26.3.10

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. Α.Ε. ΧΑΟΥΣΜΑΝ


Alfred Edward Housman (26/3/1859 – 30/4/1936)

ΣΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΙΚΟΣΙ ΚΙ ΕΝΟΣ

Σαν ήμουν είκοσι κι ενός
να λέει άκουσα σοφό:
«Κορόνες, λίρες και γκινέες
δώσε, μα όχι την καρδιά σου'
ρουμπίνια ή και πέρλες δώσε,
τη λευτεριά σου όμως σώσε».
Μα ήμουν είκοσι κι ενός,
κι ό,τι είπε, ωφέλεια κανενός.

Σαν ήμουν είκοσι κι ενός
τον άκουσα να λέει πάλι:
«Καρδιά που βγήκε από το στήθος
ποτέ δεν δόθηκε του κάκου'
με στεναγμούς είν' πληρωμένη
κι η πίκρα είναι ό,τι σου μένει».
Και τώρα που 'μια είκοσι δυο,
τι αληθινό, τι αληθινό!

Α.Ε. Χάουσμαν \ M.Βρετανία
Μετάφραση: Πάνος Καραγιώργος

Πανόραμα Αγγλικής Ποίησης (Τυπωθείτω-Γ.Δάρδανος)
.
(Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά: No 298)
.
.
Η Επινόηση του έρωτα του Τομ Στόπαρντ είναι ένα θεατρικό έργο με ήρωα του τον Αλφρεντ Εντουαρντ Χάουσμαν (1859-1936), τον βρετανό λόγιο και ποιητή ο οποίος αγαπήθηκε για τη ρομαντική απαισιοδοξία που διαπερνούσε τα απλά και λιτά ποιήματά του. Παρ' όλο που ο Στόπαρντ υποστηρίζει ότι «όταν αποφάσισα να γράψω για τον Χάουσμαν δεν ήξερα ότι ήταν ομοφυλόφιλος», το έργο περιστρέφεται γύρω στο θέμα ενός ανεκπλήρωτου ομοφυλοφιλικού έρωτα του Χάουσμαν. Η ιστορία αρχίζει από το τέλος της ζωής του ποιητή και ύστερα περιγράφει περιστατικά από τη ζωή του στην Οξφόρδη, στο Λονδίνο και στο Κέιμπριτζ. Πότε νέος και πότε γέρος ο Χάουσμαν αναπολεί τις πικρές και τις καλές στιγμές της ποιητικής καριέρας του και τα χρόνια που πέρασε διδάσκοντας κλασική φιλολογία στα έγκριτα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Βρετανίας. Από τις αναμνήσεις του ετοιμοθανάτου Χάουσμαν παρελαύνουν διάφοροι διάσημοι της εποχής του, από τον Οσκαρ Γουάιλντ ως τον ιστορικό της τέχνης Τζον Ράσκιν. Για να δώσει μεγαλύτερη αληθοφάνεια στον ήρωά του, ο Στόπαρντ διανθίζει το κείμενό του με αρκετές λατινικές φράσεις, χωρίς ωστόσο να δυσκολεύεται η κατανόηση και η ροή του θεατρικού λόγου.
Αναστασία Ζενάκου (Το Βήμα, 1998)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου