Περισσότερα δικαιώματα αλλά και μεγαλύτερες δεσμεύσεις
φέρνει το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης, που θα είναι πραγματικότητα για το υπουργείο
Δικαιοσύνης τον Ιούλιο του 2015. Η «συμφωνία δυο ενήλικων προσώπων» όχι μόνον
θα αφορά πλέον και τα ομόφυλα ζευγάρια, αλλά και αναμένεται να θίξει ζητήματα
συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά, φορολογικά, και πάντως νευραλγικά για όλους όσοι
αποφασίσουν να το συνάψουν, σε μια κοινή πορεία ζωής.
«Θα είναι ορθολογικό και συμπαγές, δεν θα εμπεριέχει διακρίσεις λόγω φύλου, θα κατοχυρώνει ουσιαστικά τις δύο πλευρές, αλλά θα είναι και σαφώς περισσότερο δεσμευτικό σε σχέση με το Σύμφωνο του 2008» τονίζει ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Κώστας Παπαϊωάννου. «Είναι ενδεικτικό ότι στην αναμόρφωση που επιχειρείται, δεν θα υπάρχει δυνατότητα μονομερούς λύσης του Συμφώνου (σ.σ.: προβλεπόταν, και μάλιστα χωρίς καν προηγούμενη ανακοίνωση προς την άλλη πλευρά), κάτι που υποδηλώνει έλλειψη τιμής, εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης ανάμεσα στα δύο μέρη. Οι δεσμεύσεις ως προς τη σύναψη και τη λύση του Συμφώνου επιφέρουν εξάλλου ισορροπία, καθώς ένα χαλαρό Σύμφωνο με πολλά δικαιώματα θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάχρηση και σε εικονικές συνάψεις».
Στην παρούσα φάση, δεν αγγίζεται καθόλου το θέμα των παιδιών στην κοινή ζωή εντός Συμφώνου, αντιθέτως δίδεται μεταξύ άλλων μεγάλη έμφαση στην ίση μεταχείριση στον τομέα της Εργασίας. Προβλέπεται, για παράδειγμα, συνυπηρέτηση στον ίδιο τόπο, γεωγραφικά, όπως ακριβώς και στον γάμο - δεν μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος να υπηρετεί στη Λαμία και ο/η σύντροφός του στο Ηράκλειο της Κρήτης, καθώς στόχος είναι η προστασία της κοινής ζωής.
Η δυνατότητα συνυπηρέτησης θα προβλέπεται για πλείστες όσες επαγγελματικές κατηγορίες, ενώ ήδη βέβαιη θεωρείται η εφαρμογή της στο πεδίο των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην ίδια λογική, με βάση πάντα τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και αυτή του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το Σύμφωνο προβλέπει ίση μεταχείριση σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας, είτε αυτές έχουν να κάνουν με την παροχή σχετικών επιδομάτων (όπως το επίδομα γάμου) στον ιδιωτικό τομέα, είτε με άδειες.
Στην παρούσα φάση, το λεγόμενο Σύμφωνο Συμβίωσης αποτελεί αντικείμενο της αρμόδιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής (με πρόεδρο την κυρία Ευτυχία Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, ομότιμη καθηγήτρια της Νομικής Σχολής), οι εργασίες της οποίας στόχος είναι να έχουν ολοκληρωθεί τέλη Μαΐου. Κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης τονίζουν ότι το Σύμφωνο θα είναι έτοιμο σε κάθε περίπτωση τον Ιούλιο, συνδέουν ωστόσο την ψήφισή του με τη ροή του νομοθετικού έργου.
Το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης γίνεται σημαία για τη γενικότερη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, αναγκαία κατά κοινή ομολογία, καθώς έχουν περάσει 31 ολόκληρα χρόνια από τη μεταρρύθμιση του 1983. Η Ελλάδα έχει εισπράξει άλλωστε μια καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με αιχμή του δόρατος την υπόθεση Βαλλιανάτου κατά Ελλάδας, για τη μη συμπερίληψη των ομόφυλων ζευγαριών στο ήδη ισχύον Σύμφωνο. Το Δικαστήριο επεσήμανε στην απόφασή του, ότι ανάμεσα στις 19 χώρες-μέλη που έχουν αναγνωρίσει μια «αστική ένωση» πέραν του γάμου, μόνο η Λιθουανία και η Ελλάδα έχουν εισαγάγει διακρίσεις με βάση το φύλο.
Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι «ναι» στο Σύμφωνο Συμβίωσης είπε πριν από μόλις λίγες ημέρες και η Κύπρος, καθώς το Υπουργικό Συμβούλιο έδωσε το πράσινο φως σε νομοσχέδιο για τη θέσπισή του.
