Η Γερμανία αποκαθιστά και
αποζημιώνει 50.000 ομοφυλόφιλους
Η Γερμανία αποφάσισε σήμερα να αποκαταστήσει και να
αποζημιώσει σχεδόν 50.000 άνδρες οι οποίοι καταδικάστηκαν επειδή ήταν
ομοφυλόφιλοι με βάση νόμο της ναζιστικής περιόδου που παρέμεινε σε ισχύ για
πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
skai.gr, 22/6/2017
Η Γερμανία αποφάσισε σήμερα να αποκαταστήσει και να
αποζημιώσει σχεδόν 50.000 άνδρες οι οποίοι καταδικάστηκαν επειδή ήταν
ομοφυλόφιλοι με βάση νόμο της ναζιστικής περιόδου που παρέμεινε σε ισχύ για
πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι βουλευτές της Μπούντεσταγκ ενέκριναν ομόφωνα το νομοσχέδιο, που είχε προωθήσει ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Δικαιοσύνης Χάικο Μάας. Ο νόμος προβλέπει την καταβολή αποζημίωσης ύψους 3.000 ευρώ για κάθε καταχρηστική καταδίκη και άλλων 1.500 ευρώ για κάθε έτος φυλάκισης. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση θα χρηματοδοτήσει με το ποσό των 500.000 ευρώ ένα ίδρυμα που θα αναλάβει να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του γεγονότος αυτού.
Η πρωτοβουλία αυτή αναλήφθηκε λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ενός παρόμοιου νόμου που αφορούσε τις καταδίκες ομοφυλόφιλων ανδρών στην Αγγλία και την Ουαλία, με τη διαφορά ότι ο νόμος αυτός αφορούσε μόνο την αποκατάσταση του ονόματος ανθρώπων που έχουν πλέον πεθάνει. Μόνο η Σκωτία ανακοίνωσε ότι θέλει να αποκαταστήσει και όσους είναι ακόμη εν ζωή.
Επί 122 χρόνια, από το 1872 μέχρι την κατάργησή του το 1994, το άρθρο 175 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα τιμωρούσε με ποινές φυλάκισης "τις παρά φύση σεξουαλικές πράξεις (...) είτε μεταξύ ανδρών είτε μεταξύ ανδρών και ζώων". Το 1935 η ναζιστική κυβέρνηση τροποποίησε το άρθρο αυτό επιβάλλοντας επιπλέον 10 χρόνια καταναγκαστικών έργων στους καταδικασθέντες. Περισσότεροι από 42.000 άνδρες καταδικάστηκαν κατά τη διάρκεια του Γ΄ Ράιχ και πολλοί από αυτούς στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Όμως το άρθρο 175 παρέμεινε σε ισχύ και μετά τον πόλεμο για πολλές δεκαετίες στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, με αποτέλεσμα να καταδικαστούν άλλοι 50.000 άνδρες. "Τους κυνηγούσαν, τους έδιωχναν από τη δουλειά τους, ανέκριναν τους συναδέλφους τους, τους φίλους τους, τους συγγενείς τους" υπενθύμιζε το 2016 η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, σε ένα άρθρο για το κύμα "εθελοντικών ευνουχισμών" μετά τον πόλεμο.
Το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος σήμαινε "ότι βρισκόταν με το ένα πόδι στη φυλακή", δήλωσε ο 74χρονος Φρίντριχ Σμέλινγκ, που σημαδεύτηκε για πάντα από τα 7,5 χρόνια κάθειρξης που επιβλήθηκαν στον σύντροφό του, τον οποίο δεν ξαναείδε ποτέ. "Φοβόμουν συνεχώς, σε μια εποχή που θα έπρεπε να ζω τη σεξουαλικότητά μου", είπε από την πλευρά του ο "Χάιντς Σμιτ", επίσης 74 ετών, που μίλησε πρόσφατα στο Γαλλικό Πρακτορείο προτιμώντας να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο για να προφυλάξει την πρώην σύζυγο και τα παιδιά του. Ο "Χάιντς Σμιτ" καταδικάστηκε στα 19 του και αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος αφού πάτησε τα 40.
Οι βουλευτές της Μπούντεσταγκ ενέκριναν ομόφωνα το νομοσχέδιο, που είχε προωθήσει ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Δικαιοσύνης Χάικο Μάας. Ο νόμος προβλέπει την καταβολή αποζημίωσης ύψους 3.000 ευρώ για κάθε καταχρηστική καταδίκη και άλλων 1.500 ευρώ για κάθε έτος φυλάκισης. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση θα χρηματοδοτήσει με το ποσό των 500.000 ευρώ ένα ίδρυμα που θα αναλάβει να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του γεγονότος αυτού.
Η πρωτοβουλία αυτή αναλήφθηκε λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ενός παρόμοιου νόμου που αφορούσε τις καταδίκες ομοφυλόφιλων ανδρών στην Αγγλία και την Ουαλία, με τη διαφορά ότι ο νόμος αυτός αφορούσε μόνο την αποκατάσταση του ονόματος ανθρώπων που έχουν πλέον πεθάνει. Μόνο η Σκωτία ανακοίνωσε ότι θέλει να αποκαταστήσει και όσους είναι ακόμη εν ζωή.
Επί 122 χρόνια, από το 1872 μέχρι την κατάργησή του το 1994, το άρθρο 175 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα τιμωρούσε με ποινές φυλάκισης "τις παρά φύση σεξουαλικές πράξεις (...) είτε μεταξύ ανδρών είτε μεταξύ ανδρών και ζώων". Το 1935 η ναζιστική κυβέρνηση τροποποίησε το άρθρο αυτό επιβάλλοντας επιπλέον 10 χρόνια καταναγκαστικών έργων στους καταδικασθέντες. Περισσότεροι από 42.000 άνδρες καταδικάστηκαν κατά τη διάρκεια του Γ΄ Ράιχ και πολλοί από αυτούς στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Όμως το άρθρο 175 παρέμεινε σε ισχύ και μετά τον πόλεμο για πολλές δεκαετίες στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, με αποτέλεσμα να καταδικαστούν άλλοι 50.000 άνδρες. "Τους κυνηγούσαν, τους έδιωχναν από τη δουλειά τους, ανέκριναν τους συναδέλφους τους, τους φίλους τους, τους συγγενείς τους" υπενθύμιζε το 2016 η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, σε ένα άρθρο για το κύμα "εθελοντικών ευνουχισμών" μετά τον πόλεμο.
Το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος σήμαινε "ότι βρισκόταν με το ένα πόδι στη φυλακή", δήλωσε ο 74χρονος Φρίντριχ Σμέλινγκ, που σημαδεύτηκε για πάντα από τα 7,5 χρόνια κάθειρξης που επιβλήθηκαν στον σύντροφό του, τον οποίο δεν ξαναείδε ποτέ. "Φοβόμουν συνεχώς, σε μια εποχή που θα έπρεπε να ζω τη σεξουαλικότητά μου", είπε από την πλευρά του ο "Χάιντς Σμιτ", επίσης 74 ετών, που μίλησε πρόσφατα στο Γαλλικό Πρακτορείο προτιμώντας να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο για να προφυλάξει την πρώην σύζυγο και τα παιδιά του. Ο "Χάιντς Σμιτ" καταδικάστηκε στα 19 του και αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος αφού πάτησε τα 40.
Σωστά πράττει η Γερμανία που αποζημιώνει όσους καταδικάστηκαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι λόγω ενός νόμου τής ναζιστικής περιόδου που παρέμεινε σε ισχύ για πολλά χρόνια μετά το τέλος του ΒΠΠ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δούμε πότε, και ΑΝ, αποζημιώσει και την Ελλάδα για τα εγκλήματα που διέπραξε, την ίδια εποχή.
Όπως γράφει και το άρθρο, ο νομος ηταν προγενέστερος της ναζιστικής περιόδου και κράτησε πολύ μετά από αυτήν. Η διαφορά ήταν ότι όσο κυβερνούσαν, οι ναζιστές σκλήρυναν κατά πολύ τις ποινές.
ΔιαγραφήΑυτό που δεν ξεκαθαρίζει το άρθρο είναι ότι η αποζημίωση αφορά μόνο όσους διώχθηκαν βάσει της νομοθεσίας στη μεταπολεμική περίοδο, δηλαδή από το 1949 ως το 1994. Βλέπουμε λοιπόν ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία φροντίζει και πάλι να "νίψει τας χείρας της" για τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ, προφανώς για να μην δημιουργήσει ...επικίνδυνα προηγούμενα.