.
Η ιδεολογική μονοκαλλιέργεια της εκδοχής που επικρατεί στην ελληνική περίπτωση του gay cause, δεν αφήνει χώρο σε οτιδήποτε δεν αναζητεί ένα θεϊκό βλέμμα ή δεν συντάσσεται με την διαχείριση του βίου κατά τα κατεστημένα. (…)Είναι προφανές πως αυτό που ενοχλεί είναι μια εναλλακτική ερμηνεία του ζητήματος, ειδικά όταν αυτή προέρχεται από τον χώρο της αριστεράς ή του αντιεξουσιαστικού χώρου, κάτι που αποδεικνύει πως το απολιτίκ προφίλ είναι μια πρόφαση καρατζαφέρειας τάξης. Αυτές οι περιχαρακώσεις στερούν την υποστήριξη πολλών, που έστω κι αν διαφωνούν με το μεγαλύτερο μέρος της agenda είναι πρόθυμοι να διατυπώσουν τη διαφωνία τους και να γιορτάσουν μαζί. Με αυτές τις περιχαρακώσεις χάνεται μαζί με την πολιτική και το πάρτυ, μια μοναδική ευκαιρία συλλογικοποίησης της επιθυμίας και ενδεχόμενο προνομιακό πεδίο άμβλυνσης των διαφορών.
Από τη φετινή γιορτή κρατάω δύο υπέροχα κείμενα, το συντακτικά αδέξιο των Homorebels και το χειρουργικά ακριβές του Αμβρόσιου. Κι αν μοιάζουν να στέκονται απέναντι στη γιορτή, για μένα είναι κίνηση προς την αέναη γιορτή. Τη γιορτή που όντως γιορτάζει μια τετελεσμένη νίκη και σκέπτεται τα επόμενα. Τη γιορτή που προϋποθέτει το συλλογικό πολιτικό αίτημα και την διεκδίκησή του. Και του χρόνου, μαζί.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο πιέζοντας εδώ:
Από τη φετινή γιορτή κρατάω δύο υπέροχα κείμενα, το συντακτικά αδέξιο των Homorebels και το χειρουργικά ακριβές του Αμβρόσιου. Κι αν μοιάζουν να στέκονται απέναντι στη γιορτή, για μένα είναι κίνηση προς την αέναη γιορτή. Τη γιορτή που όντως γιορτάζει μια τετελεσμένη νίκη και σκέπτεται τα επόμενα. Τη γιορτή που προϋποθέτει το συλλογικό πολιτικό αίτημα και την διεκδίκησή του. Και του χρόνου, μαζί.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο πιέζοντας εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου