ΕΛΛΑΔΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ;

Το σκηνικό είναι γνωστό: Ηλικιωμένος μοναχικός άνδρας βρίσκεται νεκρός στο διαμέρισμα του, στραγγαλισμένος ή μαχαιρωμένος, σίγουρα πάντως έχοντας βρει βίαιο τέλος.

"Ήταν πολύ ευγενικός, γλυκομίλητος" λέει η γειτόνισσα. "Mπαινόβγαιναν νεαροί "συμπληρώνει ωστόσo όλο νόημα.

H αλήθεια λέγεται πάντα με μισόλογα. Λίγοι τολμούν να πουν οτι ο ηλικιωμένος βρήκε το φρικτό αυτό τέλος επειδή τον δολοφόνησε κάποιο νεαρό αγόρι με το οποίο είχε συνευρεθεί έναντι χρηματικής αμοιβής.

Το καθεστώς της ανδρικής πορνείας όπως υφίσταται στην Ελλάδα είναι ένα μπλεγμένο κουβάρι το οποίο ουδείς μοιάζει να επιθυμεί να ξεμπλέξει. Υπάρχουν όμως μερικά δεδομένα.

Από μια ηλικία και μετά, ειδικά οι παλιότερες γενιές των gay Ελλήνων, δεν είχαν και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κάνουν σεξ επί πληρωμή.

Οι δομές που θα τους επέτρεπαν να έχουν μια διαφορετική μοίρα- ένα σύμφωνο συμβίωσης ας πούμε που θα τους έβγαζε από το περιθώριο  ή  ακόμη και η νομιμοποιηση της ανδρικής πορνείας και ο έλεγχος της- δεν υφίστανται.

Η δεξαμενή των πιθανών συντρόφων είναι περιορισμένη. Παλιότερα τα λεγόμενα "τεκνά" προέρχονταν από την Ελληνική επαρχία ή τις φτωχογειτονιές της πόλης. Αγόρια χωρίς στον ήλιο μοίρα που έβγαζαν χαρτζηλίκι πηγαίνοντας με μεγάλους σε ηλικία gay άνδρες.

Εδώ και μια εικοσαετία ίσως και παραπάνω η δεξαμενή έχει εμπλουτισθεί κατά πολύ και από τις κάστες των οικονομικών μεταναστών, όπου η εξαθλίωση είναι ο κανόνας.

Το κοινό χαρακτηριστικό των αγοριών αυτών εξακολουθεί να είναι η φτώχεια, η έλλειψη μόρφωσης και η έλλειψη προοπτικής για ένα καλύτερο αύριο.

Αυτά τα κενά έρχεται να καλύψει η ενασχόληση με την πορνεία.Το σεξ επί πληρωμή είναι για αυτά πολύ πιο εύκολος τρόπος εξοικονόμησης χρημάτων από άλλες παράνομες δραστηρίοτητες όπως η πώληση ναρκωτικών και σίγουρα προτιμοτερο από την ανασφάλιστη εργασία με τα ατέλειωτα ωράρια και τις πενιχρές αμοιβές στην οποία έχουν πρόσβαση.

Η σύμβαση αυτή έχει απολαβές λοιπόν και για τα δύο μέρη.

Δεν είναι όμως μόνο τα χρήματα αυτό που αποκομίζεται.  Συχνά ο μεγάλος σε ηλικία gay αντιπροσωπεύει και μια πατρική φιγούρα παίρνοντας το "τεκνό" υπό την προστασία του, βρίσκοντας του δουλειά, σπίτι, διέξοδο. Και οι δύο αποκτούν έτσι μια "εικονική" οικογένεια. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ηλικιωμένος gay παραμένει στη ζωή του αγοριού ακόμη και όταν εκείνο παντρεύεται και κάνει δική του οικογένεια. Αυτή είναι η καλύτερη εκδοχή του συγκεκριμένου δούναι και λαβείν.

Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι οτι πολλά από αυτά τα αγόρια που ασχολούνται με την πορνειά δεν είναι μόνο ανήλικα, αλλά και μικρότερα από την ηλικία συναίνεσης που είναι τα 16 έτη. Τα περισσότερα από αυτά τα αγόρια όμως δεν είναι θύματα trafficking. Έχουν βγει στο "πεζοδρόμιο" με τη θέληση τους, πιεσμένα από ανάγκες, ή αναζητόντας έυκολο κέρδος και κανένα από αυτά δεν έχει την πρόθεση να καταγγείλει στις αρχές τους πελάτες που του παρέχουν εισόδημα.

Είναι αυτά τα αγόρια gay ή straight; Ούτε ο Κϊνσεϊ δεν θα μπορούσε να απαντήσει με βεβαιότητα. Αν ρωτήσεις τα ίδια τα αγόρια θα σου πουν όχι, απλά το κάνουν για να βγάλουν χρήματα. Πως είναι δυνατόν όμως να μπορούν να κάνουν σεξ με έναν άλλο άντρα και να είναι λειτουργικοί αν δεν έχουν καμία ομοφυλοφυλική τάση; Το ερώτημα δεν απαντιέται εύκολα.

Κάπου εκεί πρέπει να βρίσκεται και η απάντηση στο γιατί κάποιες από αυτές τις συνευρέσεις έχουν τραγική κατάληξη.

Συνήθως το έγκλημα έρχεται μετά την ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης, όταν η πραγματικότητα δεν αμβλύνεται από τον σεξουαλικό ερεθισμό. Μετά την κορύφωση, το τεκνό που θεωρεί τον εαυτό του straight βρίσκεται αντιμέτωπο με την αλήθεια που δεν θέλει να παραδεχτεί . Μία λύση για να νιώσει λιγότερο άσχημα για αυτό που έχει συμβεί  είναι να εξαφανίσει όλα όσα του θυμίζουν τι έκανε. Δηλαδή τον ίδιο τον ηλικιωμένο gay  άνδρα...

Μια άλλα εξήγηση έχει να κάνει με την αίσθηση της αδικίας: Το αγόρι που δεν έχει μέλλον, δουλειά, χρήματα βρίσκεται στο περιθώριο και δελεάζεται από την οικονομική άνεση που δύναται να του προσφέρει ο πελάτης του, συνειδητοποιεί ότι τον έχει ανάγκη και τον μισεί για αυτό. Μισεί το γεγονός οτι  κάτι το τόσο απαραίτητο για αυτόν-τα χρήματα- δίνεται με τόση ευκολία από τον άλλο που το έχει σε αφθονία, προκαλείται από αυτό και επαναστατεί στο γεγονός οτι προκειμένου να τα πάρει θα πρέπει ο ίδιος να υποβληθεί σε κάτι που δεν θα έκανε ποτέ υπό άλλες συνθήκες. Μια μορφή εκδίκησης είναι λοιπόν ο φόνος του πελάτη. Που μπορεί με τη σειρά του ηθελημένα ή άθελα να έχει προκαλέσει τον φονιά του, είτε με την επίδειξη οικονομικής άνεσης που όμως είναι αναγκαία προκειμένου να προσεκλύσει το αγόρι, είτε με την πίεση που μπορεί να ασκήσει στο εκδιδόμενο άτομο ο πελάτης για μερικές επιπλέον στιγμές ηδονής.

Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα; Στη δεκαετία του 80 και του 90 όταν το θέμα της ανδρικής πορνείας είχε βγει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, η δημοσιογραφική άποψη ήταν ξεκάθαρη. Θύματα ήταν τα αγόρια, θύτες οι ομοφυλόφιλοι που εκμεταλεύονταν την ανάγκη τους. Στην πραγματικότητα  οι ρόλοι του θύτη και του θύματος εναλλάσονται συνεχώς ανάμεσα στα δύο μέρη και παραμένουν δυσδιάκριτοι, μέχρι τουλάχιστον να καταλήξει η υποθεση σε φόνο και να γίνουν τα πράγματα πιο ξεκάθαρα.

Φυσικά μετά το θάνατο το θύμα διασύρεται για δεύτερη φορά από τον Τύπο, όπως είδαμε στην περίπτωση της δολοφονίας κοσμαγάπητου τηλεοπτικού ηθοποιού πριν μερικά χρόνια. Δεν είναι ούτε αυτό κανόνας ωστόσο. Σε άλλες περιπτώσεις το θύμα προφυλάσσεται από το διασυρμό, λόγω σεβασμού προς το πρόσωπο του, αλλά και λόγω μιας ιδιόρρυθμης υποκρισίας που χαρακτηρίζει τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Ίσως όμως τόσο ο πελάτης, όσο και ο εργάτης του σεξ να να είναι και οι δύο θύματα μιας υποκριτικής κοινωνίας. Ο gay γιατί αισθάνεται πάντα στο περιθώριο, χωρίς προοπτική ένταξης στην κοινωνία ως αξιοσέβαστο μέλος της αν δεν απαρνηθεί την πραγματική του φύση, αφού το κράτος αρνείται να τον αποδεχτεί τις ανάγκες του ως φυσιολογικές, και να τις προστατέψει όπως προστατεύει αντίστοιχα αυτές των straight, το αγόρι γιατί αισθάνεται ότι δεν έχει άλλο τρόπο να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή  από το να μπει στην παρανομία και τον αγοραίο έρωτα.

Ίσως μια πιο ειλικρινής ανάγνωση της πραγματικότητας χωρίς περιττές ηθικολογίες και μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που θα διόρθωναν τις αιτίες που προκαλούν τις συγκεκριμένες εκφάνσεις εγκληματικότητας να είναι η λύση.

Στη χώρα μας το αρχαιότερο επάγγελμα είναι νόμιμο και αναγνωρίζεται κατά κάποιον τρόπο ως λειτούργημα. Και  ένας από τους λόγους που οι straight πελάτες των πορνείων δεν καταλήγουν τόσο συχνά δολοφονημένοι είναι επειδή το κράτος ελέγχει και εποπτεύει τη γυναικεία πορνεία. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να κάνει το ίδιο και με την αντρική εφ όσον είναι σαφές ότι υφίσταται και θα υφίσταται κυρίως όμως οτι  η έλλειψη ελέγχου και πλαισίου είναι αυτή που οδηγεί στα γνωστά τραγικά περιστατικά; (toratora.gr)