.
Ο 30χρονος Σκοτ Μουρ γεννήθηκε ως Τζέσικα, ενώ ο προοριζόμενος για «χαζομπαμπάς» σύντροφός του Τόμας Μουρ είχε αρχικώς βαπτισθεί Λόρα
Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει... μητέρα
Ακόμη ένας (τρανσέξουαλ) άνδρας βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και θα γεννήσει αγοράκι
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Το Βήμα, 29/1/2010)
«Συγχαρητήρια, η μαμά είναι... ο μπαμπάς»! Σάλο έχει προκαλέσει στους συντηρητικούς κύκλους των Ηνωμένων Πολιτειών η είδηση ότι άλλος ένας τρανσέξουαλ άνδρας, ο δεύτερος του είδους, βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και πρόκειται τον ερχόμενο μήνα να φέρει στον κόσμο ένα αγοράκι.
Βέβαια δεν πρόκειται ακριβώς για άνδρα, αφού ο 30χρονος Σκοτ Μουρ γεννήθηκε ως Τζέσικα, ενώ και ο προοριζόμενος για «χαζομπαμπάς» σύντροφός του Τόμας Μουρ στην πραγματικότητα γεννήθηκε ως Λόρα. Απλώς αμφότεροι υποβλήθηκαν μεγαλώνοντας σε σειρά χειρουργικών επεμβάσεων και ορμονοθεραπειών για να... ανδρωθούν' μια διαδικασία αλλαγής φύλου που στην περίπτωση του Τόμας ήταν πλήρης, με άλλα λόγια απέκτησε «ανδρικό» όργανο, ενώ στην περίπτωση του εγκυμονούντος Σκοτ έχει μείνει ημιτελής, αφού διατηρεί το θηλυκό του αναπαραγωγικό σύστημα. Οσο για το δύσκολο έργο της γονιμοποίησης (τεχνητής, εννοείται) του ωαρίου του Σκοτ, το ανέλαβε προσφέροντας το σπέρμα του ένας... γνήσιος αρσενικός, οικογενειακός φίλος του ζεύγους.
Ετσι κι αλλιώς πρόκειται για μια μοναδική οικογένεια: οι δύο 30χρονοι τρανσέξουαλ είναι νόμιμα παντρεμένοι στην Καλιφόρνια, δεδομένου ότι ο Σκοτ παρουσιάστηκε στο δημαρχείο ως Τζέσικα, με το γυναικείο του πιστοποιητικό γέννησης. Εχει ενδιαφέρον δε ότι το ζεύγος μεγαλώνει ήδη άλλα δύο (υιοθετημένα) παιδιά: τον 12χρονο Γκρεγκ και τον 10χρονο Λόγκαν, παιδιά μιας πρώην συντρόφου του Τόμας από τον καιρό που και εκείνος ήταν γυναίκα, η οποία απεβίωσε αφήνοντάς τα ορφανά. Τα θετά παιδιά αποκαλούν «μπαμπά νούμερο ένα» τον Τόμας και «μπαμπά νούμερο δύο» (σε λίγο και «μαμά») τον Σκοτ.
Οι δύο μπαμπάδες ανυπομονούν να καλωσορίσουν το νέο μέλος της οικογενείας, που θα ονομαστεί Μάιλς. Δηλώνουν δε έτοιμοι ψυχολογικά για κάθε κριτική: «Ξέρουμε ότι κάποιοι θα μας επικρίνουν,αλλά είμαστε πολύ ευτυχισμένοι και δεν ντρεπόμαστε. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο ότι οι διαφυλικές (τρανσέξουαλ) οικογένειες μπορούν να είναι υγιείς και να παρέχουν αγάπη και θαλπωρή», δήλωσε αποκλειστικά στη βρετανική «Daily Μail» ο Σκοτ. Σε τελική ανάλυση ο Σκοτ παραμένει κατά βάθος... Τζέσικα. Απλώς, έχοντας προφανώς πλήρη επίγνωση της διεθνούς προσοχής που απήλαυσε ο Τόμας Μπίτι, η εγκυμοσύνη του οποίου (σ.σ.: της οποίας, το οποίον...) έκανε τον γύρο του κόσμου το 2008, το ζεύγος έσπευσε να κλέψει λίγη εφήμερη δόξα- και πολλές στερλίνες για την αποκλειστικότητα - από το διψασμένο για τέτοιες ιστορίες βρετανικό ταμπλόιντ. Στερλίνες που όπως όλα δείχνουν θα αξιοποιηθούν για καλό σκοπό: για την αλλαγή φύλου της... μαμάς, η οποία ως τώρα δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για την προσθήκη ανδρικού μέλους. Για να το πούμε πιο απλά, ο Σκοτ φιλοδοξεί μετά τη γέννα να γίνει πλήρως (;) άνδρας.
Είναι ένα όνειρο που τον συνοδεύει από την παιδική του ηλικία. «Κατάλαβα ότι ήθελα να είμαι άνδρας όταν έγινα 11 ετών. Πάντα ήμουν αγοροκόριτσο, όταν όμως άρχισε να μεγαλώνει το στήθος μου κατάλαβα ότι είχα γεννηθεί μέσα σε λάθος σώμα »... Και τι στήθος: μιλάμε για μέγεθος στηθόδεσμου «36DDD»- από τα μεγαλύτερα που υπάρχουν. Ετσι, οι γονείς του Σκοτ αναγκάστηκαν πριν από μερικά χρόνια να πληρώσουν 6.000 δολάρια για την επέμβαση «εξαφάνισης» των τεράστιων μαστών του. «Οταν μίλησα γι΄ αυτό στην οικογένειά μου με πέρασαν για τρελό. Σταδιακά όμως κατάλαβαν ότι μιλούσα σοβαρά και μου επέτρεψαν να αρχίσω να παίρνω ανδρικές ορμόνες όταν ήμουν 16 ετών. Είχα κατάθλιψη και ήταν το μόνο που μπορούσε να με βοηθήσει» εξηγεί ο Σκοτ.
Παρόμοια είναι και η ιστορία του συζύγου του Τόμας. Και εκείνος ξεκίνησε, ως Λόρα, να παίρνει ανδρικές ορμόνες στα 19 του χρόνια, αν και όπως λέει είχε αποφασίσει πως θα γίνει άνδρας ήδη από τα τέσσερά του χρόνια! Το 2004 υποβλήθηκε σε εγχείρηση πλήρους αλλαγής φύλου: υπεβλήθη σε υστερεκτομή και στη συνέχεια τού τοποθετήθηκε «πέος» από μόσχευμα που ελήφθη από τον μηρό του. Γνωρίστηκε με τον Σκοτ το 2005 σε μια ομάδα αλληλοϋποστήριξης τρανσέξουαλ ανδρών. Στη συνέχεια οι δυο τους χάθηκαν επί δύο χρόνια, αλλά συναντήθηκαν ξανά το 2007, όποτε και έσμιξαν, για πάντα, όπως λένε.
Ο πρώτος διδάξας τρανσέξουαλ που έμεινε έγκυος, ο Τόμας Μπίτι, που ως γυναίκα ήταν φιναλίστ στα καλλιστεία για την ανάδειξη της «Μις Χαβάη», είχε τόση επιτυχία με την πρώτη του εγκυμοσύνη ώστε την επανέλαβε τον περασμένο Ιούνιο, φέρνοντας στον κόσμο και δεύτερο παιδί, το οποίο θηλάζει η- «φυσιολογική» πάντως- γυναίκα του, Νάνσι. Οσο για το ποιος θα θηλάσει τον μικρό Μάιλς, ότι και να σας πούμε ψέματα θα ΄ναι...
Αφησε τη δουλειά για να γίνει νοικοκυρά
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Το ανορθόδοξο ζευγάρι δυσκολεύτηκε πολύ να βρει γυναικολόγο και μαία που να αναλάβουν τον τοκετό, δείχνουν όμως να πιστεύουν ότι ο γιος τους θα αντιμετωπίσει με ευκολία τα κακοπροαίρετα σχόλια τα οποία θεωρούν βέβαιο ότι θα δεχτεί στο μέλλον για την ασυνήθιστη οικογένειά του. «Το έχουμε σκεφτεί αυτό. Ο γιoς μας ο Λόγκαν έπεφτε συχνά θύμα παρενόχλησης, αλλά τώρα απλώς λέει σε όποιον τον πειράζει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους δύο μπαμπάδες του. Και δεν τον πληγώνει ό,τι κι αν ακούσει» λέει ο Σκοτ Μουρ, ο οποίος άφησε τη δουλειά του για να αναλάβει τον αγαπημένο του ρόλο: της νοικοκυράς.
Ο 30χρονος Σκοτ Μουρ γεννήθηκε ως Τζέσικα, ενώ ο προοριζόμενος για «χαζομπαμπάς» σύντροφός του Τόμας Μουρ είχε αρχικώς βαπτισθεί Λόρα
Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει... μητέρα
Ακόμη ένας (τρανσέξουαλ) άνδρας βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και θα γεννήσει αγοράκι
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Το Βήμα, 29/1/2010)
«Συγχαρητήρια, η μαμά είναι... ο μπαμπάς»! Σάλο έχει προκαλέσει στους συντηρητικούς κύκλους των Ηνωμένων Πολιτειών η είδηση ότι άλλος ένας τρανσέξουαλ άνδρας, ο δεύτερος του είδους, βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και πρόκειται τον ερχόμενο μήνα να φέρει στον κόσμο ένα αγοράκι.
Βέβαια δεν πρόκειται ακριβώς για άνδρα, αφού ο 30χρονος Σκοτ Μουρ γεννήθηκε ως Τζέσικα, ενώ και ο προοριζόμενος για «χαζομπαμπάς» σύντροφός του Τόμας Μουρ στην πραγματικότητα γεννήθηκε ως Λόρα. Απλώς αμφότεροι υποβλήθηκαν μεγαλώνοντας σε σειρά χειρουργικών επεμβάσεων και ορμονοθεραπειών για να... ανδρωθούν' μια διαδικασία αλλαγής φύλου που στην περίπτωση του Τόμας ήταν πλήρης, με άλλα λόγια απέκτησε «ανδρικό» όργανο, ενώ στην περίπτωση του εγκυμονούντος Σκοτ έχει μείνει ημιτελής, αφού διατηρεί το θηλυκό του αναπαραγωγικό σύστημα. Οσο για το δύσκολο έργο της γονιμοποίησης (τεχνητής, εννοείται) του ωαρίου του Σκοτ, το ανέλαβε προσφέροντας το σπέρμα του ένας... γνήσιος αρσενικός, οικογενειακός φίλος του ζεύγους.
Ετσι κι αλλιώς πρόκειται για μια μοναδική οικογένεια: οι δύο 30χρονοι τρανσέξουαλ είναι νόμιμα παντρεμένοι στην Καλιφόρνια, δεδομένου ότι ο Σκοτ παρουσιάστηκε στο δημαρχείο ως Τζέσικα, με το γυναικείο του πιστοποιητικό γέννησης. Εχει ενδιαφέρον δε ότι το ζεύγος μεγαλώνει ήδη άλλα δύο (υιοθετημένα) παιδιά: τον 12χρονο Γκρεγκ και τον 10χρονο Λόγκαν, παιδιά μιας πρώην συντρόφου του Τόμας από τον καιρό που και εκείνος ήταν γυναίκα, η οποία απεβίωσε αφήνοντάς τα ορφανά. Τα θετά παιδιά αποκαλούν «μπαμπά νούμερο ένα» τον Τόμας και «μπαμπά νούμερο δύο» (σε λίγο και «μαμά») τον Σκοτ.
Οι δύο μπαμπάδες ανυπομονούν να καλωσορίσουν το νέο μέλος της οικογενείας, που θα ονομαστεί Μάιλς. Δηλώνουν δε έτοιμοι ψυχολογικά για κάθε κριτική: «Ξέρουμε ότι κάποιοι θα μας επικρίνουν,αλλά είμαστε πολύ ευτυχισμένοι και δεν ντρεπόμαστε. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο ότι οι διαφυλικές (τρανσέξουαλ) οικογένειες μπορούν να είναι υγιείς και να παρέχουν αγάπη και θαλπωρή», δήλωσε αποκλειστικά στη βρετανική «Daily Μail» ο Σκοτ. Σε τελική ανάλυση ο Σκοτ παραμένει κατά βάθος... Τζέσικα. Απλώς, έχοντας προφανώς πλήρη επίγνωση της διεθνούς προσοχής που απήλαυσε ο Τόμας Μπίτι, η εγκυμοσύνη του οποίου (σ.σ.: της οποίας, το οποίον...) έκανε τον γύρο του κόσμου το 2008, το ζεύγος έσπευσε να κλέψει λίγη εφήμερη δόξα- και πολλές στερλίνες για την αποκλειστικότητα - από το διψασμένο για τέτοιες ιστορίες βρετανικό ταμπλόιντ. Στερλίνες που όπως όλα δείχνουν θα αξιοποιηθούν για καλό σκοπό: για την αλλαγή φύλου της... μαμάς, η οποία ως τώρα δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για την προσθήκη ανδρικού μέλους. Για να το πούμε πιο απλά, ο Σκοτ φιλοδοξεί μετά τη γέννα να γίνει πλήρως (;) άνδρας.
Είναι ένα όνειρο που τον συνοδεύει από την παιδική του ηλικία. «Κατάλαβα ότι ήθελα να είμαι άνδρας όταν έγινα 11 ετών. Πάντα ήμουν αγοροκόριτσο, όταν όμως άρχισε να μεγαλώνει το στήθος μου κατάλαβα ότι είχα γεννηθεί μέσα σε λάθος σώμα »... Και τι στήθος: μιλάμε για μέγεθος στηθόδεσμου «36DDD»- από τα μεγαλύτερα που υπάρχουν. Ετσι, οι γονείς του Σκοτ αναγκάστηκαν πριν από μερικά χρόνια να πληρώσουν 6.000 δολάρια για την επέμβαση «εξαφάνισης» των τεράστιων μαστών του. «Οταν μίλησα γι΄ αυτό στην οικογένειά μου με πέρασαν για τρελό. Σταδιακά όμως κατάλαβαν ότι μιλούσα σοβαρά και μου επέτρεψαν να αρχίσω να παίρνω ανδρικές ορμόνες όταν ήμουν 16 ετών. Είχα κατάθλιψη και ήταν το μόνο που μπορούσε να με βοηθήσει» εξηγεί ο Σκοτ.
Παρόμοια είναι και η ιστορία του συζύγου του Τόμας. Και εκείνος ξεκίνησε, ως Λόρα, να παίρνει ανδρικές ορμόνες στα 19 του χρόνια, αν και όπως λέει είχε αποφασίσει πως θα γίνει άνδρας ήδη από τα τέσσερά του χρόνια! Το 2004 υποβλήθηκε σε εγχείρηση πλήρους αλλαγής φύλου: υπεβλήθη σε υστερεκτομή και στη συνέχεια τού τοποθετήθηκε «πέος» από μόσχευμα που ελήφθη από τον μηρό του. Γνωρίστηκε με τον Σκοτ το 2005 σε μια ομάδα αλληλοϋποστήριξης τρανσέξουαλ ανδρών. Στη συνέχεια οι δυο τους χάθηκαν επί δύο χρόνια, αλλά συναντήθηκαν ξανά το 2007, όποτε και έσμιξαν, για πάντα, όπως λένε.
Ο πρώτος διδάξας τρανσέξουαλ που έμεινε έγκυος, ο Τόμας Μπίτι, που ως γυναίκα ήταν φιναλίστ στα καλλιστεία για την ανάδειξη της «Μις Χαβάη», είχε τόση επιτυχία με την πρώτη του εγκυμοσύνη ώστε την επανέλαβε τον περασμένο Ιούνιο, φέρνοντας στον κόσμο και δεύτερο παιδί, το οποίο θηλάζει η- «φυσιολογική» πάντως- γυναίκα του, Νάνσι. Οσο για το ποιος θα θηλάσει τον μικρό Μάιλς, ότι και να σας πούμε ψέματα θα ΄ναι...
Αφησε τη δουλειά για να γίνει νοικοκυρά
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Το ανορθόδοξο ζευγάρι δυσκολεύτηκε πολύ να βρει γυναικολόγο και μαία που να αναλάβουν τον τοκετό, δείχνουν όμως να πιστεύουν ότι ο γιος τους θα αντιμετωπίσει με ευκολία τα κακοπροαίρετα σχόλια τα οποία θεωρούν βέβαιο ότι θα δεχτεί στο μέλλον για την ασυνήθιστη οικογένειά του. «Το έχουμε σκεφτεί αυτό. Ο γιoς μας ο Λόγκαν έπεφτε συχνά θύμα παρενόχλησης, αλλά τώρα απλώς λέει σε όποιον τον πειράζει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους δύο μπαμπάδες του. Και δεν τον πληγώνει ό,τι κι αν ακούσει» λέει ο Σκοτ Μουρ, ο οποίος άφησε τη δουλειά του για να αναλάβει τον αγαπημένο του ρόλο: της νοικοκυράς.
Με τα αποσιωπητικά δηλώνεται θαυμασμός, ειρωνεία, συγκίνηση, φόβος, δισταγμός, ντροπή, περιφρόνηση, απειλή κτλ., για όσα θα σημειωθούν αμέσως κατόπιν, π.χ.: «Μην ξανάρθεις αδιάβαστος, γιατί...» «Κι έπειτα... έπειτα όλα τέλειωσαν.»
Aποσιωπητικά σημειώνομε, σ' ορισμένες περιπτώσεις, και μετά από θαυμαστικό ή ερωτηματικό, στις περιπτώσεις αυτές δείχνουν ένα σταμάτημα στην ομιλία, π.χ.: «Και τι δε θα 'κανα! ... Φτάνει να μ' άφηνες.» «Πώς μας θωρείς ακίνητος; ...»
Αποσιωπητικά χρησιμοποιούμε και στην περίπτωση δισταχτικής ομιλίας, χωρίς ν' αποσιωπούμε τίποτα, προκειμένου να τονιστούν εκείνα που θ' ακολουθήσουν. (teicrete.gr)
19 σχόλια:
Πραγματικό μνημείο δηλητηριώδους τρανσφυλοφοβικής κακεντρέχειας το συγκεκριμένο κείμενο...
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος όμως: προσωπικά δεν θυμάμαι να έχω ξανασυναντήσει το επίθετο "διαφυλικός" (ως ελληνική απόδοση του όρου transgender) σε ρεπορτάζ του mainstream τύπου.
Που σημαίνει ότι ο κύριος που έγραψε το κείμενο έκανε κάποια στοιχειώδη έρευνα. 'Αρα αυτά που γράφει δεν οφείλονται στην "άγνοιά" του. Η προκλητικότητα είναι ηθελημένη και σκόπιμη.
Ο δημοσιογράφος του Βήματος, όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του, έκανε προφανώς μια "γύρα" στο διαδίκτυο, διάβασε 1-2 σοβαρά λοαδ ιστολόγια, ξεπατίκωσε τη φρασεολογία που θα του επέτρεπε να μην τον μπερδέψουν με τους συγγραφείς του Δελφινάριου κι έγραψε το κείμενό του έχοντας στο μυαλό το ίδιο με εκείνους κοινό.
Απλώς, επειδή ο γραπτός λόγος δεν επιτρέπει τα υπαινικτικά νοήματα και τις χειρονομίες, τα αντικατέστησε με τα σημεία στίξης.
Το ερώτημα είναι αν το κοινό του θα γελάσει.
Α, ναι, κι αν θα υπάρξουν επιστολές διαμαρτυρόμενων αναγνωστών.
Γιατί για διαδήλωση έξω από τα γραφεία της εφημερίδας δεν το βλέπω.
υγ. Το διαφυλικός είναι νεολογισμός που αποδίδει το transsexual, τα άτομα δηλαδή σε διαδικασία φυλομετάβασης.
Ό όρος transgender αποδίδεται ως διεμφυλικός, αφού είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει τους παρενδυματικούς, ενδεχομένως όσους έχουν επαναπροσδιορίσει το φύλο τους χειρουργικά και ληξιαρχικά, ίσως ακόμη και κάποιους queer.
Καλά ούτε λόγος να οργανωθεί διαδήλωση έξω από τα γραφεία του ΔΟΛ για αυτό το αίσχος. Εννοείται αυτό.
Ως γνωστόν η αγωνιστικότητα των διάφορων "επαγγελματιών γκέι" είναι πάντα άκρως επιλεκτική και στοχευμένη. 'Οπως και η επιθετικότητά τους άλλωστε.
Μήπως να παίρνατε εσείς οι μπλόγκερ μια πρωτοβουλία για διοργάνωση διαμαρτυρίας έξω από τον ΔΟΛ, όπως στο Σύνταγμα με τα δάση και το γάμο ομοφύλων; Ή δεν έχει wifi στη Μιχαλακοπούλου;
Τέλος πάντων, αφήνοντας τις κακεντρέχειες κατά μέρος, μήπως όντως μια επιστολή διαμαρτυρίας στο ΒΗΜΑ υπογεγραμμένη από μπλόγκερ και εμάς τους κοινούς θνητούς είχε νόημα; Σε συνεννόηση με τρανς, ασφαλώς. Γιατί όντως το άρθρο του Βήματος το παρακάνει, και τέλος πάντων, ενημερωτικό ρεπορτάζ είναι, όχι σχόλιο τύπου Νεράιδων στο 10%.
Διαβάσατε για το ίδιο θέμα στο protagon.gr το κείμενο κάποιου Σωτήρη Ξενάκη ? Εκεί κι αν στάζει πολιτισμένο και άκρως υποκριτικό δηλητήριο. Άκου είναι ζήτημα συνήθειας! Τα έντερά μου γύρισαν.
@ dangel
'Οταν λες "εσείς οι μπλόγκερ" ποιους ακριβώς εννοείς; Γιατί εγώ αυτούς που ξέρω να ασχολούνται αποκλειστικά με τα λοαδ ζητήματα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
'Η μήπως θέλεις να σου θυμήσω την αντίστοιχη περίπτωση της διαδήλωσης διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή για τους γάμους πριν δύο χρόνια, όταν η πρωτοβουλία είχε ξεκινήσει επίσης από μπλόγκερ πριν την καπελώσουν οι γνωστοί επαγγελματίες ακτιβιστές οι οποίοι δεν μπήκαν καν στον κόπο να επικοινωνήσουν με όσους την ξεκίνησαν; Και οι οποίοι κατέθεσαν ένα ψήφισμα στη Βουλή το οποίο δεν είχαν καν την ευγένεια να το διαβάσουν στους 50 παρευρισκόμενους;
'Η μήπως την περίπτωση του γκέι ιρανού πρόσφυγα με την οποία συγκεκριμένοι άνθρωποι ασχολήθηκαν και κάποιοι άλλοι έσπευσαν να διεκδικήσουν παράσημα;
'Η την περίπτωση της κινητοποίησης των μπλόγκερ για το σύμφωνο συμβίωσης την οποία οι ίδιοι επαγγελματίες ακτιβιστές περιφρόνησαν και αποσιώπησαν πλήρως;
Το γεγονός ότι 3 ή 4 άνθρωποι διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να κάνουν αυτό που δεν μπορούν να κάνουν οι οργανώσεις, δηλαδή να διατηρούν ιστοσελίδες με λοαδ θεματολογία οι οποίες να ανανεώνονται τακτικά χωρίς έσοδα από διαφημίσεις ή επιχορηγήσεις, δεν σημαίνει ότι ξαφνικά απέκτησαν το θεσμικό ρόλο που κάποιοι φυλάνε για τον εαυτό τους με τόσο ζήλο.
Ούτε βέβαια σημαίνει ότι πρέπει προηγουμένως να περάσουμε από κάποιο "τεστ αγωνιστικότητας" ώστε να έχουμε το δικαίωμα να γράψουμε το οτιδήποτε. Ας μας πούνε πρώτα όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τον ακτιβισμό έστω και ένα πράγμα το οποίο πέτυχαν νομοθετικά τα τελευταία 30 χρόνια και μετά βλέπουμε.
Μια μικρή παρέμβαση.
Δεν καταλαβαίνω τί κωλύει τον καθένα μας να στείλει μια επιστολή διαμαρτυρίας προς το Βήμα.
Έχουμε απεμπολήσει τα δικαιώματά μας ως πολίτες; ή τα έχουμε εκχωρήσει;
Τα μέηλ, φαξ, τηλέφωνα, ταχυδρομική διεύθυνση του Βήματος βρίσκονται στην ιστοσελίδα του.
GSH,
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τις γενικεύσεις και τους αφορισμούς, που μας οδηγούν σε άσκοπες αντιπαλότητες (δεν εννοώ ότι δεν υπάρχουν αντιθέσεις επί της ουσίας, αναφέρομαι όμως εδώ στις άσκοπες) και τελικά μας μπλοκάρουν.
Πράγματι, τι εννοώ με το "εσείς οι μπλόγκερ"; Κι εσύ τι εννοείς με το "οι γνωστοί επαγγελματίες ακτιβιστές"; Είναι πάνω από 3-4 αυτοί; Είναι όλοι ίδιοι; Δεν διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους αυτοί; Όλοι αποσιώπησαν την πρωτοβουλία για το σύμφωνο; Όλοι διεκδίκησαν παράσημα που δεν τους ανήκουν για τον ιρανό; Όλοι φυλάνε με ζήλο το ρόλο του ακτιβιστή, κρατώντας κλειστές τις πόρτες σε όποιον τάχα θέλει να μπει;
Τέλος πάντων, όποιος θέλει μπορεί να μένει στην πικρία του και να την αναπαράγει στο διηνηκές, κατασκευάζοντας το φάντασμα μιας αγωνιστικότητας τάχα άκρως επιλεκτικής και στοχευμένης. Βολική δικαιολογία για την απραξία του. (Όχι ότι δεν χωράει κριτική, αλλά όταν γίνεται με τέτοιους αφοριστικούς όρους, ούτε κριτική είναι ούτε κάτι παραπάνω από δικαιολογία).
Τέλος πάντων, η ουσία του πρώτου μηνύματός μου ήταν στο δεύτερο μέρος: μήπως να κάναμε κάτι πέντε δέκα άνθρωποι ως από κοινού διαμαρτυρία στο ΒΗΜΑ;
Υποθέτω η απάντηση (θεμιτή) είναι όχι.
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τις γενικεύσεις και τους αφορισμούς, που μας οδηγούν σε άσκοπες αντιπαλότητες (…)Είναι πάνω από 3-4 αυτοί; Δεν διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους αυτοί;
Dangel,
Το πρόβλημα είναι, αν μου επιτρέπεις την παρέμβαση, ότι το παιχνίδι δεν παίζεται με ανοιχτά χαρτιά.
Διότι, ναι, οι «επαγγελματίες ακτιβιστές» είναι λίγοι και ανακυκλούμενοι σε οργανώσεις-συγκοινωνούντα δοχεία, κι επιπλέον αρκετοί, όχι, δεν διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους, αφού αμέσως ή εμμέσως, ολικώς ή μερικώς βιοπορίζονται από τον ακτιβισμό τους.
Και μολονότι κατ’ επανάληψη ζητήσαμε τη λίστα των επιχορηγούμενων λοαδ οργανώσεων, ιστοσελίδων κλπ, ουδέποτε πήραμε απαντήσεις, αντιθέτως εισπράξαμε λοιδορίες και απειλές.
Η διαφάνεια όμως θα βοηθούσε να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, αφού θα μας επέτρεπε να αξιολογήσουμε πόσο κοστολογείται ακριβώς ο εθελοντισμός κάποιων και πόσο ανεβάζει την ταρίφα ο ακτιβισμός τους.
Επίσης θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε πιθανές ανεπιθύμητες σχέσεις διαπλοκής.
Έτσι θα γνωρίζαμε με ασφάλεια με ποιον να συμπαραταχθούμε χωρίς τον κίνδυνο να δούμε τις δράσεις μας να οδηγούνται προς άλλες άσχετες κατευθύνσεις από τους επιτήδειους ή τους αχυρανθρώπους τους.
Πάντως εγώ θα πρότεινα κάτι καλύτερο: να πεισθούν όσοι δημοσιογράφοι των εφημερίδων θα συμφωνούσαν να προσφύγουν στα όργανά τους (ΕΣΥΕΑ κλπ) έτσι ώστε να προκύψει ένας διάλογος για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα θέματα και το πόρισμα να δεσμεύει στο μέλλον ολόκληρο τον τύπο. Κάτι ουσιαστικότερο δηλαδή από μια απλή επιστολή διαμαρτυρίας.
Αλλά βεβαίως ο καθένας μπορεί να αποφασίσει κατά συνείδηση το τι, το πώς, ή ακόμη και το αν, θα αντιδράσει.
Κατά τα άλλα τα περί απραξίας που γράφεις φαντάζομαι ότι είναι πυροτεχνήματα για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Erva,
Φοβάμαι ότι δεν είναι πυροτεχνήματα, που δεν τα αγαπώ κιόλας (εκτός από την 4η Ιουλίου), αν και θα προτιμούσα να ήταν. Αντιθέτως, έχω την αίσθηση ότι η δική σου εκτενής αναφορά στα θέματα διαφάνειας στην παρούσα συζήτηση είναι κατά τι προσχηματική και λειτουργεί ως πυροτέχνημα.
Διότι το σχόλιό μου αφορούσε κυρίως το εξής που γράφτηκε: "Ως γνωστόν η αγωνιστικότητα των διάφορων "επαγγελματιών γκέι" είναι πάντα άκρως επιλεκτική και στοχευμένη. 'Οπως και η επιθετικότητά τους άλλωστε".
Ακόμη και αν συμφωνούσαμε ότι κακώς οι οργανώσεις δεν είναι περισσότερο διαφανείς, είναι τεράστιο το άλμα μέχρι τον αφορισμό ότι η αγωνιστικότητα των ακτιβιστών είναι επιλεκτική και στοχευμένη, και μάλιστα άκρως και πάντα, τουλάχιστον στο βαθμό που υποννοεί οικονομικές και άλλες συναλλαγές. Βέβαια, ως θεωρητική άσκηση θα μπορούσε κανείς να το ισχυριστεί, αλλά η δική μου εμπειρία και αντίληψη δεν το επιβεβαιώνει, τουλάχιστον όχι σε αυτό το βαθμό και όχι μέχρι το σημείο της πλήρους απαξίωσης κάθε δράσης, διαμαρτυρίας και προσώπου.
Εν πάση περιπτώσει, εγώ σταματώ εδώ, γιατί αν συνεχίσουμε φοβάμαι ότι θα αδικήσουμε το πολύ εύστοχο ποστ σου. Κι είναι κρίμα όταν έχουμε μπροστά μας τέτοιας ποιότητας δημοσιογραφία από μια εφημερίδα που θέλει να είναι, και περνάει για, σοβαρή, να αναλωνόμαστε σε τέτοια εσωστρέφεια. Κατάλληλες ευκαιρίες έχουν δοθεί και θα δοθούν - δεν είναι του άμεσου παρόντος αυτού του ποστ. Με αυτή την έννοια, θεωρώ την αποστροφή σου "Γιατί για διαδήλωση έξω από τα γραφεία της εφημερίδας δεν το βλέπω" ατυχέστατη.
Κρατώ το σχόλιο του Tales, που έχει δίκιο.
Όσο για την ΕΣΗΕΑ, απορώ που δεν το γνωρίζεις, αλλά ειδικά τώρα, χωρίς προεδρείο και με τα χίλια μύρια προβλήματα του κλάδου, κάθε σχετική συζήτηση φαίνεται εξωπραγματική. Η παραβίαση της δεοντολογίας είναι τόσο εκτεταμένη και η ΕΣΗΕΑ τόσο απούσα, που θα ακουγόταν σαν ανέκδοτο. Το θέμα πάντως θα έπρεπε να τεθεί από μέλη της ΕΣΗΕΑ στο πλαίσιο και κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής συζήτησης για τη δεοντολογία, που ίσως να μην είναι πολύ μακρινή.
dangel,
Καμία «απαξίωση κάθε δράσης, διαμαρτυρίας ή προσώπου» δεν διακρίνω όταν το ζητούμενο είναι ακριβώς να ξεχωρίσουμε βάσει δεδομένων τους «επαγγελματίες ακτιβιστές» από τους πραγματικά εθελοντές και ανιδιοτελείς, τις δράσεις που αφορούν τον λοαδ χώρο από εκείνες τις υποστηρικτικές άλλων τελικών σκοπών.
Σχετικά τώρα με την ΕΣΗΕΑ φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν και άλλοι τρόποι ενδο-δημοσιογραφικής παρέμβασης. Η όποια λύση θα πρέπει να είναι δεσμευτική για όλους και όχι να πρέπει οι αναγνώστες να αναγκάζονται να διαμαρτύρονται κατά περίπτωση σε κενό κανονισμού δεοντολογίας.
Προσωπικά όσες φορές διαμαρτυρήθηκα σε εφημερίδες του εξωτερικού, και πάντα βρήκα το δίκιό μου, ήταν επειδή υπήρχαν ρητά διατυπωμένοι κανόνες δεοντολογίας και συνήγορος του αναγνώστη που ήξερε να κάνει τη δουλειά του. Αλλιώς...
«Ακόμη και αν συμφωνούσαμε ότι κακώς οι οργανώσεις δεν είναι περισσότερο διαφανείς, είναι τεράστιο το άλμα μέχρι τον αφορισμό ότι η αγωνιστικότητα των ακτιβιστών είναι επιλεκτική και στοχευμένη, και μάλιστα άκρως και πάντα, τουλάχιστον στο βαθμό που υποννοεί οικονομικές και άλλες συναλλαγές.»
Να κάνω μια απλή ερώτηση;
Γιατί σε όλες τις συζητήσεις που έχουν γίνει σε ΛΟΑΔ ιστολόγια, στις οποίες συμμετείχαν εκπρόσωποι ΜΚΟ, οι τελευταίοι ποτέ δεν ανταποκρίθηκαν στις προσκλήσεις να δημοσιεύσουν οι οργανώσεις τους τα οικονομικά τους στοιχεία; Με μια απλή αναζήτηση, θα βρει κάποιος δεκάδες αποτελέσματα, εδώ και αλλού.
Βοηθάει το Duck test.
"Βοηθάει το Duck test."
Τι τα θέλετε τα ξενόφερτα τεστ, Ευγενία; Εμείς οι ντόπιοι το λέμε καλύτερα: κάνουν την πάπια.
Ευγενία,
να κάνεις μια απλή ερώτηση όταν θέλεις πραγματικά να ρωτήσεις κάτι. Όπως εγώ τώρα: παριστάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις ή όντως δεν καταλαβαίνεις; Μην την κάνεις πάντως την ερώτηση όταν έχει ήδη χιλιοαπαντηθεί.
Τουλάχιστον στις συζητήσεις που εγώ παρακολουθώ, δεν ισχύει ότι οι εκπρόσωποι δεν ανταποκρίθηκαν στις προσκλήσεις να δημοσιεύσουν οικονομικά στοιχεία. Όπως το λες, δημιουργείς την εντύπωση ότι κρύβονται. Η αλήθεια είναι ότι οι εκπρόσωποι ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να δώσουν στοιχεία, για λόγους που εξήγησαν. Αν διαφωνείς με τους λόγους, πες το μας - οι εξυπναδίστικες ερωτήσεις περισσεύουν.
Erva,
Όπως βάζεις το ζήτημα, είναι σαν να ταυτίζεις α πριόρι την αμειβόμενη ακτιβιστική δράση με την ήρα και τον εθελοντισμό με το στάρι. Δεν αρκεί πάντως μόνο η δημοσίευση των οικονομικών στοιχείων, ακόμα και αν δείχνουν οικονομική σχέση όπως αυτή που υπονοείς, για να μας αποδείξει "αλλότριους σκοπούς" - πρέπει να αποδειχτεί η εξυπηρέτηση αλλότριων σκοπών περ σε. Αλήθεια, και τον επιχορηγούμενο ακτιβισμό στην ήρα τον συγκαταλέγεις;
συγγνώμη που επανήλθα, αλλά δυστυχώς το ποστ πήρε άλλη κατεύθυνση. Και τέλος πάντων όσες αντιδράσεις ήταν να δρομολογηθούν στο ΒΗΜΑ, δρομολογήθηκαν.
dangel,
Δεν υπάρχει λόγος να υποκρινόμαστε.
Όσο διατηρείται το σημερινό καθεστώς αδιαφάνειας, πόσοι σοβαροί άνθρωποι φαντάζεσαι ότι θα αποφασίσουν να συμπαραταχθούν δίπλα δίπλα με κάποιους αναξιόπιστους, για να το πω κομψά, που λυμαίνονται τον χώρο; Κι αν αφελώς το κάνουν πόσο καιρό θα αντέξουν χωρίς να το μετανιώσουν; Και για να προστατέψουν την αξιοπρέπειά τους ή θα πάνε σπίτι τους, το συνηθέστερο, ή θα παλέψουν για να αλλάξουν τα πράγματα και θα ανακαλύψουν ότι αυτά μπορεί να είναι πολύ χειρότερα από τις αρχικές υποψίες τους κι ότι αυτό που χρειάζεται δεν είναι απλός εθελοντισμός αλλά πραγματικός ηρωισμός ή αυτοπροστατευτικά θα απολέσουν προοδευτικά τα κριτήρια τους ή θα καταλήξουν σιγά σιγά να γίνουν κι αυτοί ίδιοι με εκείνους που δεν εκτιμούν.
Και μετά κάποιοι επιμένουν με προσποιητή απλοϊκότητα να ρωτάνε: «μα τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε;»
Τώρα, αν εσύ, μαξιμαλιστικά και προσχηματικά, με ρωτάς αν όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι ιδιοτελείς, ετεροκινούμενοι ή απατεώνες, η απάντηση είναι προφανώς όχι. Αν όμως υπήρχαν τα στοιχεία θα ήταν επίσης προφανές ποιοι είναι. Αυτό άλλωστε σημαίνει ξεχωρίζω την ήρα από το στάρι.
Κι επίσης, επιλεκτική και στοχευμένη δράση σημαίνει κάτι σαν αυτό που κάνεις εσύ: να σχολιάζεις διυλίζοντας τον κώνωπα με το συγκεκριμένο ψευδώνυμο στο Α.Π. και να καταπίνεις την κάμηλο με άλλα ψευδώνυμα αλλού.
Για γράψε μας ρε ντάντζελ τους λόγους που οι εκπρόσωποι επικαλέστηκαν για να εξηγήσουν την άρνηση να δώσουν στοιχεία και εμείς θα κρίνουμε αν αν συμφωνούμε η διαφωνουμε. Και άσε κατά μέρος τις εξυπναδιστικες απαντήσεις
"Η αλήθεια είναι ότι οι εκπρόσωποι ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να δώσουν στοιχεία, για λόγους που εξήγησαν."
Δηλαδή, αρνήθηκαν να δώσουν δημόσια τα οικονομικά τους στοιχεία, γιατί ενδεχομένως όποιος ρωτάει να:
α) φοράει βρώμικες κάλτσες
β) έχει να κάνει χαλάουα ένα εξάμηνο
γ) είναι βαλτός
Να πάρουμε το τρίτο. Έστω πως είναι βαλτός. Μα, πάλι τα ίδια στοιχεία δεν θα βγουν στη δημοσιότητα; Είτε κακοπροαίρετος, είτε καλοπροαίρετος ο ερωτών, τα νούμερα είναι νούμερα και η δημοσίευση σημαίνει πως θα τα δουν ολοι. Ετεροφυλόφιλοι και ομοφυλόφιλοι, παπάδες και σατανιστές, βαλτοί και μη.
Αυτή είναι η έννοια της διαφάνειας. Η πληροφορία βρίσκεται εκεί έξω, ελεύθερη για όλους. Συν τοις άλλοις, υπάρχει το εξής πλεονέκτημα: όταν μια ΜΚΟ είναι διαφανής, οι κακοπροαίρετοι δεν έχουν κάτι να της καταλογίσουν. Όταν τα μασάει, δίνει από μόνη της το έναυσμα. Μάλιστα, όταν δεν είναι μόνη της αλλά τα μασάνε και άλλες ΜΚΟ με συνάφεια αντικειμένου, τότε οι απορίες είναι εύλογες.
Αυτή είναι η έννοι του duck test. Αν κάτι περπατάει σαν πάπια, κολυμπάει σαν πάπια και κάνει "πα, πα, πα", οι πιθανότητες να είναι πάπια αυξάνονται εκθετικά.
Erva,
όπερ έδει δείξαι. Λυπάμαι.
Λυπάσαι, για τι;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.
Δημοσίευση σχολίου