Μichelangelo Buonarroti
SΟΝΕΤΤΟ LV
(Tu sa’ ch’ io so, signor mie, che tu sai)
Μάθε ότι ξέρω, κύριε μου, πως το ξέρεις
Μάθε ότι ξέρω, κύριε μου, πως το ξέρεις
ότι έρχομαι κοντά σου τη μορφή σου να απολαύσω’
κι εσύ καλά το ξέρεις πως το ξέρω ότι πολύ καλά με ξέρεις.
Γιατί λοιπόν διστάζεις να χαιρετηθούμε;
Αν είν' αληθινή η ελπίδα που μου δίνεις,
αν είν' αληθινός ο μέγας που μου προσφέρεις πόθος,
ας σπάσει ο τοίχος που τα δύο αυτά χωρίζει,
γιατί δύναμη διπλή έχουν τα πάθη που κρυμμένα παραμένουν.
Αν εγώ μόνον εσένα, λατρεμένε κύριε μου, αγαπώ,
μην περιφρονείς ό,τι πιο πολύ σ' εσέ λατρεύω:
τον έρωτα που ο ένας για το πνεύμα αισθάνεται του άλλου.
Αυτό, που στο όμορφο πρόσωπο σου νιώθω και λαχταρώ συνάμα,
και στρεβλωμένα το κατανοεί η σκέψη των ανθρώπων,
όσοι να το γευτούν θελήσουν,
καλύτερα πρώτα γι' αυτούς ο θάνατος να έλθει.
Ελεύθερη απόδοση από τα ιταλικά: Βαγγέλης Β. Ηλιόπουλος
Aπό την Οδό Πανός – τ. 96, Μάρτιος 1998
Ελπίζω να μη σας πρήζω με τις εμμονές μου. Και αυτό το σονέτο το έχει χρησιμοποιήσει ο Britten στα Seven Sonnets of Michelangelo (το 4ο τραγούδι με τη σειρά που τα έχει τοποθετήσει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχήτε καθόλου, σ’ αυτό το ιστολόγιο ξέρουμε να εκτιμάμε τις εμμονές. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή