ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ (Το Βήμα, 5/2/2010)
Το δημοσίευμα της Παρασκευής 29 Ιανουαρίου με τίτλο «Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει μητέρα», που είχε θέμα την επικείμενη γέννηση ενός παιδιού από διαφυλικό ζευγάρι στην Καλιφόρνια, προκάλεσε διαμαρτυρίες από ορισμένους αναγνώστες. Ετσι, η κυρία Στάσσα Πασαντζή μάς γράφει από το Μπράιτον πως το άρθρο «αντιμετωπίζει με ειρωνεία και σαρκασμό το παντρεμένο ζευγάρι των διαφυλικών ανδρών και την απόφασή του να αποκτήσει παιδί», ενώ η κυρία Μαρία Γαλανού ενοχλείται από τα «συνεχή αποσιωπητικά και τη φανερή διάθεση ειρωνείας» του κειμένου και κατηγορεί τον συντάκτη για «φοβικότητα» και «τραγική άγνοια για τη σημασία της διαφυλικότητας», ενώ ζητεί «σεβασμό στις μειονότητες που βρίσκονται στο περιθώριο». Ο αρχαιολόγος κ. Δημήτρης Πλάτζος υποστηρίζει ότι το άρθρο διατρέχεται από τον «άρρητο αλλά τόσο εμφανή σεξισμό της ελληνικής κοινωνίας που, μόνιμα βυθισμένη σε ένα τέλμα σεξουαλικής καταπίεσης, αδιαφορεί για τον αγώνα κάποιων ανθρώπων- στην Αμερική, στην Ευρώπη, στο διπλανό δωμάτιο- να οριοθετήσουν και να εκφράσουν ταυτότητες πέρα από συμβατικά όρια». «Βαθύτατα φοβικό» χαρακτηρίζει το άρθρο και η κυρία Αννα Ιωακειμίδου. Τέλος, ο κ. Γιάννης Καλογήρου Βαλτής κάνει λόγο για «κακότεχνη μείξη ανακριβούς ρεπορτάζ και κακεντρεχών σχολίων του συντάκτη» και χαρακτηρίζει το κείμενο... «πλήγμα στη δημοκρατία και στην ελευθερία»!.
Με αφορμή τα παραπάνω, «Το Βήμα» επιθυμεί να διευκρινίσει ότι δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να θίξει με το- απολύτως ακριβές, ως προς το ρεπορτάζ- κείμενο αυτό τις ευαισθησίες των διαφυλικών («τρανσέξουαλ») ατόμων.
Το δημοσίευμα της Παρασκευής 29 Ιανουαρίου με τίτλο «Ο μπαμπάς πρόκειται να γίνει μητέρα», που είχε θέμα την επικείμενη γέννηση ενός παιδιού από διαφυλικό ζευγάρι στην Καλιφόρνια, προκάλεσε διαμαρτυρίες από ορισμένους αναγνώστες. Ετσι, η κυρία Στάσσα Πασαντζή μάς γράφει από το Μπράιτον πως το άρθρο «αντιμετωπίζει με ειρωνεία και σαρκασμό το παντρεμένο ζευγάρι των διαφυλικών ανδρών και την απόφασή του να αποκτήσει παιδί», ενώ η κυρία Μαρία Γαλανού ενοχλείται από τα «συνεχή αποσιωπητικά και τη φανερή διάθεση ειρωνείας» του κειμένου και κατηγορεί τον συντάκτη για «φοβικότητα» και «τραγική άγνοια για τη σημασία της διαφυλικότητας», ενώ ζητεί «σεβασμό στις μειονότητες που βρίσκονται στο περιθώριο». Ο αρχαιολόγος κ. Δημήτρης Πλάτζος υποστηρίζει ότι το άρθρο διατρέχεται από τον «άρρητο αλλά τόσο εμφανή σεξισμό της ελληνικής κοινωνίας που, μόνιμα βυθισμένη σε ένα τέλμα σεξουαλικής καταπίεσης, αδιαφορεί για τον αγώνα κάποιων ανθρώπων- στην Αμερική, στην Ευρώπη, στο διπλανό δωμάτιο- να οριοθετήσουν και να εκφράσουν ταυτότητες πέρα από συμβατικά όρια». «Βαθύτατα φοβικό» χαρακτηρίζει το άρθρο και η κυρία Αννα Ιωακειμίδου. Τέλος, ο κ. Γιάννης Καλογήρου Βαλτής κάνει λόγο για «κακότεχνη μείξη ανακριβούς ρεπορτάζ και κακεντρεχών σχολίων του συντάκτη» και χαρακτηρίζει το κείμενο... «πλήγμα στη δημοκρατία και στην ελευθερία»!.
Με αφορμή τα παραπάνω, «Το Βήμα» επιθυμεί να διευκρινίσει ότι δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να θίξει με το- απολύτως ακριβές, ως προς το ρεπορτάζ- κείμενο αυτό τις ευαισθησίες των διαφυλικών («τρανσέξουαλ») ατόμων.
Δεν είχε την πρόθεση. Τα αποσιωπητικά τού βγήκαν έτσι αυθόρμητα, γι' αυτό και δεν έχουν κάποιο ειδικό βάρος άξιο αναφοράς: μπορούν π.χ. να απουσιάζουν από τον τίτλο του δημοσιεύματος, όπως μεταφέρεται εδώ, άρα και από τη διευκρίνιση της εφημερίδας. Το ΒΗΜΑ καταγράφει τις αντιδράσεις και φαίνεται να απορεί με την υπερβολή κάποιων απ' αυτές. Υποθέτουμε πως το καταληκτικό θαυμαστικό σχολιάζει κι αυτό αυθόρμητα, χωρίς την παραμικρή διάθεση να θίξει ευαισθησίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μη τι άλλο, το κείμενο ήταν απολύτως ακριβές ως προς το ρεπορτάζ [του «διψασμένου για τέτοιες ιστορίες βρετανικού ταμπλόιντ»].
Στο ΒΗΜΑ δεν τρέχει τίποτα - οι ευαισθησίες χρεώνονται στους αναγνώστες.
Mind you, we wear them proudly.
Έχουν ενδιαφέρον τα αποσιωποιητικά ΚΑΙ σε αυτή την περίπτωση, καθώς και το θαυμαστικό στο τέλος του κειμένου... και πάλι μπράβο στο Βήμα... οι ευαισθησίες δεν χρεώνονται απλά στους αναγνώστες, αλλά εκπλήσουν κιόλας...
ΑπάντησηΔιαγραφή