30.8.09

I AM GAY. ΛΕΓΟΝΤΑΣ "ΤΟ" ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Image Hosted by ImageShack.us
.
Εξομολόγηση ενός γκέι πάνω από χωριάτικη σαλάτα
Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Ελευθεροτυπία, 22/8/2009)
Πριν από δύο χρόνια ο σκηνοθέτης Νικόλας Κολοβός πήγε σ' ένα πάρτι όπου ο αδερφός του τον σύστησε ως «ο γκέι αδερφός μου».
Η πλάκα αυτή είχε δύο αποτελέσματα. Πρώτον: πάγωσε ο ίδιος, αλλά και η παρέα με την άνεση και το καμάρι του ενός για τον γκέι αδερφό του. Δεύτερον: την επόμενη κιόλας μέρα ο Κολοβός έγραψε το σενάριο για τη χιουμοριστική μικρού μήκους ταινία «Ι am gay», με θέμα έναν Ελληνα ομοφυλόφιλο, που μένει στη Σουηδία και παίρνει τη γενναία απόφαση να το ανακοινώσει στους γονείς του την ώρα του φαγητού.
Και ο Νικόλας Κολοβός στη Σουηδία μένει. Εκεί γεννήθηκε αφού οι γονείς του είχαν φύγει από τη Ελλάδα τη δεκαετία του '60 ως οικονομικοί μετανάστες. Την ταινία του την είδαμε πέρυσι στο Φεστιβάλ της Δράμας, απ' όπου έφυγε με το βραβείο καλύτερης ταινίας του τμήματος «Ελληνες του κόσμου». Από τότε έχει κάνει γερή καριέρα σε ξένα φεστιβάλ. Εχει ήδη ταξιδέψει σε 60 και έχει κάμποσα ακόμα μπροστά: Ιταλία, Πετρούπολη, Αμβούργο, Ισπανία, κ.τ.λ.
Αφορμή γι' αυτήν δεν στάθηκε μόνο η πλάκα του αδερφού του. Την επομένη του πάρτι διηγήθηκε στους γονείς του το καλαμπούρι και συζήτησε για πρώτη φορά μαζί τους το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Τις αντιδράσεις τους τις ενσωμάτωσε στην ταινία.
Το «Ι am gay» διαδραματίζεται σε χρόνο μίας ημέρας. Ο Αλεξ (Αντρέας Στρίντερ) επισκέπτεται τους γονείς του και από την πρώτη στιγμή που κάθεται στο οικογενειακό τραπέζι, αφού κοπανάει και αρκετά ποτήρια κρασί, κάνει διάφορα σενάρια στο μυαλό του για το πώς θα αντιδράσουν οι γονείς του (Βάσια Φρίντμαν και Πάνος Ιωαννίδης) και ο αδερφός του (Οβ Βολφ), μόλις μάθουν ότι είναι γκέι.
Στην καλή εκδοχή τους, οι γονείς πετάνε από χαρά όταν ο χαϊδεμένος της οικογένειας αποκαλύπτει ότι έχει σχέση με άντρα. Στη χειρότερή τους, όμως, ο αδερφός του Αλεξ, ένας μάτσο και λαϊκός τύπος, κόβει με μαχαίρι τα γεννητικά όργανα του φίλου του. Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές. Το κοινό τους στοιχείο είναι το χιούμορ. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, τα λαχταριστά φαγητά -από τζατζίκια και χωριάτικες σαλάτες μέχρι σουβλάκια και μπιφτέκια- περνάνε συνέχεια μπροστά από την κάμερα.
«Ηθελα να σηκώσω λίγο τη θερμοκρασία. Το φαγητό είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής κουλτούρας. Αυτό μου θυμίζει την Ελλάδα όταν βρίσκομαι στη Σουηδία. Μπορεί να μη βλέπω ελληνικά αρχαία μνημεία, αλλά κάθε μέρα τρώω ελληνικό φαγητό. Εξω έχει χιόνια και παγωνιά και μέσα στο σπίτι μας υπάρχει η ελληνική ζεστασιά. Επίσης, οι Ελληνες έχουμε τη συνήθεια να πίνουμε με το φαγητό. Οπότε και ο πρωταγωνιστής μου, μόλις τα τσούζει, αρχίζει να ξεφεύγει το μυαλό του», εξηγεί ο 35χρονος σκηνοθέτης.
Τη φράση - ομολογία πάντως, «Ι am gay», που είναι και ο τίτλος της ταινίας, δεν την ακούμε ποτέ ξεκάθαρα. Το τέλος της ταινίας, βέβαια, είναι ένα κλείσιμο ματιού -ίσως ο Αλεξ να βρει το θάρρος να πει στους γονείς του ότι είναι ομοφυλόφιλος. Παρ' όλα αυτά, πολλοί θεωρούν ότι ο τίτλος της ταινίας είναι και μια προσωπική δήλωση του σκηνοθέτη. Καθόλου δεν τον πειράζει. «Εχει πλάκα. Αν όμως έκανα μια ταινία που λεγόταν "Είμαι φονιάς" κανένας δεν θα υπέθετε ότι είμαι όντως φονιάς. Οταν όμως τίθεται θέμα σεξουαλικής ταυτότητας τα πράγματα αλλάζουν», λέει.
Οταν έγραψε το σενάριο, το έδωσε σε φίλους του ομοφυλόφιλους για να το διαβάσουν. Μόλις του έδωσαν το ΟΚ. κατάλαβε ότι είναι σε σωστό δρόμο. «Μου επιβεβαίωσαν το πόσο δύσκολο είναι να ανακοινώσεις κάτι τέτοιο στους γονείς σου. Μην ξεχνάμε ότι οι γονείς συνήθως σκέφτονται εγωιστικά. Απαιτούν από τα παιδιά τους να κάνουν αυτά που οι ίδιοι θέλουν, π.χ. εγγόνια».
Επέλεξε η ιστορία του να αφορά μια ελληνική οικογένεια επειδή αυτό είναι και το δικό του περιβάλλον. Ως προς τα θέματα ομοφυλοφιλίας, όπως λέει, «οι Σουηδοί είναι πιο ανοιχτοί. Οχι ότι βλέπεις γκέι ζευγάρια να περπατάνε στον δρόμο χέρι χέρι, αλλά γενικά σέβονται τα γκέι δικαιώματα. Και στην Ελλάδα, βέβαια, σιγά σιγά αλλάζουν οι αντιλήψεις».
Ο Νικόλας Κολοβός σπούδασε κινηματογράφο στη Σουηδία, αφού προηγουμένως δούλεψε ως δημοσιογράφος. Οταν όμως πήγε για πρώτη φορά σε τηλεοπτικό γύρισμα, πήρε την απόφαση να γίνει σκηνοθέτης. Εχει κάνει αρκετές μικρού μήκου ταινίες. Ολες -με εξαίρεση μια πρόσφατη- είναι κωμωδίες. «Η κωμωδία σε φέρνει κοντά στον θεατή γιατί πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν χιούμορ», εξηγεί.
Το σινεμά πάντως που του αρέσει είναι άλλου είδους. Μίλος Φόρμαν, Μάρτιν Σκορσέζε, Πολ Τόμας Αντερσον, είναι μερικοί από τους αγαπημένους του σκηνοθέτες. Από ελληνικό σινεμά δεν ξέρει και πολλά. Μόνο τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου που έχουν ταξιδέψει στη Σουηδία.
Ενα από τα επόμενα βήματά του είναι μια μικρού μήκους ταινία στην Ελλάδα. Το σενάριο είναι έτοιμο. Λέγεται «Guided by voices» και πρωταγωνιστεί μια κοπέλα, η οποία χάνει τη φωνή της την ημέρα του γάμου της. Ετσι θα κλείσει γι' αυτόν ο κύκλος των μικρού μήκους ταινιών και θα ξεκινήσει την πρώτη του μεγάλη. Θα τη γυρίσει στην Ελλάδα;
«Δεν ξέρω, αλλά θα το ήθελα πολύ. Η Αθήνα είναι φτιαγμένη για να είναι κινηματογραφικό πλατό. Δεν χρειάζεσαι σκηνογράφο. Τα κτίρια είναι λίγο χαλασμένα, είναι... κάπως. Με λίγα λόγια, όλα είναι έτοιμα και περιμένουν την κάμερα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου