ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΕΔΩ

ΜΕ ΤΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΛΟΙΠΟΝ;

Θα βλέπεις το στενό τραπέζι
που επάνω του έχω γράψει τόσες πολλές ώρες.
Τα σκυλιά μου θ’ ακουμπάνε το μουσούδι τους στα χέρια σου
και θα ρωτούν – θα ρωτούν
προσεχτικά κοιτώντας σε, με απορεμένα μάτια…

Θα κάθεσαι εκεί, κάποια ήρεμη νύχτα του Σεπτέμβρη…

Μα δε θα είσαι μοναχή,
γιατί αυτά τα πράγματα είναι ένα κομμάτι από μένα,
κι ο έρωτας μου θα υπάρχει εκεί κουβεντιάζοντας μαζί σου
μεσ’ απ’ τις καρέκλες και τα τραπέζια και τους πίνακες
όπως υπάρχει τώρα μέσα στη φωνή μου,
και στο αναγκαίο, γρήγορο, άγγιγμα του χεριού μου.

Άμυ Λόουελ

Μετάφραση: Τάσος Κόρφης