.
Δέκα τολμηρές ερωτήσεις ζητούν απάντηση
Των ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ - ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 15/9/2007)
Αρκετές εκπλήξεις κρύβουν οι απαντήσεις των υποψήφιων βουλευτών στο ερωτηματολόγιο που τους απευθύναμε. Η αλήθεια είναι ότι οι ερωτήσεις μας ξεφεύγουν από τη σφαίρα του ξύλινου πολιτικού διαλόγου που αναπτύσσεται στις προεκλογικές περιόδους και προσπαθούν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα, αναζητώντας απαντήσεις σε σύγχρονα πολιτικά αλλά και κοινωνικά ζητήματα. Πάνω από όλα όμως αναζητήσαμε την προσωπική κλίμακα αξιών και τη στάση ζωής των αυριανών εκπροσώπων μας σε θέματα όπως τα ναρκωτικά, ο ρατσισμός και η ομοφοβία, τα παιδιά των μεταναστών, η οικονομική ανισότητα, το περιβάλλον, η ποινική τους κατάσταση, το Διαδίκτυο και οι σύγχρονες τεχνολογίες.
Των ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ - ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 15/9/2007)
Αρκετές εκπλήξεις κρύβουν οι απαντήσεις των υποψήφιων βουλευτών στο ερωτηματολόγιο που τους απευθύναμε. Η αλήθεια είναι ότι οι ερωτήσεις μας ξεφεύγουν από τη σφαίρα του ξύλινου πολιτικού διαλόγου που αναπτύσσεται στις προεκλογικές περιόδους και προσπαθούν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα, αναζητώντας απαντήσεις σε σύγχρονα πολιτικά αλλά και κοινωνικά ζητήματα. Πάνω από όλα όμως αναζητήσαμε την προσωπική κλίμακα αξιών και τη στάση ζωής των αυριανών εκπροσώπων μας σε θέματα όπως τα ναρκωτικά, ο ρατσισμός και η ομοφοβία, τα παιδιά των μεταναστών, η οικονομική ανισότητα, το περιβάλλον, η ποινική τους κατάσταση, το Διαδίκτυο και οι σύγχρονες τεχνολογίες.
Ρωτήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ τη Ρένα Δούρου και τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, υποψήφιους στη Β' Αθηνών. Από το ΚΚΕ ζητήσαμε απαντήσεις από τη Λιάνα Κανέλλη, υποψήφια στην Α' Αθήνας, και τον Σπύρο Χαλβατζή (Β' Αθήνας), ο οποίος ενώ δεν είχε πρόβλημα με τις ερωτήσεις μάς παρέπεμψε για τυπικούς λόγους έγκρισης στον Περισσό απ' όπου ενημερωθήκαμε ότι «είναι αρχή του Κόμματος οι υποψήφιοι να μην απαντούν σε προσωπικές ερωτήσεις». Από το ΠΑΣΟΚ απαντούν η Συλβάνα Ράπτη (Α' Αθήνας) και ο Μίμης Ανδρουλάκης (Β' Αθήνας) και από τη Ν.Δ. οι υποψήφιοι στη Β' Αθήνας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο ευρωβουλευτής Κωστής Χατζηδάκης.
· Σκεπτικισμό ως προς την υιοθεσία παιδιού από ζευγάρι ομοφυλόφιλων εκφράζουν οι Κ. Χατζηδάκης, Σ. Ράπτη και Μ. Ανδρουλάκης. Ο Μ. Παπαγιαννάκης το συμπεριλαμβάνει στις ρυθμίσεις του συμφώνου διαβίωσης κατά το γαλλικό παράδειγμα το οποίο προτείνει, η Ρ. Δούρου διεκδικεί πλήρη ισονομία με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, ενώ η Λ. Κανέλλη παρατηρεί ότι «γεννήτορες είμαστε εν δυνάμει όλοι, γονείς μόνο κρινόμενοι ως τέτοιοι από τα παιδιά μας». Τέλος, ο Μ. Βαρβιτσιώτης δεν απαντά στο ερώτημα.
· Σκεπτικισμό ως προς την υιοθεσία παιδιού από ζευγάρι ομοφυλόφιλων εκφράζουν οι Κ. Χατζηδάκης, Σ. Ράπτη και Μ. Ανδρουλάκης. Ο Μ. Παπαγιαννάκης το συμπεριλαμβάνει στις ρυθμίσεις του συμφώνου διαβίωσης κατά το γαλλικό παράδειγμα το οποίο προτείνει, η Ρ. Δούρου διεκδικεί πλήρη ισονομία με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, ενώ η Λ. Κανέλλη παρατηρεί ότι «γεννήτορες είμαστε εν δυνάμει όλοι, γονείς μόνο κρινόμενοι ως τέτοιοι από τα παιδιά μας». Τέλος, ο Μ. Βαρβιτσιώτης δεν απαντά στο ερώτημα.
.
Η ΕΡΩΤΗΣΗ:
Η ΕΡΩΤΗΣΗ:
Ποια είναι η γνώμη σας για τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων και ποια για την υιοθεσία παιδιού από ζευγάρι ομοφυλόφιλων;
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
Λιάννα Κανέλλη
Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση προτεραιότητα τους τύπους και δη απ' αυτούς που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους. Γεννήτορες είμαστε εν δυνάμει όλοι. Γονείς, μόνο κρινόμενοι ως τέτοιοι από τα παιδιά μας.
Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Εχω από πολύ καιρό υποστηρίξει την ανάγκη να θεσμοθετηθεί ένα επίσημο σύμφωνο συμβίωσης ανάμεσα σε άτομα οποιουδήποτε φύλου που το επιθυμούν, αναγνωρισμένο από το κράτος και το νόμο, και με όλες τις νομικές, οικονομικές, ασφαλιστικές κ.λπ. συνέπειες, ακριβώς όπως για τα παραδοσιακά παντρεμένα ζευγάρια. Θα συνιστούσα σε όλους να μελετήσουν το πιο επιτυχημένο μοντέλο ενός τέτοιου συμφώνου, που είναι το γαλλικό PACS.
Μίμης Ανδρουλάκης
Τι λύσσα είναι αυτή με το γάμο; Δεν ρωτούν λίγο και τους ετεροφυλόφιλους; Ας κάνει ο καθένας ό,τι του γουστάρει, φτάνει να βρει παπά. Προσωπικά έχω επεξεργαστεί το θέμα της ασφάλισης για συντάξεις και δημόσια υγεία των ζευγαριών ομοφυλόφιλων που «δένονται» με «συμβόλαιο συμβίωσης». Στο θέμα της υιοθεσίας αναζητώ πειστικές κοινωνιολογικές και ψυχολογικές μελέτες για να πάρω τελική θέση για τις προϋποθέσεις.
Κωστής Χατζηδάκης
Εχω ήδη τοποθετηθεί υπέρ της αναγνώρισης πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο δεν θίγονται τα δικαιώματα άλλων, αντίθετα μπορούν να ρυθμιστούν κάποιες νομικές εκκρεμότητες που προκύπτουν γι' αυτά τα άτομα σε σχέση με το οικογενειακό, το κληρονομικό δίκαιο κ.λπ. Ωστόσο, ως χριστιανός είμαι εναντίον του θρησκευτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. Είμαι επίσης εναντίον της υιοθεσίας παιδιών, γιατί δεν είμαι σίγουρος σε σχέση με το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε «φυσιολογική» οικογένεια αποτελεί και ένα τέλειο περιβάλλον για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτό.
Συλβάνα Ράπτη
Η ελεύθερη και συνειδητή επιλογή συμβίωσης δύο ενηλίκων μπορεί να πάρει μια νομική μορφή ανεξαρτήτως των σεξουαλικών τους προτιμήσεων.Ενα παιδί δεν μπορεί να έχει ελεύθερη βούληση. Στην υιοθεσία πρέπει να διασφαλίζονται ο πατρικός και ο μητρικός ρόλος, που δεν εξαλείφονται, όπως και τα φύλα.
Ρένα Δούρου
2. Οι νέες και οι νέοι του ΣΥΝ παλεύουμε για την κατοχύρωση του νομικού δικαιώματος στον πολιτικό γάμο. Τα θέματα των σεξουαλικών μειονοτήτων στην Ελλάδα παραμένουν σήμερα σταθερά εκτός συζήτησης, συνεπώς εκτός λύσεων. Ο νόμος της σιωπής που επιβάλλεται από την κοινωνία μέσα στην οικογένεια, το σχολείο, το στρατό και την εργασία και που βασίζεται στο μοντέλο «δεν ρωτάω, δεν θέλω να ξέρω», δεν βοηθάει τους μη ετεροφυλόφιλους να αποκτήσουν ώριμη ταυτότητα και να αναζητήσουν λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα. Αντ' αυτού, ο νέος ομοφυλόφιλος, η λεσβία και ο/η αμφιφυλόφιλος/η αναγκάζεται να οργανώσει τη ζωή του/της έτσι ώστε η κοινωνική και νομική έχθρα απέναντί του/της να τον/την επηρεάζει όσο γίνεται λιγότερο, με αποτέλεσμα οι μη ετεροφυλόφιλοι να ζουν «κρυμμένοι» μέσα σε έναν πλασματικό κόσμο, ο οποίος ούτε κοινωνικά κατοχυρώνεται, αλλά ούτε και νομικά.Οι μη ετεροφυλόφιλοι έχουν δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση στη νομοθετικά κατοχυρωμένη συνύπαρξη (όπως και οι ετεροφυλόφιλοι) και σε όσα αυτή η συνύπαρξη δημιουργεί. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες έχουν ίδιο δικαίωμα στη δημιουργία οικογένειας με όποιους τρόπους αυτοί/ές διαθέτουν. Εχουν δικαίωμα να τεκνοποιούν και να αναγνωρίζουν τα παιδιά τους, να υιοθετούν και να ανατρέφουν ξένα παιδιά και να αναζητούν άλλες μεθόδους τεκνοποίησης, όπως και οι ετεροφυλόφιλοι. Η διαφορετική σεξουαλικότητά τους σε καμία περίπτωση δεν τους καθιστά χειρότερους γονείς. Επίσης έχουν ίδια δικαιώματα σε παροχές εγγάμων, γονικές άδειες, επιμέλειες τέκνων, συνταξιοδότησης, κληρονομιάς και γενικά όλα τα δικαιώματα, υποχρεώσεις και πλεονεκτήματα του γάμου.
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
Λιάννα Κανέλλη
Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση προτεραιότητα τους τύπους και δη απ' αυτούς που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους. Γεννήτορες είμαστε εν δυνάμει όλοι. Γονείς, μόνο κρινόμενοι ως τέτοιοι από τα παιδιά μας.
Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Εχω από πολύ καιρό υποστηρίξει την ανάγκη να θεσμοθετηθεί ένα επίσημο σύμφωνο συμβίωσης ανάμεσα σε άτομα οποιουδήποτε φύλου που το επιθυμούν, αναγνωρισμένο από το κράτος και το νόμο, και με όλες τις νομικές, οικονομικές, ασφαλιστικές κ.λπ. συνέπειες, ακριβώς όπως για τα παραδοσιακά παντρεμένα ζευγάρια. Θα συνιστούσα σε όλους να μελετήσουν το πιο επιτυχημένο μοντέλο ενός τέτοιου συμφώνου, που είναι το γαλλικό PACS.
Μίμης Ανδρουλάκης
Τι λύσσα είναι αυτή με το γάμο; Δεν ρωτούν λίγο και τους ετεροφυλόφιλους; Ας κάνει ο καθένας ό,τι του γουστάρει, φτάνει να βρει παπά. Προσωπικά έχω επεξεργαστεί το θέμα της ασφάλισης για συντάξεις και δημόσια υγεία των ζευγαριών ομοφυλόφιλων που «δένονται» με «συμβόλαιο συμβίωσης». Στο θέμα της υιοθεσίας αναζητώ πειστικές κοινωνιολογικές και ψυχολογικές μελέτες για να πάρω τελική θέση για τις προϋποθέσεις.
Κωστής Χατζηδάκης
Εχω ήδη τοποθετηθεί υπέρ της αναγνώρισης πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο δεν θίγονται τα δικαιώματα άλλων, αντίθετα μπορούν να ρυθμιστούν κάποιες νομικές εκκρεμότητες που προκύπτουν γι' αυτά τα άτομα σε σχέση με το οικογενειακό, το κληρονομικό δίκαιο κ.λπ. Ωστόσο, ως χριστιανός είμαι εναντίον του θρησκευτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. Είμαι επίσης εναντίον της υιοθεσίας παιδιών, γιατί δεν είμαι σίγουρος σε σχέση με το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε «φυσιολογική» οικογένεια αποτελεί και ένα τέλειο περιβάλλον για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτό.
Συλβάνα Ράπτη
Η ελεύθερη και συνειδητή επιλογή συμβίωσης δύο ενηλίκων μπορεί να πάρει μια νομική μορφή ανεξαρτήτως των σεξουαλικών τους προτιμήσεων.Ενα παιδί δεν μπορεί να έχει ελεύθερη βούληση. Στην υιοθεσία πρέπει να διασφαλίζονται ο πατρικός και ο μητρικός ρόλος, που δεν εξαλείφονται, όπως και τα φύλα.
Ρένα Δούρου
2. Οι νέες και οι νέοι του ΣΥΝ παλεύουμε για την κατοχύρωση του νομικού δικαιώματος στον πολιτικό γάμο. Τα θέματα των σεξουαλικών μειονοτήτων στην Ελλάδα παραμένουν σήμερα σταθερά εκτός συζήτησης, συνεπώς εκτός λύσεων. Ο νόμος της σιωπής που επιβάλλεται από την κοινωνία μέσα στην οικογένεια, το σχολείο, το στρατό και την εργασία και που βασίζεται στο μοντέλο «δεν ρωτάω, δεν θέλω να ξέρω», δεν βοηθάει τους μη ετεροφυλόφιλους να αποκτήσουν ώριμη ταυτότητα και να αναζητήσουν λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα. Αντ' αυτού, ο νέος ομοφυλόφιλος, η λεσβία και ο/η αμφιφυλόφιλος/η αναγκάζεται να οργανώσει τη ζωή του/της έτσι ώστε η κοινωνική και νομική έχθρα απέναντί του/της να τον/την επηρεάζει όσο γίνεται λιγότερο, με αποτέλεσμα οι μη ετεροφυλόφιλοι να ζουν «κρυμμένοι» μέσα σε έναν πλασματικό κόσμο, ο οποίος ούτε κοινωνικά κατοχυρώνεται, αλλά ούτε και νομικά.Οι μη ετεροφυλόφιλοι έχουν δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση στη νομοθετικά κατοχυρωμένη συνύπαρξη (όπως και οι ετεροφυλόφιλοι) και σε όσα αυτή η συνύπαρξη δημιουργεί. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες έχουν ίδιο δικαίωμα στη δημιουργία οικογένειας με όποιους τρόπους αυτοί/ές διαθέτουν. Εχουν δικαίωμα να τεκνοποιούν και να αναγνωρίζουν τα παιδιά τους, να υιοθετούν και να ανατρέφουν ξένα παιδιά και να αναζητούν άλλες μεθόδους τεκνοποίησης, όπως και οι ετεροφυλόφιλοι. Η διαφορετική σεξουαλικότητά τους σε καμία περίπτωση δεν τους καθιστά χειρότερους γονείς. Επίσης έχουν ίδια δικαιώματα σε παροχές εγγάμων, γονικές άδειες, επιμέλειες τέκνων, συνταξιοδότησης, κληρονομιάς και γενικά όλα τα δικαιώματα, υποχρεώσεις και πλεονεκτήματα του γάμου.
Ντροπή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε να μου εξηγήσει κάποιος τι λέει η Κανέλλη; Δε μπορώ να πω πως το έπιασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήουτε αυτη ξέρει τι λεει γενικώς ...
ΑπάντησηΔιαγραφήαποφεύγει να παρει θέση για το δικαίωμα στο γάμο , μ'αρέσει όμως η απάντηση για τα παιδιά...
ο Ανδρουλάκης οταν είχε τεθεί το ζήτημα του πολικού γάμου θα ήταν κατα φαντάζομαι αφου μόνο παπα ξέρει αυτός...
αυτη η αναφορά στο θρησκευτικό γάμο είναι γελοιωδέστατη και ενδεικτική της στάσης τους , πολιτικούς ρώτησαν για θέμα της πολιτείας , όχι παπάδες...
ο Βαρβιτσιώτης κι ο Χαλβατζής έχουν πάντως την πιο ξεκάθαρη θέση ... ου να μου χαθείτε ζώα!
Ο Ανδρουλάκης αναζητά "πειστικές" ψυχολογικές μελέτες. "Προοδευτικό" επιχείρημα, αρχή της λογικής ύπαρξης στρατοπέδων συγκέντρωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δε δημοσιεύτηκε το σχόλιο μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα,ειλικρινά λυπάμαι που δεν δημοσίευσα το χθεσινό σχόλιό σου, αλλά είναι πάγια αρχή να μην επιτρέπω outing επώνυμων συμπολιτών μας από ανώνυμους ή ψευδώνυμους, όπως είμαστε όλοι μας στη μπλογκόσφαιρα, σε αυτό εδώ το ιστολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως θα συμφωνήσω ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι λόγοι για outing είναι πραγματικά πολύ ισχυροί. Ίσως η περίπτωση που αναφέρεις να είναι μια από αυτές.
Οκ. Με κάλυψε η απάντηση σου και κυρίως η δεύτερη παράγραφος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε απαντήσεις ήξεις αφήξεις, τελικώς, θνήξεις εν ...συνειδήσει αδικημένων πολιτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για κάποιους κομματικούς σχηματισμούς που δείχνουν να στηρίζουν τα αιτήματα των ομοφυλοφίλων, δεν είδα να το διατυπώνουν κατά τις προεκλογικές συνεντεύξεις τύπου.
(το "σε κάποιες περιπτώσεις οι λόγοι για outing είναι πραγματικά πολύ ισχυροί", ακούγεται σαν το "ολίγον έγκυος". Αλλά ή είσαι έγκυος ή δεν είσαι)
Τώρα που ο Χατζηδάκης έγινε υπουργός ελπίζουμε να κάνει κάτι για να αναγνωριστεί ο πολιτικός γάμος. Για το θρησκευτικό δε μας ενδιαφέρει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς νομικός μπορώ να διαβεβαιώσω ότι δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαγορεύει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου! Το άκρως αντίθετα μάλιστα: ο βασικός μας νόμος - εν προκειμένω ο αστικός κώδικας - με την μεταρρύθμιση του '83 για την ισότητα των δύο φίλων αντικατέστησε τις λέξεις "άνδρας,γυναίκα,ο/η σύζυγος" με το άφυλο "ο σύζυγος" , εννοώντας οποιοδήποτε από τα δύο φύλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πρώτο εξάμηνο της νομικής, ρώτησα την καθηγήτρια που μας δίδασκε το μάθημα ακριβώς αυτήν την ερώτηση, πού υπάρχει απαγόρευση στον νόμο για ομοφυλοφιλικούς γάμους. Η απάντηση της απλή, ειλικρινής και συγκλονιστική : δεν υπάρχει τέτοιος νόμος. Υπάρχει μόνο ένα νομικό εφεύρημα, που λέγεται "κανόνας δημοσίας τάξεως", και εννοεί πως δεν μπορεί να παρακαμφθεί με καμία προσωπική συμφωνία. Η ανατριχιαστική λεπτομέρεια βεβαίως είναι πως αυτό προϋποθέτει κανόνα , ο οποίος φυσικά δεν υπάρχει. Είναι όλα καθαρά θέμα ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ του νόμου , και όχι ύπαρξης του. Εμείς - ως κράτος - επιλέγουμε να ερμηνεύουμε και να εφαρμόζουμε τον νόμο ως να ορίζει μόνο τον ετεροφυλόφιλο γάμο, ενώ το κείμενο του ξεκάθαρα δεν αναφέρει κάτι τέτοιο.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι η ψήφιση νέου νόμου, είναι απλά η αλλαγή της (αυθαίρετης ή έστω υποκειμενικής) ερμηνείας του από τους κρατικούς λειτουργούς.
Ας μην ξεχνούμε δε πως το θέμα των γάμων των ομοφυλοφίλων στις Η.Π.Α. ξεκίνησε από δημάρχους οι οποίοι χρησιμοποιώντας αυτό το σκεπτικό (την μη απαγόρευση) προέβησαν σε γάμους, οι οποίοι βέβαια εντέλει ακυρώθηκαν από τα δικαστήρια(το θέμα της ερμηνείας που λέγαμε) αποτέλεσαν όμως την αρχή για την συζήτηση και εντέλει την νομική καθιέρωση του γάμου (έστω με άλλο όνομα, όπως αστική συμβίωση civil union) το οποίο εξίσου λυτρωτικά δέχτηκαν ως εναλλακτική του γάμου και πολλοί ετεροφυλόφιλοι, σε Ευρώπη και Αμερική.
Ίσως εντέλει, μιας και είμαστε δεκαετίες πίσω από την Δύση σε πολλά θέματα, αυτός να είναι και ο δρόμος που εντέλει θα ακολουθήσουμε κι εμείς.