.
Η φυγοστρατία είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κυπριακός στρατός. Το να παίρνουν πολλοί στρατιώτες απαλλαγή ή αναστολή με χαρτί ψυχιάτρου είναι κάτι πολύ σύνηθες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα βουλευτές που ασχολήθηκαν με το θέμα, ένας στους τέσσερις εθνοφρουρούς που κατατάσσονται κάθε χρόνο παίρνουν αναστολή και σταδιακά απαλλαγή από την Εθνική Φρουρά. Είναι αυτό δικαιολογημένο;
Ο "Π" μίλησε με δύο στρατιώτες οι οποίοι πήραν πρόσφατα απαλλαγή με χαρτί ψυχιάτρου. Οι δύο άντρες μάς εξομολογήθηκαν ότι δεν άντεχαν να λειτουργούν στα καλούπια του στρατού. Αν όμως το στράτευμα άλλαζε πρόσωπο και γινόταν πιο ανθρώπινο, εάν παράλληλα μειωνόταν η θητεία στον ένα χρόνο, τότε πιθανόν να μην προέβαιναν στη λύση της απαλλαγής. (…)
"Ενώ η προσωπικότητα του ατόμου οικοδομείται μέχρι την ηλικία των 18 χρόνων και ο έφηβος αγωνίζεται να δημιουργήσει μια ταυτότητα ξεχωριστή, έρχεται ξαφνικά ο στρατός να παρεμποδίσει την προσωπική αυτή πορεία, καθώς πρωταρχικός του στόχος είναι να ομαδοποιήσει την προσωπικότητα των στρατιωτών", μας εξηγεί ο δρ Κυριάκος Βερεσιές. Η ομαδοποίηση επιτυγχάνεται μέσω της πειθαρχίας και της καταστολής των χαρακτηριστικών τής κάθε προσωπικότητας. Η ομοιομορφία, μέσω της ίδιας στολής, του ίδιου κεφαλιού, της ίδιας συμπεριφοράς, είναι η βάση της εύρυθμης λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτό το σύστημα και παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία συχνά δεν είναι κατανοητά από το περιβάλλον. Συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία για την Κύπρο δεν υπάρχουν. Με βάση όμως τις διεθνείς στατιστικές μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια πρώτα συμπεράσματα.
Αν ένα 0,8-1,2% του πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια, αυτό σημαίνει ότι 100 από τις 10.000 στρατιώτες που κατατάσσονται κάθε χρόνο πάσχουν από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Ένα 1-2% έχουν διανοητικά προβλήματα, ενώ για το άγχος και την κατάθλιψη, προβλήματα ιδιαιτέρως διαδεδομένα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στατιστικά. Επιπλέον, άγχος και κατάθλιψη, μπορούν, όχι μόνο να επιδεινωθούν, αλλά και να προκληθούν μέσα στις συνθήκες ενός νέου ψυχοπιεστικού συστήματος όπως ένα στρατόπεδο.
Όπως μας τόνισε όμως ο δρ Βερεσιές, υπάρχουν και προβλήματα που μόνο η επαφή με τον ψυχίατρο μπορεί να αποκαλύψει. 10 με 20 από τις 10.000 στρατιώτες, λόγου χάρη, παρουσιάζουν νυχτερινή ενούρηση, άλλοι 10 με 20 παρουσιάζουν κλειστοφοβία και δεν μπορούν να παραμείνουν μόνοι τους στο σκοτάδι. Και ας μην ξεχνάμε την ουσιοεξάρτηση, που προκαλεί άλλα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και την ομοφυλοφιλία, που σίγουρα δυσκολεύει την ένταξη του ομοφυλοφίλου σε ένα σύνολο όπου απειλείται. Όλα αυτά τα προβλήματα, καθότι ανομολόγητα στην κυπριακή κοινωνία, καταγράφονται ως ψυχολογικές διαταραχές από εξωτερικούς ψυχίατρους. (ΠΟΛΙΤΗΣ - 08/03/2009)
Δηλαδή, για να καταλάβω, από τη μιά γίνεται παραδεκτό ότι εντός του στρατεύματος οι ομοφυλόφιλοι απειλούνται και από την άλλη τούς χαρακτηρίζουν και τους καταγράφουν ως ψυχικά διαταραγμένους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μετέπειτα ζωή τους;
Η φυγοστρατία είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κυπριακός στρατός. Το να παίρνουν πολλοί στρατιώτες απαλλαγή ή αναστολή με χαρτί ψυχιάτρου είναι κάτι πολύ σύνηθες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα βουλευτές που ασχολήθηκαν με το θέμα, ένας στους τέσσερις εθνοφρουρούς που κατατάσσονται κάθε χρόνο παίρνουν αναστολή και σταδιακά απαλλαγή από την Εθνική Φρουρά. Είναι αυτό δικαιολογημένο;
Ο "Π" μίλησε με δύο στρατιώτες οι οποίοι πήραν πρόσφατα απαλλαγή με χαρτί ψυχιάτρου. Οι δύο άντρες μάς εξομολογήθηκαν ότι δεν άντεχαν να λειτουργούν στα καλούπια του στρατού. Αν όμως το στράτευμα άλλαζε πρόσωπο και γινόταν πιο ανθρώπινο, εάν παράλληλα μειωνόταν η θητεία στον ένα χρόνο, τότε πιθανόν να μην προέβαιναν στη λύση της απαλλαγής. (…)
"Ενώ η προσωπικότητα του ατόμου οικοδομείται μέχρι την ηλικία των 18 χρόνων και ο έφηβος αγωνίζεται να δημιουργήσει μια ταυτότητα ξεχωριστή, έρχεται ξαφνικά ο στρατός να παρεμποδίσει την προσωπική αυτή πορεία, καθώς πρωταρχικός του στόχος είναι να ομαδοποιήσει την προσωπικότητα των στρατιωτών", μας εξηγεί ο δρ Κυριάκος Βερεσιές. Η ομαδοποίηση επιτυγχάνεται μέσω της πειθαρχίας και της καταστολής των χαρακτηριστικών τής κάθε προσωπικότητας. Η ομοιομορφία, μέσω της ίδιας στολής, του ίδιου κεφαλιού, της ίδιας συμπεριφοράς, είναι η βάση της εύρυθμης λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτό το σύστημα και παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία συχνά δεν είναι κατανοητά από το περιβάλλον. Συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία για την Κύπρο δεν υπάρχουν. Με βάση όμως τις διεθνείς στατιστικές μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια πρώτα συμπεράσματα.
Αν ένα 0,8-1,2% του πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια, αυτό σημαίνει ότι 100 από τις 10.000 στρατιώτες που κατατάσσονται κάθε χρόνο πάσχουν από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Ένα 1-2% έχουν διανοητικά προβλήματα, ενώ για το άγχος και την κατάθλιψη, προβλήματα ιδιαιτέρως διαδεδομένα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στατιστικά. Επιπλέον, άγχος και κατάθλιψη, μπορούν, όχι μόνο να επιδεινωθούν, αλλά και να προκληθούν μέσα στις συνθήκες ενός νέου ψυχοπιεστικού συστήματος όπως ένα στρατόπεδο.
Όπως μας τόνισε όμως ο δρ Βερεσιές, υπάρχουν και προβλήματα που μόνο η επαφή με τον ψυχίατρο μπορεί να αποκαλύψει. 10 με 20 από τις 10.000 στρατιώτες, λόγου χάρη, παρουσιάζουν νυχτερινή ενούρηση, άλλοι 10 με 20 παρουσιάζουν κλειστοφοβία και δεν μπορούν να παραμείνουν μόνοι τους στο σκοτάδι. Και ας μην ξεχνάμε την ουσιοεξάρτηση, που προκαλεί άλλα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και την ομοφυλοφιλία, που σίγουρα δυσκολεύει την ένταξη του ομοφυλοφίλου σε ένα σύνολο όπου απειλείται. Όλα αυτά τα προβλήματα, καθότι ανομολόγητα στην κυπριακή κοινωνία, καταγράφονται ως ψυχολογικές διαταραχές από εξωτερικούς ψυχίατρους. (ΠΟΛΙΤΗΣ - 08/03/2009)
Δηλαδή, για να καταλάβω, από τη μιά γίνεται παραδεκτό ότι εντός του στρατεύματος οι ομοφυλόφιλοι απειλούνται και από την άλλη τούς χαρακτηρίζουν και τους καταγράφουν ως ψυχικά διαταραγμένους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μετέπειτα ζωή τους;
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Κύπρο στην Ουρουγουάη συμβαίνουν άλλα ...μεσοβέζικα:
.
Κανονικά θα στρατεύονται οι ομοφυλόφιλοι στην Ουρουγουάη
Κανονικά θα στρατεύονται οι ομοφυλόφιλοι στην Ουρουγουάη
Καθημερινή, 14/5/2009
Οι ομοφυλόφιλοι θα έχουν πλέον το δικαίωμα να κατατάσσονται στο στρατό της Ουρουγουάης, κάτι που τους απαγορευόταν μέχρι σήμερα, όπως έγινε γνωστό από επίσημη πηγή.
Ο πρόεδρος της χώρας, Ταμπαρέ Βάσκες, υπέγραψε το διάταγμα που ορίζει ότι η «σεξουαλική προτίμηση» δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για να απαγορεύεται σε οποιονδήποτε η φοίτηση στις στρατιωτικές σχολές.
Μέχρι πρότινος ο κανονισμός απαγόρευε τη φοίτηση σε υποψηφίους που έπασχαν από «διανοητικές ασθένειες», μεταξύ των οποίων και «προβλήματα σεξουαλικής ταυτότητας».
Να σημειωθεί πάντως ότι με το διάταγμα δεν αλλάζει ο εσωτερικός κανονισμός του στρατού που απαγορεύει στους στρατιωτικούς να αποκαλύπτουν δημοσίως τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους.
Η Ουρουγουάη έγινε πέρσι η πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής που νομιμοποίησε τη συμβίωση, συμπεριλαμβανομένων και των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, δίνοντάς τους τα ίδια προνόμια που έχουν και οι παντρεμένοι.
Οι ομοφυλόφιλοι θα έχουν πλέον το δικαίωμα να κατατάσσονται στο στρατό της Ουρουγουάης, κάτι που τους απαγορευόταν μέχρι σήμερα, όπως έγινε γνωστό από επίσημη πηγή.
Ο πρόεδρος της χώρας, Ταμπαρέ Βάσκες, υπέγραψε το διάταγμα που ορίζει ότι η «σεξουαλική προτίμηση» δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για να απαγορεύεται σε οποιονδήποτε η φοίτηση στις στρατιωτικές σχολές.
Μέχρι πρότινος ο κανονισμός απαγόρευε τη φοίτηση σε υποψηφίους που έπασχαν από «διανοητικές ασθένειες», μεταξύ των οποίων και «προβλήματα σεξουαλικής ταυτότητας».
Να σημειωθεί πάντως ότι με το διάταγμα δεν αλλάζει ο εσωτερικός κανονισμός του στρατού που απαγορεύει στους στρατιωτικούς να αποκαλύπτουν δημοσίως τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους.
Η Ουρουγουάη έγινε πέρσι η πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής που νομιμοποίησε τη συμβίωση, συμπεριλαμβανομένων και των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, δίνοντάς τους τα ίδια προνόμια που έχουν και οι παντρεμένοι.
Η εφημεριδα Πολιτης ειναι ανοιχτομυαλη εφημεριδα. Και τα λεει πολυ σωστα. Εχοντας ζησει την κυπριακη κοινωνια σαν τρίτο μάτι, αυτες οι λεξεις με αγγιζουν γιατί περιγράφουν αυτό που συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχετα με την ομοφυλοφιλία, ο στρατός είναι ΜΟΝΟ χάσιμο χρόνου. Ούτε να θυμάμαι το καιρό στο χακί δεν θέλω κι ας μην ταλαιπωρήθηκα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο θετικό είναι το οφθαλμόλουτρο που κάνεις το καλοκαίρι σ' ένα θάλαμο με 30 αγόρια, χιχιχιχι
one of the people,
ΑπάντησηΔιαγραφήανοιχτόμυαλη μια εφημερίδα που φιλοξενεί τέτοια άρθρα (http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=868077&-V=archive&-w=ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ@&-P) και με τέτοιους τίτλους; Μήπως είσαι υπερβολικά επιεικής;
colourful mind,
ας έχουμε όμως όλοι την δυνατότητα να διαπιστώσουμε από πρώτο χέρι πόσο χάσιμο χρόνου είναι ή δεν είναι η στρατιωτική θητεία.
Κι ας είναι εφικτό σε όσους το επιθυμούν να ακολουθήσουν στρατιωτική καριέρα χωρίς ο σεξουαλικός προσανατολισμός τους να στέκεται ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Όσο για τα καλοκαίρια στους θαλάμους..., τι μου θύμισες τώρα!
Εχω τους λογους μου. Αλλωστε γι αυτο το αρθρο στο οποιο αναφερεσαι εχει εκφραστει η αντιρρηση ολων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια δεν παρατήρησα ιδιαίτερο πρόβλημα επί του θέματος και δεν μιλάω για το πρόσωπο μου. Δηλαδή αν κάποιος θέλει να υπηρετήσει δεν νομίζω να του σταθεί εμπόδιο, φυσικά ισχύει ότι και έξω στην κοινωνία. Για στρατιωτική καριέρα δεν ξέρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο σίγουρο, μην πω απόλυτο, είναι το χάσιμο χρόνου.