Διαμαντής Διαμαντόπουλος
.
'Ενα πρωί, μόλις είχα γίνει καλά, ακούσαμε στο δρόμο ζωηρές φωνές. Μια γειτονοπούλα με την εφημερίδα στα χέρια φώναζε δυνατά: "Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο". 'Ηταν μια τόση δα ειδησούλα στην τελευταία σελίδα. Την έβλεπες και δεν μπορούσες να το πιστέψεις. Σε λίγο, όμως, άρχισαν αλλεπάλληλα παραρτήματα και το πιστέψαμε για καλά. Συνεργεία τοιχοκολλούσαν με μεγάλη βιασύνη τη διαταγή επιστρατεύσεως. Οι νέοι άντρες κατηφόριζαν παρέες παρέες για το πενήντα σύνταγμα να ντυθούνε. Ο πατέρας μου, που λόγω της δουλειάς του φαντάρος δεν πήγαινε, πήρε ένα μπουκάλι κονιάκ και μας πότιζε όλους με το ζόρι. Είχε ανοίξει τα παράθυρα και κερνούσε τους περαστικούς. Λόγια μεγάλα δεν ακούγονταν, είναι αλήθεια, όμως κανένας δεν έβαζε με το νου του πως μπορούσαν οι Ιταλοί να βρεθούν μια μέρα μπροστά μας.
Μετά το μεσημέρι άρχισαν να περνούν απ' την Αγίου Δημητρίου οι φάλαγγες των επιστρατευμένων. Μόλις ακούγαμε τραγούδια, τρέχαμε στη γωνιά για να χειροκροτήσουμε. Γυναίκες και παιδιά πέφταν μέσα στη γραμμή και τους φιλούσαν.
'Οταν όμως πήρε να νυχτώνει μας έπιασε απελπισία. Τα φώτα του δήμου δεν άναψαν και στο σπίτι δεν μπορούσαμε ν' ανάψουμε φως, αν δεν βάζαμε στα παράθυρα κουβέρτες. Πού να ξέραμε πως οι Ιταλοί δεν ήταν σε θέση να βομβαρδίσουνε τη νύχτα. Αργότερα θέλαμε μόνο συννεφιά ή σκοτάδι.
Γιώργος Ιωάννου: ''Η σειρήνα'' στη συλλογή διηγημάτων Η Σαρκοφάγος (Ερμής, 1976)
Μετά το μεσημέρι άρχισαν να περνούν απ' την Αγίου Δημητρίου οι φάλαγγες των επιστρατευμένων. Μόλις ακούγαμε τραγούδια, τρέχαμε στη γωνιά για να χειροκροτήσουμε. Γυναίκες και παιδιά πέφταν μέσα στη γραμμή και τους φιλούσαν.
'Οταν όμως πήρε να νυχτώνει μας έπιασε απελπισία. Τα φώτα του δήμου δεν άναψαν και στο σπίτι δεν μπορούσαμε ν' ανάψουμε φως, αν δεν βάζαμε στα παράθυρα κουβέρτες. Πού να ξέραμε πως οι Ιταλοί δεν ήταν σε θέση να βομβαρδίσουνε τη νύχτα. Αργότερα θέλαμε μόνο συννεφιά ή σκοτάδι.
Γιώργος Ιωάννου: ''Η σειρήνα'' στη συλλογή διηγημάτων Η Σαρκοφάγος (Ερμής, 1976)
.
Διαμαντής Διαμαντόπουλος
Γλυκύτατος ο Ιωάννου.Τόσο προσγειωμένες οι λέξεις του ,που απορώ πώς με απογειώνει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο αφιέρωμα, Erva.
Την καλημέρα μου. Έχω να καμαρώσω
τους μαθητές μου σήμερα στην παρέλαση και θ' αργήσω. :)
Εγώ, πάλι, περιμένω τον βαφτισιμιό μου, πρωτάκι στο νηπιαγωγείο φέτος, να μεγαλώσει λίγο για να έχω λόγο να ξαναπάω στις παρελάσεις που τόσο μου αρέσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι τότε θα σε ζηλεύω.
Μα καλά πού ζείτε εσείς, πέμπτη εποχή και erva_cidreira;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρετε πως, όσοι καμαρώνουν τα πιτσιρίκια στις παρελάσεις είναι ελληναράδες, εθνικισταράδες, αναχρονιστικοί, ναζιστές, φασίστες και κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Τέτοιοι είστε κι εσείς; Ουουουου!