.
Καθώς σερφάριζα αμέριμνος στο Ίντερνετ, μου ήρθε ηλεκτρονική ειδοποίηση πως ο Ηλίας, ο πρώτος άντρας με τον οποίον απέκτησα τις πρώτες και τόσο ανεξίτηλες εμπειρίες του gay έρωτα και τον οποίο γνώρισα, ερωτεύτηκα, αγάπησα, και πλήγωσα τόσο αναπάντεχα, δέχτηκε το friend request που του είχα στείλει στο Facebook πριν από πολλές μέρες…
Με λαχτάρα μικρού παιδιού που ανοίγει το χριστουγεννιάτικο του δώρο άρχισα κι εγώ να εξερευνώ το προφίλ του–άλλωστε είχαν περάσει και δύο χρόνια από την τελευταία φορά που τον είδα—όταν συμπτωματικά συνειδητοποίησα πως σαν σήμερα γνωριστήκαμε, πριν από πέντε ολάκερα χρόνια…
Σαν σήμερα πριν από μισή δεκαετία τον συνάντησα τυχαία σε ένα πάρτυ… Με το που κοιταχτήκαμε αναπτύχθηκε μια έλξη άκρως ηλεκτροφόρα και τόσο δυνατή που με έκανε να ξεπεράσω την εσωτερική μου αυταπάτη πως τάχα δεν μου αρέσουν οι άντρες και την οποία με περισσή σπουδή ανέτρεφα για χρόνια πολλά μέχρι εκείνο το μοιραίο βράδυ…
Η μεταξύ μας έλξη ήταν τόσο δυνατή όσο και η αντίρροπη δύναμη που προκαλεί ο φόβος της απειρίας, του αγνώστου, και της αποδοχής του πραγματικού σου εαυτού… Παρά τους ενδοιασμούς μου ωστόσο, κατάφερα να του πιάσω κουβέντα και με περισσή χαρά άρχισα να διαπιστώνω και το ενδιαφέρον της δικής του πλευράς…
Κάποια στιγμή, η κοπέλα που οργάνωνε το πάρτυ μας κάλεσε στο δωμάτιο της για να μας δείξει παιδικές φωτογραφίες της (...) κι έτσι όπως στηριζόμασταν με το χέρι πάνω στο στρώμα που βούλιαζε, τυχαία ακουμπήσανε τα δάχτυλα μας… Νομίζω πως ακόμα νιώθω τον ηλεκτρισμό αυτού του πρώτου αγγίγματος στα δύο δάχτυλα του αριστερού μου χεριού…
Μετά από λίγη ώρα ο Ηλίας αποχώρησε προς μεγάλη μου έκπληξη για να παρακολουθήσει και ένα άλλο πάρτυ στο οποίο ήταν καλεσμένος… Ωστόσο, έφυγε μόνο και μόνο για να γυρίσει λίγες ώρες αργότερα, προφασιζόμενος πως το δεύτερο πάρτυ τελείωσε νωρίς (bachelor party ήταν, πόσο νωρίς να τέλειωσε πια;;;) και πως δε νύσταζε… Είκοσι λεπτά μετά την άφιξη του φιλιόμασταν κρυφά στην κουζίνα…
Αυτό το φιλί χαράχτηκε στην μνήμη μου δια παντός… Αυτό το φιλί ήταν πιο γλυκό και από αγιασμένο κρασί, πιο δυνατό και από ορμητική τρικυμία… Παρασύρθηκα στο βυθό του και έχασα κάθε αίσθηση του ποιος είμαι, που είμαι και τι κάνω… Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που κάλυπτε τους ήχους των συζητήσεων από το διπλανό δωμάτιο… Οι σφυγμοί μου ήταν τόσο έντονοι που ένιωθα τις φλέβες μου να καίνε… Το πάθος είχε πυρπολήσει κάθε μου κύτταρο… Και ήταν αυτό το βάπτισμα του πυρός που με έκανε να αποδεχτώ πως τελικά μου αρέσουν τα αγόρια και πως τα ψέματα που έλεγα στον εαυτό μου τόσο καιρό ήταν πιο σαχλά κι από αυτά που λένε οι μητέρες στα δίχρονα μωρά τους για να τα κάνουν να σταματήσουν το κλάμα όταν τα αυτά τις βλέπουν να ετοιμάζονται να φύγουν από το σπίτι… Κι όταν πια επανήλθα, ένιωθα τον ερεθισμό στο πρόσωπο μου από τα γένια του σαν το αποτύπωμα από το άγγιγμα του Θεού…
Εκείνο το βράδυ ο Ηλίας ήρθε σπίτι… Κι όταν έφυγε, η ευτυχία μου με κράτησε ξύπνιο για δύο ολόκληρα βράδια…
Καθώς σερφάριζα αμέριμνος στο Ίντερνετ, μου ήρθε ηλεκτρονική ειδοποίηση πως ο Ηλίας, ο πρώτος άντρας με τον οποίον απέκτησα τις πρώτες και τόσο ανεξίτηλες εμπειρίες του gay έρωτα και τον οποίο γνώρισα, ερωτεύτηκα, αγάπησα, και πλήγωσα τόσο αναπάντεχα, δέχτηκε το friend request που του είχα στείλει στο Facebook πριν από πολλές μέρες…
Με λαχτάρα μικρού παιδιού που ανοίγει το χριστουγεννιάτικο του δώρο άρχισα κι εγώ να εξερευνώ το προφίλ του–άλλωστε είχαν περάσει και δύο χρόνια από την τελευταία φορά που τον είδα—όταν συμπτωματικά συνειδητοποίησα πως σαν σήμερα γνωριστήκαμε, πριν από πέντε ολάκερα χρόνια…
Σαν σήμερα πριν από μισή δεκαετία τον συνάντησα τυχαία σε ένα πάρτυ… Με το που κοιταχτήκαμε αναπτύχθηκε μια έλξη άκρως ηλεκτροφόρα και τόσο δυνατή που με έκανε να ξεπεράσω την εσωτερική μου αυταπάτη πως τάχα δεν μου αρέσουν οι άντρες και την οποία με περισσή σπουδή ανέτρεφα για χρόνια πολλά μέχρι εκείνο το μοιραίο βράδυ…
Η μεταξύ μας έλξη ήταν τόσο δυνατή όσο και η αντίρροπη δύναμη που προκαλεί ο φόβος της απειρίας, του αγνώστου, και της αποδοχής του πραγματικού σου εαυτού… Παρά τους ενδοιασμούς μου ωστόσο, κατάφερα να του πιάσω κουβέντα και με περισσή χαρά άρχισα να διαπιστώνω και το ενδιαφέρον της δικής του πλευράς…
Κάποια στιγμή, η κοπέλα που οργάνωνε το πάρτυ μας κάλεσε στο δωμάτιο της για να μας δείξει παιδικές φωτογραφίες της (...) κι έτσι όπως στηριζόμασταν με το χέρι πάνω στο στρώμα που βούλιαζε, τυχαία ακουμπήσανε τα δάχτυλα μας… Νομίζω πως ακόμα νιώθω τον ηλεκτρισμό αυτού του πρώτου αγγίγματος στα δύο δάχτυλα του αριστερού μου χεριού…
Μετά από λίγη ώρα ο Ηλίας αποχώρησε προς μεγάλη μου έκπληξη για να παρακολουθήσει και ένα άλλο πάρτυ στο οποίο ήταν καλεσμένος… Ωστόσο, έφυγε μόνο και μόνο για να γυρίσει λίγες ώρες αργότερα, προφασιζόμενος πως το δεύτερο πάρτυ τελείωσε νωρίς (bachelor party ήταν, πόσο νωρίς να τέλειωσε πια;;;) και πως δε νύσταζε… Είκοσι λεπτά μετά την άφιξη του φιλιόμασταν κρυφά στην κουζίνα…
Αυτό το φιλί χαράχτηκε στην μνήμη μου δια παντός… Αυτό το φιλί ήταν πιο γλυκό και από αγιασμένο κρασί, πιο δυνατό και από ορμητική τρικυμία… Παρασύρθηκα στο βυθό του και έχασα κάθε αίσθηση του ποιος είμαι, που είμαι και τι κάνω… Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που κάλυπτε τους ήχους των συζητήσεων από το διπλανό δωμάτιο… Οι σφυγμοί μου ήταν τόσο έντονοι που ένιωθα τις φλέβες μου να καίνε… Το πάθος είχε πυρπολήσει κάθε μου κύτταρο… Και ήταν αυτό το βάπτισμα του πυρός που με έκανε να αποδεχτώ πως τελικά μου αρέσουν τα αγόρια και πως τα ψέματα που έλεγα στον εαυτό μου τόσο καιρό ήταν πιο σαχλά κι από αυτά που λένε οι μητέρες στα δίχρονα μωρά τους για να τα κάνουν να σταματήσουν το κλάμα όταν τα αυτά τις βλέπουν να ετοιμάζονται να φύγουν από το σπίτι… Κι όταν πια επανήλθα, ένιωθα τον ερεθισμό στο πρόσωπο μου από τα γένια του σαν το αποτύπωμα από το άγγιγμα του Θεού…
Εκείνο το βράδυ ο Ηλίας ήρθε σπίτι… Κι όταν έφυγε, η ευτυχία μου με κράτησε ξύπνιο για δύο ολόκληρα βράδια…
.
Ανα-γκέι συσχετισμοί
*θα σε σβήσω απ'το facebook.
-κι'εγώ απ'το space
*θα σε διαγράψω απ'το blog
-θα σε σβήσω απ'το speed dial και θα βάλω τον @&&#^%!
-τώρα πάω σπίτι, κι'αν δω ότι με έσβησες θα πάθεις μεγάλο κακό
*να πάρεις φόρα
update
-ούτε από Μιχαλακοπούλου δεν θα περνάω. φτού σου
BLOGGBASTER
Ανα-γκέι συσχετισμοί
*θα σε σβήσω απ'το facebook.
-κι'εγώ απ'το space
*θα σε διαγράψω απ'το blog
-θα σε σβήσω απ'το speed dial και θα βάλω τον @&&#^%!
-τώρα πάω σπίτι, κι'αν δω ότι με έσβησες θα πάθεις μεγάλο κακό
*να πάρεις φόρα
update
-ούτε από Μιχαλακοπούλου δεν θα περνάω. φτού σου
BLOGGBASTER
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου