.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Συμφωνώ με την πρόταση που έχει επεξεργαστεί το ΠΑΣΟΚ για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δύο ανθρώπων είτε άλλου είτε του ιδίου φύλου, ώστε να είναι κανονισμένα όλα τα νομικά ζητήματα που προκύπτουν από τη συμβίωση αυτή. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να ονομάζεται «γάμος». Η λέξη «γάμος» έχει ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα. Αλλά προφανώς και πρέπει να είναι κατοχυρωμένη και ρυθμισμένη νομικά η ελεύθερη συμβίωση δύο ανθρώπων ακόμη και του ιδίου φύλου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης του διεθνούς οικονομικού συστήματος όπου το φαινόμενο της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού κοινωνικών ομάδων αποκτά μεγάλες διαστάσεις τόσο στις ανεπτυγμένες χώρες όσο και στις αναπτυσσόμενες, ο σεβασμός της διαφορετικότητας πρέπει να αποτελεί μια μορφή έκφρασης της κοινωνικής αλληλεγγύης η οποία είναι απαραίτητη για τη εξασφάλιση της μελλοντικής συνοχής των κοινωνιών. Επομένως περισσότερο από ποτέ η σημασία της ανεκτικότητας και του σεβασμού των ισότιμων δικαιωμάτων όλων και ειδικότερα αν αυτά εστιάζουν στην σεξουαλική προτίμηση, αποκτά όλο και μεγαλύτερη αξία. Σήμερα, η μεγάλη πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει ότι ο ομοφυλόφιλος άντρας και η ομοφυλόφιλη γυναίκα πρέπει να θεωρηθούν σε σχέση με την κληρονομικότητα, με το περιβάλλον στο οποίο ζουν και φυσικά με τις θετικές επιλογές που κάνουν στο αν θα αποδεχτούν και σε ποιο βαθμό τα συναισθήματά τους. Συγχρόνως εμφανίστηκε και ένα ενδιαφέρον για την ομοφυλοφιλία ως κοινωνικό φαινόμενο. Κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι, ιστορικοί και ερευνητές έχουν επισημάνει, ανάμεσα σε πολλά άλλα και το πως έχει μεταβληθεί η άποψή μας για την ομοφυλοφιλία σε σχέση με το χρόνο καθώς και τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στην αντιμετώπισή της από διαφορετικούς πολιτισμούς. Έτσι η συζήτηση για ένα θέμα ταμπού, όπως η ομοφυλοφιλία, παίρνει διαστάσεις μεγαλύτερες από ότι θα περίμενε κανείς σ’ έναν κόσμο που τα ουσιαστικά προβλήματα (οικονομικά, πολιτικά, οικολογικά) είναι τεράστια και πιεστικά. Είναι προφανές όμως ότι στη συνείδηση του μέσου ανθρώπου το ερώτημα του χαρακτηρισμού της απόκλισης από τον γενικό κανόνα παραμένει αναπάντητο, αλλά δραματικά ενδιαφέρον. Ποιοι δεν ανέχονται το ρατσισμό, τον αποκλεισμό, τις διακρίσεις και την προβολή; Ίσως τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικοί και πολιτευτές, οι κληρικοί, οι δημοσιογράφοι και γενικά οι διανοούμενοι θα πρέπει να αντιληφθούν και να σεβαστούν την ομοφυλοφιλία ως διαφορά με δικαίωμα ή αλλιώς να μην περιμένουν την κατανόηση ή τη στήριξη σε τυχόν εκκλήσεις τους. Πρέπει να βρουν το θάρρος να αναφερθούν στην ομοφυλοφιλία όταν κατονομάζουν τις διάφορες ομάδες πολιτών και υπολογίζουν στη στήριξή τους. Αυτό σε όποια πολιτική ή θρησκευτική παράταξη ανήκουν. Σήμερα, γνωρίζουν ότι ο αγώνας για την δική τουε ελευθερία έχει πάρει άλλη μορφή. Οι νέοι ομοφυλόφιλοι έχουν να παλέψουν το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον αυταρχισμό, την καταστολή, τον οικονομικό αποκλεισμό, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, το φασισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την αισθητική τρομοκρατία, τη βαρετή ομοιομορφία, τις μικροαστικές αξίες, το φανατισμό, τη συντήρηση, το μιμητισμό και την άγνοια του άλλου, του ξένου, του διαφορετικού μαζί με εκατομμύρια ανθρώπων άλλων ομάδων.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ
Είμαστε υπέρ της πρότασης για το σύμφωνο συμβίωσης, η οποία κατατέθηκε τον περασμένο Απρίλιο από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Κάθε Μέρα Πολίτης», υον Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη Γραμματεία Διεθνβών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ παρουσία Γάλλων και Ισπανών, που μετέφεραν την εμπειρία από την εφαρμογή παρόμοιων νόμων στις χώρες τους. Το σύμφωνο συμβίωσης αφορά σημαντική μερίδα συμπολιτών μας. Χιλιάδες ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, που για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν θέλουν να παντρευτούν, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Είναι προφανώς απαράδεκτο να πεθαίνει κάποιος και αντί να τον κληρονομήσει η επί πολλές δεκαετίες σύντροφός του να τον κληρονομεί εντέλει κάποιος μακρινός συγγενής του, που του είναι εντελώς άγνωστος, αφού δεν τον έχει δει ποτέ, κάποια να βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας και να μη μπορεί να την επισκεφθεί ο σύντροφός της, γιατί δεν θεωρείται κατά νόμο συγγενής της. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το σύμφωνο συμβίωσης για χιλιάδες ομοφυλόφιλα ζευγάρια, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος νομιμοποίησης της σχέσης τους. Η δυνατότητα επισημοποίησης της σχέσης τους σε κρατικό επίπεδο δρα στην κατεύθυνση της αποενοχοποίησής τους, της ισότητάς τους με τους άλλους πολίτες, του σεβασμού της διαφορετικότητάς τους και των δικαιωμάτων τους. Το προτεινόμενο σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί κατά τη γνώμη μας, την πληρέστερη και καταλληλότερη απάντηση στα σχετικά ερωτήματά σας.
Οι παραπάνω θέσεις των υποψηφίων για την προεδρία του ΠαΣοΚ διατυπώθηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες - ο Β. Βενιζέλος δίνει σύντομη απάντηση σε ερώτημα της εφημερίδας ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ το 2006, ο Γ.Α. Παπανδρέου διατυπώνει τις σκέψεις του στην προσωπική του ιστοσελίδα το 2005, ενώ ο Κ. Σκανδαλίδης μιλάει στο γκέι περιοδικό Antivirus το 2006 -και πιθανόν να μην εκφράζουν πλήρως και με συγκρίσιμο τρόπο τις ιδέες τους.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Συμφωνώ με την πρόταση που έχει επεξεργαστεί το ΠΑΣΟΚ για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δύο ανθρώπων είτε άλλου είτε του ιδίου φύλου, ώστε να είναι κανονισμένα όλα τα νομικά ζητήματα που προκύπτουν από τη συμβίωση αυτή. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να ονομάζεται «γάμος». Η λέξη «γάμος» έχει ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα. Αλλά προφανώς και πρέπει να είναι κατοχυρωμένη και ρυθμισμένη νομικά η ελεύθερη συμβίωση δύο ανθρώπων ακόμη και του ιδίου φύλου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης του διεθνούς οικονομικού συστήματος όπου το φαινόμενο της περιθωριοποίησης και του αποκλεισμού κοινωνικών ομάδων αποκτά μεγάλες διαστάσεις τόσο στις ανεπτυγμένες χώρες όσο και στις αναπτυσσόμενες, ο σεβασμός της διαφορετικότητας πρέπει να αποτελεί μια μορφή έκφρασης της κοινωνικής αλληλεγγύης η οποία είναι απαραίτητη για τη εξασφάλιση της μελλοντικής συνοχής των κοινωνιών. Επομένως περισσότερο από ποτέ η σημασία της ανεκτικότητας και του σεβασμού των ισότιμων δικαιωμάτων όλων και ειδικότερα αν αυτά εστιάζουν στην σεξουαλική προτίμηση, αποκτά όλο και μεγαλύτερη αξία. Σήμερα, η μεγάλη πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει ότι ο ομοφυλόφιλος άντρας και η ομοφυλόφιλη γυναίκα πρέπει να θεωρηθούν σε σχέση με την κληρονομικότητα, με το περιβάλλον στο οποίο ζουν και φυσικά με τις θετικές επιλογές που κάνουν στο αν θα αποδεχτούν και σε ποιο βαθμό τα συναισθήματά τους. Συγχρόνως εμφανίστηκε και ένα ενδιαφέρον για την ομοφυλοφιλία ως κοινωνικό φαινόμενο. Κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι, ιστορικοί και ερευνητές έχουν επισημάνει, ανάμεσα σε πολλά άλλα και το πως έχει μεταβληθεί η άποψή μας για την ομοφυλοφιλία σε σχέση με το χρόνο καθώς και τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στην αντιμετώπισή της από διαφορετικούς πολιτισμούς. Έτσι η συζήτηση για ένα θέμα ταμπού, όπως η ομοφυλοφιλία, παίρνει διαστάσεις μεγαλύτερες από ότι θα περίμενε κανείς σ’ έναν κόσμο που τα ουσιαστικά προβλήματα (οικονομικά, πολιτικά, οικολογικά) είναι τεράστια και πιεστικά. Είναι προφανές όμως ότι στη συνείδηση του μέσου ανθρώπου το ερώτημα του χαρακτηρισμού της απόκλισης από τον γενικό κανόνα παραμένει αναπάντητο, αλλά δραματικά ενδιαφέρον. Ποιοι δεν ανέχονται το ρατσισμό, τον αποκλεισμό, τις διακρίσεις και την προβολή; Ίσως τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικοί και πολιτευτές, οι κληρικοί, οι δημοσιογράφοι και γενικά οι διανοούμενοι θα πρέπει να αντιληφθούν και να σεβαστούν την ομοφυλοφιλία ως διαφορά με δικαίωμα ή αλλιώς να μην περιμένουν την κατανόηση ή τη στήριξη σε τυχόν εκκλήσεις τους. Πρέπει να βρουν το θάρρος να αναφερθούν στην ομοφυλοφιλία όταν κατονομάζουν τις διάφορες ομάδες πολιτών και υπολογίζουν στη στήριξή τους. Αυτό σε όποια πολιτική ή θρησκευτική παράταξη ανήκουν. Σήμερα, γνωρίζουν ότι ο αγώνας για την δική τουε ελευθερία έχει πάρει άλλη μορφή. Οι νέοι ομοφυλόφιλοι έχουν να παλέψουν το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον αυταρχισμό, την καταστολή, τον οικονομικό αποκλεισμό, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, το φασισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την αισθητική τρομοκρατία, τη βαρετή ομοιομορφία, τις μικροαστικές αξίες, το φανατισμό, τη συντήρηση, το μιμητισμό και την άγνοια του άλλου, του ξένου, του διαφορετικού μαζί με εκατομμύρια ανθρώπων άλλων ομάδων.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ
Είμαστε υπέρ της πρότασης για το σύμφωνο συμβίωσης, η οποία κατατέθηκε τον περασμένο Απρίλιο από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Κάθε Μέρα Πολίτης», υον Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη Γραμματεία Διεθνβών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ παρουσία Γάλλων και Ισπανών, που μετέφεραν την εμπειρία από την εφαρμογή παρόμοιων νόμων στις χώρες τους. Το σύμφωνο συμβίωσης αφορά σημαντική μερίδα συμπολιτών μας. Χιλιάδες ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, που για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν θέλουν να παντρευτούν, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Είναι προφανώς απαράδεκτο να πεθαίνει κάποιος και αντί να τον κληρονομήσει η επί πολλές δεκαετίες σύντροφός του να τον κληρονομεί εντέλει κάποιος μακρινός συγγενής του, που του είναι εντελώς άγνωστος, αφού δεν τον έχει δει ποτέ, κάποια να βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας και να μη μπορεί να την επισκεφθεί ο σύντροφός της, γιατί δεν θεωρείται κατά νόμο συγγενής της. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το σύμφωνο συμβίωσης για χιλιάδες ομοφυλόφιλα ζευγάρια, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος νομιμοποίησης της σχέσης τους. Η δυνατότητα επισημοποίησης της σχέσης τους σε κρατικό επίπεδο δρα στην κατεύθυνση της αποενοχοποίησής τους, της ισότητάς τους με τους άλλους πολίτες, του σεβασμού της διαφορετικότητάς τους και των δικαιωμάτων τους. Το προτεινόμενο σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί κατά τη γνώμη μας, την πληρέστερη και καταλληλότερη απάντηση στα σχετικά ερωτήματά σας.
Οι παραπάνω θέσεις των υποψηφίων για την προεδρία του ΠαΣοΚ διατυπώθηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες - ο Β. Βενιζέλος δίνει σύντομη απάντηση σε ερώτημα της εφημερίδας ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ το 2006, ο Γ.Α. Παπανδρέου διατυπώνει τις σκέψεις του στην προσωπική του ιστοσελίδα το 2005, ενώ ο Κ. Σκανδαλίδης μιλάει στο γκέι περιοδικό Antivirus το 2006 -και πιθανόν να μην εκφράζουν πλήρως και με συγκρίσιμο τρόπο τις ιδέες τους.
Επειδή όμως στις 11 Νοεμβρίου αρκετοί από εμάς θα θελήσουν να λάβουν μέρος στη ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου, χρήσιμο θα είναι οι τρεις «μονομάχοι» να διευκρινίσουν μέχρι τότε τις θέσεις τους, έτσι ώστε οι γκέι ψηφοφόροι να γνωρίζουν επακριβώς τι πιστεύουν σχετικά με τα «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων», τα δικαιώματα εκείνα που - να μην το ξεχνάμε - η ελληνική Πολιτεία με τη συνενοχή και των πολιτικών κομμάτων δεκαετίες τώρα τους στερεί.
Τα φληναφήματα περί ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών ή καταπολέμησης του ρατσισμού είναι αερολογίες όσο συνεχίζουν να μιλάν για σύμφωνο συμβίωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι υποψήφιοι είστε υπέρ της ισότητας των πολιτών σας; Αν ναι τότε θεσμοθέτηση πολιτικού γάμου τώρα. Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για πολλά πράγματα. Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη ούτε για την φοροεισπρακτική επίθεση που δέχεται, ή την οικονομική λιτότητα που υφίσταται κι όμως συνεχίζετε ακάθεκτοι. Γιατί λοιπόν κόπτεστε για την κοινωνία για ένα θέμα το οποίο η κοινωνία θα το έχει ξεχάσει την επόμενη μέρα κιόλας. Να σας θυμίσω το προηγούμενο των ταυτοτήτων, που σήμερα και η θρησκόληπτη δεξιά και ακροδεξιά το έχει ξεχάσει;
Όσοι δεν προτείνετε πολιτικό γάμο ρίχνετε κροκοδείλια δάκρυα για την ισότητα των πολιτών που εκπροσωπείτε.
Σάμπως το "σύμφωνο συμβίωσης" που προτείνουν το έκαναν ποτέ πράξη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε για την αξιοπιστία στην ούγια.
Συμφωνῶ μὲ τοὺς προλαλήσαντες (καὶ τὸ ἔχω ξαναπεῖ ἄπειρες φορές). Ἀφ' ἑνὸς τὸ σύμφωνο συμβίωσης δὲν προσφέρει ἴσα δικαιώματα, ἀφ' ἑτέρου ὅσο δὲν τὸ καταθέτουν στὴ Βουλὴ δὲν ὑπάρχει. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα, εἶναι καλύτερο ἀπὸ τὸ τίποτε τῆς ΝΔ, κι ἂν ὄντως τὸ στηρίζουν καὶ δὲν ἀερολογοῦν, τότε εἶναι ἕνα πρῶτο βῆμα. Καὶ πάλι ὅμως θὰ ἐκκρεμεῖ ὁ γάμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα δικαιώματα των γκέι δεν θα κατέβαινες στους δρόμους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον γάμο των ομοφυλοφίλων δηλαδή; Να πάμε σε μια εκκλησία, να πληρώνουμε
τον παπά; Αυτό μας λείπει ως γκέι; Οι γελοιότητες των στρέιτ;
Γιατί; Για να κληρονομήσουμε τον γκόμενό μας;
...απάντησε ο Φυσιοδίφης και έψαξε τα τετράγωνα να βρει μπλε κουβάδες γιατί "του τη σπάνε τα μικρά λάθη". Tα μεγάλα τα καταπίνει αμάσητα.