ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ 3

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι Πακιστανός και γκέι στο Πακιστάν
iefimerida.gr, 26/2/2013

Στη Λαχόρη του Πακιστάν μία ομάδα από ομοφυλόφιλους, λεσβίες και τρανσέξουαλ συναντάται υπό άκρα μυστικότητα σε κτίριο στην καρδιά της πόλης. Πίσω από τις κλειστές κουρτίνες διαβάζουν ποίηση, παρακολουθούν ταινίες και περιστασιακά χορεύουν και πίνουν υπό τους ρυθμούς της αγαπημένης τους μουσικής.

Μέλος του κλειστού αυτού γκρουπ μπορεί να γίνει κανείς μόνο κατόπιν πρόσκλησης από άλλο μέλος, ενώ μεταξύ τους επικοινωνούν προσεκτικά για τις συναντήσεις τους μόνο μέσω e-mail. Έτσι ορίζεται ο τόπος συνάντησης αλλά και οι ώρες που γίνονται τα ραντεβού.

Ένα δωμάτιο είναι αφιερωμένο σε «καταστάσεις κρίσης» και χρησιμοποιείται όταν ένα από τα μέλη έχει ανάγκη από ένα μέρος να κρυφτεί, συνήθως από την οικογένειά του. Αυτό είναι και το καταφύγιο για τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφιφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ Πακιστανούς.

Όπως αναφέρουν τα μέλη της μυστικής ομάδας η γκέι κοινότητα στο Πακιστάν είναι καλά κρυμμένη, κάτι το οποίο επιθυμούν να αλλάξει σταδιακά. Ειδικά όσο κάποια από τα μέλη της φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές και αποδέχονται οι ίδιοι την σεξουαλικότητα και την ταυτότητά τους, ακόμη και σε ένα κλίμα θρησκευτικού συντηρητισμού όπως αυτό που επικρατεί στη χώρα.

Στο Πακιστάν οι ομοφυλοφιλικές εκδηλώσεις παραμένουν παράνομες σύμφωνα με νόμους που συντάχθηκαν από την εποχή της Βρετανικής κατοχής. Μάλιστα, ο νόμος δεν ορίζει δικαιώματα για την προστασία των ομοφυλόφιλων και δεν αναφέρονται πουθενά οι σεξουαλικές διακρίσεις.

Επικεφαλής της συγκεκριμένης ομάδας είναι 2 γυναίκες 30 και 33 ετών οι οποίες ένιωσαν την ανάγκη να δημιουργήσουν αυτό το σύνδεσμο λόγω της απομόνωσης που ένιωσαν μέσα στην κοινωνία τους. Η πρώτη συνάντηση έγινε τον Ιανουάριο του 2009, εν συνεχεία πήραν μέρος άλλα 8 άτομα και έκτοτε ο αριθμός τους μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.

Στόχος της ομάδας είναι πλέον να επικεντρωθεί στο θέμα της οικογένειας και να χτίσει ένα πλαίσιο κοινωνικής αποδοχής για τους ομοφυλόφιλους, χρησιμοποιώντας ήπιους τόνους και όχι ακραίες μορφές εκδηλώσεων όπως γκέι παρελάσεις.