"ΘΑ ΠΑΣ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ; ΑΔΕΛΦΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ!"

   

Ο Γιαννης Φερτης de profundis

    Οι γονείς σας πώς το πήραν (ότι αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός);

-         Η μητέρα μου αντέδρασε περισσότερο, γιατί πολύ την ταλαιπωρούσα στην εφηβεία μου. Κάθε τόσο την καλούσαν στο σχολείο. Είτε γιατί δεν διάβαζα, είτε γιατί είχα κάνει σκασιαρχείο, είτε γιατί είχα παίξει ξύλο με κάποιον συμμαθητή μου. Ηθελε, λοιπόν, να σπουδάσω. Της καταλαβαίνετε, έπεσε όλο το συγγενολόι πάνω μου. «Τι; Θα πας στον Κουν να σπουδάσεις ηθοποιός; Αδελφή θα γίνεις!» – αυτό άκουγα κάθε μέρα. Αλλά εγώ ήμουν ανένδοτος. Για να την εκβιάσω, της είπα: «Ή θα γίνω ηθοποιός ή θα μείνω στο χασάπικο».

Το εννοούσατε;

-         Ναι. Γι’ αυτό την τελευταία τάξη του γυμνασίου την έβγαλα σε νυχτερινό σχολείο – με τα χίλια ζόρια, βέβαια, και απολυτήριο 11 και κάτι. Για να μπορώ τα πρωινά να δουλεύω στο οικογενειακό κρεοπωλείο. Φορούσα και ποδιά. Μάλιστα, άνοιγα κάπου-κάπου το ψυγείο κι όπου τα κρέατα ήταν πιο νωπά κι έτρεχε λίγο αίμα, το έπαιρνα και πασάλειφα την ποδιά μου. Για τον ρόλο. Το χασαπάκι! Αλλά θέλω να σας πω άλλη μια αστεία ιστορία: Η μητέρα μου, όταν ήταν έγκυος σ’ εμένα, πήγε με τον πατέρα μου να δουν μια επιθεώρηση στο Ακροπόλ. Εκεί χόρευαν η Χρυσούλα Ζώκα και ο Μανώλας Καστρινός, που ήταν ψηλός, λεπτός, εντυπωσιακός – και ομοφυλόφιλος. Αυτό, βέβαια, η μητέρα μου δεν το ήξερε. Τον έβλεπε πάνω στη σκηνή κι εκείνη από κάτω, έκθαμβη, είπε: «Αχ, Παναγιά μου, ένα τέτοιο παιδί θέλω!». (Γέλια)

[...]
     Για τις ανάγκες στο έργο του Ουίλιαμς "Το γλυκό ποιυλί της νιότης" δεν ήταν που γίνατε ξανθός; 

-     Α, βέβαια. Με πήγε η Μελίνα στο κομμωτήριό της. Ετσουζε τόσο πολύ το κεφάλι μου με το οξυζενέ στο ντεκαπάζ, που σκεφτόμουν πως πρέπει να είστε τρελές εσείς οι γυναίκες για να υπομένετε τέτοια ταλαιπωρία. Εφυγα από το κομμωτήριο, κατάξανθος πια, και ανηφόρισα προς την Ασκληπιού. Εξω από το 5ο Θηλέων, οι μαθήτριες με ξεφώνισαν. Στο σπίτι, η μητέρα μου άνοιξε την πόρτα. Γούρλωσε τα μάτια της μόλις με αντίκρισε και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν. Αλλά δεν είπε κουβέντα. Ποτέ.

(Γιούλη Επτακοίλη, kathimerini.gr, 4/10/2016)