ΑΠΟΨΕΙΣ

Αφύσικοι γάμοι...

Πάσχος Μαδραβέλης (kathimerini.gr, 8/10/2017)

Ο ​κ. Βασίλης Τσιάρτας ήταν ποδοσφαιριστής και αυτό που θα λέγαμε «λαϊκό παιδί». Εξέφρασε πολλούς συνέλληνες με τις αναρτήσεις του στο Facebook, με τις οποίες τάχθηκε κατά της νομοθέτησης του δικαιώματος αλλαγής ταυτότητας φύλου: «Εύχομαι οι πρώτες αλλαγές φύλου να γίνουν στα παιδιά αυτών που ψήφισαν αυτό το αίσχος. Να δω με τι καμάρι θα κυκλοφορήσουν. ΥΓ. Νομιμοποιήστε και τους παιδόφιλους να ολοκληρώσετε τα εγκλήματα» (3.10.2017). Συνέχισε μία μέρα μετά, γράφοντας «για μένα ζευγάρι είναι μόνο ένας άντρας και μια γυναίκα, οι υπόλοιποι είναι ΑΠΛΑ ΜΑΖΙ. Οσους γάμους όσες παρελάσεις και οτιδήποτε άλλο κάνουν, δε πρόκειται να το δεχθώ ως φυσιολογικό... Ο θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα. Τα υπόλοιπα κατασκευάστηκαν για κατανάλωση».

Υπό μία έννοια έχει δίκιο ο κ. Τσιάρτας, και ας λυσσομανούν οι «επαναστάτες του πληκτρολογίου». Δεν είναι φυσιολογικό να παντρεύονται ομόφυλοι. Αλλά πάλι, σάμπως είναι φυσιολογικό να παντρεύονται ετερόφυλοι; Ο γάμος δεν απαντά στη φύση· δεν υπάρχουν άλλα όντα να ψέλνουν το «Ησαΐα χόρευε». Ο γάμος είναι κοινωνική κατασκευή για να λύσει προβλήματα περιουσίας, προστασίας των τέκνων κ.λπ. Και η μονογαμία σπανίως απαντά στη φύση και ουδέποτε ως κοινωνικός καταναγκασμός. Οσο για τον Αδάμ και την Εύα της εβραϊκής μυθολογίας, δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Ηταν «ΑΠΛΑ ΜΑΖΙ», που θα ’λεγε και ο κ. Τσιάρτας.

Ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι «αφύσικος». Δεν υπάρχουν φράχτες στη φύση. Η ιδιοκτησία είναι κοινωνικός θεσμός. Οι άνθρωποι αποφάσισαν να οριοθετούν κομμάτια γης αντί να σκοτώνονται γι’ αυτά. Το κράτος δικαίου με τα («παράλογα» για κάποιους) δικαιώματα των κατηγορουμένων είναι κοινωνική κατασκευή. Το σύστημα απονομής δικαίου εξελίχθηκε μέσα στους αιώνες μέσα από τη σκέψη φωτισμένων φιλοσόφων και με τη διαδικασία δοκιμής και λάθους φτάσαμε σήμερα να θεωρείται φυσιολογικό να μη λιθοβολούμε τις μοιχαλίδες.

Οι κοινωνίες όμως εξελίσσονται με τον χρόνο και πράγματα που θεωρούνταν «φυσιολογικά» και ήταν ιερά, γίνονται τροχοπέδη στο ευ ζην των ανθρώπων. Γι’ αυτό αντί να διαλύονται οι άνθρωποι και οι κοινωνίες, αλλάζουν οι κοινωνικές κατασκευές, αυτές που εξαιτίας της πολύχρονης ιστορίας τους φτάνουν να θεωρούνται «φυσιολογικές» και ιερές. Εξάλλου, «φυσιολογική» δεν ήταν για χιλιάδες χρόνια η υποταγή των γυναικών; «Αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Κυρίω...» έγραφε προς στους Εφέσιους ο Απόστολος Παύλος και αλίμονο σε όποιον το αμφισβητούσε. Η Ιερά Σύνοδος θα έκανε «ύστατη έκκληση στο σύνολο του πολιτικού κόσμου να αρθεί στο ύψος της ευθύνης και αποστολής του και πέρα από πολιτικά ιδεολογήματα, προκαταλήψεις και την επίκληση του ανεξέλεγκτου δικαιωματισμού», που λέει σήμερα για την ταυτότητα φύλου.

Περί ομοφυλόφιλων μητροπολιτών

...και μεταρρυθμίσεων

Σταύρος Κωνσταντινίδης (athensvoice.gr, 6/10/2017)

Η δήλωση του Γιάννη Ραγκούση, και κυρίως η υπαινικτική ή αποκαλυπτική δήθεν εκφορά της για τους μητροπολίτες, είναι άνευ λόγου σκανδαλιστική και εκ του περισσού να σχολιαστεί από έναν πολιτικό ή οποιονδήποτε άλλο.

Όλοι είναι ελεύθεροι στην προσωπική τους ζωή, ακόμη και αν αυτό εμφανίζει εσωτερική αντίφαση με τις διακηρυγμένες θρησκευτικές τους αρχές. Πάλι τους ίδιους και μόνο αυτούς αφορά. Το ανθρώπινο ευάλωτο υπερισχύει εξάλλου επί παντός, για όποιον συναισθάνεται κάπως τη λογοτεχνία της ζωής. Όταν το σχολιάζεις, το σκανδαλίζεις ασκόπως, και αποπροσανατολίζεις το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου. Δείχνεις ότι εντυπωσιάζεσαι από μία υποτιθέμενη αντίφαση, η οποία όμως δεν υπάρχει ποτέ στη ζωή. Γιατί η πραγματικότητα της ζωής εμπεριέχει μόνο αντιφάσεις. 

Η αντίδραση από την άλλη, της εκκλησίας, με το εξώδικο είναι επιθετική, φοβικά υποκριτική και υφολογικά αντεκδικητική, απέναντι σε ένα μεμονωμένο πρόσωπο, κάτι σαν ενδεικτικό θύμα εκφοβισμού. 

Ο προοδευτικός χώρος και η φιλελεύθερη αντίληψη οφείλουν να έχουν καθαρότητα απέναντι σε απόλυτα αναχρονιστικά ζητήματα που έχουν τελειώσει προ πολλού στο σύγχρονο κόσμο. Η αδιανόητη ταύτιση πολιτών και πιστών δεν μπορεί να συνεχίζεται. Αυτή είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα.

Τα φύλα δεν έχουν φύλο

Τάκης Θεοδωρόπουλος (kathimerini.gr, 1/10/2017)

Ο​​ ανδρισμός του τύπου Μπόγκαρτ δεν είναι πια της μόδας. Η «Καζαμπλάνκα» χωρίς το τσιγάρο του μοιάζει με τσιπούρα ιχθυοτροφείου. Πολλά εννοείται έχουν αλλάξει από τότε. Ο ιπποτισμός δεν πρέπει να επιδεικνύεται υπέρ το δέον διότι υπενθυμίζει τις διαφορές των δύο φύλων. Και βέβαια ουδείς διανοείται επεισόδιο σαν εκείνο του Τσώρτσιλ με την κυρία που του επεσήμανε ότι είναι μεθυσμένος κι εκείνος της απάντησε ότι αυτός το πρωί θα είναι ξεμέθυστος ενώ η ίδια θα είναι εξίσου άσχημη.

Για φαντασθείτε κάποιον σημερινό πολιτικό να έπινε όσο έπινε ο Τσώρτσιλ. Θα είχε καταδικασθεί στο πυρ της πολιτικής ανορθοδοξίας, στην ευνοϊκότερη των περιπτώσεων. Για φαντασθείτε σήμερα τη Μέριλιν να τραγουδάει στον Κένεντι για τα γενέθλιά του με τον τρόπο που τραγούδησε τότε. Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι, όταν έχεις ερωμένη τη Μέριλιν, δεν έχεις καμία διάθεση να πατήσεις το κουμπί του πυρηνικού ολέθρου κι ας έχουν φτάσει τα σοβιετικά υποβρύχια στην Κούβα. Ούτε η θηλυκότητα τύπου Μέριλιν είναι της μόδας. Πάντα είναι καλό να τη διαθέτεις, όμως ο υποψήφιος εραστής οφείλει να μην σ’ την υπενθυμίζει, και πάντως να μη δείχνει ότι την έχει εντοπίσει. Αυτά είναι για τους καιρούς της κατάκτησης της Δύσης απ’ τον πολιτισμό μας. Κοινώς για τα γουέστερν, τα οποία ως συντηρητικός τα λατρεύω. Ο καλός, ο κακός και στη μέση ο χρυσός ή μια γυναίκα που έχει όση αξία έχει κι ο χρυσός, κοινώς απόλυτη.

Η μόδα είναι με το μέρος του φύλου των Αγγέλων. Αρθρώνει τη γλώσσα των φύλων που δεν έχουν φύλο. Κι εδώ μιλάω στην κυριολεξία. Στις πασαρέλες, το πρότυπο της ομορφιάς λογοκρίνει τα χαρακτηριστικά του φύλου, όπως λογοκρίνει και το παραμικρό ίχνος ερωτισμού. Αυτόν η μετανεωτερικότητα τον έχει αφήσει στη νοσταλγία κάποιων εκκεντρικών ή, στην απλούστερη μορφή του, στην πορνογραφία. Στην Ιταλία μια κυρία παντρεύτηκε τον εαυτό της διότι δεν έβρισκε κατάλληλο σύντροφο πριν κλείσει τα σαράντα της. Ο Γούντι Αλεν το έχει προβλέψει: «Κανείς δεν θα μου απαγορεύσει να κάνω έρωτα με τον άνθρωπο που αγαπάω περισσότερο στον κόσμο, τον εαυτό μου». Για να συμπληρώσει: «Στον αυνανισμό αυτό που προτιμώ είναι οι αγκαλίτσες μετά».

Εχει η ομοφυλοφιλία φύλο; Και βέβαια έχει. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να υποστηρίξει ότι πρόκειται για εξίσου ισχυρό επιχείρημα της διαφοράς των φύλων με την ετεροφυλοφιλία. Παρά τοις αρχαίοις ημών προγόνοις είχε καθαρά ανδρικά χαρακτηριστικά. Η θηλυπρέπεια όπως και η παρενδυσία ήταν κατακριτέες. Τον Αγάθωνα, τον οικοδεσπότη του πλατωνικού «Συμποσίου», τον ειρωνεύεται ο Αριστοφάνης για τη θηλυπρέπειά του. Για τον ίδιο λόγο περιφρονεί και ο Ξενοφών τον Μένωνα στην «Ανάβαση». Στην ποίηση του Καβάφη η ομοφυλοφιλία είναι καταλυτική, όμως η θηλυπρέπεια απουσιάζει. Η Αλμπερτίν του Προυστ μπορεί να είναι Αλμπέρ, όμως το φύλο της είναι φύλο. Είναι γυναίκα που ο αφηγητής τη ζηλεύει γιατί τη θεωρεί ομοφυλόφιλη.

Πέρα από την αξιωματική αρχή της κλωτσοπατινάδας, στην οποία υπόκειται οποιοδήποτε ζήτημα, σοβαρό ή γελοίο, έχει την ατυχία να προσγειωθεί στην επικράτεια του ελληνισμού, η υπόθεση της «αλλαγής φύλου» αντιμετωπίζεται με την καθεστηκυία αμέλεια. Αφορά ευάριθμους συμπολίτες μας; Δεν έχει σημασία. Και έναν να αφορά, αγγίζει τα όρια του πολιτισμού μας. Από τα δεκαπέντε, με μια απλή αίτηση στον εισαγγελέα μπορεί να γίνει; Και γιατί όχι από τα δώδεκα, όπου ακόμη η ερωτική διάθεση δεν έχει ξεκαθαρίσει; Διάβασα πως βουλευτές απεχώρησαν από τη συνεδρίαση όταν επρόκειτο να παρέμβει ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας. Τους πληροφορώ ότι δεν χρειάζεται να απαγγέλλει κάποιος το «Πιστεύω» κάθε πρωί για να σέβεται περισσότερο από τους τυχάρπαστους κοινοβουλευτικούς τους εκπροσώπους ενός θεσμού που συνοδεύει τον πολιτισμό μας εδώ και 2.000 χρόνια.

Το θέμα είναι υπαρξιακό. Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Αρμόδιος είναι ο ψυχίατρος και όχι ο εισαγγελέας. Ομως, όταν ακούς «αλλαγή ταυτότητας φύλου», οι τρίχες της λογικής σηκώνονται. Αν δεν υπάρχει φύλο βιολογικό, αν δεν υπάρχει φύση, τότε γιατί χρειάζεται να παρέμβεις στη φύση για να αλλάξεις το βιολογικό σου φύλο; Αυτά βέβαια στην επαρχία μας δεν μετρούν. Σημασία έχει να ψηφίσει ο Καμμένος.