ΞΟΥΘΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ΓΩΝΙΑ
Μ’ αφοσίωση και συμπάθεια
Ράινερ Μαρία Ρίλκε
Και για την αντιγραφή
Κώστας Κρεμμύδας
Γράμματα σ’ έναν νέο ποιητή ΙΙ
…Και σε μεσήλικες φίλους
Σολωμού 13, 2ος όροφος
4 του Απρίλη 2013
…Και σε μεσήλικες φίλους
Σολωμού 13, 2ος όροφος
4 του Απρίλη 2013
Φίλε
Κύριε ΓΧΣ,
Εδώ και λίγες μέρες σκέφτομαι το τηλεφώνημά σας, την ώρα που ανέβαινα με το ασανσέρ στο διήμερο «Καβάφης: Κρίση, Παρακμή, Ουτοπία, Αριστερά», με αφορμή όχι απλώς τα 150 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή, αλλά και τη σύνδεσή του με την τραγική πραγματικότητα του τόπου σας. Η αδιαφορία τόσον η δική σας όσο και των πρεσβύτερων της συντροφίας εμού κατέστη εκκωφαντική ιδίως όταν εισήλθα εις την αδειανήν αίθουσαν. Παρότι η κριτική είναι το χειρότερο μέσο για ν’ αγγίξεις μια διαπροσωπική σχέση: οδηγεί πάντα σε παρανοήσεις, εντούτοις δεν μπορώ παρά να εκφράσω την πικρίαν μου δια τας πολλαπλάς απουσίας.
Ασφαλώς ο Καβάφης, απλώς ομοφυλόφιλος, ούτε καν τρανσέξουαλ για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του Γραφείου Τύπου, μακράν της πολιτικής, ουδέ καν χειραψίαν μετά του Καμένου δεν ηυτύχησεν εν ζωή, δε προσιδιάζει πέρα απ’ τα ανούσια και περιττώς μυστηριακά γνωρίσματα ενός καλλιτέχνη, (που καλό θα είναι να γνωρίζομε εξ αποστάσεως δια να μη χάνουμε τον καιρό μας σε φιλολογίες), με την πολύπλοκον αριστερή σκέψη και τη νεανική νοοτροπία της εύκολης προβολής, δια να κεντρίσει την προσοχήν σας. Δεν είναι όχι μόνον της εμβέλειας Βαρουφάκη για να αποτελέσει το επίκεντρο χιλιάδων e-mail με τας αοριστολογίας της βεβαιότητάς του, αλλά ούτε καν του αναστήματος ενός Τσακαλώτου, ή της φήμης ενός Λαπαβίτσα, δια να τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητος.
Κάποια ψωροελληνικά άρθρωσε όλα κι όλα. Σφιχτός υπάλληλος της Εταιρίας Αρδεύσεως εμούσκευε συχνά τα χρόνια του μακριά από ουζάδικα, ταβερνεία και κοψίδια, που θα ’τανε τουλάχιστον μια πρόκληση για κάποιους εξ υμών καλοφαγάδες.
Και μόνο ότι η διοργάνωσις προήρχετο από το Τμήμα Πολιτισμού του Μετώπου, ήτο λόγος –όπως και συνέβη– ν’ αποσιωπηθεί από όλες διακομματικά τις εφημερίδες της αριστεράς και της Προόδου. Γιατί μπορεί να ανεχόμαστε την πολυφωνία αλλά δεν είμαστε και αφελείς να προπαγανδίζουμε εκδηλώσεις στις οποίες δε συμμετέχει ως ομιλητής ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Χώρια που ο Καβάφης και οι μυστηριακές υπάρξεις της ζωής του συναλλάσσονταν με λίρες Αιγύπτου, γεγονός που μπορεί να αφήσει υπόνοιες για νομισματική ενδοτικότητα της επίσημης αριστεράς.
Φίλε μου ΓΧΣ
προς στιγμήν έψεξα την απρονοησία μου να μη σας στείλω μια ειδοποίηση, ένα νεύμα, όπως μου επισημάνατε. Άλλωστε εκτιμώ που κρατάτε προσεκτικά την επαφή, σκεπτόμενος ότι μπορεί σε κάτι να φανώ σας χρήσιμος. Μπορεί συμβατικά τα τηλεφωνήματά σας άπαξ ή δίπαξ του διμήνου. Η διεκτραγώδηση του φόρτου εργασίας. Μα νέε μου άπαντες ευρισκόμεθα στο ίδιο χάλι, φροντίζοντας ωστόσο να εκπληρώνουμε άπασας τας δεσμεύσεις κι υποσχέσεις μας. Ουχί εξαναγκαζόμενοι αλλά από ειλικρινή επιλογή και επιθυμίαν. Αν δεν σας βγαίνει αυθορμήτως, αφήστε το να πάει στο καλό. Μη δικαιολογείστε, και το σπουδαιότερον μη ρίχνεται το φταίξιμο εις ημάς. Ειδοποιούμε με προσκλήσεις, ηλεκτρονικώς, δια τηλεγράφου και τηλεφώνου. Μη βλέπετε που στις οικείες στήλες λανθάνουν οι ειδήσεις μας. Ας όψεται η συνήθεια από αρχαιοτάτων χρόνων να θέλει διαιρεμένους τους Έλληνας, όπως βροντοφώναζε ένας ακόμη σπουδαίος ποιητής σας ονόματι Σικελιανός.
Αλλά μετά την πρώτη έκπληξη θυμήθηκα πως είχα αναρτήσει, όπως και παλαιότερη δική σας βραδιά ποιήσεως, όπως το κάνω πάντα με όλους, αγαπητούς και μη, ων επισκέπτομαι τας εκδηλώσεις, οσάκις μας καλεί η Τέχνη και η φιλία. (Εδώ οι μεσήλικες του χώρου μας, λυσσάνε σε προσκλήσεις κάθε αμφίβολης ποιοτικά βραδιάς, φτάνει να ξέρουν, ή να θεωρούν φίλο τους το διοργανωτή).
Επομένως αγαπητέ και αγαπητοί είχατε εγκαίρως πληροφορηθεί δια τους ομιλητάς: Δημήτρη Δασκαλόπουλο: «Ο Καβάφης σήμερα», Γιάννη Μότσιο: («Ο Καβάφης στα ρωσικά»), Μάρκο Δεληγιάννη : «Το ταξίδι», Ολυμπία Σελέκου : «Ο ιστορικός Καβάφης, 27 Ιουνίου 1906, 2μμ», αναφορά στο σχετικό ποίημα του Αλεξανδρινού με αφορμή τον απαγχονισμό από τις αγγλικές δυνάμεις Κατοχής του 17χρονου Αιγυπτίου Ιωσήφ Χουσεΐν Σελίμ, «κάτω απ’ τον μεσημεριανό, τον άγριο ήλιο […]/ επεράσάν το το σκοινί και τόπνιξαν/ το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί…». (Ανέκαθεν οι Άγγλοι είχαν προτίμηση σε απαγχονισμούς νέων, αν θυμηθούμε και τους 20χρονους Καραολή και Δημητρίου).
Να θυμηθώ επίσης τις απαγγελίες ποιημάτων στα τούρκικα, ισπανικά, ρώσικα, γαλλικά, ιταλικά, από τους Κώστα Γιαλίνη, Αλέκα Σταυρακάκη-Μότσιου, Χάιμε Σβαρτ, Μαρίνα Παπαδημητρίου, Μισέλ Μαγκανάρη, Ροδή Τομουρτζούκ-γκιουλ, Πέτρο Πέτρου κ.α., καθώς και τη μουσική ενότητα «Ο Καβάφης του Δημήτρη Μητρόπουλου και οι μουσικές στις πόλεις που έζησε ο ποιητής», με τους Λευκοθέα Φιλιππίδη (τραγούδι), Μαρίνα Παπαδημητρίου (πιάνο) και Μιχάλης Μεσσήνης (μαντολίνο). Ενώ η ευγένειά μου ομίλησε δια την εξ αριστερών αντιμετώπιση του Καβάφη. Θέμα προφανώς αδιάφορο δια νέους και μεσήλικας που ασχολούνται, και σωστά, με τα σύγχρονα κι όχι τα παρελθόντα. (Δεδομένου και του Συνεδρίου εκ του Περισσού που κατάντησε Ελλειμματικό).
Με τη βεβαιότητα νεαρέ φίλε μου ότι τόσον εσείς, όσον και οι πρεσβύτεροι εξ ημών, αλλά κι οι αναγνώσται των πονημάτων μου, που μπορεί να μη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο όπως οι αναρτήσεις Βαρουφάκη, αλλά έχουν και αυταί, τέλος πάντων, τας επιτυχίας των, λυπηθήκατε σφόδρα που χάσατε, αν όχι τη συνολική εκδήλωση, τουλάχιστον την ημετέρα παρέμβαση, απεφάσισα εις τα επόμενα φύλλα της εφημερίδος, να τας δημοσιοποιήσω προς τέρψιν σας.
