25.3.10

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ "ΑΛΛΟΙ"

.
«Η ιστορία δεν είναι ποτέ στατική και τα πρόσωπα που είναι οι “άλλοι” αλλάζουν στη διάρκειά της. Κάποτε οι “άλλοι” ήταν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, οι γυναίκες, οι κομμουνιστές, οι ομοφυλόφιλοι, τώρα οι κατεξοχήν “άλλοι” της ελληνικής κοινωνίας είναι οι μετανάστες. Και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για μια κοινωνία είναι να φοβάται, καθώς ο φόβος είναι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος χειραγώγησής της».
Σοφία Σακοράφα
(από την εισήγησή της κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου «Σύγχρονες διατάξεις για την ελληνική ιθαγένεια και την πολιτική συμμετοχή ομογενών και νομίμως διαμενόντων μεταναστών και άλλες ρυθμίσεις».)
athensvoice.gr, τχ 294

Εσείς το γνωρίζατε ότι οι ομοφυλόφιλοι εδώ και καιρό δεν αποτελούν πλέον τους «άλλους» του ελληνικού κράτους;
Εγώ, πάλι, όχι. Να ‘ναι καλά όμως η Σοφία Σακοράφα που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω την άγνοιά μου.

2 σχόλια:

  1. Την άποψη της Σοφίας Σακοράφα (;;;) για τους «άλλους κάποτε» με την διδακτική κορώνα για τον φόβο, η σύμβουλος του υφυπουργού Προστασίας Πολίτη, Αφρ. Αλ Σάλεχ, την άφησε για το τέλος του άρθρου της, πιστεύοντας ότι θα αποτελέσει δυνατό ανθρωπιστικό επίλογο. Όντας, όμως, εκτός της ελληνικής πραγματικότητας, δεν γνωρίζει ότι οι έλληνες ομοφυλόφιλοι είναι ακόμα «οι άλλοι» που, ομιλώντας για σήμερα, αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφοβία του κόμματος με την εύνοια του οποίου η "αρθρογράφος" συμμετέχει στη νομή των θέσεων εξουσίας.

    Πάντως, η ακριβής προέλευση της αναπαραγόμενης ψευδοπροοδευτικής μπαλαφάρας ελέγχεται: η Αφρ. Αλ Σάλεχ χρεώνει τους «άλλους κάποτε» στην Σοφία Σακοράφα, ενώ στην Αυγή διαβάζουμε ότι το απόσπασμα είναι από συζήτηση που έγινε στο αναγνωστήριο των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας στις 9 Ιαν, μετά από πρόσκληση της εφημερίδας και είναι άποψη του Γκάζι Καπλάνι.

    Αλλά δεν έχει σημασία ποιος από τους δύο το είπε. Σημασία έχει πως όποιος το είπε, όπως και όποιος το επαναλαμβάνει ως ενισχυτικό της ""επιχειρηματολογίας"" του για την εσπευσμένη ψήφιση του νομοσχέδιου, που καλύπτει τους ξένους πολίτες που εγκαθίστανται με μη νόμιμο τρόπο στην Ελλάδα, ""ξεχνάει"" ότι «οι άλλοι κάποτε» εξακολουθούν να είναι «οι άλλοι ακόμα», ΑΝ και είναι έλληνες πολίτες. Έλληνες πολίτες, που εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους αλλά δεν απολαμβάνουν το δικαίωμα της ισονομίας, πολίτες για την ψήφο των οποίων φλερτάριζε μαζί τους το ΠαΣοΚ όταν ήταν στην αντιπολίτευση, με ανέξοδες και άνευ αντικρίσματος, όπως αποδεικνύεται, δηλώσεις, παίζοντας με τις ελπίδες και τις αγωνίες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να μου επιτρέψετε να επισημάνω και δύο ενδεικτικές της ""προοδευτικής ευαισθησίας"" παρατηρήσεις που έχουν άμεση σχέση με την ανάρτησή σας.

    Η πρώτη αφορά στην παραπάνω συζήτηση που προκάλεσε η εφημερίδα που εκφράζει τον κομματικό χώρο του ΣυΡιζΑ και του Συνασπισμού, επειδή πιστεύει «ότι καλούμαστε όλοι να πάρουμε θέση, γιατί και από τη δική μας παρέμβαση και στάση κρίνεται όχι μόνο η αποδοχή της πρότασης αλλά και η κατεύθυνση που τελικά θα πάρει. Κρίνεται όμως και κάτι εξίσου σημαντικό: με ποιους όρους και σε ποιο πλαίσιο μπορούμε να σκεφτούμε και να συζητήσουμε, ως κοινωνία, τι σημαίνει να είναι κανείς πολίτης αυτής της χώρας, δηλαδή ισότιμο μέλος της πολιτικής κοινότητας που αποτελεί.»

    Εύλογη η ερώτηση: αγγίζει όλους τους ανθρώπους το ...συγκινητικό ενδιαφέρον της εφημερίδας; Πότε κάλεσε πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους και πολιτικούς του χώρου που εκφράζει, για να συζητήσουν τι σημαίνει να είναι ισότιμο μέλος της πολιτικής κοινότητας και ο ομοφυλόφιλος έλληνας πολίτης; Σε ποια συζήτηση, τους κάλεσε να πάρουν θέση για τους ομοφυλόφιλους έλληνες πολίτες και να κάνουν την ίδια δυναμική παρέμβαση που έκαναν για το νομοσχέδιο που εξασφαλίζει τους ξένους πολίτες;

    H δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με την υποδοχή του άρθρου της Athens Voice από την, αναγνωρισμένη ως προοδευτική, κοινότητα του buzz, η οποία αποτελείται κυρίως από μπλόγκερς. To ίδιο απόσπασμα που επιλέξατε για την ανάρτησή σας, επέλεξα κι εγώ πριν επτά μέρες και ανέβασα στο buzz, προς κρίση των "προοδευτικών" μελών του: Έλληνες ομοφυλόφιλοι: "Σαν τους μετανάστες στη δική τους γη". Ευαισθησία: ψήφοι μηδέν. Και δύο κόκκινες σημαίες στο σχετικό σχόλιο.

    Αντιθέτως, το buzzάρισμα του άρθρου της Αthens Voice με την συγκινητική μπαλαφάρα, ψηφίστηκε ακόμα και από αυτοδιαφημιζόμενους αριστερούς δημοσιογράφους, ενώ η παρατήρησή μου για τους «"άλλους κάποτε" που είναι οι "άλλοι ακόμα"», εισέπραξε πάλι δύο αρνητικές ψήφους.

    Επιλεκτικές παντού οι ..."αριστερές ευαισθησίες" και πρέπει να φυλάγεται κανείς. Δεν ξέρει από πού θα του 'ρθουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή