24.1.10

ΕΝΑΣ ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Φωτογραφία

Τώρα μπορείς να με κοιτάξεις.
Δες με καλά για να τυπώσεις
τη μορφή μου σταθερά.
Δεν έχω τίποτα να κρύψω, δε φοβάμαι
να προβάλω στο φως,
Ό,τι βλέπεις στα μάτια μου
μπορείς να το διαβάσεις
και να ‘σαι σίγουρος·
ό,τι διακρίνεις στα χείλη μου
μπορείς να το μαντέψεις·
κι ό,τι έχω στην καρδιά μου
να το!

Ζωγράφισέ με αυθεντικά
με την αλάνθαστή σου Μέθοδο
του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού.
Κι αν τύχει αύριο να σε ρωτήσει κάποιος,
μη διστάσεις: ήταν κι αυτός
ένας αδύνατος άνθρωπος, πες του
σαν τους άλλους.



Όταν βλέπεις τα μάτια μου

Ὅταν βλέπεις τὰ μάτια μου νὰ σκοτεινιάζουν
κι ἀκοῦς τὸ αἷμα στὶς φλέβες μου
νὰ κατεβαίνει βουίζοντας.
Ὅταν ἀντὶ νὰ μιλήσω
βλέπεις σφαγμένα πουλιὰ
νὰ φράζουν τὸ στόμα μου
κι ἀκοῦς τὶς μαῦρες νυχτερίδες
νὰ ρημάζουν τὸ κέντρο μου.
Ὅταν στὴν ἄκρη τοῦ πνιγμοῦ
στὸ ἔλεος τοῦ πανικοῦ
ἰκετεύω—
ὢ μὴ θυμώνεις ἄγγελε μὴ σπρώχνεις.
Κᾶμε φωλιὰ τὸ χέρι σου
καὶ σκέπασε μέ...

Λουκάς Θεοδωρακόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου