Επειδή από νεαρή ηλικία ήταν πολύ επιρρεπής [ο Αλέξανδρος ο
Μέγας] στους έρωτες με αγόρια, η πρώτη έγνοια του Φιλίππου, όταν σκέφτηκε να
τον παντρέψει, ήταν να εξορίσει τους εταίρους του γιου του, δηλαδή τους
Πτολεμαίο, Νέαρχο, Άρπαλο και Ερίγυιο.
Ο Ηφαιστίωνας ήταν ο πιο αγαπημένος εταίρος του Αλεξάνδρου και ισάδελφος φίλος του. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερός του, μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν μαζί, γι’ αυτό τον αποκαλούσε φιλαλέξανδρον. Στα Εκβάτανα όταν γιόρταζαν τα Διονύσια, ο Ηφαιστίωνας αρρώστησε και την έβδομη μέρα της γιορτής πέθανε. Ο Αλέξανδρος ήταν απαρηγόρητος για το χαμό του φίλου του και σταύρωσε το γιατρό του* ενώ διέταξε να παύσουν οι αυλοί και η μουσική γενικά σε όλο το στρατόπεδο. Οι γιορτές διακόπηκαν και οι Μάγοι έσβησαν την ιερή φωτιά στους ναούς, σαν να είχε πεθάνει βασιλιάς. Τότε ο Αλέξανδρος έστειλε θεωρούς στο μαντείο του Άμμωνος-Διός ζητώντας να μάθει αν μπορούσε να θυσιάσει στον νεκρό φίλο του όπως σε ήρωα. Παίρνοντας θετική απάντηση, μετέφερε τον νεκρό στη Βαβυλώνα και του ανήγειρε μεγαλοπρεπέστατο οικοδόμημα που στοίχισε 10.000 τάλαντα. Τέλος, για παρηγοριά από το πένθος, κατέφυγε στον πόλεμο και υπέταξε το έθνος των Κοσσαίων, τους οποίους κατέσφαξε σκοτώνοντας ακόμη και τα μικρά παιδιά: αυτή υπήρξε η θυσία για την κηδεία του Ηφαιστίωνα.»
Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου, κεφ. 116.
* Ο Επίκτητος (Διατριβών, βιβλίο δεύτερο, 22) προσθέτει ότι έβαλε να πυρπολήσουν όλους τους ναούς του Ασκληπιού για να τιμωρήσει κατ’ αυτό τον τρόπο το θεό της ιατρικής (Σημείωση του συγγραφέα).
Ο Ηφαιστίωνας ήταν ο πιο αγαπημένος εταίρος του Αλεξάνδρου και ισάδελφος φίλος του. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερός του, μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν μαζί, γι’ αυτό τον αποκαλούσε φιλαλέξανδρον. Στα Εκβάτανα όταν γιόρταζαν τα Διονύσια, ο Ηφαιστίωνας αρρώστησε και την έβδομη μέρα της γιορτής πέθανε. Ο Αλέξανδρος ήταν απαρηγόρητος για το χαμό του φίλου του και σταύρωσε το γιατρό του* ενώ διέταξε να παύσουν οι αυλοί και η μουσική γενικά σε όλο το στρατόπεδο. Οι γιορτές διακόπηκαν και οι Μάγοι έσβησαν την ιερή φωτιά στους ναούς, σαν να είχε πεθάνει βασιλιάς. Τότε ο Αλέξανδρος έστειλε θεωρούς στο μαντείο του Άμμωνος-Διός ζητώντας να μάθει αν μπορούσε να θυσιάσει στον νεκρό φίλο του όπως σε ήρωα. Παίρνοντας θετική απάντηση, μετέφερε τον νεκρό στη Βαβυλώνα και του ανήγειρε μεγαλοπρεπέστατο οικοδόμημα που στοίχισε 10.000 τάλαντα. Τέλος, για παρηγοριά από το πένθος, κατέφυγε στον πόλεμο και υπέταξε το έθνος των Κοσσαίων, τους οποίους κατέσφαξε σκοτώνοντας ακόμη και τα μικρά παιδιά: αυτή υπήρξε η θυσία για την κηδεία του Ηφαιστίωνα.»
Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου, κεφ. 116.
* Ο Επίκτητος (Διατριβών, βιβλίο δεύτερο, 22) προσθέτει ότι έβαλε να πυρπολήσουν όλους τους ναούς του Ασκληπιού για να τιμωρήσει κατ’ αυτό τον τρόπο το θεό της ιατρικής (Σημείωση του συγγραφέα).
Moritz-Hermann-Eduard Meier: O «Ελληνικός έρωτας» στην Αρχαιότητα (Περίπλους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου