Μια επιστολή γραμμένη από ένα γκέι αγόρι στη μητέρα
του, που κρύβει όλη την πορεία της απόρριψης που έχει ζήσει - Η συγχώρεση και η
κατανόηση του στους γονείς και η αγωνία της αποδοχής
της
Χρίσλας Γεωργακοπούλου (thetoc.gr, 13/4/2014)
Έναν
τρόπο επικοινωνίας και έφρασης συναισθημάτων έχει βρει η ιστοσελίδα
NotetoMyKid, που απευθύνεται στην κοινότητα ΛΟΑΤ. Γονείς ομοφυλόφιλων ατόμων
αναρτούν επιστολές προς τα παιδιά τους, μιλώντας για τη σχέση τους, για το πώς
νιώθουν για αυτά και εκφράζουν τις απόψεις και τις ιδέες τους σχετικά με το ότι
είναι γκέι. Από την άλλη μεριά, άνθρωποι όλων των ηλικιών απευθύνουν στους
γονείς τους όλα όσα δεν μπορούν να τους πουν.
Ανάμεσα
στις επιστολές υπάρχει και εκείνη ενός αγοριού από την Αρμενία, ο οποίος στην
προσπάθειά του να εκφράσει όσα νιώθει απευθύνει επιστολή στη μητέρα του,
μιλώντας και για τις αντιδράσεις που έλαβε από εκείνη και την οικογένεια όταν
τους ανακοίνωσε τη σεξουαλική του ταυτότητα. Το αγόρι από την Αρμενία μέσα το
γράμμα του ανακοινώνει στη μητέρα του ότι την συγχωρεί που όταν έμαθε ότι είναι
ομοφυλόφιλος έφτασε στο σημείο να πει ότι θα προτιμούσε όταν ήταν έγκυος να
είχε κάνει έκτρωση!
Διαβάστε
το γράμμα:
«Γειά
σου μαμά,
Προφανώς
και ξέρω ότι ποτέ δεν θα αποδεχθείς το ότι είμαι γκέι. Προφανώς και δεν θα
διαβάσεις ποτέ αυτό το γράμμα, αφού η μητρική σου γλώσσα, την οποία και
χρησιμοποιείς είανι η Αρμένικη.
Στην
πραγματικότητα δεν μπορώ καν να φανταστώ ότι θα μπορούσες να επισκεφθείς
αυτή την ιστοσελίδα. Ποτέ. Αλλά δεν πειράζει. Αν υπάρχει έστω και μια περίπτωση
που θα μπορούσε να συμβεί αυτό, ακόμα κι αν είναι μετά από πολλά χρόνια,
αποφάσισα να γράψω αυτό το γράμμα .
Έχουν
περάσει τρία χρόνια από τότε που σου είπα ότι είμαι γκέι και εξακολουθείς να
μην μπορείς να το διαχειριστείς. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο και ότι ποτέ δεν
θα μπορέσεις να το αποδεχθείς πλήρως. Μεγάλωσες και ανατράφηκες σε μια πολύ
θρησκευόμενη χώρα και ξέρω ότι δεν μπορώ να αλλάξω τον τρόπο που αισθάνεσαι και
αντιμετωπίζεις ορισμένα θέματα. Ακριβώς όπως δεν μπορείς να αλλάξεις κι εσύ τον
τρόπο που αισθάνομαι για τα αγόρια. Θα πρέπει να ξέρεις ένα πράγμα: είμαι ακόμα
το ίδιο αγόρι που ανέθρεψες και πάντα θα αγαπώ εσένα και θα στηρίζω την
οικογένειά μας. Οικονομικά, συναισθηματικά και με όποιον άλλον δυνατό τρόπο. Ως
παιδί που κατάφερε να είναι η πρώτη γενιά της οικογένειάς μου που σπουδάζει
αισθάνομαι ότι είναι καθήκον μου να βοηθώ την οικογένεια. το ότι είμαι
ομοφυλόφιλος δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό .
Στην
αρχή σκέφτηκες ότι κάποιος με ανάγκασε να γίνω ομοφυλόφιλος. Με κουβαλάγατε
στους ψυχολόγους με την ελπίδα να με αλλάξετε. Όφειλα να σας ακολουθήσω γιατί
ήθελα να σας αποδείξω ότι ακόμη και οι ψυχολόγοι δεν μπορούν να με αλλάξουν.
Γεννήθηκα έτσι. Σκέφτηκα ότι πηγαίνοντας σε έναν ψυχολόγο θα μπορούσα να
αποδείξω ότι είμαι φυσιολογικός άνθρωπος. Νόμιζες ότι θα σας παρατήσω και δεν
θα νοιαστώ ποτέ ξανά για την οικογένεια, νόμιζες ότι, τελικά, ήμουν κάποιος
άλλος από αυτόν που ήξερες. Είμαι εδώ και είμαι ο ίδιος άνθρωπος που μεγάλωσες.
Οι μέρες περνούν και οι συζήτησεις σχετικά με το ότι είμαι γκέι όλο και
μειώνονται. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό είναι ένα καλό σημάδι.
Θυμάμαι
ακόμα όταν μου είπες ότι θα έκανες έκτρωση αν ήξερες ότι θα κατέληγα
ομοφυλόφιλος. Σε συγχωρώ γι 'αυτό. Ξέρω ότι ήσουν φοβισμένη και είχες την
εντύπωση ότι ήμουν πολύ λυπημένος και είχα πέσει σε κατάθλιψη επειδή είμαι γκέι
. Ωστόσο, θέλω να ξέρεις ότι είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι ομοφυλόφιλος και
έχω αποδεχθεί πλήρως τον εαυτό μου. Αγωνιώ να με αποδεχθείς εσύ και ο μπαμπάς
γιατί το θέλω πολύ. Σου υπογραμμίζω ότι είαμι πολύ υπομονετικός, όσο και οι
ακρίδες. Δεν θέλω να σας αφήσω, να σας χάσω. Σας αγαπώ όλους . Ελπίζω ότι μια
μέρα τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Από
το Αρμένιο αγόρι σας»
...και γεννάται το ερώτημα: ήταν ανάγκη να αποκαλυφτεί στη μητέρα του; Από πού κι ως πού πρέπει να λέμε στους γονείς μας τι ακριβώς κάνουμε ανάμεσα σε δύο σεντόνια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
Ξενικέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα υποθέσω ότι είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία (περι)ορίζεται ως κάτι που συμβαίνει "ανάμεσα σε δύο σεντόνια" και επομένως δεν χρειάζεται να το μαθαίνουν οι άλλοι;