ΕΝΑ ΦΙΛΙ, ΣΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

.
Εξακολουθούσε να κοιτάει όταν ο Μάικλ είπε με μάτια κλειστά:
«Απολύθηκα πριν από τρεις βδομάδες. Ήμουν υπεύθυνος για μια μεγάλη εξαγορά και κάποιος διέρρευσε πληροφορίες και το όλο πράγμα έγινε καπνός. Μου το φόρτωσαν».
«Γιατί;»
Μάτια κλειστά. «Φωτογραφίες μου με ένα άτομο απ’ την άλλη πλευρά. Την άλλη επιχείρηση».
«Τι είδους;»
«Τίποτα χυδαίο. Ένα φιλί. Στα σκαλοπάτια έξω απ’ το σπίτι μου».
«Ναι;»
Ο Μάικλ άνοιξε τα μαύρα μάτια του, τα ανοιγόκλεισε κάμποσες φορές, είχε μακριές βλεφαρίδες, κι έστρεψε το κεφάλι ώστε να κοιτάξει τον Κάσιν.
«Ήταν άντρας».
Ο Κάσιν ήθελε τσιγάρο, η επιθυμία εμφανίστηκε απ’ το πουθενά, έντονη. Δεν είχε περάσει ποτέ απ’ το μυαλό ότι ο Μάικλ ήταν αδερφή. Κάποτε ο Μάικλ είχε αρραβωνιαστεί με μια γιατρίνα. Η Σιμπ τού είχε δείξει μια φωτογραφία από το πάρτι των αρραβώνων, μια αδύνατη ξανθιά γυναίκα με πλακουτσωτή μύτη. Κρατούσε ένα ποτήρι σαμπάνιας. Είχε κοντά νύχια.
«Ένα φιλί;» είπε.
«Ήμασταν σε μια συνάντηση ως αργά, ως τις έντεκα, συναντηθήκαμε ξανά στο πάρκιν, ήρθε στο σπίτι μου για ένα ποτό».
«Σεξ;»
«Ναι».
«Του είπες πράγματα;»
«Όχι».
«Λοιπόν», είπε ο Κάσιν, «έχω ακούσει χειρότερες μαλακίες».
Ο αδελφός του είχε ξανακλείσει τα μάτια. Είχε βαθιές χαρακιές στα φρύδια. «Αυτοκτόνησε», είπε. «Μια μέρα αφότου τον παράτησε η γυναίκα του παίρνοντας τα τρία παιδιά τους. Ο πατέρας της ήταν δικαστής, ήταν στη νομική μαζί με τον διευθυντή της εταιρείας μου».

Πίτερ Τεμπλ: Τσακισμένη ακτή (Τόπος, 2008)