18.9.11

WILDE SALOMÉ

«Queer» Χρυσού Λιονταριού στο φεστιβάλ της Βενετίας: «Επειδή κατάφερε να φτιάξει ένα συναρπαστικό, παθιασμένο ερωτικό γράμμα σε μια ιδιοφυία μέσω μια νέας, έντονης και πολυεπιπεδης κινηματογραφικής γλώσσας...»

[...]ο Πατσίνο καταπιάνεται εδώ με τη «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ και μαζί με τον μύθο και τη ζωή του ίδιου του συγγραφέα. Προκειμένου να εξερευνήσει το έργο, τη σημασία του αλλά και τα όριά του, αποφασίζει να ανεβάσει μια δραματοποιημένη ανάγνωση του στο Λος Αντζελες, να την κινηματογραφήσει όσο παίζεται, να γυρίσει μια «κινηματογραφική εκδοχή» του εκτός σκηνής και μαζί, ένα ντοκιμαντέρ για όλη αυτή την μπερδεμένη και ίσως συσίφεια προσπάθεια.
Κι αν κάτι σαν το παραπάνω, μοιάζει με το υλικό ενός ακατάληπτου μπερδέματος και συνταγή για αποτυχία, στα χέρια του Αλ, μεταμορφώνεται σε ένα κατά στιγμές συναρπαστικό ταξίδι στο έργο, την ζωή του Οσκαρ Ουάιλντ, αλλά κυρίως στον ίδιο τον Πατσίνο.
Σπάνια βλέπεις καλλιτέχνη να εκτίθεται με τέτοια άνεση μπροστά στην κάμερα, να αφήνει τις αδυναμίες και τις άσχημες στιγμές του να φανούν, να μην κόβει τις μη κολακευτικές σκηνές, ακόμη και να μασάει ένα σάντουιτς με αυγοσαλάτα με ανοιχτό το στόμα.
Στην διάρκεια του «Wilde Salome», θα δείτε τον Αλ να ταξιδεύει στην Ιρλανδία ή στο Παρίσι, να μιλά με τον εγγονό του Ουάιλντ, θα ακούσετε ανθρώπους σαν τον Τομ Στόπαρντ, τον Τόνι Κούσνερ, τον Γκορ Βιντάλ και, δυστυχώς, τον Μπονο, να λένε τις απόψεις τους για τον συγγραφέα.
Το πιο συναρπαστικό κομμάτι όμως είναι η κινηματογραφημένη εκδοχή της θεατρικής παράστασης, όχι εξ αιτίας του Αλ, που υποδύεται τον Ηρώδη με τρόπο που δυστυχώς, προκαλεί συχνά το γέλιο για τους λάθος λόγους, αλλά χάρη στην Τσαστέιν, που δίνει μια καθηλωτική ερμηνεία στον ρόλο της Σαλώμης κι αναδεικνύεται σε μια παρουσία απλά μαγνητική
Γιώργος Κρασσακόπουλος, flix.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου