ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
Θα μπορούσα ώρες ολόκληρες να ρουφώ
την αναπνοή σου αμίλητος ακούγοντάς σε
να μιλάς σαν ήχος βροχής σε λουλούδι
για θέματα αδιάφορα. Τόσο λίγο καταλαβαίνει
ο ένας τον άλλον, αλλά, ξέρεις, φθάνει
να βλέπω τό χέρι σου νά γυρνά
μια σελίδα βιβλίου μισοφωτισμένο απ’ τή λάμπα
ή την πλάτη σου να σκεπάζει την κάμαρα
και να σωπαίνω. Ο χρόνος έφερε
αυτό το απροσδόκητο μέσα μου:
σ’ έλαμψε τίμια και τώρα σε νιώθω
σαν πράσινη φωτιά να μεγαλώνεις.
Αθόρυβα που πατά η νύχτα, προνοητική
για ό,τι αφέθηκε ανεκπλήρωτο η ανείπωτο.
Ανδρέας Αγγελάκης
Θα μπορούσα ώρες ολόκληρες να ρουφώ
την αναπνοή σου αμίλητος ακούγοντάς σε
να μιλάς σαν ήχος βροχής σε λουλούδι
για θέματα αδιάφορα. Τόσο λίγο καταλαβαίνει
ο ένας τον άλλον, αλλά, ξέρεις, φθάνει
να βλέπω τό χέρι σου νά γυρνά
μια σελίδα βιβλίου μισοφωτισμένο απ’ τή λάμπα
ή την πλάτη σου να σκεπάζει την κάμαρα
και να σωπαίνω. Ο χρόνος έφερε
αυτό το απροσδόκητο μέσα μου:
σ’ έλαμψε τίμια και τώρα σε νιώθω
σαν πράσινη φωτιά να μεγαλώνεις.
Αθόρυβα που πατά η νύχτα, προνοητική
για ό,τι αφέθηκε ανεκπλήρωτο η ανείπωτο.
Ανδρέας Αγγελάκης
ποίηση και πάλι ποίηση στη ζοφερή πραγματικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
Ξενικέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ένα από τα καλύτερα ποιήματα του Ανδρέα Αγγελάκη, και συμβαίνει να το έχω επιλέξει προς ανάρτηση - πριν πέντε χρόνια και - στα σχόλια του θεματικού μπλογκ "Gay Βιβλιογραφία στα Ελληνικά".
Μπορείς λοιπόν να απολαύσεις περισσότερα ποιήματα του ίδιου δημιουργού επισκεπτόμενος AYTH την ανάρτηση (No.59/7.6.2005) η οποία θα σε παραπέμψει και σε άλλα ποστ για τον Αγγελάκη.