.
Οι σκηνές που έκανα με τον Αλμοδόμπαρ στη δεκαετία του ’80 ήταν ερμηνευτικά πολύ δύσκολες, εκείνη την εποχή δεν ήταν συνηθισμένο οι ηθοποιοί να υποδύονται ομοφυλόφιλους. Πολλοί ηθοποιοί σκέφτονταν ότι αν γύριζες αυτό το είδος των σκηνών όλος ο κόσμος θα σε ταύτιζε με το πρόσωπο του ρόλου. Σύντομα αντιλήφθηκα ότι σ’ αυτό το επάγγελμα υπάρχουν όρια, ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε.
Θυμάμαι ότι στον «Νόμο του Πόθου», όπου υποδύθηκα έναν ομοφυλόφιλο, τον κόσμο τον απασχολούσε περισσότερο ότι φιλούσα έναν άνδρα στο στόμα απ’ όσο το ότι είχα σκοτώσει έναν άνθρωπο. Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς ο κόσμος μπορεί να συγχωρήσει σε κάποιον τη δολοφονία, όχι όμως ένα ομόφυλο φιλί. Σου δίνει μια ενδιαφέρουσα εικόνα της ηθικής του καιρού μας και αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχουν ένα σωρό υποκριτικά επικριτικά σχόλια για αυτά τα πράγματα.
Αντόνιο Μπαντέρας (New York Post, 23/6/2009)
Θυμάμαι ότι στον «Νόμο του Πόθου», όπου υποδύθηκα έναν ομοφυλόφιλο, τον κόσμο τον απασχολούσε περισσότερο ότι φιλούσα έναν άνδρα στο στόμα απ’ όσο το ότι είχα σκοτώσει έναν άνθρωπο. Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς ο κόσμος μπορεί να συγχωρήσει σε κάποιον τη δολοφονία, όχι όμως ένα ομόφυλο φιλί. Σου δίνει μια ενδιαφέρουσα εικόνα της ηθικής του καιρού μας και αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχουν ένα σωρό υποκριτικά επικριτικά σχόλια για αυτά τα πράγματα.
Αντόνιο Μπαντέρας (New York Post, 23/6/2009)
Σωστή κίνηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω ότι το σχόλιο αναφέρεται στο νόμο κατά της ομοφυλοφοβικής παρενόχλησης. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι πώς τα σχόλια σ' αυτά τα δυο ποστ εμφανίζονται σταυρωτά; :(