16.3.12

ΣΤΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ


Το σχολείο των καλλιτεχνών ήταν τα γυμναστήρια, όπου οι νέοι άνθρωποι, προστατευόμενοι από τη δημόσια αιδημοσύνη, ασκούνταν ολόγυμνοι. Ο σοφός και ο καλλιτέχνης πήγαιναν εκεί: ο Σωκράτης για να διδάξει τον Χαρμίδη, τον Αυτόλυκο, τον Λύση’ ένα Φειδίας για να πλουτίσει την τέχνη του αντλώντας από αυτά τα όμορφα πλάσματα. Μάθαιναν εκεί τις κινήσεις των μυών, τις στάσεις του σώματος’ σπούδαζαν τις σιλουέτες και τα περιγράμματά τους με βάση το αποτύπωμα που άφηναν οι παλαιστές στην άμμο.
Η πανέμορφη γυμνότητα των σωμάτων φανερωνόταν εδώ σε τόσο ποικιλόσχημες, τόσο φυσικές, τόσο ευγενικές στάσεις και θέσεις, που ένα κατ’ επάγγελμα μοντέλο, όπως αυτά τα οποία χρησιμοποιούνται για τα σχέδια των σπουδαστών της Ακαδημίας μας δεν μπορεί να τις λάβει. […]
Η εισαγωγική σκηνή πολλών διαλόγων του Πλάτωνα, που η αφετηρία τους τοποθετείται στα γυμναστήρια της Αθήνας, μας δίνει μιάν εικόνα για τις ευγενικές ψυχές των νέων και μας επιτρέπει να συμπεράνουμε –και από αυτό- ανάλογης μορφής πράξεις και στάσεις τους σ’ αυτούς τους χώρους κατά τη διάρκεια των σωματικών ασκήσεών τους.

Ι.Ι. Βίνκελμαν: Σκέψεις για τη μίμηση των ελληνικών έργων στη ζωγραφική και τη γλυπτική (Ίνδικτος, 2001)
Μετάφραση: Ν.Μ Σκουτερόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου