουργικές επεμβάσεις στο πέος. «Το πέος, όπως και ο μαστός στη γυναίκα, συμβολίζει την ομορφιά, τη ρώμη, την ικανότητα. Ακολουθούμε κάποιες τεχνικές λοιπόν αυξητικής του φαλλού, τόσο σε μήκος όσο και σε πάχος» σημειώνει ο κ. Κωνσταντινίδης. Η αύξηση του μεγέθους μπορεί να είναι από ένα ως πέντε εκατοστά. Είναι αξιοσημείωτο ότι, όπως μας πληροφορεί ο ειδικός, «οι περισσότεροι άνδρες που έρχονται σε εμάς για να ζητήσουν μια τέτοια αισθητική επέμβαση δεν έχουν μικρό φαλλό - οι στατιστικές μας αναφέρουν ότι οποιοδήποτε μόριο σε στύση που είναι πάνω από 13 εκατοστά θεωρείται κανονικού μεγέθους, ενώ ένας άνδρας με μόριο κάτω από 11 εκατοστά (είτε λόγω συγγενούς ανωμαλίας είτε λόγω ατυχήματος) μπορεί να θεωρηθεί μικρόφαλλος». Στις περιπτώσεις αισθητικής χειρουργικής του φαλλού γίνονται επεμβάσεις με πολύ μικρές, σχεδόν αόρατες τομές στις οποίες το αφανές σημείο που βρίσκεται στη βάση του φαλλού με μια τομή ενός συνδέσμου και μια ειδική ραφή βγαίνει στην επιφάνεια και προσθέτει μήκος. Και σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία διαρκεί μισή ώρα ενώ μετά από ένα δίωρο ο άνδρας μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του.
Στις περιπτώσεις πάλι μικροφαλλίας, διεξάγεται αυτή τη στιγμή μια πολύπλοκη, πολύωρη χειρουργική επέμβαση κατά την οποία οι ειδικοί λαμβάνουν ιστούς από άλλα σημεία του σώματος του ασθενούς, όπως από την πλάτη, και με αυτούς δημιουργούν έναν νεοφαλλό ή ψευδοφαλλό, όπως ονομάζεται. Ο νεοφαλλός μπορεί να λάβει το επιθυμητό από τον ασθενή μέγεθος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μεταμόσχευση πέους θα έλθει να δώσει μια οριστική και πλήρως λειτουργική λύση.
Ο κ. Κωνσταντινίδης κλείνει το σημερινό ταξίδι στα... άδυτα των ανδρών με μια από τις αγαπημένες του φράσεις, η οποία στέλνει διττό μήνυμα τόσο προς τον κάθε άνθρωπο που δεν νιώθει καλά με τη φύση του (είτε σε ποσότητα είτε σε ποιότητα) αλλά και προς την ίδια την κοινωνία: «Η ανατομία δεν ήταν ποτέ η μοίρα του ανθρώπου». Και μιας και σήμερα μιλήσαμε αρκετά για... μεγέθη, το χειρότερο όλων (και μη αναστρέψιμο, διότι η επιστήμη, όπως βλέπετε αναστρέφει πλέον σχεδόν όλα τα προβλήματα) είναι να είμαστε μικρόνοες... (tovima.gr, 16/10/2016)



17.10.16

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ - 1

Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που οδηγούν τους άνδρες στον ανδρολόγο; ρωτήσαμε τον πλέον κατάλληλο, όπως αποδεικνύεται από όλα τα παραπάνω, άνθρωπο για να μας απαντήσει. Ο κ. K. Κωνσταντινίδης, με γνώμονα τη μακρά πείρα του και τα χιλιάδες περιστατικά που έχει αντιμετωπίσει, μας εξήγησε ότι «σε ποσοστό 80% συνδέονται με τη σεξουαλική δυσκολία - τόσο σε ό,τι αφορά το οργανικό όσο και το ψυχολογικό κομμάτι της. Οσο νεότερος είναι ο άνδρας τόσο συχνότερα το ψυχολογικό κομμάτι είναι το υπαίτιο για τη δυσλειτουργία του - βλέπουμε άνδρες με σεξουαλική ανικανότητα, κυρίως ψυχογενούς αιτίας, από 18 ετών. Στους μεγαλύτερους άνδρες ένοχα είναι κυρίως τα αγγεία. Σήμερα ξέρουμε πλέον ότι όσο σε έναν άνδρα πάσχει η καρδιά, τόσο πάσχει και το πέος, αφού και τα δύο όργανα βασίζονται στο αγγειακό τους σύστημα για να ζήσουν. Αρτηριοσκλήρυνση, υψηλή χοληστερόλη, υψηλά τριγλυκερίδια, υπέρταση αποτελούν παράγοντες κινδύνου για προβλήματα στη στύση, για "εμφράγματα" του πέους εκτός από τα εμφράγματα της καρδιάς». Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι άνδρες που κατέφυγαν σε ανδρολόγο ανακάλυψαν έτσι ότι πάσχουν και από καρδιολογικό πρόβλημα.
Αλλά και ένας διαβητικός άνδρας - υπολογίζεται ότι είναι περί τις 600.000 στη χώρα μας -, στον οποίο πάσχουν τόσο τα νεύρα όσο και τα αγγεία, μπορεί να εμφανίζει στυτική δυσλειτουργία. «Και αυτό, όχι μόνο εξαιτίας του αγγειακού παράγοντα αλλά και εξαιτίας της βλάβης που υφίσταται η νευρική αγωγιμότητα στους διαβητικούς» λέει ο ειδικός. Τελικώς οι επιστήμονες μιλούν πλέον για μεικτά προβλήματα, καθώς ένας άνδρας με οργανικό πρόβλημα αποκτά και ψυχολογικό πρόβλημα αλλά και το αντίστροφο.
Στο 90% των λειτουργικών προβλημάτων του πέους - είτε οργανικών είτε ψυχολογικών - το ζήτημα λύνεται με φαρμακευτική αγωγή. Ο κ. Κωνσταντινίδης τονίζει ότι υπάρχουν σήμερα περί τις 160 ουσίες που δίνουν λύση στο πρόβλημα της σεξουαλικής ανικανότητας των ανδρών, χωρίς να προκαλούν σοβαρές παρενέργειες. Ωστόσο τα από του στόματος φάρμακα δεν έχουν αποτέλεσμα σε κάποιους ασθενείς και κυρίως σε άτομα με υπέρταση, διαβήτη καθώς και σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή.
Υπάρχουν επίσης πιο επιθετικά φαρμακευτικά πρωτόκολλα που αφορούν ενέσεις που γίνονται στο πέος αυξάνοντας την αιμάτωσή του, αλλά και μη παρεμβατικές τεχνικές που δοκιμάζονται πριν από την τελευταία γραμμή αντιμετώπισης - τη χειρουργική επέμβαση -, όπως τα κρουστικά κύματα. «Το όργανο βομβαρδίζεται με ένα είδος υπερήχων και με τον τρόπο αυτόν αυξάνεται η αιμάτωσή του» λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.
Ωστόσο, σε ένα μικρό ποσοστό άκρως σοβαρών προβλημάτων, η χειρουργική επέμβαση είναι αναπόφευκτη. Το καλό είναι πάντως ότι αν κάποιος φθάσει σε αυτή τη λύση, τα ποσοστά επιτυχίας της είναι της τάξεως του 98%, κατά τον επιστήμονα. «Είναι πάντως πολύ λιγότεροι οι άνδρες που θα καταλήξουν στο χειρουργείο - ένας στους 500 κατά μέσο όρο. Με βάση όμως το εκάστοτε υποκείμενο νόσημα, η αναλογία αυτή μπορεί να αλλάξει. Για παράδειγμα, στους διαβητικούς άνδρες μπορεί να χρειαστεί νυστέρι σε έναν στους 100». (tovima.gr, 16/10/2016)

14.10.16

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ 50.000 ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ


Η δικαίωση μπορεί να άργησε πολύ, αλλά ήρθε. Η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αποζημιώσει περισσότερους από 50.000 ομοφυλόφιλους άνδρες που κατά το - σχετικά πρόσφατο - παρελθόν φυλακίστηκαν, εξαιτίας της σεξουαλικής τους ταυτότητας.
Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις κατέστησαν «κολάσιμες» στη Γερμανία το 1871, με το άρθρο 175 του ποινικού κώδικα, και το ναζιστικό καθεστώς αυστηροποίησε τη νομοθεσία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στέλνοντας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης χιλιάδες γκέι, για να «προστατέψει» την κοινωνία από την «επιδημία» της ομοφυλοφιλίας. Εύκολα αναγνωρίσιμοι από τα ροζ τριγωνα που αναγκάζονταν να φορούν, ως αναγνωριστικά σήματα, οι ομοφυλόφιλοι κρατούμενοι υπόκειντο σε σωματική και σεξουαλική κακοποίηση από τους φρουρούς των SS, πολλές φορές ευνουχίζονταν, εξαναγκάζονταν σε εξοντωτική καταναγκαστική εργασία και κατέληγαν στα κρεματόρια.
Οι ναζιστικές διατάξεις περί ομοφυλοφιλίας καταργήθηκαν το 1950 και η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε τόσο στη Δυτική όσο και στην Ανατολική Γερμανία μόλις το 1968 και 1969, αντίστοιχα, με το άρθρο 175 να παραμένει ωστόσο στον ποινικό κώδικα μέχρι το 1994 κι απλώς να έχει τεθεί εν αχρηστία.
Σε όλα αυτά τα χρόνια υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 140.000 Γερμανοί υπέστησαν διώξεις για τη σεξουαλική τους ταυτότητα, με τους 50.000 να έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη, να έχουν φυλακιστεί, να έχουν χάσει τη δουλειά και το σπίτι τους όταν αποκαλύφθηκε η σεξουαλική τους ταυτότητα, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Γερμανία αποζημίωσε το 2002 όσους φόρεσαν το ροζ τρίγωνο επί Γ’ Ράιχ, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπήρξε επίσημη συγγνώμη για τα θύματα των μεταπολεμικών διώξεων. Έτσι αν και αργά, όπως ανακοινώθηκε, 30 εκατ. ευρώ πρόκειται να διατεθούν για τις αποζημιώσεις όσων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 είδαν το ανθρώπινο δικαίωμα τους στην επιλογή της σεξουαλικής τους ταυτότητας να καταστρατηγείται.
«Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να σβήσουμε τα αίσχη που διαπράχθηκαν από αυτή τη χώρα, αλλά θέλουμε να αποκαταστήσουμε τα θύματα. Οι καταδικασθέντες ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να συνεχίσουν να ζουν με το στίγμα της αμαύρωσης του ποινικού τους μητρώου», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Δικαιοσύνης Heiko Maas.
Αν και ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων δεν είναι νόμιμος στη Γερμανία, ήδη από το 2001 τα γκέι ζευγάρια μπορούν να υπογράψουν σύμφωνο συμβίωσης, που τους δίνει τα ίδια νομικά δικαιώματα που έχει ένα ομόφυλο παντρεμένο ζευγάρι. Επίσης, στη Γερμανία είναι νόμιμη η υιοθεσία από γκέι ζευγάρια ενώ έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που επιτρέπει στους πολίτες της να διαλέξουν τι φύλο θα δηλώσουν στο πιστοποιητικό γέννησης τους. (tvxs.gr, 10/10/2016)

13.10.16

Η ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ

Στη νέα ταινία του, ο Παρκ Τσαν-Γουκ, δημιουργός του «Old boy», αποπειράται να «ασιατοποιήσει» ένα ερωτικό-αστυνομικό μυθιστόρημα της Ουαλής Σάρα Γουότερς. Φόντο εδώ η κατεχόμενη από τους Ιάπωνες Κορέα του 1930 και ήρωες μια Γιαπωνέζα αριστοκράτισσα, ο απατεώνας που την πολιορκεί εποφθαλμιώντας την περιουσία της και η πορτοφολού που, εξωθούμενη από τον τελευταίο, πιάνει δουλειά στο αρχοντικό της ως υπηρέτρια.
Το σχέδιο στραβώνει, όχι μόνο γιατί η υπηρέτρια θα ερωτευτεί σταδιακά την αφέντρα, αλλά και ελέω των σκοτεινών μυστικών που κρύβει η τελευταία. Τα οποία θα μάθουμε στο δεύτερο μισό ενός φιλμ που αναιρεί επιδέξια κάθε προηγούμενο δεδομένο παίζοντας με τις προσδοκίες του θεατή, αλλά το κάνει με μια απαστράπτουσα, φετιχιστική, σχεδόν φανφαρόνικη φωτογένεια (ακόμη και στη διαστροφή) που συχνότατα σε αποσπά από πρόσωπα και δρώμενα, όπως κατά κανόνα συμβαίνει στο σινεμά του Νοτιοκορεάτη εστέτ . [ethnos.gr, 13/10/2016]

Υπνωτιστικό και ταυτόχρονα διασκεδαστικότατο ερωτικό θρίλερ με καλοστημένες ανατροπές, το οποίο επαναφέρει το σκηνοθέτη του «Oldboy» στην παλιά του φόρμα. Από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στον Μαρκήσιο Ντε Σαντ, από το φετιχισμό στην πορνογραφία και από τη γοτθική ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος της Σάρα Γουότερς σε ένα μοντέρνο «Ρασομόν», η «Υπηρέτρια» δεν φοβάται να φλερτάρει με ριψοκίνδυνες ιδέες, να κινηθεί σε διαφορετικά κινηματογραφικά ταμπλό και να μας κάνει συμμέτοχους σε ένα ηδονοβλεπτικό παιχνίδι πάνω στην αλήθεια, στο ψέμα, το φαίνεσθαι και το είναι. [athinorama.gr]


12.10.16

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΗΣ. ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ξεκίνησε από τη ΓΥΝΑΙΚΑ όταν το περιοδικό ήταν στις δόξες του. Σύντομα άρχισε να συνεργάζεται με τα καλύτερα περιοδικά της εποχής του: Vogue, Elle, Marie Claire, Votre Beauté κ.ά. Βγήκε εκτός συνόρων για να φωτογραφίσει τα μεγαλύτερα fashion shows του πλανήτη αλλά και προσωπικότητες όπως ο Γούντι Άλεν, ο Ζαν Μισέλ Ζαρ, η Τζέρι Χολ. Συνεργάστηκε με την Puma και το 2004 η φωτογραφία του με τον αθλητή Γιώργο Αφρουδάκη άνοιξε το βιβλίο του Αρμάνι “Facce da Sport/Faces of Sport”. Ο Βαγγέλης Κύρης με αφορμή την κατάρρευση των περιοδικών μηδένισε το κοντέρ και τώρα δουλεύει με νεανικό ενθουσιασμό μια πληθώρα projects με σταθερή του έμπνευση την ελληνική μυθολογία και τα γυμνά κορμιά των χορευτών.
ΒΙΒΛΙΑ: Έχω μια μανία καθώς θεωρώ ότι είναι η πιο οικονομική αγορά τέχνης καθώς με 10-20 € αγοράζεις ένα έργο και το κάνεις δικό σου. Ξεκίνησα να διαβάζω εντατικά στην εφηβεία, μετά έκανα ένα διάλειμμα λόγω «έκλυτης» ζωής και επέστρεψα στα βιβλία τα τελευταία 15 χρόνια. Παθαίνω εμμονές με συγγραφείς και τους εξαντλώ. Έτσι έχω περάσει με τον Ντοστογιέφσκι, τον Καζαντζάκη και την τελευταία χρονιά με την Βιρτζίνια Γουλφ. Μου αρέσουν τα ψυχογραφήματα και η εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Επίσης μου αρέσουν πολύ οι Ιάπωνες συγγραφείς και κυρίως ο Γιούκο Μισίμα. Από Καζαντζάκη, που αγαπώ τα άπαντα, με συγκίνησε ιδιαίτερα το «Αναφορά στον Γκρέκο» ενώ με τα ταξιδιωτικά του ένιωσα σαν να επισκέφτηκα αυτές τις χώρες. Λάτρεψα τον «Φάρο» της Βιρτζίνια Γουλφ και με εξέπληξε ο «Ορλάντο». Πρόσφατα τελείωσα το «Σανταράμ» του Γκρέγκορι Ντέιβιντ Ρόμπερτς. Επειδή θα κάνω ένα φωτογραφικό ψυχογράφημα με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Έρμαν Έσσε επιστρέφω στα βιβλία του και αυτή τη στιγμή διαβάζω τον «Λύκο της Στέπας».
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μεγάλωσα σε ένα μουσικό περιβάλλον με γονείς που χόρευαν και άκουγαν rock ‘n’ roll. Έχοντας κι έναν μεγαλύτερο, κατά έξι χρόνια, αδερφό η μουσική μου παιδεία ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Όταν ήμουν παιδί άκουγα και ροκ και ντίσκο. Η πρώτη δική μου επιλογή ήταν o David Bowie και όταν στα 80ς ήρθε η μόδα στη ζωή μου άκουγα όλα τα γκρουπ που τη διαμόρφωναν, από τους Cure και τους Bauhaus μέχρι τον Elvis Costello. Στα 90ς εγκατέλειψα τη μουσική, δεn συνδέθηκα με το dj style. Τώρα πια περισσότερο ακούω μουσική από το Νεπάλ, από μοναστήρια, επαναλαμβανόμενα μοτίβα που χρησιμοποιούν στη γιόγκα. Τέτοια ακούω στο σπίτι μου και ηρεμώ.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Αγαπώ τον ιταλικό κινηματογράφο του ’50 και του ’60. Μου αρέσει πολύ ο Βισκόντι, με ενέπνεε πάντα, επίσης ο Μπερτολούτσι και ο Παζολίνι που όταν τον ανακάλυψα τον θεωρούσα πολύ underground. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο τέρας ηθοποιός από την Μέριλ Στριπ.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Στις αρχές είχα μια άρνηση, είχα μείνει εκτός της φάσης. Η δουλειά με ανάγκασε να το συνηθίσω και πλέον έχει γίνει μέρος της ζωής μου, σε τέτοιο βαθμό που καταναλώνω σχεδόν το 80% της ημέρας μου σε αυτό. Δεν είμαι fan του facebook, κάνω στην αρχή της ημέρας ένα πέρασμα κι αυτό είναι. Προτιμώ το tumblr που έχει τέχνη και πολύ πορνό και δεν υπάρχει λογοκρισία. Αντιθέτως δεν νιώθω φιλικά με το facebook ή με το instagram που μπορεί να μου κατεβάσει μια φωτογραφία, άλλωστε εγώ κάνω πολύ γυμνό. Βέβαια, είχα περάσει μια φάση τεσσάρων χρόνων που ανέβαζα καθημερινά στο instagram μια φωτογραφία με τον τίτλο a day in life. Σταμάτησα όταν κατάλαβα ότι είχε γίνει ψυχαναγκασμός και έψαχνα να δω τι θα φωτογραφίσω για να ανεβάσω παρότι δεν έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, και από τον εκνευρισμό γιατί ανέβαζα φωτογραφίες πχ από μια παραλία γυμνιστών και μου τις έριχναν.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Δεν την αγαπώ και χαίρομαι κάπως γιατί θεωρώ ότι ήρθε το τέλος της. Μιλάω όχι φυσικά για καλογυρισμένα ντοκιμαντέρ ή σειρές αλλά για την κουλτούρα της τηλεόρασης, κυρίως των ειδήσεων αλλά όχι μόνο, που είναι βάρβαρη. Ούτε παιδάκι δεν ακολουθούσα την τηλεόραση κι αυτό μόνο καλό μου έκανε, ειδικά στη δουλειά που κάνω.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Είναι η ζωή μου. Έχω ταξιδέψει πάρα πολύ κι έχω πάει σε παράξενα μέρη, για παράδειγμα στην Υεμένη, στο Κασμίρ, στο Νεπάλ, στην Αυστραλία. Την Ευρώπη και τις ΗΠΑ τις έχω γυρίσει πολύ λόγω δουλειάς. Πάντα με συγκινούσε η Ασία και πήγαινα από νωρίς εκεί, ελπίζω να επιστρέψω γιατί δεν τη χόρτασα. Ως κεντρική ιδέα στη ζωή μου, έχω την «Ιθάκη» του Καβάφη γιατί εκεί είναι ο ορισμός του ταξιδιού, αυτό που με κάνει να θέλω να πάω σε άλλα, νέα μέρη. «Θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους», αυτή ακριβώς η αίσθηση του να μην ξέρεις και να ανακαλύπτεις, να μυρίζεις, να βλέπεις θεωρώ ότι είναι η σημαντικότερη εμπειρία στη ζωή και γι’ αυτό θέλω πάντα να πηγαίνω σε μέρη που τα έχω ονειρευτεί, τα έχω φανταστεί  κι ας απογοητεύομαι ορισμένες φορές. Υπάρχουν όμως κι αυτές οι περιπτώσεις που μένεις άναυδος όπως στην Υεμένη, που είχα επισκεφτεί το 2006. Τα τελευταία πέντε χρόνια λόγω των οικονομικών δυσκολιών δεν ταξιδεύω όπως παλιά, θέλω όπως πολύ να πάω στη Μογγολία και στην Ιαπωνία.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Δεν έχω μετακομίσει ποτέ στη ζωή μου. Έχω ζήσει σε όλο της το μεγαλείο της γειτονιά της Νέας Σμύρνης. Είμαι πάνω στην Ελευθερίου Βενιζέλου, κοντά στην πλατεία και θυμάμαι ότι  ως παιδιά νιώθαμε πως ήμασταν στη λεωφόρο και πηγαίναμε να παίξουμε ή στην πάνω ή στην κάτω γειτονιά.
ΤΩΡΑ: Συμβαίνει αυτή τη στιγμή μια μεγάλη έκθεση του Giorgio Armani στο Μιλάνο, με τίτλο “Emotions of the Athletic Body” με τις φωτογραφίες των αθλητών που χρησιμοποιούσε και στις καμπάνιες του, από το 1985. Αισθάνομαι τυχερός και περήφανος, καθώς από ένα τεράστιο υλικό επιλέχθηκαν να εκθέσουν τις φωτογραφίες τους μόνο 12 φωτογράφοι, μεταξύ των οποίων κι εγώ δίπλα σε ονόματα όπως Steven Klein, Richard Phibbs, Kurt Markus, Howard Schatz, David McKnight, Mert Alas & Marcus Piggott. Όταν το 2004 είχαν μπει φωτογραφίες μου στο βιβλίο του Armani είχα πει: «Κέρδισα τους δικούς μου Ολυμπιακούς Αγώνες». Μαζί με τον συνεργάτη μου Ανατόλι Γεοργίεφ έχουμε το The Deco Project, τυπώνουμε σε ύφασμα φωτογραφίες μου από διάφορες συλλογές, και μετά είτε ζωγραφίζουμε σε ορισμένα σημεία το ύφασμα είτε προσθέτουμε κέντημα. Επίσης βγήκε το πρώτο τεύχος του Voyage, premium οδηγού της Αθήνας. Παράλληλα ασχολούμαι με το project Mythos με έμπνευση την ελληνική μυθολογία και την φωτογραφία των ‘20ς.  (popaganda.gr, 10/10/2016)