Παρότι προς στιγμήν ενεθυμήθην τη ρήση του σπουδαίου ποιητού Κατσαρού: «Τι να την κάνετε την ποίηση; Δεν παίρνετε καλύτερα κανένα βίντεο;»
Εδώ και λίγες μέρες σκέφτομαι το τηλεφώνημά σας, την ώρα που ανέβαινα με το ασανσέρ στο διήμερο «Καβάφης: Κρίση, Παρακμή, Ουτοπία, Αριστερά», με αφορμή όχι απλώς τα 150 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή, αλλά και τη σύνδεσή του με την τραγική πραγματικότητα του τόπου σας. Η αδιαφορία τόσον η δική σας όσο και των πρεσβύτερων της συντροφίας εμού κατέστη εκκωφαντική ιδίως όταν εισήλθα εις την αδειανήν αίθουσαν. Παρότι η κριτική είναι το χειρότερο μέσο για ν’ αγγίξεις μια διαπροσωπική σχέση: οδηγεί πάντα σε παρανοήσεις, εντούτοις δεν μπορώ παρά να εκφράσω την πικρίαν μου δια τας πολλαπλάς απουσίας.
Ασφαλώς ο Καβάφης, απλώς ομοφυλόφιλος, ούτε καν τρανσέξουαλ για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του Γραφείου Τύπου, μακράν της πολιτικής, ουδέ καν χειραψίαν μετά του Καμένου δεν ηυτύχησεν εν ζωή, δε προσιδιάζει πέρα απ’ τα ανούσια και περιττώς μυστηριακά γνωρίσματα ενός καλλιτέχνη, (που καλό θα είναι να γνωρίζομε εξ αποστάσεως δια να μη χάνουμε τον καιρό μας σε φιλολογίες), με την πολύπλοκον αριστερή σκέψη και τη νεανική νοοτροπία της εύκολης προβολής, δια να κεντρίσει την προσοχήν σας. Δεν είναι όχι μόνον της εμβέλειας Βαρουφάκη για να αποτελέσει το επίκεντρο χιλιάδων e-mail με τας αοριστολογίας της βεβαιότητάς του, αλλά ούτε καν του αναστήματος ενός Τσακαλώτου, ή της φήμης ενός Λαπαβίτσα, δια να τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητος.
Κάποια ψωροελληνικά άρθρωσε όλα κι όλα. Σφιχτός υπάλληλος της Εταιρίας Αρδεύσεως εμούσκευε συχνά τα χρόνια του μακριά από ουζάδικα, ταβερνεία και κοψίδια, που θα ’τανε τουλάχιστον μια πρόκληση για κάποιους εξ υμών καλοφαγάδες.
Και μόνο ότι η διοργάνωσις προήρχετο από το Τμήμα Πολιτισμού του Μετώπου, ήτο λόγος –όπως και συνέβη– ν’ αποσιωπηθεί από όλες διακομματικά τις εφημερίδες της αριστεράς και της Προόδου. Γιατί μπορεί να ανεχόμαστε την πολυφωνία αλλά δεν είμαστε και αφελείς να προπαγανδίζουμε εκδηλώσεις στις οποίες δε συμμετέχει ως ομιλητής ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Χώρια που ο Καβάφης και οι μυστηριακές υπάρξεις της ζωής του συναλλάσσονταν με λίρες Αιγύπτου, γεγονός που μπορεί να αφήσει υπόνοιες για νομισματική ενδοτικότητα της επίσημης αριστεράς.
Φίλε μου ΓΧΣ
προς στιγμήν έψεξα την απρονοησία μου να μη σας στείλω μια ειδοποίηση, ένα νεύμα, όπως μου επισημάνατε. Άλλωστε εκτιμώ που κρατάτε προσεκτικά την επαφή, σκεπτόμενος ότι μπορεί σε κάτι να φανώ σας χρήσιμος. Μπορεί συμβατικά τα τηλεφωνήματά σας άπαξ ή δίπαξ του διμήνου. Η διεκτραγώδηση του φόρτου εργασίας. Μα νέε μου άπαντες ευρισκόμεθα στο ίδιο χάλι, φροντίζοντας ωστόσο να εκπληρώνουμε άπασας τας δεσμεύσεις κι υποσχέσεις μας. Ουχί εξαναγκαζόμενοι αλλά από ειλικρινή επιλογή και επιθυμίαν. Αν δεν σας βγαίνει αυθορμήτως, αφήστε το να πάει στο καλό. Μη δικαιολογείστε, και το σπουδαιότερον μη ρίχνεται το φταίξιμο εις ημάς. Ειδοποιούμε με προσκλήσεις, ηλεκτρονικώς, δια τηλεγράφου και τηλεφώνου. Μη βλέπετε που στις οικείες στήλες λανθάνουν οι ειδήσεις μας. Ας όψεται η συνήθεια από αρχαιοτάτων χρόνων να θέλει διαιρεμένους τους Έλληνας, όπως βροντοφώναζε ένας ακόμη σπουδαίος ποιητής σας ονόματι Σικελιανός.
Αλλά μετά την πρώτη έκπληξη θυμήθηκα πως είχα αναρτήσει, όπως και παλαιότερη δική σας βραδιά ποιήσεως, όπως το κάνω πάντα με όλους, αγαπητούς και μη, ων επισκέπτομαι τας εκδηλώσεις, οσάκις μας καλεί η Τέχνη και η φιλία. (Εδώ οι μεσήλικες του χώρου μας, λυσσάνε σε προσκλήσεις κάθε αμφίβολης ποιοτικά βραδιάς, φτάνει να ξέρουν, ή να θεωρούν φίλο τους το διοργανωτή).
Επομένως αγαπητέ και αγαπητοί είχατε εγκαίρως πληροφορηθεί δια τους ομιλητάς: Δημήτρη Δασκαλόπουλο: «Ο Καβάφης σήμερα», Γιάννη Μότσιο: («Ο Καβάφης στα ρωσικά»), Μάρκο Δεληγιάννη : «Το ταξίδι», Ολυμπία Σελέκου : «Ο ιστορικός Καβάφης, 27 Ιουνίου 1906, 2μμ», αναφορά στο σχετικό ποίημα του Αλεξανδρινού με αφορμή τον απαγχονισμό από τις αγγλικές δυνάμεις Κατοχής του 17χρονου Αιγυπτίου Ιωσήφ Χουσεΐν Σελίμ, «κάτω απ’ τον μεσημεριανό, τον άγριο ήλιο […]/ επεράσάν το το σκοινί και τόπνιξαν/ το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί…». (Ανέκαθεν οι Άγγλοι είχαν προτίμηση σε απαγχονισμούς νέων, αν θυμηθούμε και τους 20χρονους Καραολή και Δημητρίου).
Να θυμηθώ επίσης τις απαγγελίες ποιημάτων στα τούρκικα, ισπανικά, ρώσικα, γαλλικά, ιταλικά, από τους Κώστα Γιαλίνη, Αλέκα Σταυρακάκη-Μότσιου, Χάιμε Σβαρτ, Μαρίνα Παπαδημητρίου, Μισέλ Μαγκανάρη, Ροδή Τομουρτζούκ-γκιουλ, Πέτρο Πέτρου κ.α., καθώς και τη μουσική ενότητα «Ο Καβάφης του Δημήτρη Μητρόπουλου και οι μουσικές στις πόλεις που έζησε ο ποιητής», με τους Λευκοθέα Φιλιππίδη (τραγούδι), Μαρίνα Παπαδημητρίου (πιάνο) και Μιχάλης Μεσσήνης (μαντολίνο). Ενώ η ευγένειά μου ομίλησε δια την εξ αριστερών αντιμετώπιση του Καβάφη. Θέμα προφανώς αδιάφορο δια νέους και μεσήλικας που ασχολούνται, και σωστά, με τα σύγχρονα κι όχι τα παρελθόντα. (Δεδομένου και του Συνεδρίου εκ του Περισσού που κατάντησε Ελλειμματικό).
Με τη βεβαιότητα νεαρέ φίλε μου ότι τόσον εσείς, όσον και οι πρεσβύτεροι εξ ημών, αλλά κι οι αναγνώσται των πονημάτων μου, που μπορεί να μη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο όπως οι αναρτήσεις Βαρουφάκη, αλλά έχουν και αυταί, τέλος πάντων, τας επιτυχίας των, λυπηθήκατε σφόδρα που χάσατε, αν όχι τη συνολική εκδήλωση, τουλάχιστον την ημετέρα παρέμβαση, απεφάσισα εις τα επόμενα φύλλα της εφημερίδος, να τας δημοσιοποιήσω προς τέρψιν σας.
Παρότι προς στιγμήν ενεθυμήθην τη ρήση του σπουδαίου ποιητού Κατσαρού: «Τι να την κάνετε την ποίηση; Δεν παίρνετε καλύτερα κανένα βίντεο;»
Μ’ αφοσίωση και συμπάθεια
Ράινερ Μαρία Ρίλκε
Και για την αντιγραφή
Κώστας Κρεμμύδας
epohi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου