11.9.16

ΤΡΥΦΩΝ ΚΑΡΑΤΖΑΣ: ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Τρύφων Καρατζάς: Όσα δεν έχω πει ποτέ σε κανέναν
espressonews.gr, 10/9/2016
      [...]
-         Κρατούσατε την προσωπική ζωή σας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Δεν το έκανα συνειδητά. Δεν με έψαξε κανείς για να μάθει την προσωπική μου ζωή, ίσως γιατί δεν έδωσα αφορμές.
-         Εχετε αδυναμία στα παιδιά σας. 

Ο Δημητράκης πάει στο γυμνάσιο και η Τζωρτζίνα μου είναι 11 ετών. Είναι τα παιδιά του ανιψιού μου του Γιώργου και πηγαίνω και τα βλέπω δύο φορές την εβδομάδα, γιατί μένουν στην Ανω Γλυφάδα. Είμαστε δεμένη οικογένεια και ο ανιψιός μου στέκεται κερί αναμμένο. Οταν του τηλεφωνήσω, θα έρθει αμέσως.

-         Θα θέλατε ένα δικό σας παιδί; 

Δεν έχω μετανιώσει, αλλά μου λείπει. Ηταν άλλες οι εποχές τότε. Δεν δεχόταν καμιά να μου κάνει ένα παιδί εκτός γάμου.

-         Τόσο μεγάλη η αφοσίωσή σας στο θέατρο;

Καταλήγω πως ναι. Δεν είχα ποτέ την επιθυμία να είμαι οικογενειάρχης. Μου άρεσε να γυρίζω στο σπίτι το βράδυ, να κλείνω την πόρτα και να μη μου λέει κανείς «πού ήσουν; Τι έκανες; Είσαι κουρασμένος;». Ηθελα να έχω ένα δικό μου πρόγραμμα.

-         Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχετε κάνει για τον έρωτα;

Δεν είχα πολλούς έρωτες στη ζωή μου. Ισως τρεις, αλλά με την ψυχή να τρέμει και την καρδιά να χτυπάει. Η πρώτη σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Και οι τρεις ήταν εκτός καλλιτεχνικού χώρου.

-         Ως ηθοποιός είστε ανοιχτό μυαλό. Ποια είναι η γνώμη σας για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και το σύμφωνο συμβίωσης;

Κοιτάξτε. Απεδείχθη ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια, κάτι που μέχρι το '50 υποστήριζε η ιατρική και την αντιμετώπιζε με κρύο ντους και ηλεκτροσόκ. Σιγά σιγά η επιστήμη παραδέχτηκε ότι αυτό το φαινόμενο είναι φυσικό. Από κει και πέρα, το να καλύπτονται αυτά τα ζευγάρια νομικά θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Εχουν υπάρξει περιπτώσεις που άνθρωποι ζουν μαζί για 60 χρόνια και, όταν πεθαίνει ο ένας, έρχεται μια ξαδέρφη από το πουθενά και λέει στον άλλον «πήγαινε έξω από το σπίτι, τα πράγματα είναι δικά μου». Γιατί να μην μπορεί ο ένας που δουλεύει να ασφαλίσει τον σύντροφό του; Ετσι κι αλλιώς δεν είναι γάμος. Είναι συμβόλαιο. Το ότι κάνουν σαχλαμάρες και βάζουν πέπλα όταν παντρεύονται αυτό είναι γελοίο και εις βάρος τους.

-         Είμαστε πίσω ως χώρα σε αυτό;

Για όλα τα πράγματα χρειάζεται χρόνος για να τα δεχτεί ο κόσμος. Από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα.

-         Πιστεύετε ότι οι gays -και του καλλιτεχνικού χώρου- θα πρέπει να μιλούν γι' αυτό ή να το κρατούν επτασφράγιστο μυστικό;

Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε έτοιμοι να το ακούσουμε.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου