ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟΣ ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - 170

Bear PictureArt

ΤΟ 10% ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ... ΚΟΥΗΑΡ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ; ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!

Να που ξανάρθε η εποχή του χρόνου που τηρούμε δυο σεβάσμιες παραδόσεις: πάμε για μπάνια και βρίζουμε το Φεστιβάλ Περηφάνιας της Αθήνας.

«Πουλημένο στο σύστημα» vs «παραδομένο στους συριζαίους». «Πολύ συντηρητικό» vs «Πολύ ακραίο». «Υπερβολικά cis» vs «υπερβολικά ξεφωνημένο». «Βαμμένο αριστερό» vs «φιλελέδικο και έρμαιο των εταιρειών». «Τρανσφοβικό» vs «όλο τρελές». «Μπατσολάτρες» vs «μπαχαλάκηδες».Η λίστα των κατηγοριών που ακούει από τη μία και την άλλη πλευρά είναι ατελείωτη. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος και φυσικά όλες μας θα το κάναμε καλύτερα, αρκεί να ρωτούσαν τη γνώμη μας.

Αυτές οι κατηγορίες δίνουν και παίρνουν, αλλά δεν περιορίζονται στην κριτική του Πράιντ (το οποίο φυσικά έχει τις ατέλειές του, όπως κάθε δημιούργημα ανθρώπου). Η λοατκι «κοινότητα» μόνο κοινότητα δεν είναι. Αντιμαχόμαστε μεταξύ μας με βαριές κατηγορίες:

«Cis λευκοί άντρες γεμάτοι προνόμια» εναντίον «ακραίων κουήαρ που τα ισοπεδώνουν όλα». «Οι τρανς ενισχύουν τα αρνητικά κοινωνικά στερεότυπα για τους γκέι» εναντίον «είσαι τρανσφοβικός και αρνείσαι να αναγνωρίσεις το προνόμιό σου». «Τα φύλα είναι δύο» εναντίον «τα φύλα είναι πολλά». «Οι cis προνομιούχοι ενισχύουν την έμφυλη καταπίεση» εναντίον «ξεφωνημένα παρτσακλά, που βγάζουν κακό όνομα στις λεσβίες και τους γκέι». «Οι παπάκηδες που καταστρέφουν τη γλώσσα και γελοιοποιούν τους αγώνες μας για μια λιγότερο σεξιστική γλώσσα» vs «οι εντοιχισμένοι που αρνούνται την επίδραση της γλώσσας στις κοινωνικές καταπιέσεις». «Οι υποκριτές κρυφογκέι μπάι» εναντίον των «bi-erasing γκέι και λεσβιών».

Πρόκειται για πολύ σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, που σηκώνουν εκτενή διάλογο και επεξεργασία. Όμως μόνο διάλογος δεν γίνεται. Αντιθέτως, καταφερόμαστε εναντίον οι μεν των δε με τρομαχτική βία και μένος, σε βαθμό που θα νόμιζε κανείς ότι ο πραγματικός εχθρός μας δεν είναι μια ακροδεξιά χρυσαύγιτισσα αλλά μια cis γκέι γυναίκα που δεν χρησιμοποιεί παπάκι.

Υπάρχει λοατκι κοινότητα; Ή μήπως ένα καλύτερο ερώτημα είναι: Μπορεί να υπάρξει λοατκι κοινότητα;

Πόσα μας ενώνουν; Πόσα μας χωρίζουν; Αυτό το ερώτημα δύσκολα απαντιέται κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Τέτοιες διχόνοιες, εξίσου βίαιες, συμβαίνουν σε πολλές χώρες, ενίοτε με αποτέλεσμα να γίνονται δύο Πράιντ, με πικρόχολα δελτία τύπου εκατέρωθεν.

Τι κοινό έχουμε λοιπόν οι κουήαρ non-binary με τις τρανς γυναίκες που πιστεύουν ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα; Τι κοινό έχουμε οι λεσβίες μη φεμινίστριες με τους γκέι άντρες φεμινιστές; Αν, μάλιστα, στην εξίσωση αυτή προσθέσουμε και την πολιτική και οικονομική διάσταση, το χάσμα μοιάζει αγεφύρωτο: ένας γκέι cis αρρενωπός άνεργος εργάτης από το Πέραμα τι προνόμια έχει σε σύγκριση με ένα non-binary agender πλούσιο πολυσυντροφικό άτομο από την Εκάλη;

Σαν να υπάρχει ένας άτυπος αγώνας να αποδείξουμε ποια έχει το μεγαλύτερο (ή μικρότερο) προνόμιο και άρα ποια δικαιούται να μιλάει με αυθεντία για τα δικαιώματά μας ή ακόμα και για το πώς πρέπει να μιλάμε.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι διαφωνούμε για το ποιος είναι ο σωστός αγώνας ή η πιο επείγουσα διεκδίκηση. Ίσως να μην είναι εύκολο όλες εμείς να μπορέσουμε να κάνουμε χωριό. Κι ίσως αυτό να μην πειράζει τόσο πολύ – ας ασχοληθεί ο καθένας με όποιο τεταρτημόριο των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων επιλέγει. Το πρόβλημα είναι η βία που ασκούμε η μία στην άλλη. Μια εξωφρενική βία και περιφρόνηση στο πώς βλέπουμε ο ένας τον άλλον μέσα σ’ αυτή την αόριστη, συγκεχυμένη, πολυμορφική λοατκι κοινότητα.

Θεωρώ πως υπάρχουν λόγοι που είμαστε τόσο βίαιοι μεταξύ μας. Ο ένας ίσως είναι πολιτισμικός: ως λαός οι Έλληνες είμαστε ιστορικά διχασμένοι, ταμπουρωμένοι σε αδιαπραγμάτευτα μετερίζια, από τα οποία διατρανώνουμε το δίκιο μας και το πόσο υποφέρουμε πιο πολύ και πιο δραματικά από τους εκάστοτε «άλλους». Αυτή η εμφυλιοπολεμική στάση και η συνεπακόλουθη βία δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λοατκι κοινότητα, αφού πριν από λοατκι είμαστε Ελληνίδες. Η μόνη σωστή αλήθεια είναι η δική μας.

Υπάρχει όμως κι ένας πρόσθετος λόγος για όλη αυτή τη βία: Αναπαράγουμε τη βία που έχουμε εισπράξει ως λεσβίες, μπάι, γκέι, τρανς. Μια βία συχνά απροκάλυπτη και άγρια, συχνότερα όμως έμμεση και καμουφλαρισμένη. Όλα τα «πούστηδες», «ανώμαλες» και «τραβέλια» που ακούγαμε σχεδόν καθημερινά μεγαλώνοντας, όλη η περιφρόνηση που εισπράτταμε (τις περισσότερες φορές με συγκαλυμμένο τρόπο) πριν καλά καλά συνειδητοποιήσουμε ότι «ωχ, είμαι απ’ αυτούς», όλη η απαξίωση που δεχόμασταν επειδή ήμασταν παντού αόρατοι –κι όταν μας έκαναν την «τιμή» να μας δείξουν σε μια ταινία ή σειρά, μας παρουσίαζαν σαν καρικατούρες ή ψυχάκηδες− όλα αυτά τα ενσωματώσαμε και τα αναπαράγουμε κι εμείς εναντίον άλλων σαν κι εμάς. Μάλιστα, το κάνουμε κυρίως εκεί που μας παίρνει, μέσα στη λοατκι κοινότητα.

Προσωπικά, τις χειρότερες, πιο σκληρές και πληγωτικές επιθέσεις ως ενήλικας τις έχω δεχτεί από άλλες λεσβίες, τρανς, γκέι και μπάι, όχι από στρέιτ που δήθεν δεν μας καταλαβαίνουν. Εξάλλου, οι άλλοι σαν κι εμάς ξέρουν ακριβώς πού να μας πονέσουν – εκεί που έχουν πονέσει και οι ίδιοι.

Διεκδικούμε χώρο στην κοινωνία. Όμως μας κάνουμε πρώτα εμείς χώρο, παρά τις όποιες διαφορές μας; Ή πρέπει να είμαστε το σωστό είδος κουήαρ, τρανς, μπάι, γκέι, προκειμένου να χωρέσουμε;

ΓΕΡΜΑΝΙΑ. "ΝΑΙ" ΣΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ

Γερμανία: «Ναι» από την Μπούντεσταγκ στους γάμους ομόφυλων ζευγαριών

naftemporiki.gr, 30/6/2017

Νομοσχέδιο που επιτρέπει τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών ενέκρινε η γερμανική Βουλή. Το υπερψήφισαν 393 βουλευτές, καταψήφισαν 226 και απείχαν από την ψηφοφορία τέσσερις.

Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, που είναι αντίθετη στην όλη ιδέα, καταψήφισε. Ωστόσο, για το συγκεκριμένο θέμα πρόσφατα ήρε την κομματική πειθαρχία, επιτρέποντας στους βουλευτές της παράταξής της να ψηφίσουν κατά συνείδηση.

Με τον τρόπο αυτόν άνοιξε τον δρόμο για ψήφιση του νομοσχεδίου, που τις τελευταίες ημέρες είχε διχάσει τα κόμματα. 

Η Γερμανία είναι πλέον η 14η χώρα στην Ευρώπη που έχει νομιμοποιήσει τους γάμους ομοφύλων. Τον δρόμο άνοιξε το 2001 η Ολλανδία.

1962. ΘΗΛΥΠΡΕΠΗΣ ΔΙΑΘΕΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΚΑΘ' ΟΔΟΝ ΕΝΑ ΝΕΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΕΧΡΕΩΣΕΝ ΕΙΣ ΑΣΕΛΓΕΙΑΝ

Εφημ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 7/1962

ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟΣ ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - 169

φωτογραφία: John Falocco

WASHINGTON POST: ΜΙΑ ΛΕΣΒΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ;

Η αντιπαράθεση των "συστημικών" και "αντισυστημικών" μπλοκ στον χώρο των γκέι δικαιωμάτων ανεβαίνει κατηγορία:

A gay woman is Serbia’s next prime minister. Was her selection just for show?

Valerie Hopkins (washingtonpost.com, 26/6/2017)

Imagine that you’re the well-established leader of a Balkan country, solidly in control of the ruling party, and you’ve decided that in order to remain in power you must gradually undermine the democratic institutions that have been built up in the years since the collapse of communism a generation ago. You’ve already begun ratcheting up the pressure on the media, intimidating your political opponents, and quietly eroding checks and balances.

But there’s a problem: You’re also trying to join the European Union, which you know will boost your popularity with voters. And that won’t work unless you can convince Brussels that you’re a trustworthy liberal democrat who respects diversity and values tolerance. What to do?

In the case of Serbia, you name a young, Western-educated LGBT woman as prime minister. That, at any rate, is what President Aleksandar Vucic has done. Now the question is whether anyone will take the appointment seriously.

The nominee, 41-year-old Ana Brnabic, has no party affiliation and has never been elected to any position. She entered politics last year, when Vucic made her minister of public administration and local self-government. While the role of president is supposed to be largely ceremonial, it is widely expected that Vucic will continue to hold the reins of power. He even said as much, announcing that Brnabic will focus only on the economy, while former prime minister Ivica Dacic will “essentially lead the political part” of the government.(Paradoxically, Dacic, who like Vucic began his political career as an ally of former Serb strongman Slobodan Milosevic, has a history of making homophobic comments.)

Serbia, which became an E.U. candidate in 2012 but retains close relations to Moscow, is a socially conservative country: just under half of respondents in a 2012 poll said that “homosexuality is an illness that should be treated.” A Pride parade in 2010 ended in violence after almost 150 people were injured when they were attacked by anti-gay protesters. Pride parades were not permitted again by authorities until 2014. In recent years they’ve been highly militarized, with some 5,000 policemen protecting the route.

Vucic’s decision was immediately lauded by western media and welcomed by international diplomats. But some observers are skeptical. They say that Serbia is trying to reassure the West that it supports European values while masking a trend of rising authoritarianism.

Since the nomination, many in the president’s party and in the ruling coalition have complained about the selection of Brnabic because of her sexual orientation and for days her approval by the Serbian parliament was in question. Vucic seems to have whipped up enough support to ensure her election. Still, there are widespread doubts about how much she will actually be able to achieve.

Koen Slootmaeckers, a Serbia-watcher at Queen Mary University of London, says that the nomination is merely the latest example of the president’s strategy of “tactical Europeanization,” in which he pays lip-service to so-called Western values while eroding democratic norms. “Nominating Brnabic as PM is an effort to placate western opinion and give them an argument for the E.U. commissioners and chancellors and diplomats that he can’t actually be so bad if he is nominating gay woman to be PM,” said Slootmaeckers.

Given the weakness of the opposition, Eurocrats see Vucic as the most important politician in Serbia and assume that he is the key to maintaining peace in the restive region. Many European policymakers believe that former nationalist strongmen are the only leaders in the Balkans who can deliver on the reforms necessary to bring their countries into the E.U. fold. Florian Bieber, director of the Center for Southeast European Studies at the University of Graz in Austria, refers to this approach as “stabilitocracy.”

In the case of Serbia, European leaders are prioritizing delicate negotiations with Kosovo, whose independence Belgrade still does not recognize, as well as getting Belgrade to join ongoing efforts to check Russia’s growing regional influence. But this strategy of relying on one person carries a risk of long-term damage to democracy and is already making some otherwise pro-E.U. Serbs fed up with the bloc.

On Friday, Vucic was feted at an inauguration his party compared to the funeral of Marshall Josip Broz Tito, who led Yugoslavia from the end of World War II until his death in 1980. The leaders of 38 countries were present at the funeral, a testament to Tito’s role as the leader of the Non-Aligned Movement. That tradition of balancing between East and West is popular with the Serbian public, and it is one that Vucic likes to emulate.

Brnabic will likely be sworn in on June 30 with far less fanfare. One Serbian lifestyle website summed up its expectations for her term with an article entitled “42 things that will change in Serbia with a gay PM.” Next to each number in the listicle is an empty space, except for number 42, which simply says “NOTHING.”

1953. ΕΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΕΡΑΣΤΗ ΔΙΟΤΙ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ

εφημ. ΕΜΠΡΟΣ, 4/1953

ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΟΜΟΦΥΛΩΝ;

Ένα βήμα πριν τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου βρίσκεται πλέον η Γερμανία... 

Οι γερμανοί βουλευτές άνοιξαν τον δρόμο για να πραγματοποιηθεί την Παρασκευή ψηφοφορία στην Μπούντεσταγκ, την κάτω βουλή του γερμανικού κοινοβουλίου, για τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου, αφού η καγκελάριος Άνκγελα Μέρκελ εγκατέλειψε την κατ' αρχήν αντίθεσή της στο θέμα αυτό. 

 Οι βουλευτές ενέκριναν σήμερα στην επιτροπή την παραπομπή στην ολομέλεια ενός νομοσχεδίου που επιτρέπει τον γάμο ομοφυλοφίλων και τους δίνει για πρώτη φορά διευρυμένα δικαιώματα όσον αφορά την υιοθεσία, δήλωσαν βουλευτές στο τέλος της συνεδρίασης. (newsit.gr, 28/6/2017)

ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Η ΜΕΡΚΕΛ ΑΜΒΛΥΝΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ

Γερμανία: Η Μέρκελ αμβλύνει τη θέση της για τους ομόφυλους γάμους

kathimerini.gr, 27/6/2017

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αμβλύνει για πρώτη φορά τη θέση της ως προς τον θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων, δεδομένου ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα υφίσταται αυξανόμενη πίεση για το θέμα αυτό ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου, καθώς ενδέχεται να χρειαστεί να συμμαχήσει μετεκλογικά με κόμματα που κρατούν εκ διαμέτρου αντίθετη στάση στο συγκεκριμένο θέμα.

Η Μέρκελ, η οποία έχει επανειλημμένως εκφράσει την αντίθεσή της στους γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, είπε ότι οι βουλευτές του κόμματος της μπορούν να ψηφίσουν κατά συνείδηση και όχι με βάση την κομματική γραμμή σε μία πιθανή σχετική ψηφοφορία.

Η Γερμανία επιτρέπει την πολιτική σύναψη συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφυλόφιλων γυναικών και ανδρών από το 2001, αλλά δεν τους παρέχει το δικαίωμα να τελέσουν γάμο.

«Θα ήθελα να οδηγήσω τη συζήτηση προς μια κατεύθυνση, η οποία θα παραπέμπει σε ψηφοφορία κατά συνείδηση αντί της επιβολής οποιασδήποτε κομματικής πλειοψηφικής θέσης», δήλωσε η καγκελάριος σε εκδήλωση που οργάνωσε το γυναικείο περιοδικό Brigitte.

Οι κεντροαριστεροί Σοσιαλδημοκράτες, οι Πράσινοι και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες έχουν θέσει ως ρόλο τη νομιμοποίηση του γάμου των γκέι για τυχόν συνομιλίες για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες μετά τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Πολλοί πολιτικοί, όπως ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών, Μάρτιν Σουλτς, αντέδρασαν στα σχόλια της Μέρκελ, κάνοντας έκκληση για ψηφοφορία σχετικά με το ζήτημα πριν από τις εκλογές και κατά προτίμηση αυτή την εβδομάδα.

Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Μέρκελ αντιτίθεται μέχρι στιγμής στους γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, προκειμένου να μην χάσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του που αντιτίθενται σε μία τέτοια προοπτική για τη γερμανική κοινωνία, και να αποφύγει να εμπλακεί σε διένεξη με τον εταίρο του, το βαυαρικό κόμμα της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU), το οποίο υποστηρίζει ένθερμα την ιδέα της παραδοσιακής οικογένειας.

ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟΣ ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - 168

Alejandro Cifo By Andrés Moca  

1934. ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΨΙΜΥΘΙΩΜΕΝΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Ελεύθερος Άνθρωπος -1934

TORONTO PRIDE. ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Την περασμένη χρονιά οι διοργανωτές του Toronto Pride είχαν κατηγορηθεί, με μάλλον πειστικά στοιχεία, για "ροζ ξέπλυμα" πετρελαϊκών και άλλων εταιρειών με επενδύσεις αμφίβολης οικολογικής ευαισθησίας. Φέτος οι αμφισβητίες πέτυχαν να αποτρέψουν την παραδοσιακή τα τελευταία χρόνια συμμετοχή των αστυνομικών στην παρέλαση. 

Τα Πράιντ σε όλο και περισσότερες χώρες μετατρέπονται σταδιακά σε προνομιακό πεδίο σύγκρουσης "συστημικών" και "αντισυστημικών" ομάδων, που όλες προωθούν τις δικές τους κρυφές ατζέντες  άσχετες από τα λοαδ δικαιώματα και έχουν αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις που όμως πρέπει να "ξεπληρώσουν". 

Η Ελλάδα, αν και χώρα της περιφέρειας, στο θέμα αυτό μοιάζει να παρακολουθεί τις εξελίξεις με σχετικά πολύ μικρή καθυστέρηση, όπως ήδη έχουμε δει στα πράιντ Αθήνας, Θεσσαλονίκης και μόλις το περασμένο σαββατοκύριακο σ' εκείνο της Κρήτης.

Θλίψη!

Toronto police not at Pride parade for 1st time since 2000

Councillor says police don't need a parade to improve conditions for officers within the force

By John Rieti, CBC News Posted: Jun 23, 2017

John Rieti covers city hall and city issues for CBC Toronto. Born and raised in Newfoundland, John has worked in CBC newsrooms across the country in search of great stories. Outside of work, catch him running or cycling around, often armed with a camera, always in search of excellent coffee.

Const. Danielle Bottineau won't lie, she wants to march in the Pride parade. But the officer who serves as the force's LGBT liason says the Toronto Police Service will keep working to improve its relationship with the gay community.

Pride Toronto and Chief Mark Saunders agreed uniformed officers wouldn't march in this year's parade — a demand made by Black Lives Matter Toronto during a demonstration that brought last year's event to a standstill. That group, and others, say the presence of armed officers is intimidating for some people taking part in the annual festivities.

The controversial decision means that for the first time since 2000, police officers won't make the turn from Bloor Street on to Yonge, an emotional experience Bottineau called "overwhelming."

Bottineau, who has marched for the last decade, said she sometimes thinks of the first officers who took to the streets.

"If it wasn't for members that were willing to put themselves out there in uniform, we wouldn't be where we are today," she told CBC Toronto.

Bottineau and other officers can march in the parade without their uniforms, but she said that doesn't seem right to her. The force will, of course, provide security for the major downtown event, which begins at Bloor and Church streets at 2 p.m. on Sunday, and will roll down Yonge to Gerrard.

Coun. Kristyn Wong-Tam said she appreciates Bottineau's work, but said police don't need to be in a parade to foster acceptance and respect for LGBT members in the workforce.

"Pride is political," she said.

"If the police really want to be allies, and if the police really want to support the LGBT community, I would hope that they'd be able to recognize that."

ΤΟ QUEER ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ - 2

"ο όρος ‘queer’ αναφέρεται πλέον σε ρητορικές και πρακτικές προσπάθειες αποδόμησης της δυαρχικής έμφυλης οικονομίας."

Ολόκληρο το άρθρο-κουρελού κακοχωνεμένων τσιτάτων στο Unfollow
Α, ναι, κι όσο για την απάτη του Pustiá ki ololygmós, τσιμουδιά η καθηγήτρια.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. ΧΡΗΣΗ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΟ GAY PRIDE

Χρήση πλαστικών σφαιρών από την τουρκική αστυνομία στο Gay Pride

Στην πλατεία Ταξίμ παρά την απαγόρευση

tovima.gr, 25/6/2017

Η τουρκική αστυνομία έκανε χρήση πλαστικών σφαιρών την Κυριακή προκειμένου να εμποδίσει πλήθος ανθρώπων να πραγματοποιήσει την ετήσια πορεία Gay Pride στην πλατεία Ταξίμ, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.

Οι τουρκικές αρχές είχαν απαγορεύσει το Σάββατο με απόφασή τους την διεξαγωγή του Gay Pride.

Η αστυνομία άνοιξε πυρ με πλαστικές σφαίρες εναντίον ομάδας διαδηλωτών -περίπου 40 τον αριθμό-, μετέδωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Turkish police stand guard near Taksim Square during the Istanbul LGTB Pride Parade which was cancelled due to security concerns by the governor of Istanbul, in Istanbul, Turkey, 25 June 2017. Transgenders people and supporters try to march in central Istanbul as part of the Trans Pride Week 2017, which is organized by Istanbul's 'Lesbians, Gays, Bisexuals, Transvestites and Transsexuals' (LGBT) solidarity organization. EPA, SEDAT SUNA

ΤΟ "ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ" ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ WORLD PRIDE ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ;

MADRID is boosting its security amid mounting fears that ISIS jihadis could target the major World Pride celebration taking place on July 1.

The authorities are considering the possibility that police officers will drive parade floats to avoid any acts of terrorism.

Fears are mounting that ISIS jihadis could target the major World Pride celebration taking place on July 1

Three Moroccans including an “extremely dangerous ISIS member” were arrested days before the event

It came after three Moroccans including an “extremely dangerous ISIS member” were arrested days before two million people arrive in the city for the Gay Pride festival.

One 32-year-old jihadi suspect was described as being in an “advanced state of radicalisation” and likened to terrorists behind recent attacks in the UK and France.

Large vehicles will be banned from driving around the city centre and rucksacks will be prohibited.

Police helicopters will circle above the event

“This is a critical moment we are in,” anti-terror sources told El Pais who are tracking the movements of suspects linked to jihadism.

The sources revealed that airport security checks at Madrid’s Adolfo Suárez airport will be stepped up due to an increased flow of people passing through the terminals.

(thesun.co.uk, 22/6/2017)

"ΟΧΙ" ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΕΖΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ MASHROU' LEILA

Lebanese band Mashrou’ Leila banned in Amman again

Lebanese band Mashrou’ Leila has been banned from performing in Amman, Jordan for a second year in a row. On Monday, June 12, the Jordanian Interior Ministry formally announced its decision to stop the band from performing on June 27 in order to stop "the exploitation of such performances for certain agendas that may lead to internal disagreements,” as Interior Minister Ghaleb Zuabi said. This was confirmed Tuesday night by the band on its official Facebook page.
The ban, which was set due to the band’s open support for the LGBT+ (lesbian, gay, bisexual and transgender) community and sexual freedom advocates, frustrates its Jordanian fans, who never got to see the band perform its latest album, Ibn El Leil, live. These frustrations were expressed on Twitter and Facebook as soon as the ban was announced on Monday. 

(egypttoday.com, 18/6/2017)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ GAY PRIDE

Απαγόρευση δεύτερη χρονιά στο Gay Pride της Κωνσταντινούπολης

efsyn.gr, 24/6/2017

Με τη δικαιολογία ότι οι Γκρίζοι Λύκοι απειλούσαν να επιτεθούν στην παρέλαση, ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης απαγόρευσε τις εκδηλώσεις του Gay Pride της πόλης για δεύτερη χρονιά. Οι οργανωτές των εκδηλώσεων καταγγέλλουν ότι η απαγόρευση εδράζεται στις διακρίσεις που επιφυλάσσει το κράτος στην LGBT κοινότητα και όχι στην πραγματική απειλή, η οποία θα μπορούσε να ελεγχθεί.

Η παρέλαση είχε προγραμματιστεί για αύριο Κυριακή, αλλά η τοπική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι, για την ασφάλεια των συμμετεχόντων, μετά τις απειλές της οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι, την περασμένη εβδομάδα ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την εμποδίσουν, αποφασίστηκε η απαγόρευσή της.

Όπως τονίστηκε, η απόφαση αφορά την ασφάλεια των Τούρκων πολιτών, αλλά και των τουριστών που μετείχαν ή θα την παρακολουθούσαν.

Πέρυσι, οι οργανωτές αμφισβήτησαν την απαγόρευση και αντιμετώπισαν μεγάλη καταστολή, ενώ αναμένεται η απόφασή τους για τη φετινή πορεία.

Η παρέλαση της Κωνσταντινούπολης, έως και το 2015, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση του LGBT κινήματος στον μουσουλμανικό κόσμο.

Η Κωνσταντινούπολη θεωρείται σχετικά ασφαλής πόλη για τα μέλη της κοινότητας σε σχέση με τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή και έως το 2014 η παρέλαση Gay Pride γινόταν υπό καλές και ειρηνικές συνθήκες.

Ωστόσο, το 2015, οι αρχές διέλυσαν την πορεία και τις εκδηλώσεις με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, αντλίες νερού, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες.

Η αιτιολογία των αρχών ήταν ότι η παρέλαση πραγματοποιήθηκε εν μέσω Ραμαζανιού και χωρίς την άδεια των αρχών.

Στην Τουρκία η ομοφυλοφιλία δεν είναι παράνομη, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες, ωστόσο η ομοφοβία είναι βαθιά ριζωμένη και εξαπλωμένη.

Τα μέλη της LGBT κοινότητας έρχονται αντιμέτωπα με κάθε είδους στιγματισμούς και διακρίσεις, ενώ όπως καταγγέλλουν η πολιτεία δεν τους προστατεύει ούτε στα στοιχειώδη δικαιώματά τους, δεδομένου ότι επηρεάζεται από βαθιά συντηρητικές και θρησκευτικές αρχές.

Όπως κατήγγειλε στο πρακτορείο Associated Press η Σεϊχάν Αρμάν, διεμφυλική καλλιτέχνις, «το γεγονός ότι η υπάρχουσα πολιτική εξουσία δεν κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στο Σύνταγμα και διαρκώς μιλά εναντίον μας, βοηθά να αυξηθεί η ομοφοβία και κάθε άλλου είδους φοβία έναντί μας».

Ενώ η Ντενίζ Σαπκά, επίσης διεμφυλική, τονίζει:

«Το κράτος αρνείται να ασκήσει νέα πολιτική επί του θέματος και δεν υπάρχει νομοθεσία που να προστατεύει τα βασικά μας δικαιώματα. Η εργασιακή μας ζωή είναι πραγματικά πολύ δύσκολη».

Στην πραγματικότητα πρόκειται για την τρίτη συνεχή απαγόρευση.

WORLD PRIDE MADRID 2017. ΤΟ SOUNDTRACK - 4

Ο ΡΙΚΙ ΜΑΡΤΙΝ ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΕΡΑΣΤΗ ΤΟΥ ΒΕΡΣΑΤΣΕ

 Η δεύτερη σεζόν του «American Crime Story» επικεντρώνεται στην υπόθεση δολοφονίας του Τζιάνι Βερσάτσε, κι όλα δείχνουν ότι έχει όλες τις προοπτικές για απολαυστική τηλεόραση, αλλά και για γερές δόσεις από την παρακμιακή πολυτέλεια και το camp που τόσο αγαπά ο Μέρφι.

Ο νέος κύκλος, που θα προβληθεί μέσα στο 2018, θα προσπαθήσει να ρίξει φως στο μυστήριο γύρω από το φόνο του διάσημου Ιταλού σχεδιαστή μόδας Τζιάνι Βερσάτσε, τον Ιούλιο του 1997, από τον Αμερικανό serial killer, Αντριου Φίλιπ Κιουνάναν, ο οποίος σκότωσε τουλάχιστον πέντε άτομα μέσα σε διάστημα τριών μηνών, πριν αυτοκτονήσει οκτώ μέρες αργότερα.

Οι νέες φωτογραφίες που δημοσίευσε το Entertainmeny Weekly από το «The Assassination of Gianni Versace: American Crime Story» (όπως είναι ο πλήρης τίτλος της δεύτερης σεζόν) αποκαλύπτουν το ακαταμάχητα κιτς σύμπαν της σειράς, αλλά και τους βασικούς πρωταγωνιστές της: τους Εντγκαρ Ραμίρεζ και Ντάρεν Κρις στους βασικούς ρόλους του Βερσάτσε και του Κιουνάναν, την Πενέλοπε Κρουζ στο ρόλο της εκκεντρικής αδελφή του διάσημου μόδιστρου, Ντονατέλα Βερσάτσε, ενώ το κερασάκι στην over the top τούρτα συμπληρώνει ο… Ρίκι Μάρτιν με αρχαιοελληνικού ντιζάιν βρακάκι στο ρόλο του εραστή του Βερσάτσε, Αντόνιο Ντ’Αμίκο. (flix.gr)

WORLD PRIDE MADRID 2017. ΤΟ SOUNDTRACK - 3

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΝΕΙ 50000 ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ

Η Γερμανία αποκαθιστά και αποζημιώνει 50.000 ομοφυλόφιλους

Η Γερμανία αποφάσισε σήμερα να αποκαταστήσει και να αποζημιώσει σχεδόν 50.000 άνδρες οι οποίοι καταδικάστηκαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι με βάση νόμο της ναζιστικής περιόδου που παρέμεινε σε ισχύ για πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

skai.gr, 22/6/2017

Η Γερμανία αποφάσισε σήμερα να αποκαταστήσει και να αποζημιώσει σχεδόν 50.000 άνδρες οι οποίοι καταδικάστηκαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι με βάση νόμο της ναζιστικής περιόδου που παρέμεινε σε ισχύ για πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι βουλευτές της Μπούντεσταγκ ενέκριναν ομόφωνα το νομοσχέδιο, που είχε προωθήσει ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Δικαιοσύνης Χάικο Μάας. Ο νόμος προβλέπει την καταβολή αποζημίωσης ύψους 3.000 ευρώ για κάθε καταχρηστική καταδίκη και άλλων 1.500 ευρώ για κάθε έτος φυλάκισης. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση θα χρηματοδοτήσει με το ποσό των 500.000 ευρώ ένα ίδρυμα που θα αναλάβει να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του γεγονότος αυτού.
Η πρωτοβουλία αυτή αναλήφθηκε λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ενός παρόμοιου νόμου που αφορούσε τις καταδίκες ομοφυλόφιλων ανδρών στην Αγγλία και την Ουαλία, με τη διαφορά ότι ο νόμος αυτός αφορούσε μόνο την αποκατάσταση του ονόματος ανθρώπων που έχουν πλέον πεθάνει. Μόνο η Σκωτία ανακοίνωσε ότι θέλει να αποκαταστήσει και όσους είναι ακόμη εν ζωή.
Επί 122 χρόνια, από το 1872 μέχρι την κατάργησή του το 1994, το άρθρο 175 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα τιμωρούσε με ποινές φυλάκισης "τις παρά φύση σεξουαλικές πράξεις (...) είτε μεταξύ ανδρών είτε μεταξύ ανδρών και ζώων". Το 1935 η ναζιστική κυβέρνηση τροποποίησε το άρθρο αυτό επιβάλλοντας επιπλέον 10 χρόνια καταναγκαστικών έργων στους καταδικασθέντες. Περισσότεροι από 42.000 άνδρες καταδικάστηκαν κατά τη διάρκεια του Γ΄ Ράιχ και πολλοί από αυτούς στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Όμως το άρθρο 175 παρέμεινε σε ισχύ και μετά τον πόλεμο για πολλές δεκαετίες στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, με αποτέλεσμα να καταδικαστούν άλλοι 50.000 άνδρες. "Τους κυνηγούσαν, τους έδιωχναν από τη δουλειά τους, ανέκριναν τους συναδέλφους τους, τους φίλους τους, τους συγγενείς τους" υπενθύμιζε το 2016 η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, σε ένα άρθρο για το κύμα "εθελοντικών ευνουχισμών" μετά τον πόλεμο.
Το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος σήμαινε "ότι βρισκόταν με το ένα πόδι στη φυλακή", δήλωσε ο 74χρονος Φρίντριχ Σμέλινγκ, που σημαδεύτηκε για πάντα από τα 7,5 χρόνια κάθειρξης που επιβλήθηκαν στον σύντροφό του, τον οποίο δεν ξαναείδε ποτέ. "Φοβόμουν συνεχώς, σε μια εποχή που θα έπρεπε να ζω τη σεξουαλικότητά μου", είπε από την πλευρά του ο "Χάιντς Σμιτ", επίσης 74 ετών, που μίλησε πρόσφατα στο Γαλλικό Πρακτορείο προτιμώντας να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο για να προφυλάξει την πρώην σύζυγο και τα παιδιά του. Ο "Χάιντς Σμιτ" καταδικάστηκε στα 19 του και αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος αφού πάτησε τα 40.

Ο "ΑΓΝΩΣΤΟΣ" ΔΑΚΗΣ

[...] Πότε έκανες την πρώτη σου εμφάνιση;
Στα δεκαεπτά μου στο L’ Αeglan, ένα πολύ καθωσπρέπει μαγαζί στην Αλεξάνδρεια.
Στην Ελλάδα πώς βρέθηκες;
Το 1964 ήρθα με έναν φίλο μου μουσικό για διακοπές. Ενα βράδυ πήγαμε μαζί σε ένα γνωστό κλαμπ της εποχής, όπου εμφανίζονταν οι Playboys και μου έδωσαν το μικρόφωνο να τραγουδήσω. Με άκουσε ο επιχειρηματίας που τότε θα άνοιγε το περίφημο κέντρο Αργώ στη Βουλιαγμένη και μου έκανε πρόταση να πάω στο μαγαζί του. Πήγα κι έτσι άρχισε η καριέρα μου στην Ελλάδα. Τότε έκανα και το πρώτο μου δισκάκι, «In the heart of Athens» με τους Playboys. [...]
Εκανες μεγάλα σόου σε γνωστές πίστες και μεγάλα θέατρα με τις αδελφές Ερρικα και Μαργαρίτα Μπρόγιερ.

Τις Mπρόγιερ τις γνώρισα το 1968 στα Δειλινά κι εκεί δέσαμε ως τρίο. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μας εμφάνιση στην πίστα. Φορούσαμε και οι τρεις χρυσά κοστούμια και το ίδιο καπέλο και ήμασταν σε ημίφως με σκυμμένο το κεφάλι. Ακούω μια φωνή από τα πρώτα τραπέζια να λέει: «Οι Μπρόγιερ δεν είναι δύο; Ποια είναι η τρίτη;» Και μια άλλη φωνή απάντησε: «Η μάνα τους...» Καταλαβαίνεις τι τρακ είχα. Μείναμε μαζί περίπου πέντε χρόνια και μαζί τους έμαθα τι θα πει σεβασμός και θεατρική παιδεία. Χωρίσαμε γιατί το τρίο που κάναμε κόστιζε πολύ στους επιχειρηματίες με τόσα κοστούμια, φώτα, χορογραφίες και ήταν ασύμφορο. Δεν σου κρύβω ότι μετά τις Μπρόγιερ δεν είχα προτάσεις και πέρασα λίγο δύσκολα μέχρι να τους πείσω ότι μπορώ και μόνος μου.

Με τον Σάκη Ρουβά -που τον βοήθησες στα πρώτα του βήματα, προτού τον αναλάβει ο Ψινάκης- από πότε έχετε να ιδωθείτε;
Ουουου! Από τότε... Μου αρέσει να βοηθάω τα νέα ταλέντα. Θα μπορούσα να ήμουν κυνηγός ταλέντων. [...]
Θα ήθελες να είχες ένα παιδί;
Οχι, και ειδικά σε αυτή την εποχή. Αλλά και πλέον δεν θέλω ούτε σκυλιά να ταΐζω -που είχα στο παρελθόν- ούτε λουλούδια να ποτίζω. Δεν θέλω υποχρεώσεις. Το μόνο που με νοιάζει είναι η συνείδησή μου και -πίστεψέ το- είναι επαναπαυμένη.
Εχεις φίλους που λες τα εσώψυχά σου;
Εχω δύο φίλους εκτός καλλιτεχνικού χώρου από το 1968. Μόνο σε αυτούς λέω τα προσωπικά μου.

 Ο «άγνωστος» Δάκης

WORLD PRIDE MADRID 2017. ΤΟ SOUNDTRACK - 2

WORLD PRIDE MADRID 2017. ΤΟ SOUNDTRACK - 1