ΙΒΥΚΟΣ - 1

Την άνοιξη οι κυδωνιές ανθίζουν,

ρουφούν το νερό των ποταμών,

εκεί στον απάτητο Νεραϊδόκηπο.

Κάτω από τα ισκιερά αμπελόφυλλα

αρχίζουν να γρομπιάζουν τα σταφύλια.

Ο Έρωτας ο δικός μου δεν κοιμάται ολοχρονίς.

Βοριάς Θρακιώτης σηκώνεται

από την Κύπριδα και αστραποβολεί

αδίστακτος, σκοτεινός λυσσομανά

και συνταράζει την καρδιά μου σύρριζα.

(μετάφραση Μ. Ζ. Κοπιδάκης)

Και να που ο Έρωτας κάτω από σκούρες

κοιτάζοντάς με βλεφαρίδες

με τα μάτια του με λιώνει

και με γητειές ποικίλες στ᾽ ατελείωτα

δίχτυα της Κύπριδος με ρίχνει.

Τον βλέπω να ᾽ρχεται και τρέμω

σαν άλογο που με βραβεία πολλά τιμήθηκε

και τώρα στα γεράματά του ζεμένο πάλι στο ζυγό

αθέλητα μπαίνει στο στίβο κοντά σε άλλα γρήγορ᾽

άρματα ν᾽ αγωνιστεί.

(μετάφραση Ι. Δημητρίου)

Ο Ίβυκος (ή Ίβυκος ο Ρηγίνος) ήταν αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής από το Ρήγιο της Μεγάλης Ελλάδας του 6ου αιώνα π.Χ.