Αμπντελά Τάια. Ενας εναντίον όλων
Τον Ιούνιο του 2007 το εξώφυλλο του μαροκινού περιοδικού «ΤelQuel» (κάτι σαν το «Νewsweek» της αραβικής δημοσιογραφίας) είχε τίτλο «Ενας ομοφυλόφιλος εναντίον όλων». Το πρόσωπο στην πρώτη σελίδα ανήκε στον 30χρονο τότε Αμπντελά Τάια, ο οποίος αποκάλυπτε τα μυστικά πίσω από τον «Στρατό της σωτηρίας» ( L΄ armee du salut, Εκδ. Seuil ), βιβλίο που τα επόμενα χρόνια θα μεταφραζόταν στα Γαλλικά και τα Αγγλικά. Ειδικά για την αμερικανική έκδοση του 2009 την εισαγωγή υπέγραψε ο καταξιωμένος Εντμουντ Γουάιτ, γεγονός το οποίο έδινε ένα μέτρο για την απήχηση του μαροκινού συγγραφέα: την ίδια χρονιά το βιβλίο απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό «Γαλλικές φωνές». Στο πρώτο μέρος, ο Τάια περιγράφει τα παιδικά του χρόνια στο Σαλέ, στο δωμάτιο όπου ζούσε με τις έξι αδελφές του, τη μητέρα και τον μικρότερο αδελφό του. Στο διπλανό δωμάτιο έμενε ο μεγαλύτερος αδελφός Αμπντελκεμπίρ και στο επόμενο ο πατέρας τους. Με τον τρόπο του, ο Τάια μιλάει για τα καταπιεσμένα όνειρα- και τις ονειρώξεις - μιας ολόκληρης γενιάς που έμαθε να ζει κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της μυστικής αστυνομίας. «Ζούσα στο βασίλειο των ανθρώπινων σωμάτων. Τόσο κοντά με τους υπολοίπους, ώστε κάθε έννοια ιδιωτικότητας έσβηνε». Το δεύτερο μέρος του βιβλίου γεμίζει με την επιβλητική εικόνα του μεγάλου αδελφού που λειτουργεί σαν βασιλική οδός για τη σεξουαλική απελευθέρωση του συγγραφέα. «Αυτός ήταν ο βασιλιάς του σπιτιού, όχι ο πατέρας μου. Του έριχνα νερό για να πλύνει το κεφάλι του και φανταζόμουν τι άλλο θα μπορούσα να κάνω κάθε φορά που τον ακουμπούσα στον λαιμό ή που έπιανα τα χέρια του... Τον θυμάμαι πάντα με το γεμάτο μουστάκι, τα ωραία βιβλία και τους δίσκους μουσικής- Ντέιβιντ Μπάουι, Ουμ Καλσούμ και πολύ Γούντστοκ». Οι αναμνήσεις από μία χώρα- κελί θα στοιχειώσουν και τα άλλα δύο αυτοβιογραφικά βιβλία τού Τάια, «Το κόκκινο ταρμπούς» (2004) και την «Αραβική μελαγχολία» (Une melancolie Αrabe, Εκδ. Seuil, 2008).
Τον Ιούνιο του 2007 το εξώφυλλο του μαροκινού περιοδικού «ΤelQuel» (κάτι σαν το «Νewsweek» της αραβικής δημοσιογραφίας) είχε τίτλο «Ενας ομοφυλόφιλος εναντίον όλων». Το πρόσωπο στην πρώτη σελίδα ανήκε στον 30χρονο τότε Αμπντελά Τάια, ο οποίος αποκάλυπτε τα μυστικά πίσω από τον «Στρατό της σωτηρίας» ( L΄ armee du salut, Εκδ. Seuil ), βιβλίο που τα επόμενα χρόνια θα μεταφραζόταν στα Γαλλικά και τα Αγγλικά. Ειδικά για την αμερικανική έκδοση του 2009 την εισαγωγή υπέγραψε ο καταξιωμένος Εντμουντ Γουάιτ, γεγονός το οποίο έδινε ένα μέτρο για την απήχηση του μαροκινού συγγραφέα: την ίδια χρονιά το βιβλίο απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό «Γαλλικές φωνές». Στο πρώτο μέρος, ο Τάια περιγράφει τα παιδικά του χρόνια στο Σαλέ, στο δωμάτιο όπου ζούσε με τις έξι αδελφές του, τη μητέρα και τον μικρότερο αδελφό του. Στο διπλανό δωμάτιο έμενε ο μεγαλύτερος αδελφός Αμπντελκεμπίρ και στο επόμενο ο πατέρας τους. Με τον τρόπο του, ο Τάια μιλάει για τα καταπιεσμένα όνειρα- και τις ονειρώξεις - μιας ολόκληρης γενιάς που έμαθε να ζει κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της μυστικής αστυνομίας. «Ζούσα στο βασίλειο των ανθρώπινων σωμάτων. Τόσο κοντά με τους υπολοίπους, ώστε κάθε έννοια ιδιωτικότητας έσβηνε». Το δεύτερο μέρος του βιβλίου γεμίζει με την επιβλητική εικόνα του μεγάλου αδελφού που λειτουργεί σαν βασιλική οδός για τη σεξουαλική απελευθέρωση του συγγραφέα. «Αυτός ήταν ο βασιλιάς του σπιτιού, όχι ο πατέρας μου. Του έριχνα νερό για να πλύνει το κεφάλι του και φανταζόμουν τι άλλο θα μπορούσα να κάνω κάθε φορά που τον ακουμπούσα στον λαιμό ή που έπιανα τα χέρια του... Τον θυμάμαι πάντα με το γεμάτο μουστάκι, τα ωραία βιβλία και τους δίσκους μουσικής- Ντέιβιντ Μπάουι, Ουμ Καλσούμ και πολύ Γούντστοκ». Οι αναμνήσεις από μία χώρα- κελί θα στοιχειώσουν και τα άλλα δύο αυτοβιογραφικά βιβλία τού Τάια, «Το κόκκινο ταρμπούς» (2004) και την «Αραβική μελαγχολία» (Une melancolie Αrabe, Εκδ. Seuil, 2008).
Δημήτρης Δουλγερίδης (tanea.gr, 7/5/2011)
στον αραβικό κόσμο - όπου άνδρες κι αγόρια τα πάντα κάνουν, ανενόχλητα - η νομοθεσία εξακολουθεί να αγνοεί την ίδια τη ζωή. Κρίμα. Υποκριτικές κοινωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός