Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΗ

Η εξομολόγηση του Αντωνάκη

«Χρόνια, τώρα, και χρονάκια γύριζα στους ξένους τόπους
μελετώντας, νύχτα μέρα, τις ψωλές και τους ανθρώπους,
αλλά μήτε στο Μαρόκο, μήτε και στη Χονολούλου,
δεν απάντησα, ποτέ μου, ψωλή σαν του Θρασυβούλου!
Τ’ είν’ εκείνη, βρε παιδί μου! Κόκκινη σα μπολσεβίκος,
πάντα ντούρα και βαρβάτη – και τι πάχος και τι μήκος!...
Για ψωλή καθώς εκείνη, κι όπως και του Αποστόλη,
είν’ ανάγκη να υπάρχουν ειδικοί, επίσης, κώλοι:
Ένας δε εκ των μεγίστων κώλων του παρόντος κόσμου,
άσσος μεταξύ των άσσων – είναι, πάντως, κι ο δικός μου!...»

Ναπολέων Λαπαθιώτης (1933)