Πιέρ Πάολο Παζολίνι
.
ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ
«Ανοίξτε ξανά τον φάκελο της δολοφονίας Παζολίνι»
Του Μichael Day (Τα Νέα, 24/3/2010)
Τριάντα πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του ποιητή, πολιτικού αρθρογράφου και διακεκριμένου σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι, η ιταλική κυβέρνηση δέχεται πιέσεις να επανεξεταστεί η υπόθεση και να χυθεί άπλετο φως.
Με ανοιχτή επιστολή (δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera») προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Αντζελίνο Αλφάνο, ο πρώην αρχηγός της αντιπολίτευσης Βάλτερ Βελτρόνι ρωτά γιατί, αν και υπάρχει πλήθος από αναπάντητα ερωτήματα, οι αρχές δεν προχώρησαν σε νέες έρευνες σε μια υπόθεση «η οποία είναι διάτρητη σαν κόσκινο». Και τονίζει πως με την εξέλιξη της Εγκληματολογίας θα ξεκαθαρίζονταν πολλές αμφιβολίες για τον φόνο του ομοφυλόφιλου μαρξιστή διανοουμένου στον οποίο ο παγκόσμιος κινηματογράφος οφείλει μερικά από τα πιο ποιητικά, σκληρά, αλληγορικά και εμβληματικά έργα του νεορεαλισμού, όπως το «Θεώρημα», το «Μάμα Ρόμα», το «Salo, 120 μέρες στα Σόδομα», το «Δεκάμερον» και η «Μήδεια» με τη Μαρία Κάλλας.
Το 1975, λίγο μετά το έγκλημα, ο 17χρονος τότε Τζουζέπε Πελόζι ομολόγησε τη δολοφονία και καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκισης, όμως υπήρχαν στοιχεία που συνέδεαν και μερικούς ακόμη με τον μέχρι θανάτου ξυλοδαρμό του Παζολίνι. Οι μυστικές υπηρεσίες είχαν περιέργως εκδηλώσει ενδιαφέρον για την υπόθεση, όμως σημαντικά στοιχεία αγνοήθηκαν- δακτυλικά αποτυπώματα από αίμα στο αυτοκίνητο. Η υπόθεση προκάλεσε πολλές συζητήσεις, όπως άλλωστε και η ζωή του σκηνοθέτη.
Το 2005, 30 χρόνια μετά την καταδίκη του, ο Πελόζι ανακάλεσε, λέγοντας πως εξαναγκάστηκε σε ομολογία και ότι δεχόταν απειλές για την οικογένειά του. Υποστήριξε πως τρεις τύποι «με νότια προφορά» επιτέθηκαν στον Παζολίνι σε παραλία της Όστια ς- παραθαλάσσιο προάστιο της Ρώμηςφωνάζοντας «βρωμοκομμουνιστή». Η εξέλιξη αυτή ώθησε τις δικαστικές αρχές να επανεξετάσουν την υπόθεση, αλλά για λίγο. Ξαναμπήκε στο αρχείο εξαιτίας, όπως είπαν, έλλειψης στοιχείων.
Ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Τσίτι, φίλος του Παζολίνι, είχε ισχυριστεί σε συνέντευξή του ότι οι δολοφόνοι του ήταν πέντε και ότι τα κίνητρά τους ήταν πολιτικά καθώς ο- άλλοτε δάσκαλος - Παζολίνι υπήρξε ενεργό μέλος του κομμουνιστικού κόμματος. Ακόμη υποστήριξε πως ο Πελόζι ήταν το δόλωμα και ότι τον χρησιμοποίησαν για να του φορτώσουν τον φόνο. Υποστήριξε επίσης ότι η δολοφονία του Παζολίνι έγινε αλλού και στη συνέχεια μετέφεραν και πέταξαν το πτώμα του στην παραλία.
«Πρέπει να βρούμε και να πούμε την αλήθεια», επιμένει ο Βελτρόνι απευθυνόμενος στον υπουργό Δικαιοσύνης. «Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν προοδεύσει και μπορούν να βοηθήσουν ώστε να έχουμε τελεσιδικία». Επικαλέστηκε δε τον πρώην διευθυντή του Εγκληματολογικού των καραμπινιέρων Λουτσιάνο Γκαροφάνο, ο οποίος σύμφωνα με αποτελέσματα προηγμένων επιστημονικών ερευνών είχε πει ότι όλα τα στοιχεία, δείγματα ιδρώτα, αίματος, ρούχων, ακόμα και το μπαστούνι που είχε χρησιμοποιήσει ο Παζολίνι για να αμυνθεί, πρέπει να επανεξεταστούν.
«Ανοίξτε ξανά τον φάκελο της δολοφονίας Παζολίνι»
Του Μichael Day (Τα Νέα, 24/3/2010)
Τριάντα πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του ποιητή, πολιτικού αρθρογράφου και διακεκριμένου σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι, η ιταλική κυβέρνηση δέχεται πιέσεις να επανεξεταστεί η υπόθεση και να χυθεί άπλετο φως.
Με ανοιχτή επιστολή (δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera») προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Αντζελίνο Αλφάνο, ο πρώην αρχηγός της αντιπολίτευσης Βάλτερ Βελτρόνι ρωτά γιατί, αν και υπάρχει πλήθος από αναπάντητα ερωτήματα, οι αρχές δεν προχώρησαν σε νέες έρευνες σε μια υπόθεση «η οποία είναι διάτρητη σαν κόσκινο». Και τονίζει πως με την εξέλιξη της Εγκληματολογίας θα ξεκαθαρίζονταν πολλές αμφιβολίες για τον φόνο του ομοφυλόφιλου μαρξιστή διανοουμένου στον οποίο ο παγκόσμιος κινηματογράφος οφείλει μερικά από τα πιο ποιητικά, σκληρά, αλληγορικά και εμβληματικά έργα του νεορεαλισμού, όπως το «Θεώρημα», το «Μάμα Ρόμα», το «Salo, 120 μέρες στα Σόδομα», το «Δεκάμερον» και η «Μήδεια» με τη Μαρία Κάλλας.
Το 1975, λίγο μετά το έγκλημα, ο 17χρονος τότε Τζουζέπε Πελόζι ομολόγησε τη δολοφονία και καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκισης, όμως υπήρχαν στοιχεία που συνέδεαν και μερικούς ακόμη με τον μέχρι θανάτου ξυλοδαρμό του Παζολίνι. Οι μυστικές υπηρεσίες είχαν περιέργως εκδηλώσει ενδιαφέρον για την υπόθεση, όμως σημαντικά στοιχεία αγνοήθηκαν- δακτυλικά αποτυπώματα από αίμα στο αυτοκίνητο. Η υπόθεση προκάλεσε πολλές συζητήσεις, όπως άλλωστε και η ζωή του σκηνοθέτη.
Το 2005, 30 χρόνια μετά την καταδίκη του, ο Πελόζι ανακάλεσε, λέγοντας πως εξαναγκάστηκε σε ομολογία και ότι δεχόταν απειλές για την οικογένειά του. Υποστήριξε πως τρεις τύποι «με νότια προφορά» επιτέθηκαν στον Παζολίνι σε παραλία της Όστια ς- παραθαλάσσιο προάστιο της Ρώμηςφωνάζοντας «βρωμοκομμουνιστή». Η εξέλιξη αυτή ώθησε τις δικαστικές αρχές να επανεξετάσουν την υπόθεση, αλλά για λίγο. Ξαναμπήκε στο αρχείο εξαιτίας, όπως είπαν, έλλειψης στοιχείων.
Ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Τσίτι, φίλος του Παζολίνι, είχε ισχυριστεί σε συνέντευξή του ότι οι δολοφόνοι του ήταν πέντε και ότι τα κίνητρά τους ήταν πολιτικά καθώς ο- άλλοτε δάσκαλος - Παζολίνι υπήρξε ενεργό μέλος του κομμουνιστικού κόμματος. Ακόμη υποστήριξε πως ο Πελόζι ήταν το δόλωμα και ότι τον χρησιμοποίησαν για να του φορτώσουν τον φόνο. Υποστήριξε επίσης ότι η δολοφονία του Παζολίνι έγινε αλλού και στη συνέχεια μετέφεραν και πέταξαν το πτώμα του στην παραλία.
«Πρέπει να βρούμε και να πούμε την αλήθεια», επιμένει ο Βελτρόνι απευθυνόμενος στον υπουργό Δικαιοσύνης. «Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν προοδεύσει και μπορούν να βοηθήσουν ώστε να έχουμε τελεσιδικία». Επικαλέστηκε δε τον πρώην διευθυντή του Εγκληματολογικού των καραμπινιέρων Λουτσιάνο Γκαροφάνο, ο οποίος σύμφωνα με αποτελέσματα προηγμένων επιστημονικών ερευνών είχε πει ότι όλα τα στοιχεία, δείγματα ιδρώτα, αίματος, ρούχων, ακόμα και το μπαστούνι που είχε χρησιμοποιήσει ο Παζολίνι για να αμυνθεί, πρέπει να επανεξεταστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου