ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ

.

(προδημοσίευση)

.

ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ

.
Αφού τράβηξε τη βέρα από το μεσαίο δάχτυλο,
Πρόσταξε τον εαυτό του να πάει στα μέρη
Όπου έζησε τις νύχτες της νιότης του.
Γύρισε ν' ανοίξει την πόρτα όλων των μαγαζιών
Όπου σύχναζε εκείνη την εποχή,
Πρν να προσποιηθεί με τον γάμο.
Θυμήθηκε τα χρόνια της συζυγικής ζωής
Που εξαφάνισαν τους παλιούς φόβους,
Αλλά και τις άλλες τρομάρες που ήρθαν με την ηλικία.
Όπως ο τρόμος από τις παλιές επιθυμίες,
Που, κουρασμένες να μονολογούν, στο τέλος σιώπησαν.
Βγήκε τρέχοντας προς τα αγαπημένα μέρη,
Ανάμεσα σ' αυτά τα χρόνια που έμοιαζαν αιώνες,
Με τη μάταιη ελπίδα να είναι εκείνος που ήταν.

.
José António ALMEIDA / Πορτογαλία
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (Εκδ. ΡΟΕΣ , 2008)
Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης