-Ναι.
-Τι ναι. Θα μου την γνωρίσεις;
-Δεν υπάρχει καμία και δεν είμαι ανώμαλος.
-Τότε; Λέγε. Πες μου αγόρι μου.
-Αφού θέλεις ν' ακούσεις, είμαι
ομοφυλόφιλος.
Η κυρία Ελένη για μια στιγμή πάγωσε.
Αργά-αργά κατεβάζει τα πόδια της από την καρέκλα. Το στόμα της αγωνιά να
σχηματίσει μια φράση, τόσο ψιθυριστά, σαν να μην θέλει να ξυπνήσει το
πραγματικό νόημα των λέξεων.
-Ομοφυλόφιλος, Κωνσταντίνε, σημαίνει
εκείνη τη λέξη που ντρέπομαι και να την πω... Πούστης είσαι αγόρι μου; Πούστης
είσαι λεβέντη μου; Γύρνα, σε παρακαλώ. Θέλω να δω τα μάτια σου. Τα μάτια σου,
Κωνσταντίνε. Γύρνα και σφάξε με.
Ο Κωνσταντίνος γύρισε. Τα μάτια του ήταν
σοβαρά. Το εννοούσε.
Πρόδρομος Σαββίδης: Η χαμένη (Οδυσσέας, 1982)
Η πολιτική κηδεία του Μηνά Χατζησάββα θα τελεστεί στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών
αύριο 2/12/2015 στις 12 το μεσημέρι
Γεννημένος το 1948, ο Μηνάς Χατζησάββας σπούδασε στο «Cours Simon» στο Παρίσι και στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1969).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεργάστηκε με τους θιάσους των Κατερίνας Ανδρεάδη, Αντιγόνης Βαλάκου, Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου.
Αργότερα, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πρωτοποριακού θιάσου «Ελεύθερο Θέατρο» (1970-71), με το οποίο συμμετείχε στις παραστάσεις Η όπερα του ζητιάνου, Μια ζωή Γκόλφω, Ο τυχοδιώκτης κ.α. Από το 1978 ως το 1983 συνεργάστηκε σταθερά με το Εθνικό Θέατρο σε έργα όπως Παπαφλέσσας, Δεν είμαι εγώ, Ευτυχισμένες μέρες, Στο βυθό, Σίβυλλα, Μάκβεθ.
Για περισσότερο από δέκα χρόνια υπήρξε βασικό στέλεχος του «Ανοιχτού Θεάτρου» του Γιώργου Μιχαηλίδη (1984-1998). Ξεχώρισε για τις ερμηνείες του μέσα από σημαντικούς ρόλους, όπως Παθιασμένος Τζοβάνι (Κρίμα που είναι πόρνη), περήφανος Βενέδικτος (Πολύ κακό για το τίποτα), κουρέας Φίγκαρο (Ο γάμος του Φίγκαρο και Ο Κουρέας της Σεβίλλης) κ.ά.
Συνεργάστηκε με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας, ενώ στο Ελεύθερο Θέατρο πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις Χίτσκοκ Μπλοντ, Όνορ, Σκηνές από ένα γάμο, Εγκλήματα κι εγκλήματα (2003-2008).
Υποδύθηκε τον «Τίτο Ανδρόνικο» στην ομώνυμη τραγωδία του Σαίξπηρ και τον Μαρκήσιο ντε Σαντ στο Μαρά/Σανττου Π.Βάις.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά με την ταινία Οι Όμορφες Μέρες, σε σκηνοθεσία Κ. Ασημακόπουλου (1969).
Έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε πάνω από 30 ταινίες, ανάμεσά τους στις ταινίας Τα παιδιά του Κρόνου του Γ.Κόρρα ( Βραβείο Β' Ανδρικού ρόλου, 1985), Κλειστή στροφή του Ν.Γραμματικού (Βραβείο Α' Ανδρικού ρόλου, 1991), Lilly's story (Βραβείο Β' Aνδρικού ρόλου, 2002), Όμηρος του Κ.Γιάνναρη (2004), Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη (2008), Απ' τα κόκαλα βγαλμένα του Σ.Γκορίτσα (2011),Άδικος κόσμος του Φ.Τσίτου (2011), J.A.C.E. του Μ.Καραμαγγιώλη (2011), Miss violence του Αλ. Αβρανά (2011).
Η εμφάνιση του στην μικρή οθόνη περιλαμβάνει Τ' αγρίμια , την τηλεοπτική σειρά Αναστασία του Γ. Κορδελά που τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό, αλλά και την Ανατομία ενός εγκλήματος και το Νυχτερινό δελτίο του Π.Κοκκινόπουλου μέχρι τη 10η Εντολή κα.
Είχε εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων «Σπέρμα», «Η Χαμένη», «Δύο Σταγόνες Βροχή», με το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης.
Έκτοτε συνεργάστηκε σε σενάρια με το ίδιο ψευδώνυμο, και το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία Η Ζωή Ενάμισυ χιλιάρικο της Φ. Σισκοπούλου.
Εργάστηκε επίσης στο ραδιόφωνο σε πολλές εκπομπές λόγου και ποίησης, καθώς και σε θεατρικά έργα.