«Θα είναι ορθολογικό και συμπαγές, δεν θα εμπεριέχει διακρίσεις λόγω φύλου, θα κατοχυρώνει ουσιαστικά τις δύο πλευρές, αλλά θα είναι και σαφώς περισσότερο δεσμευτικό σε σχέση με το Σύμφωνο του 2008» τονίζει ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Κώστας Παπαϊωάννου. «Είναι ενδεικτικό ότι στην αναμόρφωση που επιχειρείται, δεν θα υπάρχει δυνατότητα μονομερούς λύσης του Συμφώνου (σ.σ.: προβλεπόταν, και μάλιστα χωρίς καν προηγούμενη ανακοίνωση προς την άλλη πλευρά), κάτι που υποδηλώνει έλλειψη τιμής, εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης ανάμεσα στα δύο μέρη. Οι δεσμεύσεις ως προς τη σύναψη και τη λύση του Συμφώνου επιφέρουν εξάλλου ισορροπία, καθώς ένα χαλαρό Σύμφωνο με πολλά δικαιώματα θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάχρηση και σε εικονικές συνάψεις».
Στην παρούσα φάση, δεν αγγίζεται καθόλου το θέμα των παιδιών στην κοινή ζωή εντός Συμφώνου, αντιθέτως δίδεται μεταξύ άλλων μεγάλη έμφαση στην ίση μεταχείριση στον τομέα της Εργασίας. Προβλέπεται, για παράδειγμα, συνυπηρέτηση στον ίδιο τόπο, γεωγραφικά, όπως ακριβώς και στον γάμο - δεν μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος να υπηρετεί στη Λαμία και ο/η σύντροφός του στο Ηράκλειο της Κρήτης, καθώς στόχος είναι η προστασία της κοινής ζωής.
Η δυνατότητα συνυπηρέτησης θα προβλέπεται για πλείστες όσες επαγγελματικές κατηγορίες, ενώ ήδη βέβαιη θεωρείται η εφαρμογή της στο πεδίο των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην ίδια λογική, με βάση πάντα τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και αυτή του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το Σύμφωνο προβλέπει ίση μεταχείριση σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας, είτε αυτές έχουν να κάνουν με την παροχή σχετικών επιδομάτων (όπως το επίδομα γάμου) στον ιδιωτικό τομέα, είτε με άδειες.
Στην παρούσα φάση, το λεγόμενο Σύμφωνο Συμβίωσης αποτελεί αντικείμενο της αρμόδιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής (με πρόεδρο την κυρία Ευτυχία Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, ομότιμη καθηγήτρια της Νομικής Σχολής), οι εργασίες της οποίας στόχος είναι να έχουν ολοκληρωθεί τέλη Μαΐου. Κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης τονίζουν ότι το Σύμφωνο θα είναι έτοιμο σε κάθε περίπτωση τον Ιούλιο, συνδέουν ωστόσο την ψήφισή του με τη ροή του νομοθετικού έργου.
Το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης γίνεται σημαία για τη γενικότερη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, αναγκαία κατά κοινή ομολογία, καθώς έχουν περάσει 31 ολόκληρα χρόνια από τη μεταρρύθμιση του 1983. Η Ελλάδα έχει εισπράξει άλλωστε μια καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με αιχμή του δόρατος την υπόθεση Βαλλιανάτου κατά Ελλάδας, για τη μη συμπερίληψη των ομόφυλων ζευγαριών στο ήδη ισχύον Σύμφωνο. Το Δικαστήριο επεσήμανε στην απόφασή του, ότι ανάμεσα στις 19 χώρες-μέλη που έχουν αναγνωρίσει μια «αστική ένωση» πέραν του γάμου, μόνο η Λιθουανία και η Ελλάδα έχουν εισαγάγει διακρίσεις με βάση το φύλο.
Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι «ναι» στο Σύμφωνο Συμβίωσης είπε πριν από μόλις λίγες ημέρες και η Κύπρος, καθώς το Υπουργικό Συμβούλιο έδωσε το πράσινο φως σε νομοσχέδιο για τη θέσπισή του.
(tovima.gr, 10-5-2015)
«Κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης τονίζουν ότι το Σύμφωνο θα είναι έτοιμο σε κάθε περίπτωση τον Ιούλιο, συνδέουν ωστόσο την ψήφισή του με τη ροή του νομοθετικού έργου.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε απλά ελληνικά, φέξε μου και γλίστρησα.