Μία επέµβαση στην οποία προχωρούν όλο και πιο συχνά οι
Ελληνες είναι αυτή της αυξητικής ή αλλιώς επιμήκυνσης του πέους. «Πρόκειται για
ένα ιδιαίτερα δημοφιλές χειρουργείο. Μάλιστα, όσο αυξάνει η ενημέρωση για τη
συγκεκριμένη επέμβαση, τόσο περισσότερα τηλεφωνήματα δεχόμαστε» αναφέρει ο
χειρουργός ουρολόγος - ανδρολόγος Δημήτρης Μπορούσας και συμπληρώνει: «Τολμώ να
πω ότι λειτουργεί όπως λειτούργησε παλαιότερα και η επέμβαση αυξητικής στήθους.
Αρχικά ήταν ένα ταμπού για τις γυναίκες, μέσα όμως σε λίγα χρόνια άρχισαν
να μιλούν ελεύθερα για αυτήν. Μάλιστα, για πρώτη φορά είδα να έρχονται άνδρες
στο ιατρείο συστημένοι από προηγούμενους ασθενείς μου».
Όπως ξεκαθαρίζει ο κύριος Μπορούσας, το 80% των ασθενών που προβαίνουν στο χειρουργείο δεν έχουν ανατομικό πρόβλημα. «Η επέμβαση πραγματοποιείται περισσότερο για λόγους αισθητικούς και λόγους αυτοπεποίθησης. Ο φαλλός είναι ένα σύμβολο για τον άνδρα. Παλαιότερα, ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών ήταν στα 20-30 έτη. Το τελευταίο διάστημα είχα ασθενείς που πλησίαζαν και τα 70 έτη. Ουσιαστικά μπορούμε να μιλήσουμε για τρεις τεχνικές. Η φαλλοπλαστική με λίπος αποδίδει άμεσα και το πέος δείχνει ιδιαίτερα εντυπωσιακό, το πρόβλημα όμως είναι ότι το αποτέλεσμα δεν είναι μόνιμο, γιατί το λίπος τελικά απορροφάται από τον οργανισμό. Το χειρουργείο με βλαστικά κύτταρα πλάσματος και χρήση ικριωμάτων δίνει καλά αποτελέσματα, ωστόσο είναι μια μάλλον ακριβή επέμβαση, η οποία μπορεί να αγγίξει και τα 5.000-6.000 ευρώ, επειδή ο ασθενής επιβαρύνεται από το κόστος του υλικού των βλαστικών κυττάρων που παράγονται στο εργαστήριο. Τον τελευταίο χρόνο έχει αναπτυχθεί μια νέα μέθοδος. Μέσω της μηχανής Lipogems αυτή τη φορά, τα βλαστικά κύτταρα του ασθενούς παράγονται με αυτόλογο λίπος μέσα στο χειρουργείο και όχι στο εργαστήριο, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κόστος της επέμβασης, που αγγίζει πλέον τα 3.000 ευρώ».
Πάντα, βέβαια, στις πλαστικές επεμβάσεις υπάρχει μια λεπτή γραμμή, διότι ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής να περάσει στην υπερβολή. «Πολλές φορές δημιουργείται η ψευδής εντύπωση στον ασθενή ότι κάνοντας περισσότερες επεμβάσεις θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό δεν ισχύει. Και εδώ έγκειται η ευθύνη του γιατρού, o οποίος καλείται να θέσει το μέτρο και το όριο» αναφέρει η κυρία Ροδοπούλου και συμπληρώνει: «Εχω αρνηθεί να προχωρήσω σε επεμβάσεις που θεωρώ ότι θα βλάψουν τελικά την εμφάνιση του ασθενούς μου, αν και τελικά νομίζω ότι κάθε γιατρός αποκτά και την πελατεία που του ταιριάζει. Γενικότερα, βέβαια, στις πλαστικές επεμβάσεις κάθε χώρα δημιουργεί και τη δική της αισθητική. Για παράδειγμα, στην Αμερική υπήρξε μια τάση υπερβολής, η οποία μειώνεται τα τελευταία χρόνια. Αυτή η υπερβολή υπάρχει και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στα διεθνή συνέδρια, παρατηρώντας τα πρόσωπα των συναδέλφων, μπορώ εύκολα να καταλάβω ποια είναι η χώρα καταγωγής τους».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μιχάλης Ταραμπέ, ο οποίος επισημαίνει: «Τα τελευταία χρόνια η πλειονότητα των πελατών που προσέρχονται στο ιατρείο είναι αρκετά συνειδητοποιημένοι ως προς το τι μπορούν να περιμένουν από τον γιατρό τους. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό ότι η υπερβολή τις περισσότερες φορές είναι εναντίον του καλού αποτελέσματος. Ο πλαστικός χειρουργός λειτουργεί εν μέρει και σαν ψυχολόγος, γιατί η ευτυχία και η ποιότητα ζωής περνούν πρώτα από την αποδοχή του εαυτού μας και ύστερα από τη βελτίωση της εικόνας μας μέσα από την πλαστική χειρουργική. Αν παρ' όλα αυτά κάποιος επιμένει σε παράλογες απαιτήσεις, προτιμώ να μην τον αναλάβω».
Όπως ξεκαθαρίζει ο κύριος Μπορούσας, το 80% των ασθενών που προβαίνουν στο χειρουργείο δεν έχουν ανατομικό πρόβλημα. «Η επέμβαση πραγματοποιείται περισσότερο για λόγους αισθητικούς και λόγους αυτοπεποίθησης. Ο φαλλός είναι ένα σύμβολο για τον άνδρα. Παλαιότερα, ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών ήταν στα 20-30 έτη. Το τελευταίο διάστημα είχα ασθενείς που πλησίαζαν και τα 70 έτη. Ουσιαστικά μπορούμε να μιλήσουμε για τρεις τεχνικές. Η φαλλοπλαστική με λίπος αποδίδει άμεσα και το πέος δείχνει ιδιαίτερα εντυπωσιακό, το πρόβλημα όμως είναι ότι το αποτέλεσμα δεν είναι μόνιμο, γιατί το λίπος τελικά απορροφάται από τον οργανισμό. Το χειρουργείο με βλαστικά κύτταρα πλάσματος και χρήση ικριωμάτων δίνει καλά αποτελέσματα, ωστόσο είναι μια μάλλον ακριβή επέμβαση, η οποία μπορεί να αγγίξει και τα 5.000-6.000 ευρώ, επειδή ο ασθενής επιβαρύνεται από το κόστος του υλικού των βλαστικών κυττάρων που παράγονται στο εργαστήριο. Τον τελευταίο χρόνο έχει αναπτυχθεί μια νέα μέθοδος. Μέσω της μηχανής Lipogems αυτή τη φορά, τα βλαστικά κύτταρα του ασθενούς παράγονται με αυτόλογο λίπος μέσα στο χειρουργείο και όχι στο εργαστήριο, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κόστος της επέμβασης, που αγγίζει πλέον τα 3.000 ευρώ».
Πάντα, βέβαια, στις πλαστικές επεμβάσεις υπάρχει μια λεπτή γραμμή, διότι ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής να περάσει στην υπερβολή. «Πολλές φορές δημιουργείται η ψευδής εντύπωση στον ασθενή ότι κάνοντας περισσότερες επεμβάσεις θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό δεν ισχύει. Και εδώ έγκειται η ευθύνη του γιατρού, o οποίος καλείται να θέσει το μέτρο και το όριο» αναφέρει η κυρία Ροδοπούλου και συμπληρώνει: «Εχω αρνηθεί να προχωρήσω σε επεμβάσεις που θεωρώ ότι θα βλάψουν τελικά την εμφάνιση του ασθενούς μου, αν και τελικά νομίζω ότι κάθε γιατρός αποκτά και την πελατεία που του ταιριάζει. Γενικότερα, βέβαια, στις πλαστικές επεμβάσεις κάθε χώρα δημιουργεί και τη δική της αισθητική. Για παράδειγμα, στην Αμερική υπήρξε μια τάση υπερβολής, η οποία μειώνεται τα τελευταία χρόνια. Αυτή η υπερβολή υπάρχει και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στα διεθνή συνέδρια, παρατηρώντας τα πρόσωπα των συναδέλφων, μπορώ εύκολα να καταλάβω ποια είναι η χώρα καταγωγής τους».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μιχάλης Ταραμπέ, ο οποίος επισημαίνει: «Τα τελευταία χρόνια η πλειονότητα των πελατών που προσέρχονται στο ιατρείο είναι αρκετά συνειδητοποιημένοι ως προς το τι μπορούν να περιμένουν από τον γιατρό τους. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό ότι η υπερβολή τις περισσότερες φορές είναι εναντίον του καλού αποτελέσματος. Ο πλαστικός χειρουργός λειτουργεί εν μέρει και σαν ψυχολόγος, γιατί η ευτυχία και η ποιότητα ζωής περνούν πρώτα από την αποδοχή του εαυτού μας και ύστερα από τη βελτίωση της εικόνας μας μέσα από την πλαστική χειρουργική. Αν παρ' όλα αυτά κάποιος επιμένει σε παράλογες απαιτήσεις, προτιμώ να μην τον αναλάβω».
Βαρδάκη Έρη, (BHMAgazino, 24/8/2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου