Η "ΑΥΡΙΑΝΗ" ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΠΟΛΕΜΟ...

"Ήταν ένα Σάββατο του Μαρτίου 1985, όταν πρώτη ξεκίνησε τον διασυρμό του Αλέξανδρου Ιόλα, η Αγγελική Νικολούλη, η οποία εργαζόταν ως αστυνομική συντάκτης στον «Ελεύθερο Τύπο». Στο σαλόνι της εφημερίδας ο Αντώνης Νικολάου, ντυμένος με το κρινολίνο της «Μήδειας», πόζαρε αποκαλύπτοντας «ποιοι γδύνουν την Ελλάδα». Στην αρχή ανώνυμα. Κανείς δεν έδωσε σημασία. Για είκοσι μέρες είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητο το γεγονός. Ο μόνος που ενοχλούσε τον Ιόλα ήταν ένας εκδότης, ο οποίος ζητούσε χρήματα από τον Ιόλα, για να μην τον διασύρει. Ο Ιόλας τον έστειλε στον διάβολο, ενώ ο γραμματέας του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Αντώνης Στρατής για μια φορά ακόμη από το τηλέφωνο τον προετοίμαζε. «Φυλάξου από τον Κουρή. Είναι ό, τι πιο άτιμο υπάρχει αυτή τη στιγμή στον Τύπο. Φυλάξου.» Ο Ιόλας γέλασε και του απάντησε: «Έλα μωρέ που θα πάρουν στα σοβαρά τον Αντώνη. Ο κακόμοιρος για γέλια είναι.» Το σπίτι μόλις είχε ήδη διαμορφωθεί σε Μουσείο. Οι παραγγελίες έφταναν η μία μετά την άλλη με έργα συγκλονιστικά. Οι επισκέπτες έμεναν άφωνοι. Και ήταν τότε, το καλοκαίρι του 1985, όταν ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ είχε επισκεφθεί την Ελλάδα για δύο παραστάσεις στο Θέατρο Ηρώδη του Αττικού και ήρθε από νωρίς το πρωί για να συναντήσει τον Ιόλα. Την επόμενη μέρα, έδωσε ένα πάρτι προς τιμήν του, όπου παρευρέθηκε και η Μελίνα Μερκούρη, η οποία ήταν τότε Υπουργός Πολιτισμού.
-«Ιόλα» του είπε η Μελίνα, μπροστά στους καλεσμένους του «Σε προσλαμβάνω για σύμβουλο, δέχεσαι;» -«Πόσα μου δίνεις;» της απαντά πονηρά ο Ιόλας.
-«Σαράντα χιλιάδες!» απάντησε η Μελίνα.
-«Χρυσή μου, στη Σούλα δίνω τα διπλά…»
Ήταν Παρασκευή. Ο Λάζαρος αυτή τη φορά ήταν στεναχωρημένος…
-«Ιόλα, η «Αυριανή» ξεκινάει πόλεμο εναντίον σου… Ίσως αύριο… Ίσως την επόμενη εβδομάδα…»

Νίκος Σταθούλης: Αλέξανδρου Ιόλα. Η ζωή μου (Οδός Πανός, 2012)

jigiart.blogspot.com

ΑΝΤΡΙΕΝ ΡΙΤΣ. A LOVE POEM


ΙΙ (από τα ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ )

Ξυπνάω στο κρεβάτι σου. Ξέρω ότι έχω ονειρευτεί.
Νωρίτερα, το ξυπνητήρι μάς χώρισε τη μια από την άλλη.
Παρέμεινες στο γραφείο σου για ώρες. Ξέρω καλά ότι το ονειρεύτηκα:
η φίλη μας η ποιήτρια μπαίνει στο δωμάτιό μου
όπου έχω περάσει τις μέρες γράφοντας,
προσχέδια, αντίγραφα, ποιήματα σκορπισμένα παντού,
και επιθυμώ να της δείξω το ποίημα
που είναι το ποίημα της ζωής μου. Αλλά διστάζω
και ξυπνώ. Με έχει ξυπνήσει το φιλί σου
στα μαλλιά. Ονειρεύτηκα ότι ήσουν ένα ποίημα,
λέω, ένα ποίημα που επιθυμούσα να δείξω σε κάποιον…
και γελώ και ονειρεύομαι ξανά ότι επιθυμώ
να σε δείξω σε όλους όσους αγαπώ,
να προχωρήσουμε στα φανερά μαζί
μέσα στην έλξη της βαρύτητας, την καθόλου απλή,
που μεταφέρει την ανάλαφρη χλόη αρκετά μακριά στην ανοδική ανάσα του αέρα.

Adrienne Rich / ΗΠΑ
Η έλξη των ομωνύμων. Ανθολογία ομο-ερωτικών ποιημάτων (Οδυσσέας, 2005)

[…] Adrienne Rich’s problematic motherhood and the relationship with her husband are recounted in Of Woman Born. She has explained how, in writing this book, personal content was hard to avoid, because it was “rooted” in her own past. Rich’s married life was conditioned by her efforts to make domestic duties compatible with her writing career. The essay “Anger and Tendencies” examines the plight Rich suffered but it also examines the “feminine mystique” surrounding the life of middle-class women in the 1950s and 1960s. Although her husband was “affectionate” and “generous”, the demands of the household did not allow Rich to advance as a writer, and their relationship deteriorated until she left him in 1970. That same year he committed suicide. In “From a Survivor” (Diving, 1973), a poem written two years after his death, Rich laments the fact that her husband was not able to recover from their separation, although she had frankly confessed her lesbianism to him, and they had talked about “making the leap” to a new life. In sections 17 and 22 of “Sources” she also addressed her husband in an attempt to envision how he might have started to live again.
She came out as a lesbian in Twenty-One Love Poems. […]

Victoria Boynton, Jo Malin: Encyclopedia of Women's Autobiography: K-Z

ΑΝΤΡΙΕΝ ΡΙΤΣ. ΑΦΙΕΡΩΣΗ


XIII (Αφιερώσεις)

Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα
αργά, λίγο πριν φύγεις από το γραφείο
με το δυνατό κίτρινο σποτάκι και το παράθυρο που σκοτεινιάζει
μέσα στο λήθαργο ενός κτιρίου που 'χει ησυχάσει
πολύ μετά την ώρα αιχμής. Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα
όρθια σ' ένα βιβλιοπωλείο μακριά απ' τον ωκεανό
μια γκρίζα μέρα της πρώιμης άνοιξης, με τις αραιές νιφάδες να χορεύουν
στις αχανείς πεδιάδες που απλώνονται γύρω σου.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα
σ' ένα δωμάτιο όπου έχουν συμβεί πολλά που δεν αντέχεις
τα σκεπάσματα σπείρες ακίνητες στο κρεβάτι
και η ανοιχτή βαλίτσα μιλάει για αναχώρηση
αλλά εσύ δεν μπορείς ακόμα να φύγεις. Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα
καθώς το υπόγειο τρένο κόβει ταχύτητα και πριν ανεβείς
τρέχοντας τις σκάλες
προς ένα καινούργιο είδος αγάπης
που η ζωή ως τώρα δεν σου 'χε επιτρέψει.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα δίπλα στο φως
που ρίχνει η τηλεόραση καθώς εικόνες χωρίς ήχο γλιστρούν σπασμωδικά
κι εσύ περιμένεις το δελτίο ειδήσεων για την ιντιφάντα.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα σε μια αίθουσα αναμονής
που τη μοιράζεσαι με ξένους,
καθώς οι ματιές σας σμίγουν και τραβιούνται αμήχανα.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα κάτω απ' τις λάμπες φθορισμού
στην ανία και την αγγαρεία των νέων που δεν μετράνε,
κι ούτε οι ίδιοι μετρούν τον εαυτό τους, από πολύ μικροί. Ξέρω
διαβάζεις αυτό το ποίημα με όραση που χάνεται, οι χοντροί
φακοί μεγεθύνουν τούτα τα γράμματα πέρα από κάθε νόημα αλλά εσύ συνεχίζεις
γιατί ακόμα και το αλφάβητο είναι πολύτιμο.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα καθώς πηγαινοέρχεσαι δίπλα στην κουζίνα
ζεσταίνοντας γάλα, μ' ένα μωρό στον ώμο που κλαίει, ένα βιβλίο
στο χέρι
γιατί η ζωή είναι σύντομη κι εσύ διψάς πολύ.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα που δεν είν' στη γλώσσα σου
μαντεύοντας λέξεις ενώ άλλες σε σπρώχνουν να συνεχίσεις
και θέλω να μάθω ποιες λέξεις είν' αυτές.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα στήνοντας αυτί για κάτι, διχασμένη
ανάμεσα σε πίκρα και ελπίδα
επιστρέφοντας στο καθήκον που δεν μπορείς να αρνηθείς.
Ξέρω διαβάζεις αυτό το ποίημα γιατί δεν έχει μείνει τίποτα άλλο να διαβάσεις
εκεί που προσγειώθηκες, ολόγυμνη όπως είσαι.

μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου (poema.gr)


Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών, η πολυβραβευμένη ποιήτρια και δοκιμιογράφος, Adrienne Rich. Η Αμερικανίδα διανοούμενη είχε τιμηθεί για το έργο της με το πολύ σημαντικό βραβείο ποίησης «Ruth Lilly» (που απονέμεται κάθε χρόνο από το Αμερικανικό Ίδρυμα Ποίησης) και το Εθνικό Βραβείο βιβλίου, ενώ το 1997 αρνήθηκε να παραλάβει το Εθνικό Παράσημο των Τεχνών από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Bill Clinton, επειδή, όπως διευκρίνισε η ίδια, διαφωνούσε με την πολιτική του.
Αιτία θανάτου της διακεκριμένης ποιήτριας υπήρξε – σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας του BBC – η ρευματοειδής αρθρίτιδα που ταλαιπωρούσε την Rich εδώ και χρόνια. Πάντως, πληροφορίες αναφέρουν πως η ίδια ήταν δυναμική και διέθετε μια ισχυρή προσωπικότητα, που τις επέτρεπε να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής. Αυτό εξάλλου φαίνεται και από το έργο της, μέσα από το οποίο υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών και των «αδύναμων» κοινωνικών ομάδων.
Ο επίσης Αμερικάνος ποιητής, WS Merwin, που έχει τιμηθεί με το βραβείο Πούλιτζερ, ανέφερε στον Τύπο, πως η Adrienne Rich ήταν αυθεντική, θαρραλέα και ειλικρινής. Αξίζει κανείς να αναφερθεί σε όσα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του BBC , σχετικά με την επιστολή που έστειλε η Rich στο γραφείο του πρώην πρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Bill Clinton, εξηγώντας του η ίδια για ποιο λόγο αρνούνταν να παραλάβει το Εθνικό Παράσημο των Τεχνών. Συγκεκριμένα, το γράμμα της κατέληγε ως εξής: «Ένας πρόεδρος δεν μπορεί να τιμά τους καλλιτέχνες, όταν ένα μεγάλο μέρος του λαού απαξιώνεται τόσο πολύ».
Η Adrienne Rich τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου, για την ποιητική της συλλογή με τίτλο «Diving into the Wreck» ενώ για το έργο της απέσπασε και άλλα βραβεία και επαίνους. Συνολικά είχε εκδώσει περισσότερες από 12 ποιητικές συλλογές και 5 βιβλία με πεζά κείμενα. Η ίδια είχε ζήσει μια έντονη προσωπική ζωή, καθώς ενώ ήταν παντρεμένη και με τρία παιδιά εγκατέλειψε το σύζυγο της το 1970 (ο οποίος τελικά αυτοκτόνησε) για να βρίσκεται κοντά στη σύντροφο της, Michelle Cliff.
(ert.gr, 29/3/2012)

29.3.12

"ΕΦΥΓΕ" Η ΑΝΤΡΙΕΝ ΡΙΤΣ


Η Αντριέν Ριτς γεννήθηκε (16/5/1929 - 27/3/2012) στη Βαλτιμόρη. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής παθολογίας και η μητέρα της σπουδαία σολίστ του πιάνου, η οποία παράτησε τη μουσική της καριέρα για ν’ αφοσιωθεί στην οικογένειά της. Μεγαλώνοντας, η ποιήτρια γαλουχήθηκε έτσι, ώστε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της να πολεμά, μέσω της ποίησης αλλά και με κινηματικό τρόπο, εναντίον του ρατσισμού, του μιλιταρισμού, της ομοφοβίας, του αντισημιτισμού, όλ’ αυτά υπό τη σκοπιά πάντοτε του φεμινισμού. Η Αντριέν Ριτς και το έργο της είναι από τα λίγα στο χώρο της ποίησης που επηρέασε τόσο πολύ το σύγχρονο φεμινισμό, στο κίνημα του οποίου και αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρο το έργο της. Έχει τιμηθεί πολλές φορές και στα βραβεία της συμπεριλαμβάνονται τα σημαντικότερα των ΗΠΑ. Η Ναντίν Γκόρντιμερ την έχει χαρακτηρίσει ως «τον Μπλέικ των αμερικανικών γραμμάτων».
Ταξίδεψε και δημιούργησε πολύ. Εξέδωσε πάνω από είκοσι βιβλία (δεκαέξι ποίησης και πέντε μη μυθοπλαστικής πρόζας), διεύθυνε περιοδικά για την ομοφυλοφιλία και το φεμινισμό, δίδαξε, αγωνίστηκε ως ακτιβίστρια. Ανήκε στους καλλιτέχνες που συνδέουν άμεσα και ξεκάθαρα την τέχνη με τη ζωή. (vakxikon.gr)


Η Ριτς λέει: "Μετά τα είκοσι χρόνια μου γέννησα τρία παιδιά μέσα σε τέσσερα χρόνια: μία ριζοσπαστικοποιημένη εμπειρία. Σαν μητέρα, βίωσα μεγάλη εσωτερική βία. Κι όμως, σαν μητέρα ήταν που πρωτοπολιτικοποιήθηκα...Αυτό το βιβλίο οφείλεται στη διπλή ανάγκη να επιβιώσω και να εργαστώ. Και το έγραψα εν μέρει για τη νεαρή γυναίκα που ήμουν κάποτε, διχασμένη ανάμεσα σε σώμα και μυαλό, θέλοντας να της δώσω το βιβλίο που αναζητούσε, μια προοπτική που θα εξηγούσε το παρελθόν και θα άνοιγε δρόμους σκέψης και αλλαγής για το μέλλον."




XII (from twenty-one love poems)

Sleeping, turning in turn like planets
rotating in their midnight meadow:
a touch is enough to let us know
we’re not alone in the universe, even in sleep:
the dream-ghosts of two worlds
walking their ghost-towns, almost address each other.
I’ve wakened to your muttered words
spoken light- or dark-years away
as if my own voice had spoken.
But we have different voices, even in sleep,
and our bodies, so alike, are yet so different
and the past echoing through our bloodstreams
is freighted with different language, different meanings—
though in any chronicle of the world we share
it could be written with new meaning
we were two lovers of one gender,
we were two women of one generation.

Adrienne Rich

Διαβάστε κάποια ποιήματά της μεταφρασμένα στα ελληνικά εδώ:
http://gaynewsingreek.blogspot.com/2007/05/blog-post_782.html

ΠΟΙΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΞΥΛΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΗΡΟΥΝΙ;


Zach Wahls (μιλώντας για τις λεσβίες μητέρες του) : Μερικές φορές ο κόσμος
θέλει να μάθει ποια είναι ο άνδρας κι αυτό είναι σαν να μπαίνεις
σε ένα κινέζικο εστιατόριο και να ρωτάς: Ποιο ξυλάκι είναι το πηρούνι;
Θα σας εκπλήξω λέγοντάς σας:
Και οι δυο είναι γυναίκες, αυτό άλλωστε θα πεί λεσβίες.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. "ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ" Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΜΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ

«Αναπόφευκτη» η αναγνώριση των γάμων ομοφυλοφίλων
neoskosmos.com, 2/2012
Η πρωθυπουργός, Τζούλια Γκίλαρντ, θεωρεί «αναπόφευκτη» τη νομιμοποίηση γάμων πολιτών του ιδίου φύλου, δηλώνουν τα τρία ζευγάρια ομοφυλόφιλων που φιλοξένησε η κ. Γκίλαρντ στην πρωθυπουργική κατοικία στην Καμπέρα.
Τα τρία ζευγάρια κέρδισαν το δείπνο με την πρωθυπουργό σε λαχείο και, σύμφωνα με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, η φιλοξενία ήταν θερμή και ωφέλιμη, διότι τους προσέφερε τη δυνατότητα να συζητήσουν προσωπικά με την πρώτη κυρία τις θέσεις τους υπέρ της νομιμοποίησης γάμων ατόμων του ιδίου φύλου.
Η πρωθυπουργός τάσσεται κατά της νομιμοποίησης τέτοιων γάμων, παρά τις πιέσεις από ,έλη της κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος. Είναι, όμως, γνώστης της διαφοροποιούμενης θέσης του κόμματός της και της αυστραλιανής κοινωνίας στο επίμαχο ζήτημα και την αναπόφευκτη αναγνώριση των γάμων ομοφυλοφίλων.

ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ AIDS;

Κλείνει το Ισλάμ τα μάτια μπροστά στο AIDS;
Στο 14ο συνέδριο για την Ηπατίτιδα και το AIDS στο Μόναχο 1.500 επιστήμονες συζήτησαν όχι μόνο νέους τρόπους αντιμετώπισης, αλλά και τη στάση του Ισλάμ απέναντι στους φορείς HIV και την ομοφυλοφιλία.
Η καταπολέμηση του AIDS και της Ηπατίτιδας ήταν το θέμα του 14ου επιστημονικού συνεδρίου στο Μόναχο στα μέσα Μαρτίου. Εκατοντάδες επιστήμονες, γιατροί και ψυχολόγοι μίλησαν για νέους τρόπους αντιμετώπισης των ασθενειών, αλλά και για τον τρόπο που ο αραβικός κόσμος αντιμετωπίζει τους φορείς HIV και την ομοφυλοφιλία. Στο συνέδριο έλαβε μέρος και ο Αιγύπτιος Μεγκίτ ελ Ρεμπέι, ο οποίος έχει τιμηθεί για τη υπεράσπιση των φορέων του HIV:
«Είμαι ο πρώτος άνθρωπος που παραδέχθηκε δημόσια στην χώρα μου πως είμαι φορέας HIV παρά τις αντίξοες συνθήκες. Οι φορείς είναι πολλοί και εγώ είμαι ένας από αυτούς».
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για το AIDS υπολογίζει τους φορείς στην Αίγυπτο στους 11.000. Εκθέσεις δείχνουν ότι το AIDS εξαπλώνεται ταχύτατα μεταξύ των Αιγυπτίων ομοφυλόφιλων. 5% ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων έχουν προσβληθεί από τον ιό.
460.000 φορείς του HIV σε Εγγύς Ανατολή και βόρεια Αφρική
Ο Μεγκίτ ελ Ρεμπέι είναι ο πρώτος Αιγύπτιος που παραδέχθηκε πως είναι φορέας HIV
Ο πολιτειολόγος Μαχμούτ Αγιάντ τονίζει ότι το Ισλάμ αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία ως αμαρτία. Εδώ και πολλά χρόνια ο επιστήμονας ασχολείται με τις σχέσεις του αραβικού κόσμου και ομοφυλοφιλίας:
«Η προσβολή με HIV και η ομοφυλοφιλία θεωρείται μεγάλη αμαρτία. Αν κάποιος το παραδεχθεί δημοσίως τότε σπάει ένα ταμπού. Την προσωπική σου αμαρτία δεν τη δημοσιοποιείς».
Εκτός από την σεξουαλική επαφή ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων χωρίς προφύλαξη, στους κύριους λόγους μετάδοσης του HIV ανήκει η χρήση μολυσμένων συρίγγων. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 460.000 άνθρωποι είναι φορείς του HIV στην Εγγύς Ανατολή και την βόρεια Αφρική. Ο αριθμός τους έχει τριπλασιαστεί μέσα στην τελευταία 10ετία.
Η επαπειλούμενη επιδημία έχει αφυπνίσει ορισμένες χώρες του αραβικού κόσμου, οι οποίες συμμετέχουν πλέον ενεργά στην καταπολέμηση του HIV και του AIDS. Ανάμεσά τους η Τυνησία, το Μαρόκο, η Ιορδανία και η Λιβύη. Η μάχη μπορεί ωστόσο να κερδηθεί μόνο αν συμβάλλουν και οι θρησκευτικοί ηγέτες, πιστεύει ο Μεγκίτ ελ Ρεμπέι:
«Για τους περισσότερους Άραβες η θρησκεία είναι ιδιαίτερα σημαντική. Είναι καθοριστικό τι επιτρέπεται και τι όχι. Ένας θρησκευτικός ηγέτης έχει επιρροή στους ανθρώπους διότι θεωρείται ως το χέρι του Θεού. Ότι κι αν πει είναι αληθινό και σωστό».

Michaela Paul / Στέφανος Γεωργακόπουλος (dw.de)

ΤΟΥΡΚΙΑ. ΤΟ "ΡΟΖ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ" ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

To BBC κατακεραυνώνει τον Τουρκικό Στρατό.
Το Βρετανικό δίκτυο προβάλλει ντοκυμαντέρ με καταγγελίες ότι οι Τούρκοι Αξιωματικοί Ζητούν φωτογραφίες με σκηνές ερωτικής πράξης για να δώσουν απαλλαγή σε ομοφυλόφιλο ενώ το «Ροζ απολυτήριο» συνοδεύει παντού και προκαλεί ανεργία

ant1.com.cy, 26-3-2012
Σύμφωνα με δημοσίευμα στο ηλεκτρονικό περιοδικό, Magazine, του BBC, σε εξευτελιστική, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διαδικασία υπόκεινται οι ομοφυλόφιλοι άνδρες που καλούνται να αποδείξουν, με διάφορους τρόπους, ότι είναι ομοφυλόφιλοι προκειμένου να πάρουν απαλλαγή από τον Τουρκικό Στρατό.
Ένας άνδρας, ο 20χρονος Αχμέτ, έπρεπε να αποκαλύψει στους «ανακριτές» του πότε έκανε πρωκτικό έρωτα για πρώτη φορά, πότε στοματικό, και με τι είδους παιχνίδια έπαιζε όταν ήταν μικρό παιδί. Τον ρώτησαν επίσης εάν ήταν ποδοσφαιρόφιλος, εάν φορούσε γυναικεία ρούχα και εάν χρησιμοποιούσε γυναικείο άρωμα.
Η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική στην Τουρκία, και απαλλαγή δίδεται μόνο για λόγους υγείας, εάν είναι κάποιος ανάπηρος, και εάν είναι ομοφυλόφιλος. Όπως γράφει, όμως, η Εμρέ Αζιζλερί από την Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC, η διαδικασία κατά την οποία οι στρατιωτικές αρχές θα κρίνουν εάν κάποιος είναι πράγματι ομοφυλόφιλος, είναι απίστευτα ταπεινωτικές.
Ένας άλλος Τούρκος είπε ότι όταν πήγε να εξεταστεί, είχε γένι λίγων ημερών και εκρίθη ότι η όψη του ήταν πολύ αρρενωπή. «Δεν μοιάζεις με κανονικό γκέι», του είπαν, και απαίτησαν να δουν πως είναι ντυμένος γυναίκα. Εκείνος, αρνήθηκε να το κάνει, αλλά προκειμένου να τους πείσει ότι πράγματι είναι ομοφυλόφιλος, αλλιώς κινδύνευε να τον υποχρεώσουν να στρατευθεί οπότε οι συνέπειες μετά θα ήταν ολέθριες για αυτόν, τους έδειξε μια φωτογραφία που τον έδειχνε να φιλιέται με άλλον άνδρα.
Η απόφαση για τον Αχμέτ, που θα διατυπωθεί στο λεγόμενο «ρόζ απολυτήριο», αναμένεται να εκδοθεί σε λίγες μέρες.
Ένας άλλος γκέι άνδρας, ο Γκοκάν, παρουσιάστηκε στον στρατό στα τέλη της 10ετίας του ’90, και δεν άντεξε πολύ.
«Είχα φόβο με τα όπλα, και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν έκανα για τον στρατό. Τους είπα ότι είμαι ομοφυλόφιλος, και επειδή ήξερα ότι έπρεπε να έχω μαζί μου αδιάσειστα στοιχεία που να το αποδεικνύει αυτό, τους έδειξα φωτογραφίες στις οποίες εικονιζόμουν να κάνω έρωτα με άλλον άνδρα. Οι αρχές ζητάνε το πρόσωπό σου να είναι εμφανές, και εσύ να είσαι ο παθητικός κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης. Εάν είσαι ενεργητικός, δεν λογίζεσαι ομοφυλόφιλος, άρα δεν παίρνει το ροζ απολυτήριο».
Ένα τέτοιο απολυτήριο, συνεχίζει το BBC, μπορεί να σε απαλλάσσει από τον στρατό, αλλά δεν σε απαλλάσσει από προκαταλήψεις στον χώρο της δουλειάς. Πολλοί εργοδότες στην Τουρκία ζητούν, ως μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις πρόσληψής την απολυτηρίου από τον στρατό, και όσοι έχουν «ροζ χαρτί», όπως αλλιώς το λένε, πολύ δύσκολα εργοδοτούνται.

ΑΛΒΑΝΙΑ. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ

Αντιδράσεις για παρέλαση ομοφυλοφίλων στα Τίρανα
newsnow.gr, 23-3-2012
Αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του Αλβανού υφυπουργού Άμυνας Εκρέμ Σπάχια ο οποίος τάχθηκε κατά της παρέλασης ομοφυλοφίλων στις 17 Μαΐου στα Τίρανα.
Ο Σπάχια δήλωσε σε αλβανική εφημερίδα ότι «ανήκει σε συντηρητικό κόμμα που σέβεται και εκτιμάει τις παραδόσεις ως ανώτερες αξίες του έθνους» και πρόσθεσε «το μόνο που μπορώ να πω είναι να πάρω ένα ξύλο και να τους βαράω».
Η κοινότητα ομοφυλοφίλων της Αλβανίας ανέφερε ότι η δήλωση αυτή αποτελεί σοβαρό πλήγμα για το σύνταγμα της χώρας που απαγορεύει τον κοινωνικό ρατσισμό και ζητάει από τον πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα να απομακρύνει τον Σπάχια από το αξίωμα του.
Παρέλαση ομοφυλόφιλων, η γνωστή gay parade, θα οργανωθεί για πρώτη φορά στην Αλβανία, στις 17 Μαΐου ανακοίνωσαν εκπρόσωποι της αποκαλούμενης «Ροζ Πρεσβείας» στα Τίρανα.
Εκπρόσωποι της οργάνωσης ομοφυλόφιλων τις Αλβανίας συναντήθηκαν με τον Συνήγορο του Πολίτη και δήλωσαν ότι είναι απαράδεκτη η συμπεριφορά μερίδας της κοινωνίας απέναντι τους και ότι οι κρατικοί φορείς πρέπει να συμβάλλουν στις προσπάθειες των ομοφυλόφιλων να γίνουν δεκτοί και να ενταχθούν στην κοινωνία.

*****

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις και τα σχόλια γύρω από την απόφαση οργανώσεων ομοφυλόφιλων να πραγματοποιήσουν πορεία, υπό τη μορφή Gay Parade, στις 17 Μαΐου στα Τίρανα, με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας κατά της ομοφοβίας. Ο Αλβανός πρωθυπουργός, Σαλί Μπερίσα τάχθηκε υπέρ της απόφασης των οργανώσεων, ενώ
καταδίκασε και χαρακτήρισε απαράδεκτες τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας, Εκρέμ Σπάχια, ο οποίος είχε δηλώσει ότι θα έπαιρνε κοντάρι και θα χτύπαγε τους ομοφυλόφιλους διαδηλωτές .
«Η Αλβανία είναι ελεύθερη χώρα και κανείς να μην σκεφτεί ότι θα απαγορεύσουμε τις διαδηλώσεις», δήλωσε ο κ. Μπερίσα. Πρόσθεσε, δε, ότι «ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός είναι μια πραγματικότητα παλιά, από την αρχαιότητα, ανεξαρτήτως της πίστης και των πολιτικών ιδεών».
«Τα Τίρανα είναι πόλη της ανεκτικότητας και η Αλβανία μια χώρα των εγγυημένων ελευθεριών», δήλωσε ο Αλβανός πρωθυπουργός.
(newsnow.gr, 26/3/2012)

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΣΛΟΒΕΝΟΙ

SLOVENIA SAYS NO TO SAME-SEX MARRIAGE
J.C. von Krempach, J.D. (turtlebayandbeyond.org, 26/3/2012)
Yesterday, Slovenia held a post-legislative referendum on the new Family Code that was adopted in the Slovenian parliament in June 2011.
In a popular vote, 55% of voters rejected the new Family Code and 45% supported the law. Turnout was 30% on a sunny Sunday.
“The people of Slovenia expressed their belief that motherhood and fatherhood are both unique and represent a fundamental value; for the good of a child,” said Aleš Primc, head of the Civil Initiative that proposed the referendum.
The new Family Code had 309 articles and addresses many issues, but despite intense negotiations over the past two and a half years continued to include serious threats to the family and rights of children.
Primc explained: “We have always been ready for a compromise solution, but the political parties and the LGBT groups insisted on equalising the position of homosexual and conjugal marriages, including the right to decide upon child-bearing.”
In what turned out to be the most controversial, the new Family Code introduced the unclear path towards complete equalisation of the homosexual and conjugal marriage and the child-adoption for homosexual couples.
The referendum was held upon an explicit request of the people of Slovenia, who came together in a civil society movement outside the political parties in a “Civil Initiative for the Family and the Rights of the Child.”
The Civil Initiative was in an unenviable position with all major media against it and with the President of Slovenia Danilo Turk declaring himself for the new Family Code, just as did most political parties in the national parliament. The current Slovenian government decided not to participate in the referendum campaign.
This was a first referendum of this kind in an EU member state and is likely to become an important point of reference for any further legislation in this area in the region of Central Europe.

***


Civil Initiative for the Family and the Rights of the Child was formed as a response to the unacceptable proposal for a new Family Code in 2009. It is by far the largest Slovenian civil society group (it has more than 65,000 members). It promotes the rights of children and encourages civil society to protect marriage as the union between one man and one woman.
In terms of its supporters it is a new phenomenon because Slovenia has not experienced such a strong civil society involvement after the fall of the Communist regime.
On 3 February 2012 the Civil Initiative delivered well over 40,000 verified signatures, needed to hold a referendum on the new Family Code to the National Assembly of the Republic of Slovenia.
Following the rejection of the new Family Code at this referendum, this legislation is now scrapped and Slovenia will go back to the drawing board, with a recently established new Slovenian government, and a clear message from the Slovenian people.


Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ VANITY FAIR ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ

Spett. ministro Fornero,
ci rivolgiamo a Lei in quanto titolare del dicastero del Lavoro e delle Politiche sociali con delega alle Pari Opportunità. L’Italia, assieme alla Grecia, è l’unico Paese dell’Unione Europea a non offrire alle coppie omosessuali alcuna opzione: né matrimonio né patto civile. Si crea così una palese disparità tra le coppie conviventi a seconda dell’orientamento sessuale. Questa disparità porta a gravi ed evidenti discriminazioni che vanno a toccare diritti fondamentali di ogni cittadino: dalla possibilità di assistere il compagno/la compagna ricoverato/a in ospedale alla presenza nell'asse ereditario. Con l’attuale assetto legislativo, le coppie eterosessuali possono decidere di sposarsi e dunque accedere ai diritti di cui sopra; se scelgono diversamente sanno che non ne godranno. Questa possibilità di scelta è invece preclusa a tutte le coppie omosessuali: a loro l’accesso a quei diritti è sempre e comunque negato.
Vanity Fair e i firmatari di questo appello la invitano quindi a farsi carico del problema, e a portarlo all’attenzione del governo di cui fa parte.



ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

Τα αίτια της ομοφυλοφιλίας
Της Μυρσίνης Κωστοπούλου (ygeia.tanea.gr, 23/3/2012)

Είμαι άνδρας ομοφυλόφιλος και πρόσφατα το ανακοίνωσα στο άμεσο περιβάλλον μου. Οι γονείς μου αναρωτιούνται γιατί συνέβη αυτό και κατηγορούν τους εαυτούς τους. Προσπαθώ να τους εξηγήσω ότι δεν φταίνε. Τι λέει η ψυχολογία για τα αίτια της ομοφυλοφιλίας;

Δεν υπάρχουν ξεκάθαρες απαντήσεις ως προς το γιατί κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν ομοφυλόφιλο προσανατολισμό. Διαφορετικές οπτικές μιλούν για διαφορετικά αίτια.
Οι γενετιστές βασιζόμενοι σε έρευνες σε διδύμους βρίσκουν μεγαλύτερη συμφωνία της ομοφυλοφιλίας σε μονοζυγώτες διδύμους, αλλά δίχως αξιόπιστη τεκμηρίωση.
Νευροενδοκρινικές μελέτες μιλούν για διαταραχές στα επίπεδα της τεστοστερόνης κατά την ενδομήτρια περίοδο, που υποθετικά διαμορφώνουν τη σεξουαλική κατεύθυνση.
Ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις αποδίδουν την ομοφυλοφιλία σε εμπόδια στην ομαλή ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη ενός παιδιού.
Συγχαρητήρια που είχατε το θάρρος να αποκαλύψετε την σεξουαλικότητά σας στο άμεσο περιβάλλον σας - ένα δύσκολο και συνάμα οδυνηρό εγχείρημα. Απενοχοποιήστε τους γονείς σας από το βάρος της αυτοτιμωρητικότητάς τους και εξηγήστε τους ότι η επιλογή σας σάς καθιστά ελεύθερο και ευτυχισμένο.