27.4.11

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΥ


Μπάρμπι

- Σε φιλάνε οι πελάτες;
- Όχι. Ούτε τους φιλάω. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Μπορεί να σκοτώσω. Να δολοφονήσω. Μπορώ να βγάλω το συρτάρι και να του το σπάσω στο κεφάλι αν τολμήσει κι ακουμπήσει σάλιο, όχι μόνο στο στόμα μου, οπουδήποτε πάνω μου.
- Δεν επιτρέπεται;
- Όχι. Είναι πολύ ξεκάθαρο. Είναι τελείως ψυχρά αυτά τα πράγματα. Και ωραίος να είναι ο άλλος. Είναι η αρχή μου. Πουλάω την εικόνα μου.
- Στη Συγγρού «συχνάζεις» σε συγκεκριμένα μέρη;
- Έχει η κάθε μια τη γωνιά της; Αυτή είναι η έχθρα μας.
- Δεν μπορείς να πας πιο κάτω; Πιο πέρα;
- Κοίταξε, επειδή είμαι παλιά, τώρα δεν θα μου πει κανείς τίποτα. Και να με δούνε δηλαδή πιο κάτω, πάλι δεν θα μου πούνε τίποτα. Απλά σέβομαι τον χώρο της άλλης.
- Καλούς ανθρώπους δεν έχεις γνωρίσει τη νύχτα;
- Έχω γνωρίσει.

Σταύρος Θεοδωράκης: Οι άνθρωποί μου (Ποταμός, 2011)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου