SHADES OF LOVE 3

LEONIDAS DE PIAN AND VLADIMIR MALAKOV
(photo: Dimitris Yeros)

SINCE NINE O’CLOCK

Half past twelve. The time has passed quickly
since nine o’ clock when I lit the lamp, and sat down here.
I’ve been sitting without reading, and without talking.
Who would I talk to all alone as I am in this house.
At nine o’clock when I lit the lamp,
the image of my youthful body came and found me
and reminded me of locked perfumed rooms,
and pleasure long past - what salacious pleasure!
And it also conjured up before my eyes,
streets no longer recognizable, busy clubs now closed,
and theatres and caf?s that are no more.
The image of my youthful body came and brought me sorrows too;
family bereavements, separations, feelings of those dear to me,
feelings of the dead so little appreciated.
Half-past twelve. How the time has passed.
Half-past twelve. How the years have passed.

*****

EDWARD ALBEE
(photo: Dimitris Yeros)

I BROUGHT TO ART

I sit and muse. Desires and senses
I brought to Art- things half-seen,
faces or lines; of unfulfilled loves
uncertain memories. I’ll give myself to it.
It knows how to shape Beauty’s Form;
almost imperceptibly completing life
combining impressions, combining the days.

Dimitris Yeros: Shades of Love
Photographs inspired by the poems of C.P. Cavafy (Insight Editions, 2010)
Translation: David Connoly

*****

«Μιαν ημέρα ένας εκδότης συλλεκτικών βιβλίων μου ζήτησε να εικονογραφήσω για λογαριασμό του πέντε ποιήματα του Καβάφη, του σημαντικότερου,μετά την αρχαιότητα, έλληνα ποιητή. Επειδή αγαπούσα πολύ την ποίησή του, δέχθηκα ευχαρίστως την πρόταση και άρχισα να σκέπτομαι τις εικόνες που ο Καβάφης περιέγραφε στους στίχους του. Αρχισα να αναζητώ διάφορους γνωστούς και φίλους των οποίων η ζωή ή το έργο τους συνδεόταν κατά κάποιον τρόπο με τον Καβάφη και τον κόσμο του και προσπάθησα να τους δω μέσα από την ποίησή του. Σκέφτηκα ότι τα καταλληλότερα μοντέλα γι΄ αυτή τη δουλειά θα ήταν οι άνθρωποι που προέρχονταν από τον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών, γνώστες και θαυμαστές της ποίησης του Καβάφη».

******
..

Edward Franklin Albee III (pronounced /ˈɔːlbiː/ AWL-bee; born March 12, 1928) is an American playwright who is best known for Who's Afraid of Virginia Woolf?, The Zoo Story, A Delicate Balance and Three Tall Women. His works are considered well-crafted, often unsympathetic examinations of the modern condition. His early works reflect a mastery and Americanization of the Theatre of the Absurd that found its peak in works by European playwrights such as Jean Genet, Samuel Beckett, and Eugène Ionesco. Younger American playwrights, such as Paula Vogel, credit Albee's daring mix of theatricalism and biting dialogue with helping to reinvent the post-war American theatre in the early 1960s. Albee continues to experiment in new works, such as The Goat: or, Who Is Sylvia? (2002). [en.wikipedia.org]

Ο Λεωνίδας Ντεπιάν σπούδασε στο Βασιλικό Μπαλέτο της Αγγλίας και στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε στο Παρίσι, όπου είχε την τύχη να εκπαιδευτεί από θρυλικούς χορευτές, όπως η περίφημη χορεύτρια της τσαρικής Ρωσίας Ολγα Πρεομπραζένσκα.
Στο εξωτερικό έλαμψε ως πρώτος χορευτής στα μπαλέτα του Μαρκήσιου ντε Κουέβας, στο Μπαλέ ντε Φρανς, στο Αμέρικαν Μπαλέ Θίατερ. Ανέβηκε σε σχεδόν όλα τα σημαντικά θέατρα του κόσμου, ενώ εξελέγη δύο φορές μέλος της Επιτροπής του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Χορού της Βάρνας.
Στην Ελλάδα, πέρα από τις επιτυχημένες χορογραφίες του σε κλασικά έργα (όπως τη «Ζιζέλ» του Αντόλφ Αντάμ με τους Γιούλια Μαχάλινα,Ιγκόρ Ζελένσκι,Βλαντίμιρ Μαλαχόφ κ.ά.), θαυμάστηκε και για τη μεταδοτικότητά του στη διδασκαλία: δίδαξε σχεδόν το 90% των σημερινών χορευτών. Υπήρξε καθηγητής και μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, διετέλεσε διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ από το 1995 ως το 1999, ανεβάζοντας, μεταξύ άλλων, τον «Δον Κιχώτη» και τον «Σεμπάστιαν», ενώ ίδρυσε τις ομάδες Κέντρο Κλασικού Μπαλέτου και Μπαλέτο Αθηνών. Ο ιταλικής καταγωγής Λεωνίδας Ντεπιάν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και πέθανε το 2008. [Το Βήμα]