.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΙΜΔΑ ΚΑΙ ΣΔΓ
Συντάκτρια: Ειρήνη Πετροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Ρούλα Σκούταρη
Πραγματοποιήθηκε χθες (23-6-2008), η συνέντευξη τύπου του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του Συνδέσμου για τα δικαιώματα της γυναίκας με θέμα: «Κριτική στις προτεινόμενες από την κυβέρνηση αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο. Προτάσεις περαιτέρω βελτίωσης της νομοθεσίας». Τις προτάσεις παρουσίασε η κ. Αλίκη Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του ΙΜΔΑ και επίτιμη πρόεδρος του ΣΔΓ.
Ξεκινώντας την τοποθέτησή της η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου, τόνισε ότι κάθε φορά που γίνονται βήματα συλλογικά από όλες τις γυναικείες οργανώσεις μαζί με τα κόμματα έχουν επιτευχθεί ωραίες μεταρρυθμίσεις, αρχίζοντας από το Σύνταγμα και προχωρώντας σε νόμους. Μάλιστα, τα μέλη του ΣΔΓ και οι γυναικείες οργανώσεις είχαν συνεργαστεί με την επιτροπή που είχε συντάξει, το 1983, το Οικογενειακό Δίκαιο. Αναφέρθηκε στην ομοφωνία στον αγώνα των γυναικείων οργανώσεων για να γίνει ένα τόσο προοδευτικό Οικογενειακό Δίκαιο, το οποίο αναφέρεται στο εξωτερικό ως πρότυπο προοδευτικού Οικογενειακού Δικαίου.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε προ μιας πρότασης του Υπουργού Δικαιοσύνης για να τροποποιηθούν διάφορες διατάξεις που αφορούν την οικογένεια, το παιδί κλπ. Αυτές οι προτάσεις, με πρόσχημα να κάνουν κάτι καλύτερο, περιέχουν διατάξεις εσφαλμένες και αντίθετες με το Σύνταγμα, με την ισότητα και το Διεθνές Δίκαιο αλλά και την δική μας εθνική νομοθεσία, έτσι όπως ορίζεται από το Σύνταγμα.
Η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου έθιξε τα δύο βασικά σημεία, τα οποία θεωρεί ως τα πλέον σημαντικά και τόνισε ότι τα σχόλιά της για τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν το νομοσχέδιο θα τα καταθέσει γραπτώς στον υπουργό. Έτσι, τα δυο βασικά θέματα είναι:
1) Το επώνυμο της γυναίκας με το γάμο
2) Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, ως μέσο ρύθμισης σχέσεων εκτός γάμου.
Αναπτύσσοντας τις θέσεις της, τόνισε τα εξής:
Ο άνθρωπος γεννιέται με ένα όνομα και κανονικό είναι να πεθάνει με αυτό το όνομα διότι το όνομα είναι η εικόνα του ανθρώπου προς τα έξω. Όπως ο άνδρας γεννιέται και πεθαίνει με το ίδιο επώνυμο, το ίδιο πρέπει και η γυναίκα να γεννιέται και να πεθαίνει με το ίδιο επώνυμο. Πόσο μάλλον, που η γυναίκα σήμερα συναλλάσσεται σε διαφόρων ειδών συναλλαγές εμπορικές, επιστημονικές και ό,τι άλλο θέλετε και επομένως είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με ένα όνομα και όχι να αλλάζει χαμαιλεοντικά το όνομά της, ως παρακολούθημα του άνδρα. Επιπλέον, αλλάζει θέση π.χ. παντρεύεται έναν άνδρα, μετά έναν άλλο, χωρίζει και ούτω καθ’ εξής.
Το άρθρο 116 του Συντάγματος επιβάλλει ισότητα πλήρη και ουσιαστική και όλα τα μέτρα τα θετικά, τα οποία ζητούνται για να επιτευχθεί η ισότητα, πρέπει να έχει την μέριμνα να τα προωθεί και να τα εφαρμόζει η Πολιτεία. Αντιθέτως, το Σύνταγμα κατάργησε και όλες τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών.
Είναι βέβαιον ότι αυτή η μεταρρύθμιση που προτείνει ο υπουργός συρρικνώνει την ισότητα, βάλλει κατά της ισότητας και συνεπώς, βάλλει κατά του Συντάγματος. Γίνονται βήματα προς τα πίσω και κατά της ισότητας - σύμφωνα με την CEDAW, που είναι η σπουδαιότερη Σύμβαση για την ισότητα των φύλων, η οποία αποτελεί από το 1983, που κυρώθηκε από την Ελλάδα, ελληνικό νόμο και μάλιστα, είναι ισχυρότερη έναντι του εθνικού νόμου. Έτσι λέει το Σύνταγμα στο άρθρο 28. Επιπλέον, αυτή η κίνηση του Υπουργού είναι αντίθετη και με την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στις βασικές αρχές της και στις βασικές αποστολές που έχει, καθώς και στις βασικές αξίες της, είναι η ισότητα των φύλων. Το οποίον σημαίνει ότι η ισότητα των φύλων πρέπει να διαπερνά κάθε ρύθμιση εντός των χωρών της Ε.Ε. σε θέματα σχέσεων ανδρών και γυναικών.
Δεν είναι δυνατόν να μην λάβουμε υπόψη ούτε το νόμο, ούτε το Σύνταγμα, ούτε την αναγκαιότητα την οικογενειακή και να νομίζουμε ότι έτσι εξασφαλίζεται η νομιμότητα. Στο διαβατήριο να αναφέρεται πέρα από το όνομα του πατρός και της μητρός και το όνομα του συζύγου. Δεν βάλλεται η νομιμότητα του γάμου έτσι. Αντιθέτως, όταν η γυναίκα αλλάζει ονόματα βάλλεται η νομιμότητα των συναλλαγών.
Η Ελλάδα θα πράξει λαμπρά και θα επαινεθεί από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν δηλώνεται το όνομα των συζύγων στις ταυτότητες. Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο.
Οι γυναικείες οργανώσεις και τα πολιτικά κόμματα είναι αντίθετα με την πρόταση του υπουργού. Ακόμα και η Γενική Γραμματέας Ισότητας συνέταξε επιστολή προς τον υπουργό εκθέτοντας την αντίθεσή της σε αυτή την προτεινόμενη τροποποίηση.
Κατόπιν, η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου αναφέρθηκε στη διαφορά μεταξύ ισότητας και ισοτιμίας, τονίζοντας ότι η ισότητα αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα ενώ η ισοτιμία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα και στηρίζει τις διακρίσεις και τις ανισότητες μεταχείρισης.
Για το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης τόνισε ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και κανένα κοινωνικό πρόβλημα δεν λύνεται με τον στρουθοκαμηλισμό. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό γιατί ελεύθερη συμβίωση υπάρχει και μεταξύ ομοφύλων αλλά και μεταξύ ετεροφύλων. Τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια μπορούσαν να ρυθμίσουν τις σχέσεις τους με τον γάμο και σήμερα έχουν και το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης. Για τους ομοφυλόφιλους, όμως, που δεν υπάρχει καμία ρύθμιση, ήταν μια ευκαιρία να εισαχθεί το Σύμφωνο γι’ αυτούς ή και γι’ αυτούς. Κάτι που ήταν απαραίτητα λογικό να γίνει και το οποίο καθιέρωσαν άλλες χώρες στον κόσμο, εδώ τους αποκλείει.
Δεν υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο που να αποκλείει τους ομοφυλόφιλους από το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης. Γι’ αυτούς κυρίως έχει φτιαχτεί και κατ’ εξαίρεση μερικές χώρες το έχουν εισαγάγει και για τους ετεροφυλόφιλους.
Είναι ντροπή αυτός ο αποκλεισμός και να μην το αγνοεί η κυβέρνηση διότι αυτή τη στιγμή ο σεξουαλικός προσανατολισμός έχει πλέον διεθνώς περιληφθεί ως διάκριση ισότητας.
Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης αποτελεί ρύθμιση σχέσεων απέναντι στα άτομα και απέναντι στην κοινωνία. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να αγγίξει η Πολιτεία. Παρέπεμψε στα πρακτικά της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του 2004, για την γνωμάτευση. Σήμερα είναι η κατάλληλη ώρα να γίνει και αυτό. Και για μία κατηγορία ανθρώπων προς τους οποίους συμπεριφέρεται μειωτικά η κοινωνία.
Τέλος, να μην ξεχνάμε ότι το Δίκαιο ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί τις υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες ενώ οι κοινωνικές ανάγκες δεν δημιουργούνται για να εξυπηρετούν το Δίκαιο.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΙΜΔΑ ΚΑΙ ΣΔΓ
Συντάκτρια: Ειρήνη Πετροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Ρούλα Σκούταρη
Πραγματοποιήθηκε χθες (23-6-2008), η συνέντευξη τύπου του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του Συνδέσμου για τα δικαιώματα της γυναίκας με θέμα: «Κριτική στις προτεινόμενες από την κυβέρνηση αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο. Προτάσεις περαιτέρω βελτίωσης της νομοθεσίας». Τις προτάσεις παρουσίασε η κ. Αλίκη Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του ΙΜΔΑ και επίτιμη πρόεδρος του ΣΔΓ.
Ξεκινώντας την τοποθέτησή της η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου, τόνισε ότι κάθε φορά που γίνονται βήματα συλλογικά από όλες τις γυναικείες οργανώσεις μαζί με τα κόμματα έχουν επιτευχθεί ωραίες μεταρρυθμίσεις, αρχίζοντας από το Σύνταγμα και προχωρώντας σε νόμους. Μάλιστα, τα μέλη του ΣΔΓ και οι γυναικείες οργανώσεις είχαν συνεργαστεί με την επιτροπή που είχε συντάξει, το 1983, το Οικογενειακό Δίκαιο. Αναφέρθηκε στην ομοφωνία στον αγώνα των γυναικείων οργανώσεων για να γίνει ένα τόσο προοδευτικό Οικογενειακό Δίκαιο, το οποίο αναφέρεται στο εξωτερικό ως πρότυπο προοδευτικού Οικογενειακού Δικαίου.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε προ μιας πρότασης του Υπουργού Δικαιοσύνης για να τροποποιηθούν διάφορες διατάξεις που αφορούν την οικογένεια, το παιδί κλπ. Αυτές οι προτάσεις, με πρόσχημα να κάνουν κάτι καλύτερο, περιέχουν διατάξεις εσφαλμένες και αντίθετες με το Σύνταγμα, με την ισότητα και το Διεθνές Δίκαιο αλλά και την δική μας εθνική νομοθεσία, έτσι όπως ορίζεται από το Σύνταγμα.
Η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου έθιξε τα δύο βασικά σημεία, τα οποία θεωρεί ως τα πλέον σημαντικά και τόνισε ότι τα σχόλιά της για τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν το νομοσχέδιο θα τα καταθέσει γραπτώς στον υπουργό. Έτσι, τα δυο βασικά θέματα είναι:
1) Το επώνυμο της γυναίκας με το γάμο
2) Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, ως μέσο ρύθμισης σχέσεων εκτός γάμου.
Αναπτύσσοντας τις θέσεις της, τόνισε τα εξής:
Ο άνθρωπος γεννιέται με ένα όνομα και κανονικό είναι να πεθάνει με αυτό το όνομα διότι το όνομα είναι η εικόνα του ανθρώπου προς τα έξω. Όπως ο άνδρας γεννιέται και πεθαίνει με το ίδιο επώνυμο, το ίδιο πρέπει και η γυναίκα να γεννιέται και να πεθαίνει με το ίδιο επώνυμο. Πόσο μάλλον, που η γυναίκα σήμερα συναλλάσσεται σε διαφόρων ειδών συναλλαγές εμπορικές, επιστημονικές και ό,τι άλλο θέλετε και επομένως είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με ένα όνομα και όχι να αλλάζει χαμαιλεοντικά το όνομά της, ως παρακολούθημα του άνδρα. Επιπλέον, αλλάζει θέση π.χ. παντρεύεται έναν άνδρα, μετά έναν άλλο, χωρίζει και ούτω καθ’ εξής.
Το άρθρο 116 του Συντάγματος επιβάλλει ισότητα πλήρη και ουσιαστική και όλα τα μέτρα τα θετικά, τα οποία ζητούνται για να επιτευχθεί η ισότητα, πρέπει να έχει την μέριμνα να τα προωθεί και να τα εφαρμόζει η Πολιτεία. Αντιθέτως, το Σύνταγμα κατάργησε και όλες τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών.
Είναι βέβαιον ότι αυτή η μεταρρύθμιση που προτείνει ο υπουργός συρρικνώνει την ισότητα, βάλλει κατά της ισότητας και συνεπώς, βάλλει κατά του Συντάγματος. Γίνονται βήματα προς τα πίσω και κατά της ισότητας - σύμφωνα με την CEDAW, που είναι η σπουδαιότερη Σύμβαση για την ισότητα των φύλων, η οποία αποτελεί από το 1983, που κυρώθηκε από την Ελλάδα, ελληνικό νόμο και μάλιστα, είναι ισχυρότερη έναντι του εθνικού νόμου. Έτσι λέει το Σύνταγμα στο άρθρο 28. Επιπλέον, αυτή η κίνηση του Υπουργού είναι αντίθετη και με την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στις βασικές αρχές της και στις βασικές αποστολές που έχει, καθώς και στις βασικές αξίες της, είναι η ισότητα των φύλων. Το οποίον σημαίνει ότι η ισότητα των φύλων πρέπει να διαπερνά κάθε ρύθμιση εντός των χωρών της Ε.Ε. σε θέματα σχέσεων ανδρών και γυναικών.
Δεν είναι δυνατόν να μην λάβουμε υπόψη ούτε το νόμο, ούτε το Σύνταγμα, ούτε την αναγκαιότητα την οικογενειακή και να νομίζουμε ότι έτσι εξασφαλίζεται η νομιμότητα. Στο διαβατήριο να αναφέρεται πέρα από το όνομα του πατρός και της μητρός και το όνομα του συζύγου. Δεν βάλλεται η νομιμότητα του γάμου έτσι. Αντιθέτως, όταν η γυναίκα αλλάζει ονόματα βάλλεται η νομιμότητα των συναλλαγών.
Η Ελλάδα θα πράξει λαμπρά και θα επαινεθεί από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν δηλώνεται το όνομα των συζύγων στις ταυτότητες. Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο.
Οι γυναικείες οργανώσεις και τα πολιτικά κόμματα είναι αντίθετα με την πρόταση του υπουργού. Ακόμα και η Γενική Γραμματέας Ισότητας συνέταξε επιστολή προς τον υπουργό εκθέτοντας την αντίθεσή της σε αυτή την προτεινόμενη τροποποίηση.
Κατόπιν, η κ. Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου αναφέρθηκε στη διαφορά μεταξύ ισότητας και ισοτιμίας, τονίζοντας ότι η ισότητα αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα ενώ η ισοτιμία δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα και στηρίζει τις διακρίσεις και τις ανισότητες μεταχείρισης.
Για το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης τόνισε ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και κανένα κοινωνικό πρόβλημα δεν λύνεται με τον στρουθοκαμηλισμό. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό γιατί ελεύθερη συμβίωση υπάρχει και μεταξύ ομοφύλων αλλά και μεταξύ ετεροφύλων. Τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια μπορούσαν να ρυθμίσουν τις σχέσεις τους με τον γάμο και σήμερα έχουν και το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης. Για τους ομοφυλόφιλους, όμως, που δεν υπάρχει καμία ρύθμιση, ήταν μια ευκαιρία να εισαχθεί το Σύμφωνο γι’ αυτούς ή και γι’ αυτούς. Κάτι που ήταν απαραίτητα λογικό να γίνει και το οποίο καθιέρωσαν άλλες χώρες στον κόσμο, εδώ τους αποκλείει.
Δεν υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο που να αποκλείει τους ομοφυλόφιλους από το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης. Γι’ αυτούς κυρίως έχει φτιαχτεί και κατ’ εξαίρεση μερικές χώρες το έχουν εισαγάγει και για τους ετεροφυλόφιλους.
Είναι ντροπή αυτός ο αποκλεισμός και να μην το αγνοεί η κυβέρνηση διότι αυτή τη στιγμή ο σεξουαλικός προσανατολισμός έχει πλέον διεθνώς περιληφθεί ως διάκριση ισότητας.
Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης αποτελεί ρύθμιση σχέσεων απέναντι στα άτομα και απέναντι στην κοινωνία. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να αγγίξει η Πολιτεία. Παρέπεμψε στα πρακτικά της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του 2004, για την γνωμάτευση. Σήμερα είναι η κατάλληλη ώρα να γίνει και αυτό. Και για μία κατηγορία ανθρώπων προς τους οποίους συμπεριφέρεται μειωτικά η κοινωνία.
Τέλος, να μην ξεχνάμε ότι το Δίκαιο ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί τις υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες ενώ οι κοινωνικές ανάγκες δεν δημιουργούνται για να εξυπηρετούν το Δίκαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου