«Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται»: η ΛΟΑΤ σεξουαλικότητα στην Τουρκία
Αλέξανδρος Μασσαβέτας (insidestory.gr, 13/10/2016)
Ο αφανής κόσμος των λεσβιών
Στους παραδρόμους του Πέραν εύκολα θα βρεις γκέι μπαρ
και πλήθη από τραβεστί. Το να συναντήσεις όμως λεσβίες είναι πολύ δυσκολότερο.
«Οι λεσβίες στην Τουρκία δεν έχουν φανερούς κώδικες επικοινωνίας όπως εμείς»,
λέει ο Τζιαν. «Δεν έχουν κάποιο dress code, οι περισσότερες δεν έχουν
αγορίστικα φορέματα και δεν ντύνονται συνεχώς “ανδρικά”. Είναι λιγότερο
αναγνωρίσιμες στον δημόσιο χώρο. Κρύβονται πολύ ευκολότερα». Η Παρίς (30,
γραφίστρια), που μεγάλωσε στην Πόλη αλλά ζει στις ΗΠΑ, συμφωνεί πως «ο κόσμος
των λεσβιών είναι εντελώς άγνωστος στην πλειοψηφία. Καθώς οι περισσότερες
γυναίκες εξαρτώνται οικονομικά από τους γονείς τους, μένουν κρυφές. Οι μισές
περίπου παντρεύονται και συνεχίζουν, κρυφά, μια διπλή ζωή. Η οικογένεια στην
Τουρκία ασκεί πολύ αποτελεσματικότερο έλεγχο στις γυναίκες».
Κατά την Παρίς, οι λεσβίες αντιμετωπίζουν κάπως μικρότερη πίεση στον δημόσιο χώρο από τους γκέι και τις τραβεστί-τρανς. «Στην πατριαρχική κοινωνία μας, υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση στους άνδρες να είναι αρρενωποί. Η θηλυκότητα θεωρείται αδυναμία, καθώς οι γυναίκες είναι κατώτερο φύλο. Έτσι, οι θηλυπρεπείς γκέι και οι τραβεστί αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερη βία από τους αρρενωπούς γκέι. Αν οι λεσβίες, πάλι, φαίνονται αρρενωπές, αυτό συχνά θεωρείται προτέρημα. Στην κουλτούρα μας υπάρχει η έννοια της “αντρογυναίκας”, που έχει θετικές αναφορές –θεωρείται θαρραλέα, αξιόπιστη, “παλικάρι”. Από την άλλη, οι περισσότεροι δεν μας παίρνουν στα σοβαρά. Δυστυχώς πολλοί άνδρες φαντασιώνουν όργια με λεσβίες, λες και η δική μας σεξουαλικότητα είναι για δική τους τέρψη!»
Η Εφσανέ (επιχειρηματίας, 35, Πόλη) διατηρούσε καφέ με τη σύντροφό της στις παρυφές μιας λαϊκής, συντηρητικής γειτονιάς του Πέραν. «Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα γιατί, απλώς, δεν περνούσε από το μυαλό τους. Εγώ είμαι πολύ θηλυκή για το σκεφτούν. Η κοπέλα μου είναι πάρα πολύ αρσενική, αλλά την έβλεπαν σαν αγοροκόριτσο. Έρχονταν οι μάστορες να πιουν τσάι και ενώ διατηρούσαν μεγάλη απόσταση μαζί μου, είχαν περισσότερη οικειότητα με εκείνη. Πολλές φορές όταν με φλέρταραν άνδρες (όχι βέβαια στο καφέ) και τους είπα ότι είμαι λεσβία, μου είπαν, “δεν πειράζει, δεν έχω πρόβλημα να κοιμηθώ με δύο γυναίκες”. Μια φορά δεν άντεξα και έναν τον έσπασα στο ξύλο».
«Οι ρόλοι των φύλων εφαρμόζονται και μεταξύ των λεσβιών με την ίδια ένταση που λαμβάνουν και μεταξύ των γκέι. Το ζευγάρι θηλυκής-ανδρογυναίκας είναι ο κανόνας. Η δεύτερη συχνά μοιάζει ένα βήμα πριν την αλλαγή φύλου, ντύνεται και φέρεται σαν άνδρας. Μερικές χρησιμοποιούν μέχρι και ψεύτικα ανδρικά ονόματα. Μιμούνται τον μάτσο τρόπο των Τούρκων ανδρών και καταπιέζουν τις συντρόφους τους. Έχοντας ζήσει στην Αμερική, όπου δεν επικρατούν τέτοια στερεότυπα, γίνομαι έξαλλη στην Τουρκία όταν με ρωτούν με το καλημέρα αν είμαι ενεργητική ή παθητική».
Κατά την Παρίς, οι λεσβίες αντιμετωπίζουν κάπως μικρότερη πίεση στον δημόσιο χώρο από τους γκέι και τις τραβεστί-τρανς. «Στην πατριαρχική κοινωνία μας, υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση στους άνδρες να είναι αρρενωποί. Η θηλυκότητα θεωρείται αδυναμία, καθώς οι γυναίκες είναι κατώτερο φύλο. Έτσι, οι θηλυπρεπείς γκέι και οι τραβεστί αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερη βία από τους αρρενωπούς γκέι. Αν οι λεσβίες, πάλι, φαίνονται αρρενωπές, αυτό συχνά θεωρείται προτέρημα. Στην κουλτούρα μας υπάρχει η έννοια της “αντρογυναίκας”, που έχει θετικές αναφορές –θεωρείται θαρραλέα, αξιόπιστη, “παλικάρι”. Από την άλλη, οι περισσότεροι δεν μας παίρνουν στα σοβαρά. Δυστυχώς πολλοί άνδρες φαντασιώνουν όργια με λεσβίες, λες και η δική μας σεξουαλικότητα είναι για δική τους τέρψη!»
Η Εφσανέ (επιχειρηματίας, 35, Πόλη) διατηρούσε καφέ με τη σύντροφό της στις παρυφές μιας λαϊκής, συντηρητικής γειτονιάς του Πέραν. «Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα γιατί, απλώς, δεν περνούσε από το μυαλό τους. Εγώ είμαι πολύ θηλυκή για το σκεφτούν. Η κοπέλα μου είναι πάρα πολύ αρσενική, αλλά την έβλεπαν σαν αγοροκόριτσο. Έρχονταν οι μάστορες να πιουν τσάι και ενώ διατηρούσαν μεγάλη απόσταση μαζί μου, είχαν περισσότερη οικειότητα με εκείνη. Πολλές φορές όταν με φλέρταραν άνδρες (όχι βέβαια στο καφέ) και τους είπα ότι είμαι λεσβία, μου είπαν, “δεν πειράζει, δεν έχω πρόβλημα να κοιμηθώ με δύο γυναίκες”. Μια φορά δεν άντεξα και έναν τον έσπασα στο ξύλο».
«Οι ρόλοι των φύλων εφαρμόζονται και μεταξύ των λεσβιών με την ίδια ένταση που λαμβάνουν και μεταξύ των γκέι. Το ζευγάρι θηλυκής-ανδρογυναίκας είναι ο κανόνας. Η δεύτερη συχνά μοιάζει ένα βήμα πριν την αλλαγή φύλου, ντύνεται και φέρεται σαν άνδρας. Μερικές χρησιμοποιούν μέχρι και ψεύτικα ανδρικά ονόματα. Μιμούνται τον μάτσο τρόπο των Τούρκων ανδρών και καταπιέζουν τις συντρόφους τους. Έχοντας ζήσει στην Αμερική, όπου δεν επικρατούν τέτοια στερεότυπα, γίνομαι έξαλλη στην Τουρκία όταν με ρωτούν με το καλημέρα αν είμαι ενεργητική ή παθητική».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου