ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ 3

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι Πακιστανός και γκέι στο Πακιστάν
iefimerida.gr, 26/2/2013

Στη Λαχόρη του Πακιστάν μία ομάδα από ομοφυλόφιλους, λεσβίες και τρανσέξουαλ συναντάται υπό άκρα μυστικότητα σε κτίριο στην καρδιά της πόλης. Πίσω από τις κλειστές κουρτίνες διαβάζουν ποίηση, παρακολουθούν ταινίες και περιστασιακά χορεύουν και πίνουν υπό τους ρυθμούς της αγαπημένης τους μουσικής.

Μέλος του κλειστού αυτού γκρουπ μπορεί να γίνει κανείς μόνο κατόπιν πρόσκλησης από άλλο μέλος, ενώ μεταξύ τους επικοινωνούν προσεκτικά για τις συναντήσεις τους μόνο μέσω e-mail. Έτσι ορίζεται ο τόπος συνάντησης αλλά και οι ώρες που γίνονται τα ραντεβού.

Ένα δωμάτιο είναι αφιερωμένο σε «καταστάσεις κρίσης» και χρησιμοποιείται όταν ένα από τα μέλη έχει ανάγκη από ένα μέρος να κρυφτεί, συνήθως από την οικογένειά του. Αυτό είναι και το καταφύγιο για τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφιφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ Πακιστανούς.

Όπως αναφέρουν τα μέλη της μυστικής ομάδας η γκέι κοινότητα στο Πακιστάν είναι καλά κρυμμένη, κάτι το οποίο επιθυμούν να αλλάξει σταδιακά. Ειδικά όσο κάποια από τα μέλη της φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές και αποδέχονται οι ίδιοι την σεξουαλικότητα και την ταυτότητά τους, ακόμη και σε ένα κλίμα θρησκευτικού συντηρητισμού όπως αυτό που επικρατεί στη χώρα.

Στο Πακιστάν οι ομοφυλοφιλικές εκδηλώσεις παραμένουν παράνομες σύμφωνα με νόμους που συντάχθηκαν από την εποχή της Βρετανικής κατοχής. Μάλιστα, ο νόμος δεν ορίζει δικαιώματα για την προστασία των ομοφυλόφιλων και δεν αναφέρονται πουθενά οι σεξουαλικές διακρίσεις.

Επικεφαλής της συγκεκριμένης ομάδας είναι 2 γυναίκες 30 και 33 ετών οι οποίες ένιωσαν την ανάγκη να δημιουργήσουν αυτό το σύνδεσμο λόγω της απομόνωσης που ένιωσαν μέσα στην κοινωνία τους. Η πρώτη συνάντηση έγινε τον Ιανουάριο του 2009, εν συνεχεία πήραν μέρος άλλα 8 άτομα και έκτοτε ο αριθμός τους μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.

Στόχος της ομάδας είναι πλέον να επικεντρωθεί στο θέμα της οικογένειας και να χτίσει ένα πλαίσιο κοινωνικής αποδοχής για τους ομοφυλόφιλους, χρησιμοποιώντας ήπιους τόνους και όχι ακραίες μορφές εκδηλώσεων όπως γκέι παρελάσεις.

ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΓΚΕΪ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

The Gay European Tourism Association (GETA) has released a list of five steps hotels, inns and other venues should follow to make LGBT guests feel welcome.

1. Give all your guests the same warm welcome, whoever they are.

2. Be professional, not judgmental, particularly when checking in. You don’t need to question whether two people of the same sex really do want a double bed. Just ensure that all the reservation details are correct. “So, that’s one double room for three nights?”  You should not suggest that they might have made a mistake by booking a double bed. They will soon tell you if it’s a mistake.

3. Make sure your in-room greeting, such as a welcome letter or TV message, does not welcome Mr and Mrs when it is clearly Mr and Mr or Ms and Ms.

4.Extend to same-sex couples all the benefits you extend to others.  Same-sex couples should, for example, be eligible to the same Valentine and newly-wed packages.

5. Receptionists and concierges should be able to answer the question “do you know where the nearest gay bar is?”  A quick check on the Internet will give you an overview of the gay life in your town or city.

(queerty.com, 26-2-2013)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΣΤΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ;

«Η ελληνική κυβέρνηση μελετά το θέμα και θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της, ύστερα από διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης», αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Γιαννακάκη και Μαρίας Ρεπούση για τη θεσμική αναγνώριση της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Οι δύο βουλευτές έχουν επισημάνει ότι με τον Ν. 3719/2008 δόθηκε δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης αποκλειστικά σε άτομα διαφορετικού φύλου και ότι η διάταξη αυτή δημιουργεί συνθήκες διάκρισης κατά των ατόμων του ιδίου φύλου που επιθυμούν να συνάψουν το συγκεκριμένο σύμφωνο. (tanea.gr, 26-2-2013)

Το 2010 και το 2011 είχαμε, υποτίθεται, διάφορες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές που θα εξέταζαν την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Η τύχη των συμπερασμάτων τους αγνοείται.

Φέτος ο αρμόδιος υπουργός μιλάει για δημόσιο διάλογο. Αγνοούμε, βεβαίως, πότε, πού, πώς και με ποιους όρους. Όπως αγνοούμε και το ακριβές απαντητικό κείμενό του που εγγράφως απέστειλε στη Βουλή και τις όποιες αποσπασματικές και επιλεκτικές(;) πληροφορίες τις έχουμε από δημοσιεύματα εφημερίδων.

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επέκτασης του βάσει του νόμου 3719/2008 ισχύοντος Συμφώνου Συμβίωσης σε ζευγάρια ίδιου φύλου. Κι αυτό διότι σ’ αυτό περιέχονται πρόνοιες –κυρίως σε σχέση με θέματα γονεϊκότητας - που το πολιτικό σύστημα και πολλοί  ετεροφυλόφιλοι συμπολίτες μας δεν είναι διατεθειμένοι να τις μοιραστούν με μορφές οικογένειας που δεν θεωρούν αποδεκτές.

Αν, λοιπόν, υπάρξει επέκταση, αυτή θα είναι αναγκαστικά σ’ ένα τροποποιημένο προς το χειρότερο Σ.Σ., δηλαδή στην πράξη ένα Σ.Σ. αποκλειστικά για ομόφυλα ζευγάρια, ένα υπόδειγμα με κοινοβουλευτική έγκριση της ανισότητας που βιώνουν οι ομοφυλόφιλοι στη χώρα μας.

Άλλωστε το 2005 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσης Παπαληγούρας το είχε πει ξεκάθαρα ότι κάθε τέτοιου είδους «ρύθμιση προϋποθέτει εκτεταμένες μεταβολές περίπου συνολικά στο δικαιικό μας σύστημα. Θα απαιτούσε αλυσιδωτές τροποποιήσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο, στο Κληρονομικό Δίκαιο, στο Ποινικό Δίκαιο, στην Πολιτική Δικονομία».

Γι’ αυτό ας μην βαυκαλίζονται κάποιοι ότι με μπαλώματα μπορεί  να υπάρξει ισονομία, και πολύ περισσότερο ισότητα.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΞΕΣΚΙΣΜΕΝΟΥ

 

Βιβλίο ΙΑ' [Παλατινή Ανθολογία]
Συμποτικά Επιγράμματα

ΑΝΩΝΥΜΟ

το κεφάλι σου το στρίβεις
και τον κώλο σου τον τρίβεις
το ’να σημάδι μανιασμένου
τ’ άλλο χαρά του ξεσκισμένου

Mετάφραση:  Αντώνης Ψάλτης
(vakxikon.gr)

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ (ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ) ΑΝΔΡΩΝ;

Με τον όρο ίσα δικαιώματα εννοώ την αναγνώριση ίδιων επιλογών σε όλους τους πολίτες. Στην παρούσα φάση δεν με αφορά αν οι ενδιαφερόμενες κοινότητες συμφωνούν ή όχι με τη δυνατότητα τέλεσης πολιτικού γάμου ή τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης από ομόφυλα ζευγάρια, διότι γνωρίζω τη μεγάλη συγκρουσιακή συζήτηση, με ενδιαφέρει η πολιτεία να παρέχει την επιλογή αυτή. Και ας μην ακολουθηθεί από κανέναν. Η πολιτεία οφείλει όμως να την παράσχει. 

Δεν με αφορά επίσης το εάν το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει ουσιαστική νομική κατοχύρωση. Είναι μια άλλη συζήτηση. Με αφορά όμως το εάν αυτή η επιλογή παρέχεται σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες. Για μένα στην παρούσα φάση αυτή είναι η ουσία. Προσωπικά προτιμώ τα μικρά σταθερά βήματα από μετέωρα άλματα που δεν έχουν αντίκρισμα, ειδικά όταν οι άνθρωποι που αφορούν δεν συμφωνούν μεταξύ τους. 

Μαρία Ρεπούση, βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. (athensvoice.gr, 25/2/2013)

«Η ελληνική κυβέρνηση μελετά το θέμα και θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της, ύστερα από διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης», αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Γιαννακάκη και Μαρίας Ρεπούση για τη θεσμική αναγνώριση της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. (tanea.gr, 26/2/2013)

Να μην ρωτήσω, αν «διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης» σημαίνει δημοψήφισμα, διάλογος σε φόρουμ της ιστοσελίδας του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή συζητήσεις στα καφενεία ανά την επικράτεια.

Να μην ρωτήσω πώς η ουσία της ισότητας μπορεί να εμπεριέχεται επιλεκτικά σε κάποιους νόμους και σ' άλλους όχι  και πώς μπορεί να είναι ανεξάρτητη από την «παροχή ουσιαστικής νομικής κατοχύρωσης».

Μπορώ τουλάχιστον να ρωτήσω αν η επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια θα αφορά στον ισχύοντα νόμο ή θα τροποποιηθεί αυτός αναλόγως κατά τη συμπερίληψη τους;

Κι αν αφορά στον ισχύοντα νόμο 3719/2008, τι είδους ισονομία είναι αυτή που, για παράδειγμα, στο άρθρο 8 προβλέπει:

Αρθρο 8

Τεκμήριο πατρότητας

   1. Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμ­φώνου συμβίωσης ή εντός τριακοσίων ημερών από τη λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητάς του, τεκμαίρε­ται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Το τεκμήριο ανατρέπεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Τα άρθρα 1466 επ. ΑΚ, καθώς και τα άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ, εφαρμόζονται ανα­λόγως.

   2. Η ακυρότητα ή η ακύρωση του συμφώνου δεν επη­ρεάζει την πατρότητα των τέκνων.

Ακόμη κι αν η πατρότητα αντικατασταθεί με κάποιον ουδέτερο όρο είναι φανερό ότι η γονεϊκότητα θα επιτρέπεται μόνον σε ετερόφυλα ζευγάρια και, εν μέρει, σε ζευγάρια γυναικών.

Είναι αυτό μικρό σταθερό βήμα προς την ισότητα ή ασταθής φιγούρα πάνω σε ψηλοτάκουνα; 

"ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ". ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ

«Γεννημένος πατέρας»: ένα ντοκιμαντέρ για ομοφυλόφιλα ζευγάρια που θέλουν να γίνουν γονείς

gr.euronews.com, 26/02/2013

Το «Naître Père» «Γεννημένος πατέρας» είναι ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων που χρησιμοποιούν μια παρένθετη γυναίκα στις Ηνωμένες Πολιτείες για να φέρει στη ζωή το παιδί τους.

«Έκανα αυτή την ταινία, γιατί έγινα πρόσφατα μητέρα. Έχω ένα μικρό αγόρι που είναι 4 χρονών. Συγκινήθηκα με την ιστορία του Ζερόμ και του Φρανσουά, δύο ανδρών που είχαν τόση έντονη επιθυμία να κάνουν μωρό και σκέφτηκα πώς θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Πώς αισθανόταν η παρένθετη μητέρα; Πώς οργάνωσαν όλη την ιστορία; Το δίκτυο των ανθρωπίνων δεσμών σ’ αυτή την περιπέτεια με γοήτευσε. Και ήθελα πραγματικά να καταγράψω αυτή την ιστορία που ήταν κυριολεκτικά απίστευτη. Πολύ μοντέρνα αλλά ταυτόχρονα τόσο διαχρονική» παραδέχεται η σκηνοθέτιδα της ταινίας Ντελφίν Λανζόν και συνεχίζει: «Νομίζω ότι υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που αισθάνονται καλά με αυτό το θέμα, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου είναι αντίθετη με κάτι τέτοιο. Ειδικά ο Ζερόμ και ο Φρανσουά, οι άνθρωποι που θα δουν την ταινία, θα σας πουν ότι τα χρήματα που δίνονται στην παρένθετη μητέρα είναι μόνο αποζημίωση για τους μήνες που δεν μπορεί να πάει στη δουλειά της.Δεν μπορείτε να εκτιμήσετε το δώρο που αυτές οι γυναίκες δίνουν. Προσφέρουν ζωή».

Η παρένθετη μητρότητα είναι παράνομη στη Γαλλία. Τα ζευγάρια, τόσο τα ετεροφυλόφιλα, όσο και τα ομοφυλόφιλα ταξιδεύουν σε χώρες όπως για παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η διαδικασία της παρένθετης μητρότητας είναι νόμιμη.

Ενώ το γαλλικό κοινοβούλιο πέρασε πρόσφατα μια νομοθεσία για το γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, η τεχνητή γονιμοποίηση και η παρένθετη μητρότητα παραμένουν μέχρι σήμερα παράνομες.

Το ντοκιμαντέρ «Γεννημένος Πατέρας» παίζεται σε αρκετούς κινηματογράφους ευρωπαϊκών χωρών.

ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ

 

Βιβλίο ΙΑ' [Παλατινή Ανθολογία]

Συμποτικά Επιγράμματα

ΣΤΡΑΤΩΝΑ

Δημοκράτη μου παρόν δε λογίζεται
δίχως κρασί και έρωτα
γιατί δεν έχουμε τον χρόνο στο τσεπάκι μας
ούτε για πάντα
αγόρια μεθυσμένα στο κρεβάτι μας

στεφάνια και μύρα στο κεφάλι μας να βάλουμε
προτού στον τάφο μας τα ρίξουν άλλοι
χάρισμα στα κόκκαλά  μου τώρα του σταφυλιού χυμοί,
σαν θα πεθάνω ας έρθουν τα νερά του Δευκαλίωνα
να με καταβροχθίσουν

Mετάφραση:  Αντώνης Ψάλτης
(vakxikon.gr)

Η ΓΚΕΪ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ KINDLE (PAPERWHITE)

The new Kindle commercial takes an unexpected turn. 
Gay visibility moves another step upwards. 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΛΕΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

«Η ελληνική κυβέρνηση μελετά σύμφωνο συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια»

tanea.gr, 26/2/2013

«Η ελληνική κυβέρνηση μελετά το θέμα και θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της, ύστερα από διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης», αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Γιαννακάκη και Μαρίας Ρεπούση για τη θεσμική αναγνώριση της ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Οι δύο βουλευτές έχουν επισημάνει ότι με τον Ν. 3719/2008 δόθηκε δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης αποκλειστικά σε άτομα διαφορετικού φύλου και ότι η διάταξη αυτή δημιουργεί συνθήκες διάκρισης κατά των ατόμων του ιδίου φύλου που επιθυμούν να συνάψουν το συγκεκριμένο σύμφωνο.
Ο κ. Ρουπακιώτης πάντως επισημαίνει ότι «το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν αγνοεί ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ρυθμίζεται το ζήτημα της συμβιωτικής σχέσης ομόφυλων προσώπων, καίτοι υφίστανται μεγάλες διαφορές μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών των κρατών μελών της ΕΕ, οι οποίες προβλέπουν τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης, εν τούτοις σε επίπεδο ΕΕ δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο για το εν λόγω ζήτημα».
Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ είχαν επίσης επισημάνει ότι δημιουργούνται ερωτήματα αν με τον Ν. 3719/2008 παραβιάζεται το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και ότι μερίδα ελλήνων πολιτών προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) με αναφορές και για την έλλειψη δυνατότητας αποτελεσματικής προσφυγής σε εθνικά δικαστήρια.
Στο ερώτημα πώς προτίθεται το υπουργείο να αντιμετωπίσει πιθανή καταδικαστική απόφαση από το ΕΔΑΔ, ο κ. Ρουπακιώτης επισημαίνει ότι «πάγια, και προκειμένου η χώρα μας να συμμορφωθεί σε καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ και εν προκειμένω για τις αποφάσεις αρμοδιότητας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πέραν των ατομικών μέτρων συμμόρφωσης με την καταβολή των τυχόν επιδικαζόμενων ποσών και την λήψη και κάθε άλλου πρόσφορου μέτρου για την αποκατάσταση της νομιμότητας, ως προς τους εκάστοτε προσφεύγοντες, λαμβάνονται κατά περίπτωση και γενικά μέτρα συμμόρφωσης προς αποφυγή μελλοντικών παραβιάσεων, τα οποία ποικίλουν αναλόγως της διαπιστωθείσας παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Ως προς την έλλειψη δυνατότητας αποτελεσματικής προσφυγής σε εθνικά δικαστήρια, ο κ. Ρουπακιώτης αναφέρει ότι «η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου φρονεί ότι εν ανυπαρξία ειδικού ενδίκου βοηθήματος δύνανται ενδεχομένως να τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί προσβολής της προσωπικότητας».

ΓΚΕΪ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Γκέι Σύμφωνα με τη Θεωρία της Γιαγιάς μου

Μη πίνεις ποτέ αναψυκτικό με  καλαμάκι-
milk shakes; Ίσως.
Σταμάτα να κοιτάς τον κατάλογο Avon της μητέρας σου,
και τα ανδρικά εσώρουχα  στα διαφημιστικά
φυλλάδια του Sears,
Σε έχω δει...
Μείνε μακριά από τις επιδείξεις της τάπερ
και μπουκάλια αρωμάτων -μη την αφήνεις να σε φιλάει, σε φιλάει πολύ πάρα πολύ.
Απόφευγε να αγκαλιάζεις άντρες, αλλά αν πρέπει,
κτύπα τους πραγματικά δυνατά
στην πλάτη, ακόμα
κι αν είναι ο πατέρας σου.
Χρειάζεται να κρατήσεις αυτή τη γάτα ; Μη τη χαϊδεύεις τόσο
πολύ.
Γιατί δεν αγαπάς τα σκυλιά;
Ποτέ μη παίζεις  τον αρχηγό του σπιτιού, ακόμα κι αν είσαι ο σύζυγος.
πάψε να κάνεις παρέα μ' αυτό το παιδί  τον  Henry, είναι πολύ
χλωμός,
και δεν μ' ενδιαφέρει πώς τα  λες αυτά
τα μολυβένια στρατιωτάκια σου
Είναι κούκλες
Μη ζωγραφίζεις ουράνια τόξα, λουλούδια ή ηλιοβασιλέματα.
Σε έχω δει...
Μη ζωγραφίζεις καθόλου-ούτε βιβλία ζωγραφικής.
Πέταξε τα μολύβια σου τα Play-Doh, τα  Lego σου.
Που είναι  οι Hot Wheels σου,
το λέιζερ πιστόλι σου κι οι χειροπέδες,
τα μαχαίρια που σου έδωσα;
ποτέ μη πετάς αετό  ή πατίνια, αλλά άναψε
όλα τα βεγγαλικά  που θέλεις,
σκότωσε όλες τις σαύρες  που μπορείς, κομμάτιασε
σκουλήκια-
τάισε εκείνη τη γάτα σου.
Μη κάθεσαι με το Ινδιάνικο στυλ με τα πόδια σταυρωμένα -
δεν είσαι Ινδιάνος .
Σταμάτα να κροταλίζεις τα σανδάλια σου-
δεν είσαι κορίτσι.
Για όνομα του Θεού, ποτέ μη κατουράς αλα τούρκα.
Σε έχω δει...
Ποτέ μη κάνεις αφρόλουτρο ή να πλένεις τα μαλλιά σου
με σαμπού-το σαμπού είναι για τις γυναίκες.
Το ίδιο και το μαλακτικό.
Το ίδιο κι ο αφρός.
Το ίδιο κι η λοσιόν για τα χέρια.
Ποτέ μη λιμάρεις τα νύχια σου ή στεγνώνεις τα μαλλιά
σου-
πήγαινε στον μπαρμπέρη  με τον παππού σου-
δεν είσαστε unisex.
Μείνε έξω από την κουζίνα, Οι άντρες δεν μαγειρεύουν-
τρώνε. Φάε ότι θες, εκτός:
αυγά μαγειρεμένα με καυτερά μπαχαρικά και μουστάρδα
Blow Pops
κρουασάν(Bagels; Ίσως.)
σάντουιτς με αγγούρι
μικρά γλυκά
Μη παρακολουθείς  Bewitched ή  I Dream of Jeannie*
Μη καρφώνεις τα μάτια σου στον Άντρα των Έξη Εκατομμυρίων.
Σε έχω δει...
Ποτέ μη χορεύεις μόνος στο δωμάτιο σου:
Η Donna Summer, o Barry Manilow, the Captain
and Tenille**, η Bette Midler, και όλα τα μιούζικαλ
απαγορευμένα.
Πόστερ με γατάκια, ο Πόλεμος των Άστρων, ή ο Πύργος του
Άιφελ-
απαγορευμένα.
Αυτά τα πολυτελή βιβλία αρχιτεκτονικής  και τέχνης -
τα πέταξα στα σκουπίδια.
δεν μπορείς να φοράς κολώνια ή κοχύλια
και καλλίτερα να μη σε πιάσω με τσόκαρα.
Αν σε δω με αλογοουρά -θα στην κόψω αμέσως.
Τι; Όχι δεν μπορείς να τρυπήσεις το αυτί σου,
αριστερό ή  δεξιό-
δε με νοιάζει-
δε θα μοιάζεις με ένα  καταραμένο γκέι,
Σε έχω δει...
ακόμα κι αν είσαι ένας.

Richard Blanco
(Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης)


* Σήριαλ ΤV
** Καλλιτεχνικό ζευγάρι, τραγουδιστές, με δημοφιλές τηλεοπτικό variety show .


Ο ίδιος ο ποιητής διαβάζει το ποίημά του εδώ:

http://gaynewsingreek.blogspot.gr/2013/01/richard-blanco-queer-theory-according.html 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο και σχολιάστε εδώ

NIV

Itamar S.N: Niv

polarimagazine.com/bookreviews

“Even this intervention is more than most people are allowed, but we must break the cycle.”

[…]  Itamar S.N is a young Israeli writer, musician and columnist living in Tel Aviv, where the contemporary part of his novel, Niv, is set. This part involves the story of a highly talented but as yet undiscovered artist, Erez, who is working in a bar to earn a shekel while he paints his large canvasses at the back of a friend’s workshop.

Erez is 29 years old, gay but not actively so, preferring to give himself to his art. He does, however, have a close lesbian friend, Mickey, who is his muse and confidante. His life, though, is emotionally stunted, the main outlet for his affection seemingly being his two cats.

His eventual discovery by suave, urban sophisticate art dealer and connoisseur, Niv, turns both their lives upside down. Niv is 37, straight (or has always behaved as such and believed himself to be so), worldly and charismatic, but his attraction to Erez becomes a sexual and emotional one, with devastating crises of confidence leading to emotional breakdowns for both men.

So far so straightforward, in novelistic terms at least. But this story, set in the Israeli capital in 2011, is interspersed with another story set in Nagorno-Karabakh in 1914. This is the tale of love across the religious divide, between a 15 year-old Azeri Muslim goatherd, Anush, and his 14-going-on-15 year-old Armenian Christian girlfriend, Katya, at the time of the Armenian massacres.

In one sense both stories are, to a greater or lesser degree, about forbidden love. The gay storyline in modern Tel Aviv is hardly transgressive in its context but, for the older man, Niv, it nonetheless brings about a mental collapse when he realises that, behind the veneer of international jet-setting urbanity, he cannot face his family with the truth of his love for Erez.

On the other hand, the potential for doomed Romeo and Juliet-style love between Anush and Katya is downplayed to the extent that her family accepts their relationship and his father is only really opposed (or so it transpires) because of the bitterness he harbours in his own soul for what he took to be the betrayal of his own beloved brother. When the truth becomes apparent, Anush’s father relents, though sadly too late. […]

ΟΤΑΝ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΡΑ

Διαβάστε το άρθρο και σχολιάστε εδώ

ΠΟΙΗΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

Ποίημα Αγάπης  Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία

Σύμφωνα με τη θεωρία, υπάρχει ένας άλλος
σε ένα ισότιμο κι αντίθετο κόσμο ο οποίος
ονειρεύεται σε λέξεις που ποτέ

δεν συνέλαβα σε μια χούφτα βροχής, ένα φτερό,
ή φοίνικες που ταλαντεύονται κάτω από ένα
                                              ξεθωριασμένο φεγγάρι.
Σύμφωνα με τη θεωρία, υπάρχει ένας άλλος

που μεγαλώνει πιο νέος όπως εγώ μεγαλώνω πιο γέρος,
ο οποίος θα θυμάται αυτό που ξεχνάω γρήγορα:
κάθε λέξη, κάθε ποίημα, κάθε γράμμα

που έγραψα- οι αναμνήσεις θα μαραθούν
και θα χαθούν σ' αυτό το μαύρο κενό
όπου σύμφωνα  με τη θεωρία ένας άλλος

συνεχίζει ν' αγκαλιάζει, να φιλά όλους τους εραστές
που δεν αγκάλιασα, δε φίλησα, εκτός από σένα
μαζί μου στον κόσμο των λέξεων που ποτέ

δε θα βρω για μας, αλλά πάντα φθάνοντας πιο μακριά
απ' τον Ωρίωνα όπου τ' αστέρια  όλα ανθίζουν,
και σύμφωνα με τη θεωρία  υπάρχει ένας άλλος
για σένα του οποίου οι λέξεις είναι πολύ πιο έξυπνες.

Richard Blanco
(Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης)

Richard Blanco & Mark Neveu

Σκοτώνοντας τον Μαρκ

Το αεροπλάνου του κατέβηκε στο Λος Άντζελες
την περασμένη εβδομάδα (πάλι), ή ήταν το Λόνγκ Άιλαντ;
Μποξεράκι, τζέλο για τα μαλλιά, η οδοντόβουρτσα του
ξεβράστηκαν στις ακτές του Νιού Χέηβεν,
αλλά το κορμί του ποτέ δε βρέθηκε, φοβήθηκα.

Τη Δευτέρα έκοψε το πόδι του από το πριόνισμα  της αλυσίδας-
αργή αφαίμαξη θανάτου ενώ εγώ ψώνιζα
μια καινούρια λάμπα, ποτέ δεν άκουσε τα μηνύματά μου
στο κινητό του. Πού είσαι; Τηλεφώνησέ μου!
Του είπα να προσέχει. Ποτέ δεν ακούει.

Απόψε, πριν δεκαπέντε λεπτά, είμαι βέβαιος
πως κτύπησε  ένα ελάφι  στο Δρόμο 26, αλλά ίσως
επέζησε, κάποιος από το νοσοκομείο
θα μου  είχε τηλεφωνήσει, θα μου είχε δώσει τον αριθμό δωματίου του.
Να του πάω τις πιζάμες του, μερικά περιοδικά.

5.25' ακόμη καμία κλήση ,ο απαντητής γεμάτος.
Βάζω τις ειδήσεις, περιμένω  τα νέα:
ίχνη από αίμα ελαφιού, το αυτοκίνητό του παραμορφωμένο,
καθώς σβουρίζω γύρω από το υπνοδωμάτιο σκονίζω
τα έπιπλα, διαλέγω  κάλτσες από το συρτάρι.

Μήπως κάποιος κτύπησε την πόρτα; Περιμένω
τον σερίφη  στις έξη. Ο κ.Blanco,
φοβάμαι...θα πει, μου δίνει μια πλαστική σακούλα
με το πορτοφόλι του, τα γυαλιά ηλίου, το ρολόι.
Θα τον καλέσω μέσα, να κάνω λίγο καφέ.

6.25' Πρέπει να τηλεφωνήσω στη μητέρα του, να εξηγήσω,
να τακτοποιήσω την επιστροφή της σωρού του. Έχω
αρκετές σακούλες σκουπιδιών για τα ρούχα;
Θα πρέπει να κρατήσω τις γραβάτες του-αλλά τα παπούτσια του;
να παραγγείλω λουλούδια-τριαντάφυλλα -άσπρα ή κόκκινα;

Στις επτάμιση  σκέπτομαι τι θα πω
στον επικήδειο λόγο, ξαφνικά να κάνω όλα ωραία
όσα μισούσα, δέκα χρόνια αξίζουν τρίχες από τη μύτη
στο νιπτήρα, το χάσιμο  των κλειδιών, το πολύ δυνατό
μάσημα και τη βρώμα στα σεντόνια,

Όταν ο Τζόυ ακούει τον ήχο
βημάτων στο δρόμο και ορμάει
προς την είσοδο, εγώ ακολουθώ με βλοσυρό ύφος
Πού στο διάολο ήσουν; δεν μπορούσες να τηλεφωνήσεις;
Μετάφραση: Πεθαίνω κάθε φορά που σε σκοτώνω.

Richαrd Blanco
(Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης)

O BURAK ÖZÇIVIT ΕΧΕΙ ΜΗΝΥΜΑ

Είναι νέος, ωραίος, γνωρίζει μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία με τη συμμετοχή του στο σήριαλ «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» και συζητείται ήδη στους κινηματογραφικούς κύκλους πέραν του Ατλαντικού.

Επιπλέον φαίνεται να έχει πολύ λιγότερες προκαταλήψεις από τους περισσότερους συμπατριώτες του καλλιτέχνες.

Μόνο που αυτό δεν είναι κάτι εύκολα αποδεκτό στη γείτονα χώρα. Την περασμένη εβδομάδα έλαβε μάλιστα το σχετικό προειδοποιητικό μήνυμα με τη γνωστή μορφή των «φημών» ότι είναι ομοφυλόφιλος.

Αλήθεια ή ψέματα, είναι φανερό ότι αν επιθυμεί να συνεχίσει απρόσκοπτα την καριέρα του, που προδιαγράφεται λαμπρή, οφείλει να το λάβει υπόψη του. Και μαζί μ’ αυτόν και κάθε άλλος που θα ήθελε να τον μιμηθεί.

Ποιες είναι οι νέες καυτές αποκαλύψεις για την προσωπική ζωή του Μπάλι Μπέη; Πώς έγινε γνωστό ότι είναι ομοφυλόφιλος;

Σύμφωνα με διάφορα blogs ο Μπάλι Μπέη  της τούρκικης σειράς Σουλειμάν ο Μεγαλοπρεπής, έχει παίξει σε ομοφυλοφιλικές σκηνές*  έρχεται και μία άλλη μεγάλη αποκάλυψη.

Ο Μπάλι Μπέη, κατά κόσμο Burak Özçivit, που έχει κάνει τις γυναίκες να λιώνουν μπροστά στις οθόνες έχει κάνει τα τουρκικά μέσα να βουίζουν για τις ομοφυλοφιλικές του επιλογές.

Εκτός από τη φωτογράφιση που έχει κάνει για το γερμανικό ομοφυλοφιλικό περιοδικό ΒΟΧ, οι υπόνοιες ενισχύθηκαν φέτος τον Σεπτέμβριο όταν πιάστηκε η φερόμενη ως κοπέλα του να ερωτοτροπεί στο κρεβάτι με άλλον άντρα. Όταν τη ρώτησαν αν ο Burak ή αλλιώς Μπάλι Μπέη είναι ομοφυλοφιλος η ίδια απέφυγε να απαντήσει. (fimes.gr, 2/2013)

Ο Burak Özçivit γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1984 στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας. Ανήκει στο ζώδιο του Αιγόκερω και έχει ύψος 1.87. Έχει εργαστεί ως μοντέλο και εδώ και ένα χρόνο διατηρεί σχέση με την Ceylan Çapa, με την οποία έχει δέκα χρόνια διαφορά ηλικίας! (fimes.gr)

*(http://gaynewsingreek.blogspot.gr/2010/09/blog-post_2858.html) 

Ο ΞΑΒΙΕ ΝΤΟΛΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ "ΛΟΡΕΝΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ"

Ο 30χρονος Λόρενς είναι ένας φιλόλογος που ζει μια φυσιολογική ζωή στον Καναδά της δεκαετίας του 80: είναι καθηγητής λογοτεχνίας και είναι ερωτευμένος με την κοπέλα του, Φρεντ. Μόνο που μία μέρα αποφασίζει να μοιραστεί μαζί της το μεγάλο του μυστικό: ο Λόρενς θέλει να ντύνεται με γυναικεία ρούχα, να αποκτήσει στήθος, να ξεκινήσει μία νέα σελίδα στην προσωπική του ιστορία. Εκείνος είναι έτοιμος για έναν καινούργιο κόσμο, αλλά είναι ο κόσμος έτοιμος για κάποιον σαν αυτόν; (Μ.Κρανάκης, flix.gr)

Ξαβιέ Ντολάν: «Ελπίζω ότι υπάρχει κάτι παραπάνω να πεις για τις ταινίες μου, εκτός από το ότι είναι όμορφες...»

Το enfant terrible του arthouse σινεμά κάνει με το «Λόρενς για Πάντα» την πιο φιλόδοξη ταινία του. Από το φεστιβάλ Καννών μιλά στο Flix για το σινεμά και τους άντρες που θέλουν να γίνουν γυναίκες...

Γιώργος Κρασσακόπουλος (flix.gr)

Τον Μάιο του 2012, όταν το «Λόρενς για Πάντα» προβλήθηκε στο Un Certain Regard στις Κάννες, ο Ξαβιέ Ντολάν ήταν μόλις 23 ετών. Το φιλμ ήταν η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του. Και σηματοδοτούσε την τρίτη επίσκεψή του στις Κάννες. Κι ο ίδιος με τον αυθορμητισμό της νεότητάς του, ή με την έπαρση ενός υπερβολικά σίγουρου για τον εαυτό του δημιουργού, δεν έκρυψε την δυσαρέσκειά του που το φιλμ του δεν βρέθηκε στο επίσημο διαγωνιστικό.

Η αλήθεια είναι πως το «Λόρενς για Πάντα», όπως όλες οι ταινίες του από το «Σκότωσα τη Μητέρα μου», που γύρισε όταν ήταν μόλις 19 και μέχρι σήμερα, δεν υπολείπονται τίποτα στο επίπεδο των φιλοδοξιών τους. Ο Ντολάν κάνει ένα σινεμά που αφορά απόλυτα τον ίδιο, και δεν διστάζει στιγμή να δανειστεί μεθόδους, εικόνες, φράσεις της κινηματογραφικής του γλώσσας από κάθε δυνατή πηγή.

Η «αυθάδεια» του είναι αναμφίβολα γοητευτική, όμως καλώς ή κακώς όσο κι αν τόσο οι ταινίες του ή και ο ίδιος, με το φουσκωτό τσουλούφι του και την γεμάτη αυτοπεποίθηση παρουσία του, τραβούν την προσοχή, η τόλμη και οι φιλοδοξίες δεν αρκούν πάντα για να κάνεις σπουδαίο σινεμά. Ομως τουλάχιστον στην περίπτωση του Ξαβιέ Ντολάν, τα φιλμ του δεν είναι ποτέ βαρετά. Οπως άλλωστε κι ίδιος...

Για μια ακόμη φορά στο «Λόρενς για Πάντα», μοιάζει να δανείζεστε ιδέες και φόρμες από διαφορετικές πηγές. Μοιάζει σαν να θέλατε να κάνετε την ταινία σαν ένα ιδιότυπο κολάζ αναφορών.

Χαίρομαι που το λέτε. Γιατί διαβάζω ότι έχω μόνο ένα στιλ και ένα μόνο θέμα από πολλούς ανθρώπους που κρίνουν τη δουλεία μου. Νομίζω πως στην πραγματικότητα μιλάω πάντα για τα ίδια θέματα, με διαφορετικό στιλ κάθε φορά. Αυτό της ανικανοποίητης αγάπης. Κάτι που υπάρχει στο «Σκότωσα τη Μητέρα μου», η παράδοξη αγάπη που κάθε έφηβος νιώθει για τη μητέρα του, η αδύνατη αγάπη ενός ερωτικού τριγώνου στο «Les Amours Imaginaires» και τώρα στο «Λόρενς», αυτή μεταξύ δυο ιδεαλιστών που βλέπουν την ζωή με διαφορετικό τρόπο. Και η επόμενη ταινία μου, αγγίζει πάλι με κάποιο τρόπο ένα παρόμοιο θέμα. Αλλά και οι τρεις έχουν μια διαφορετική προσέγγιση. Εχουν ομοιότητες, ασφαλώς, γιατί είναι φτιαγμένες από τον ίδιο άνθρωπο και γιατί προφανώς αγαπώ το slow motion, όπως αγαπώ τη μουσική. Νομίζω ότι το σινεμά είναι μια ευκαιρία, για κάτι παραπάνω από το να αφηγηθείς απλά ιστορίες. Το αμερικάνικο σινεμά έχει έναν εξαιρετικό τρόπο να λέει ιστορίες και ο ευρωπαϊκός ή ο ασιατικός κινηματογράφος έναν αξιοθαύμαστο τρόπο να «κάνει σινεμά». Για μένα και τα δύο πρέπει να έχουν σημασία κι αυτό προσπαθώ να πετύχω. Και είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί λένε ότι το «Λόρενς για Πάντα» είναι υπερβολικά στιλιζαρισμένο, όταν στο μεγαλύτερο μέρος του είναι γυρισμένο με την κάμερα στον ώμο, με μια μόνο λήψη τις περισσότερες φορές. Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει φώτα, δεν είναι γυρισμένο σε υπερβολικά set και με εκπλήσσει που οι άνθρωποι κολλάνε ακόμη στην αισθητική πλευρά των ταινιών μου. Γιατί δεν ξεκινάω να κάνω μια ταινία σκεπτόμενος πόσο στιλάτη μπορεί να γίνει.

Εν τούτοις υποθέτω μπορείτε να καταλάβετε τους επικριτές σας. Τα ρούχα στην ταινία μοιάζουν το ίδιο σημαντικά όσο και οι χαρακτήρες.

Το τι φοράνε οι άνθρωποι, μας λέει πολλά για το ποιοι είναι. Το κούρεμά τους μας λέει πολλά γι αυτούς. Για τις προσωπικότητές τους. Ξέρω σκηνοθέτες που δεν έχουν καλή σχέση με τα ρούχα, που δεν τους ενδιαφέρουν τα κοστούμια της ταινίας τους, που δεν τα εγκρίνουν εκ των προτέρων. Εγώ δεν μπορώ καν να φανταστώ μια τέτοια πιθανότητα. Οχι γιατί δίνω τόση σημασία στις αισθητικές λεπτομέρειες στην επιφάνεια της ταινίας, αλλά για μένα αυτές οι λεπτομέρειες έχουν απόλυτη κινηματογραφική σημασία. Με τον ίδιο τρόπο που έχει και η μουσική. Μικρές μουσικές παρενθέσεις που για μένα είναι απαραίτητες, είναι σαν φυσαλίδες οξυγόνου, που δίνουν ζωή στην ταινία ειδικά σε μια ταινία που είναι τόσο μεγάλη σε διάρκεια κι έντονη όσο το «Λόρενς».

Η οπτική πλευρά του φιλμ είναι κι αυτό κομμάτι της ίδιας λογικής; Του να δώσετε ανάσες στον θεατή;

Δεν προσπαθώ τόσο σκληρά να κάνω τις ταινίες μου όμορφες. Δεν πηγαίνω κάθε μέρα στο set σκεπτόμενος πως θα γυρίσω την πιο όμορφη σκηνή που μπορώ, ή πως θα κάνω την ταινία μου αρεστή στους hipsters. Δεν ξέρω πάντα τι κάνω όταν στήνω ένα πλάνο. Απλά πηγαίνω στο σετ και το κάνω. Δεν είναι ότι με γοητεύει τόσο πολύ η ομορφιά, απλά συμβαίνει, αυτές οι ταινίες να βγαίνουν από μένα. Αλλά ελπίζω πως δεν είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να πεις για τις ταινίες μου: ότι είναι όμορφες. Γιατί αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι πρώτα απ όλα, είναι να επικοινωνήσω με το κοινό και να αφηγηθώ ιστορίες που έχουν να πουν κάτι που ίσως δεν θέλει να αλλάξει τον κόσμο, αλλά που για μένα είναι σημαντικό.

Αγγίζετε ένα θέμα που ακόμη και σήμερα παραμένει ευαίσθητο. Ανησυχείτε για το πως θα εκληφθεί η ταινία σας από την κοινότητα των transgender;

Ελπίζω ότι δεν θα σκεφτούν ότι είναι προσβλητικό από τη μεριά μου ότι διάλεξα το θέμα της διαφυλικότητας σαν αφορμή για να μιλήσω για τις θεμελιώδεις διαφορές στην κοινωνία μας. Ηθελα να τοποθετήσω την ιστορία του Λόρενς απέναντι στην κοινωνία μας για να τεστάρω τις αντοχές μας. Και την αντοχή μιας αγάπης. Γιατί ακόμη και στα πλαίσια ενός ζευγαριού, όσο κι αν αγαπάς τον άλλο υπάρχουν μερικά όρια που δεν μπορείς να ξεπεράσεις. Κάπως έτσι οι τρανσέξουαλ παραμένουν ένα από τα τελευταία ταμπού στην κοινωνία μας ακόμη κι αν φυσικά κανείς δεν βρίσκει την ύπαρξή τους σοκαριστική ή παράξενη.

Η ταινία είναι τοποθετημένη στην δεκαετία του 80. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή;

Δεν είναι η δική μου εποχή, αλλά ήθελα να τοποθετήσω την ταινία στην δεκαετία του 80 καθώς ήθελα να θίξω το πόσα λίγα βήματα έχουμε κάνει προς την αποδοχή και την κατανόηση ανθρώπων σαν τον Λόρενς. Πριν το 2000 πολλοί ίσως φανταζόμασταν τα '00s σαν μια μαγική δεκαετία που θα έφερνε ριζικές αλλαγές, που θα μας έσωζε όλους, αλλά το μόνο που βλέπουμε από τότε είναι αβυσσαλέα σκατά. Στην δεκαετία του 90 είδαμε κάποια πρόοδο. Τις προκαταλήψεις για το AIDS να φθίνουν, τους ομοφυλόφιλους να κερδίζουν την θέση τους. Κι ο Λόρενς ελπίζει ότι σε αυτό το πλαίσιο της αλλαγής τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα στο μέλλον. Αλλά ακόμη και σήμερα, είναι άραγε δυνατόν να υπάρξει ένας transgender δάσκαλος σε ένα σχολείο; Γιατί ακόμη και οι πιο προοδευτικοί άνθρωποι έχουν ένα θέμα με τους τρανσέξουαλ.

Και η επιλογή του Μελβίλ Πουπό; Χρειάστηκε να δείτε πολλούς ηθοποιούς για να καταλήξετε σε αυτόν;

Δεν κάνω οντισιόν, γράφω ρόλους για συγκεκριμένους ηθοποιούς. Κι αν κάποιος δεν μπορεί να το κάνει, αλλάζω τον χαρακτήρα για τον ηθοποιό που θα τον παίξει τελικά. Ο Μελβίλ Πουπό έχει νομίζω μια προσωπικότητα που μοιάζει με κάποιο τρόπο με αυτή του Λόρενς. Προφανώς δεν είναι τρανσέξουαλ και είναι πολύ στρέιτ, αλλά είναι σαν υπερήρωας: ένας άνθρωπος με τρομερό κουράγιο και θάρρος. Κι ένας ηθοποιός που αφήνεται ολοκληρωτικά στην περιπέτεια μιας ταινίας. Ακόμη και μιας ταινίας σαν το «Λόρενς για Πάντα». Δίχως ίχνος φόβου.