28.3.10

Η ΑΝΟΙΞΗ 1

Otto Müller (Γερμανία)

Carol Ann Duffy
Κάρολ Ανν Ντάφυ

Άνοιξη

Η συγγνώμη της άνοιξης φθάνει, ο αέρας γλυκαίνει,
το φως μιας ώρας παράταση παίρνει, ο χρόνος συγχώρεση
θαρρείς, δοσμένη μέσα απ' το ψιθυριστό χρωμάτισμα
των λουλουδιών, ξόρκι της βροχής για αναστολή, αναστολή, αναστολή.

Οι εραστές καθώς ξυπνούν μέσα στα δώματα τα φωτισμένα, με τα
κορμιά πλεγμένα, αίσθηση έχουν κάτι πως τους τυλίγει,
σαν πέπλο χάριτος, σαν απαλή αγκάλη, άφεση αμαρτιών για ώρες
κλεμμένες, ψέματα αναγκαία. Και αυτό είναι σοφό:

Να γνωρίζεις ότι της μουσικής το xρυσάφι κρύβεται στο ξεφτισμένο
πουγκί ενός πουλιού, να δρέπεις βοτάνια στοργής, να βλέπεις πως
σελήνη και ήλιος σμίγουν το έτερον ήμισυ του φωτός τους πάνω
στον άδειο καμβά του ουρανού. Δέντρα, στα άνθη τους πνιγμένα,
νεαρές βασίλισσες, εκλιπαρούν για επιείκεια.

μετάφραση: Θάλεια Μελή Χωλλ
(συλλ. Σαγήνη)
περ. Ποιητική, τχ. 1ο / Πατάκης, 2008



Ρούλα Σκούταρη

Το τραγούδι της άνοιξης

Καλώς μας ήρθες, άνοιξη
Με τα γλυκά σου μύρα,
Με τ’ άνθη της αμυγδαλιάς
Και τα μπουμπούκια της ροδιάς.

Καλώς μας ήρθες!
Στόλισε κήπους και περιβόλι,
Την αγκαλιά της κοπελιάς
Και την ψυxή μου όλη.

Κατάθεση ψυχής / Δωδώνη, 2006



Amy Lowell
Άμυ Λόουελ

Μια άνοιξη της Ρόζμαρυ

Δεν μπορώ να δω το πρόσωπό σου
Όταν σε σκέφτομαι
Βλέπω μονάχα τα χέρια σου
Τα χέρια σου
Που ράβουν
Που κρατούν ένα βιβλίο
Που στέκουν για ένα λεπτό στην ηρεμία κάποιου παράθυρου.
Τα μάτια μου πάντα κρατούν την όψη των χεριών σου,
Αλλά η καρδιά μου κρατάει τον ήxο της φωνής σου
Και την απαλή λαμπρότητα που είναι η ψυχή σου.

μετάφραση: Τάσος Κόρφης
Ξένη Ποίηση του 20ού αιώνα / Λωτός, 2000

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου