.
Όταν βρεθήκαμε στο γεμάτο ατμούς αποδυτήριο, εγώ ντύθηκα πιο γρήγορα από τη Γιαν και ύστερα κάθισα και την παρακολουθούσα που ντυνόταν. Το πρόσεξε και μου χαμογέλασε. Ήξερε πως μου άρεσε να την κοιτάζω. Έκανε πιο αργές τις κινήσεις της, άρχισε να τρίβει τους ώμους της με την πετσέτα. Θαύμασα το μακρύ λαιμό και τους φαρδιούς ώμους της. Την κομψότητά της. Ήταν το κορμί που καταβρόχθιζα κάθε βράδυ, τότε, στο Αγρόκτημα της Κόκκινης Αζαλέας. Τα στήθια της – πόσο γεμάτα έδειχναν. Ήθελα να τα ξαναχαιδέψω. Η καρδιά μου χοροπήδησε όταν η ματιά μου έπεσε πάνω της. Η Γιαν έσκυψε να πάρει το σουτιέν της. Τα στήθια της μου άγγιξαν το πρόσωπο.
"Σ’ αγαπώ", της ψιθύρισα.
Χαμογέλασε.
"Το ξέρω", μου απάντησε.
Φόρεσε το σουτιέν της και το κούμπωσε. Έχωσα την πετσέτα στην τσάντα. Έδωσε τα παπούτσια της. Καθώς βγαίναμε από τα λουτρά, μου είπε πως είχε γίνει πολύ πιο διεφθαρμένη απ’ όσο μπορούσα να φανταστώ.
.
Aντσι Μιν : Κόκκινη Αζαλέα (Ψυχογιός)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου