[...] Την προηγούμενη βδομάδα μου συνέβη κάτι απρόσμενο. Δεν είχα λάβει υπόψη μου ότι υφίσταται και «Coming out to my nephews» λεσβιακή οδηγία και πιάστηκα αδιάβαστη! Μιλώντας με τον αγαπημένο μου 21χρονο ανιψιό για γκομενοδουλειές μιας κι ήρθε να με δει τίγκα στις πιπιλιές από την καινούργια του κατάκτηση , του είπα κάποια στιγμή: «πίστεψέ με, κάτι ξέρω από γυναίκες». Κι εκείνος είπε «το ξέρω», χαμογελώντας.
Γέλασα αμήχανα κι άρχισα τα πέρα-δώθε σκεπτόμενη, πως «ο.κ., μεγάλωσε το παιδί όλα τα λέμε, θα καταλάβει». Άρχισα τα «ξέρεις, θέλω να σου πω κάτι» και «ξέρεις σ’αγαπάω» και «ξέρεις η κοινωνία μας είναι υποκριτική» και «ξέρεις »… δίχως να λέω τίποτα κι όλο να πηγαινοέρχομαι.
Ώσπου το παιδί, σηκώθηκε, με αγκάλιασε και μου είπε: «Θεία, ξέρω, αλλά μην το κάνεις να φαίνεται λες κι έκανες έγκλημα! Έχω φίλη που είναι λεσβία. Μήπως σκέφτεσαι να συγκατοικήσεις με κάποια; Εγώ θα χαρώ πάντως».
Πώς λέμε, «Έμεινα μαλάκας;» Έτσι έμεινα. «Όχι, απλά ήθελα να το ξέρεις», του είπα. «Το ξέρω», απάντησε. «Αλλά είναι δικαίωμά σου να το λες εσύ, όταν θες κι όπου θες». Αυτό που ένιωσα ήταν ό,τι ξεστόμισα: «Είμαι περήφανη για σένα».
Αυτός ο λόγος, η υπερηφάνεια μου, ήταν η αφορμή για το ποστ αυτό. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα περήφανη για άτομο, που δεν επέλεξα αλλά μου προέκυψε από συγγένεια.
γιατί όχι ;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός