25.3.11

25η ΜΑΡΤΙΟΥ


****************

2 σχόλια:

  1. Πόσο πικρές και τραγικά άστείες ακούγονται σήμερα οι λέξεις "κάποτε" , "ήταν" , "ελεύθερη" και πόσο θλιβερό το "ζήτω"...

    Βάζοντας μερικές λέξεις σε άλλη σειρά (καθόλου τυχαία...) μπορεί κάνεις να φτιάξει το εξής κείμενο:

    "Κάποτε ήταν ελεύθερη η Πατρίδα μας.
    Σήμερα λοιπόν τα παιδιά της, τα Ελληνόπουλα, τα πήραν και την έκαμαν!
    Η Ελλάδα μας σκλαβωμένη! Ζήτω!"

    Οι λέξεις: όπλα, εχθρό, πολέμησαν, γενναία και 25η Μαρτίου δεν χωράνε. Μπορεί κανείς να συντάξει μ' αυτές ένα άλλο κείμενο το οποίο όμως κινδυνεύει να χρακτηριστεί ως προκήρυξη τρομοκρατικής οργάνωσης!

    Χρόνια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ό,τι και να λέμε, είναι ωραία άσκηση να προκαλείς τους "φυγόστρατους διανοούμενους και πολιτικούς" να σε χαρακτηρίζουν ως εθνικιστή. Έτσι, μπορεί να είσαι βέβαιος πως δεν κάνεις λάθος.

    Η εντός εισαγωγικών φάρα είναι από εδώ:

    "Το έθνος είναι θεωρητικό κατασκεύασμα
    που προήλθε από την πάνδημη
    συστράτευση στο πεδίο της μάχης.
    Οι φυγόστρατοι διανοούμενοι και πολιτικοί
    πάντα θα δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη σημασία του.


    Πέρα από τις όποιες απόψεις, και μάλιστα σε χρόνους ανύποπτους των θεωρητικών, το πρόβλημα είναι η ίδια η έγερση του ζητήματος περί έθνους. Πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να πιστέψει ότι το όλο θέμα είναι οι κοκορομαχίες πεφωτισμένων αριστερών και ακροδεξιών, που συνεχίζουν ως οπισθοφυλακή το φαντασιακό ενός κόσμου πριν την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και του βολικού και περισσότερου ασφαλούς μανιχαϊσμού του. Η ίδια η συζήτηση για το έθνος, κρύβει πίσω της την ιδεολογική χρεοκοπία μιας άρχουσας τάξης, που "προδόθηκε" από μιαν Ευρώπη, που αρνήθηκε να ενσωματώσει και να συγκαλύψει την μαφιόζικη παρουσία της στο ευρωπαϊκό σκηνικό.
    ... ... "

    Το ίδιο εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η συνέχεια του κειμένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή