Ίσα δικαιώματα στο γάμο των gay; Η παροικία απαντά
Αμετακίνητη
στις θέσεις της η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία- Ισότητα ζητά το 72% του πληθυσμού
της χώρας
neoskosmos.com,
6/2015
Με ένα ιστορικής σημασίας δημοψήφισμα, η Ιρλανδία κατέρριψε το μύθο που θέλει όλες τις αποφάσεις της να φιλτράρονται από την Καθολική Εκκλησία.
Η απόφαση της Ιρλανδίας, όπως ήταν φυσικό, είχε έντονο
αντίκτυπο και στην Αυστραλία, με τους πολίτες να πιέζουν για τη διεξαγωγή
ανάλογου δημοψηφίσματος. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι
Αυστραλοί τάσσονται υπέρ ίσων δικαιωμάτων στο γάμο.
Ο «Νέος Κόσμος» μίλησε με τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό, ηγέτη της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αυστραλία, ο οποίος προτού ληφθεί οποιδήποτε απόφαση, θεωρεί απαραίτητη «την πλήρη κατανόηση της σημασίας του όρου 'γάμος'- όχι μόνο από θρησκευτική σκοπιά αλλά και σε σχέση με τις ευρύτερες κοινωνικές σχέσεις που αυτός ορίζει ή επηρεάζει».
«Η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικά, όχι μόνο στην Αυστραλία, δεν μπορεί παρά να παραμείνει αδιαχώριστη από τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Η ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας με τα ιερά δεσμά του γάμου, συμβολίζει την ένωση του Χριστού με την Εκκλησία Του», ο Αρχιεπίσκοπος είπε στο «Νέο Κόσμο».
«Μέλημά μας δεν είναι να επιβάλουμε τη Χριστιανική ηθική μας ακόμη και σε όποιον δεν τη συμμερίζεται χρησιμοποιώντας τη νομοθεσία ως 'μέσο'. Κάτι τέτοιο δε θα ήταν έντιμο, καθώς σεβόμαστε απόλυτα την ελεύθερη βούληση του καθενός».
«Αυτό που μας απασχολεί, είναι αυτός καθαυτός ο θεσμός του γάμου, που κουβαλά η χριστιανική παράδοση για περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια. Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε το 'μυστήριο' του γάμου, το οποίο θέλουμε να παραμείνει ως έχει και να μην υπάρξει οποιαδήποτε σύγχυση ανάμεσα σε αυτό και τον πολιτικό διάλογο σχετικά με τη νομιμοποίηση της ένωσης ατόμων ιδίου φύλου».
Ο «Νέος Κόσμος» μίλησε με τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό, ηγέτη της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αυστραλία, ο οποίος προτού ληφθεί οποιδήποτε απόφαση, θεωρεί απαραίτητη «την πλήρη κατανόηση της σημασίας του όρου 'γάμος'- όχι μόνο από θρησκευτική σκοπιά αλλά και σε σχέση με τις ευρύτερες κοινωνικές σχέσεις που αυτός ορίζει ή επηρεάζει».
«Η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικά, όχι μόνο στην Αυστραλία, δεν μπορεί παρά να παραμείνει αδιαχώριστη από τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Η ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας με τα ιερά δεσμά του γάμου, συμβολίζει την ένωση του Χριστού με την Εκκλησία Του», ο Αρχιεπίσκοπος είπε στο «Νέο Κόσμο».
«Μέλημά μας δεν είναι να επιβάλουμε τη Χριστιανική ηθική μας ακόμη και σε όποιον δεν τη συμμερίζεται χρησιμοποιώντας τη νομοθεσία ως 'μέσο'. Κάτι τέτοιο δε θα ήταν έντιμο, καθώς σεβόμαστε απόλυτα την ελεύθερη βούληση του καθενός».
«Αυτό που μας απασχολεί, είναι αυτός καθαυτός ο θεσμός του γάμου, που κουβαλά η χριστιανική παράδοση για περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια. Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε το 'μυστήριο' του γάμου, το οποίο θέλουμε να παραμείνει ως έχει και να μην υπάρξει οποιαδήποτε σύγχυση ανάμεσα σε αυτό και τον πολιτικό διάλογο σχετικά με τη νομιμοποίηση της ένωσης ατόμων ιδίου φύλου».
Ο εκπρόσωπος της ελληνικής κοινότητας των γκέι στην
Αυστραλία, ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, μιλώντας στο «Νέο
Κόσμο» είπε:
«Υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στην Εκκλησία και την Πολιτεία στην Αυστραλία, ο οποίος οφείλει να παραμείνει ως έχει σε όλα τα επίπεδα».
«Η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να εκφέρει και να παραμένει πιστή στις γνώμες της όπως και εμείς άλλωστε. Παρ' όλα αυτά, διευκρινίζουμε πως οι προτεινόμενες αλλαγές στη νομοθεσία αφορούν αποκλειστικά την νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου και δεν πρόκειται να έχουν κανένα απολύτως αντίκτυπο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε φυσικά και στον τρόπο τέλεσης των μυστηρίων σε οποιαδήποτε άλλη Εκκλησία».
«Υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στην Εκκλησία και την Πολιτεία στην Αυστραλία, ο οποίος οφείλει να παραμείνει ως έχει σε όλα τα επίπεδα».
«Η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να εκφέρει και να παραμένει πιστή στις γνώμες της όπως και εμείς άλλωστε. Παρ' όλα αυτά, διευκρινίζουμε πως οι προτεινόμενες αλλαγές στη νομοθεσία αφορούν αποκλειστικά την νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου και δεν πρόκειται να έχουν κανένα απολύτως αντίκτυπο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε φυσικά και στον τρόπο τέλεσης των μυστηρίων σε οποιαδήποτε άλλη Εκκλησία».
Έκπληξη προκαλεί, βέβαια, το γεγονός πως τα
περισσότερα μέλη της Ελληνικής γκέι κοινότητας που πλησιάσαμε, ζήτησαν να
παραμείνουν ανώνυμα. Αρκετοί ήταν εκείνοι που έχουν δεχτεί επιθέσεις, τόσο σε
επίπεδο λεκτικής όσο και σωματικής βίας, ενώ ανέφεραν πως έχουν δεχθεί απειλές
και προσβολές οι γονείς και άλλα άτομα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
«Το δίκτυο υποστήριξης της Ελληνικής γκέι κοινότητας στην Αυστραλία, λειτουργεί πάνω από 20 χρόνια αλλά σε πολύ διακριτικό επίπεδο. Έχουμε κάνει μεγάλο αγώνα για να κερδίσουμε την υποστήριξη της ευρύτερης ελληνικής κοινότητας εδώ, αλλά οι προσπάθειές μας πέφτουν στο κενό» λέει ο ιδρυτής της ομάδας, εξηγώντας πως διατηρεί τη ανωνυμία του, ύστερα από παράκληση της μητέρας του.
«Το ξέρει. Πάντα το ήξερε. Δεν το δέχεται. Είναι ενεργό μέλος της Ελληνορθόδοξης κοινότητας και κάτι τέτοιο θα τις στοίχιζε αφάνταστα».
«Έχω δυο υπέροχα παιδιά που με στηρίζουν. Τα μεγάλωσα με αξιοπρέπεια και αυτό μου δίνει απίστευτη χαρά» συμπληρώνει, διευκρινίζοντας πως εκείνοι που δυσκολεύονται να δεχτούν το γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών στην Αυστραλία είναι οι κυρίως οι μεγάλοι σε ηλικία Έλληνες.
«Πολλοί Έλληνες μετανάστες, όπως η μητέρα μου, παρ' ότι όταν έφτασαν στην Αυστραλία αντιμετωπίζονταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας και δέχτηκαν ρατσισμό, έχουν ξεχάσει. Αντιδρούν λες και η χώρα τους ανήκει και κουβαλάνε το ίδιο απαίδευτο σκεπτικό που έφεραν οι πρόγονοί τους» συμπληρώνει.
«Ακόμη και μεταξύ ετερόφυλων, πόσοι άντρες και γυναίκες δεν έχουν βιώσει την απόρριψη της οικογένειάς τους επειδή ερωτεύτηκαν μη Έλληνα»;
«Είναι καιρός να αντιμετωπιστούν τα θέματα εθνικού και σεξουαλικού τύπου ρατσισμού γενικότερα. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο», καταλήγει.
«Το δίκτυο υποστήριξης της Ελληνικής γκέι κοινότητας στην Αυστραλία, λειτουργεί πάνω από 20 χρόνια αλλά σε πολύ διακριτικό επίπεδο. Έχουμε κάνει μεγάλο αγώνα για να κερδίσουμε την υποστήριξη της ευρύτερης ελληνικής κοινότητας εδώ, αλλά οι προσπάθειές μας πέφτουν στο κενό» λέει ο ιδρυτής της ομάδας, εξηγώντας πως διατηρεί τη ανωνυμία του, ύστερα από παράκληση της μητέρας του.
«Το ξέρει. Πάντα το ήξερε. Δεν το δέχεται. Είναι ενεργό μέλος της Ελληνορθόδοξης κοινότητας και κάτι τέτοιο θα τις στοίχιζε αφάνταστα».
«Έχω δυο υπέροχα παιδιά που με στηρίζουν. Τα μεγάλωσα με αξιοπρέπεια και αυτό μου δίνει απίστευτη χαρά» συμπληρώνει, διευκρινίζοντας πως εκείνοι που δυσκολεύονται να δεχτούν το γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών στην Αυστραλία είναι οι κυρίως οι μεγάλοι σε ηλικία Έλληνες.
«Πολλοί Έλληνες μετανάστες, όπως η μητέρα μου, παρ' ότι όταν έφτασαν στην Αυστραλία αντιμετωπίζονταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας και δέχτηκαν ρατσισμό, έχουν ξεχάσει. Αντιδρούν λες και η χώρα τους ανήκει και κουβαλάνε το ίδιο απαίδευτο σκεπτικό που έφεραν οι πρόγονοί τους» συμπληρώνει.
«Ακόμη και μεταξύ ετερόφυλων, πόσοι άντρες και γυναίκες δεν έχουν βιώσει την απόρριψη της οικογένειάς τους επειδή ερωτεύτηκαν μη Έλληνα»;
«Είναι καιρός να αντιμετωπιστούν τα θέματα εθνικού και σεξουαλικού τύπου ρατσισμού γενικότερα. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο», καταλήγει.
«Μπορώ
να πω πως τα πράγματα για έναν Έλληνα που είναι ομοφυλόφιλος στην Αυστραλία
είναι πολύ πιο δύσκολα από ό, τι στην Ελλάδα», λέει ο Πωλ Λασκαρτζής,
κτηματομεσίτης.
«Δεν έχω πρόβλημα να αναφέρω το όνομά μου μόνο και μόνο γιατί οι γονείς μου δεν ζουν πια και δεν θα τους πληγώσει κανείς εκεί που είναι».
«Σε μικρότερη ηλικία, μεγαλώνοντας στη Μελβούρνη δεχόμουν συνεχείς επιθέσεις όχι στο ελληνικό σχολείο αλλά κυρίως από άλλους Έλληνες εδώ, μεγαλύτερης ηλικίας», συνεχίζει.
«Ο πατέρας μου, δεν μπόρεσε να το αντέξει. Τον χαρακτήριζαν 'ανεπαρκή' και 'πατέρα του πούστη' πριν ακόμη καν καταλάβω τι μου συνέβαινε ή έχω οποιαδήποτε εκδήλωση της σεξουαλικότητάς μου. Ήμουν μικρό παιδί».
«Το τραγικό ήταν πως όταν η μητέρα μου έμεινε μόνη, τα σχόλια ότι έφταιγε εκείνη, ότι ήταν κακή μάνα και σύζυγος, αυξήθηκαν. Πιστεύω αυτό τη σκότωσε», λέει εξομολογούμενος πως αφιέρωσε τη ζωή της στην ανατροφή και τη μόρφωσή του, αποφασίζοντας να κόψει κάθε επαφή με το περιβάλλον της για να τον προστατεύσει.
«Δεν έχω πρόβλημα να αναφέρω το όνομά μου μόνο και μόνο γιατί οι γονείς μου δεν ζουν πια και δεν θα τους πληγώσει κανείς εκεί που είναι».
«Σε μικρότερη ηλικία, μεγαλώνοντας στη Μελβούρνη δεχόμουν συνεχείς επιθέσεις όχι στο ελληνικό σχολείο αλλά κυρίως από άλλους Έλληνες εδώ, μεγαλύτερης ηλικίας», συνεχίζει.
«Ο πατέρας μου, δεν μπόρεσε να το αντέξει. Τον χαρακτήριζαν 'ανεπαρκή' και 'πατέρα του πούστη' πριν ακόμη καν καταλάβω τι μου συνέβαινε ή έχω οποιαδήποτε εκδήλωση της σεξουαλικότητάς μου. Ήμουν μικρό παιδί».
«Το τραγικό ήταν πως όταν η μητέρα μου έμεινε μόνη, τα σχόλια ότι έφταιγε εκείνη, ότι ήταν κακή μάνα και σύζυγος, αυξήθηκαν. Πιστεύω αυτό τη σκότωσε», λέει εξομολογούμενος πως αφιέρωσε τη ζωή της στην ανατροφή και τη μόρφωσή του, αποφασίζοντας να κόψει κάθε επαφή με το περιβάλλον της για να τον προστατεύσει.
Ένας
από τους πρώτους Ελληνοαυστραλούς πολιτικούς που εξέφεραν ανοιχτά την άποψή
τους επί του θέματος είναι ο γερουσιαστής, Νικ Ξενοφών.
«Για μένα αποτελεί ψήφο συνείδησης και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί», δηλώνει στο «Νέο Κόσμο».
«Θεωρώ πως το δικαίωμα να υποστηρίζει ένα άτομο τα θρησκευτικά του πιστεύω, είναι ζωτικής σημασίας στα πλαίσια μίας ελεύθερης κοινωνίας. Πέρα όμως από τη θρησκεία και τα πιστεύω της, πιστεύω και στο νόμο», είπε, τονίζοντας πως όλοι οι νόμοι είναι απαραίτητο να έχουν την ίδια ισχύ για κάθε μέλος της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, μία βουλευτική ψήφος συνείδησης θα μπορούσε να λάβει χώρα μέσα σε λίγες εβδομάδες, σε αντίθεση με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το οποίο μπορεί να πάρει έως και δύο χρόνια για να διεξαχθεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρο, εφόσον δεν τίθεται ανάγκη αλλαγής του Συντάγματος της χώρας προκειμένου να τροποποιηθεί η εν λόγω ρύθμιση στο πιστοποιητικό γάμου.
«Αν αποτύχει η ψήφος συνείδησης, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να πιέσουμε για δημοψήφισμα. Πρόκειται για ένα ζήτημα εξαιρετικής σημασίας για τεράστιο αριθμό ανθρώπων».
«Για μένα αποτελεί ψήφο συνείδησης και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί», δηλώνει στο «Νέο Κόσμο».
«Θεωρώ πως το δικαίωμα να υποστηρίζει ένα άτομο τα θρησκευτικά του πιστεύω, είναι ζωτικής σημασίας στα πλαίσια μίας ελεύθερης κοινωνίας. Πέρα όμως από τη θρησκεία και τα πιστεύω της, πιστεύω και στο νόμο», είπε, τονίζοντας πως όλοι οι νόμοι είναι απαραίτητο να έχουν την ίδια ισχύ για κάθε μέλος της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, μία βουλευτική ψήφος συνείδησης θα μπορούσε να λάβει χώρα μέσα σε λίγες εβδομάδες, σε αντίθεση με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το οποίο μπορεί να πάρει έως και δύο χρόνια για να διεξαχθεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρο, εφόσον δεν τίθεται ανάγκη αλλαγής του Συντάγματος της χώρας προκειμένου να τροποποιηθεί η εν λόγω ρύθμιση στο πιστοποιητικό γάμου.
«Αν αποτύχει η ψήφος συνείδησης, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να πιέσουμε για δημοψήφισμα. Πρόκειται για ένα ζήτημα εξαιρετικής σημασίας για τεράστιο αριθμό ανθρώπων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου